[ ]
Lyd. — Caes. Troketta (Turgutlu Kasaba) — perh. 166-215 AD — Buresch, Klaros (1889) 01-29 — EA 27.1996.16,8 — IGR 4.1498
A.1 | θεοῖς Σεβασ[τοῖς] |
κατὰ χρησμὸν Κλαρί[ου] | |
Ἀπόλλωνος Καισαρεῖ[ς] | |
Τροκεττηνοὶ καθιέρωσα[ν] | |
5 | Ἀπόλλωνα Σωτῆρα, χαρ[ι]- |
σαμένου τὸ ἀργύριο[ν] | |
εἰς τὸν θεὸν καὶ τὴν βά- | |
σιν Μειλήτου τοῦ Γλύ- | |
κωνος Παφλαγόνος | |
10 | τοῦ ἱερέως αὐτοῦ, ὑπο- |
[σ]χομένου τὴν ἐργεπ[ι]- | |
[σ]τασίαν Ἑρμογένους το[ῦ] | |
— — — | |
B.1 | χρησμός. |
οἱ νεμέθεσθε Τρόκεττα πα- | |
[ρ]αὶ νιφόεντι Τυμώλῳ, / τειό- | |
[μ]ενοι Βρομίῳ καὶ ὑπερμενέι | |
5 | Κρονίωνι, / τί δὴ νύπερ τεθηπό- |
[τ]ες βηλῷ, προσοιμέεσθε, / ἐελ- | |
μένοι νημερτίην ἐς οὐάδας | |
πελάζειν; / οἷσιν μεμηλόσιν φά- | |
τιν πανατρεκῆ βοήσω. / φεῦ φεῦ, | |
10 | κραταιὸν πῆμα προσθρώσκει πέ- |
δῳ, / λοιμὸς δυσεξάλυκτος, ᾗ | |
μὲν ἀμπαφῶν / ποιναῖον ἆορ | |
χειρὶ, τ<ῇ>δ’ ἀνηρμένος / νεουτά- | |
των ἴδωλα δυσπενθῆ βροτῶ̣ν. / | |
15 | τρύει δὲ πάντῃ [δ]άπεδον ἐν- |
πολεύμενον, / ἀμαῖ νεογνὸν | |
——πᾶσα δ’ ὄλλυται φύτλη—— / φύρδην | |
δὲ τείρειν φῶτας ἐκβιάζεται. / | |
καὶ τἀν ποσὶν μὲν τοῖα μήδεται | |
20 | [κακά / — — —] |
C.1 | [ἀ]τὰρ ἐσ<σ>ύμενοι τῶνδ’ ὑπά- |
[λ]υξιν, <φ>ῶτ̣ες, κατὰ τεθμὸν ἰδέσθαι, / | |
οἳ μάλα δῆθ’ εἰς ἐπ’ ἐμὴν | |
πελάειν πάνυ μερμ<ηρ>αίρετ’ ἀρ- | |
5 | ωγήν, / ἀπὸ μὲν λιβάδων ἑπτὰ |
ματεύειν καθαρὸν ποτὸν ἐν- | |
τύνεσθαι, / ὃ θεειῶσαι πρόσσω̣- | |
θεν ἐχρῆν καὶ ἐπεσ<σ>υμένους | |
ἀφύσασθαι, / ῥῆναί τε δόμους | |
10 | αὐτίκα νύμφαις, αἵ θ’ εἱμερταὶ γε- |
γάασιν, ὡς ἀνούτητοί γε φῶ- | |
τες ἐνλελειμμένοι πέδῳ / | |
ἐκ παλινβίων ὀφελμῶν κάλλι- | |
μα ῥέζωσι ἅδην. / αὐτὰρ ἐντύ- | |
15 | νεσθε Φοῖβον μέσσον ἱδρῦσαι |
πέδου, / τῇ μὲν ἀμπαφῶντα | |
[τόξον — — —] |