[ ]
Epidauria — Epidauros — stoich. (plerumque) — ca. 350-300 BC — cf. Addenda p.144
| 1 | θεός. v τύχα [ἀγ]αθά. |
| [ἰά]ματα τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τοῦ Ἀσκλαπιοῦ. | |
| (I) [Κλ]εὼ πένθ’ ἔτη ἐκύησε. v αὕτα πέντ’ ἐνιαυτοὺς ἤδη κυοῦσα ποὶ τὸν | |
| [θε]ὸν ἱκέτις ἀφίκετο καὶ ἐνεκάθευδε ἐν τῶι ἀβάτωι· ὡς δὲ τάχισ- | |
| 5 | [τα] ἐξῆλθε ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἱαροῦ ἐγένετο, κόρον ἔτεκε, ὃς εὐ- |
| [θ]ὺς γενόμενος αὐτὸς ἀπὸ τᾶς κράνας ἐλοῦτο καὶ ἅμα τᾶι ματρὶ | |
| [π]εριῆρπε. τυχοῦσα δὲ τούτων ἐπὶ τὸ ἄνθεμα ἐπεγράψατο· "οὐ μέγε- | |
| [θο]ς πίνακος θαυμαστέον, ἀλλὰ τὸ θεῖον, | πένθ’ ἔτη ὡς ἐκύησε ἐγ γασ- | |
| τρὶ Κλεὼ βάρος, ἔστε | ἐγκατεκοιμάθη καί μιν ἔθηκε ὑγιῆ". τριέτης | |
| 10 | [φο]ρά. v (II) Ἰθμονίκα Πελλανὶς ἀφίκετο εἰς τὸ ἱαρὸν ὑπὲρ γενεᾶς. ἐγ[κατα]- |
| [κοι]μαθεῖσα δὲ ὄψιν εἶδε· ἐδόκει αἰτεῖσθαι τὸν θεὸν κυῆσαι κό- | |
| [ραν]. τὸν δ’ Ἀσκλαπιὸν φάμεν ἔγκυον ἐσσεῖσθαί νιν, καὶ εἴ τι ἄλλο | |
| α[ἰτ]οῖτο, καὶ τοῦτό οἱ ἐπιτελεῖν, αὐτὰ δ’ οὐθενὸς φάμεν ἔτι ποι- | |
| δε[ῖ]σθαι. ἔγκυος δὲ γενομένα ἐγ γαστρὶ ἐφόρει τρία ἔτη, ἔστε πα- | |
| 15 | ρέβαλε ποὶ τὸν θεὸν ἱκέτις ὑπὲρ τοῦ τόκου· ἐγκατακοιμαθεῖσα |
| δὲ ὄψ[ι]ν εἶδε· ἐδόκει ἐπερωτῆν νιν τὸν θεόν, εἰ οὐ γένοιτο αὐτᾶι | |
| πάντα ὅσσα αἰτήσαιτο καὶ ἔγκυος εἴη· ὑπὲρ δὲ τόκου ποιθέμεν | |
| νιν οὐθέν, καὶ ταῦτα πυνθανομένου αὐτοῦ, εἴ τινος καὶ ἄλλου δέ- | |
| οιτο λέγειν, ὡς ποησοῦντος καὶ τοῦτο. ἐπεὶ δὲ νῦν ὑπὲρ τούτου | |
| 20 | παρείη ποτ’ αὐτὸν ἱκέτις, καὶ τοῦτό οἱ φάμεν ἐπιτελεῖν. μετὰ δὲ |
| τοῦτο σπουδᾶι ἐκ τοῦ ἀβάτου ἐξελθοῦσα, ὡς ἔξω τοῦ ἱαροῦ ἦς, ἔτε- | |
| κε κόραν. v (III) ἀνὴρ τοὺς τᾶς χηρὸς δακτύλους ἀκρατεῖς ἔχων πλὰν | |
| ἑνὸς ἀφ̣ίκετο ποὶ τὸν θεὸν ἱκέτας· θεωρῶν δὲ τοὺς ἐν τῶι ἱαρῶι | |
| πίνακας ἀπίστει τοῖς ἰάμασιν καὶ ὑποδιέσυρε τὰ ἐπιγράμμα- | |
| 25 | [τ]α. ἐγκαθ̣εύδων δὲ ὄψιν εἶδε· ἐδόκει ὑπὸ τῶι ναῶι ἀστραγαλίζον- |
| [τ]ος αὐτοῦ καὶ μέλλοντος βάλλειν τῶι ἀστραγάλωι, ἐπιφανέντα | |
| [τ]ὸν θεὸν̣ ἐφαλέσθαι ἐπὶ τὰν χῆρα καὶ ἐκτεῖναί οὑ τοὺς δακτύλ- | |
| λους· ὡς δ’ ἀποβαίη, δοκεῖν συγκάμψας τὰν χῆρα καθ’ ἕνα ἐκτείνειν | |
| τῶν δακτ̣ύλων· ἐπεὶ δὲ πάντας ἐξευθύναι, ἐπερωτῆν νιν τὸν θεόν, | |
| 30 | εἰ ἔτι ἀπ̣ιστησοῖ τοῖς ἐπιγράμμασι τοῖς ἐπὶ τῶμ πινάκων τῶν |
| κατὰ τὸ ἱε̣ρόν (!), αὐτὸς δ’ οὐ φάμεν. "ὅτι τοίνυν ἔμπροσθεν ἀπίστεις | |
| αὐτο[ῖ]ς οὐκ ἐοῦσιν ἀπίστοις, τὸ λοιπὸν ἔστω τοι," φάμεν, "Ἄπιστος | |
| ὄν̣[ομα]". ἁμέ̣ρας δὲ γενομένας ὑγιὴς ἐξῆλθε. (IV) Ἀμβροσία ἐξ Ἀθανᾶν | |
| [ἁτερό]πτ[ι]λλος. αὕτα ἱκέτις ἦλθε ποὶ τὸν θεόν· περιέρπουσα δὲ | |
| 35 | [κατὰ τ]ὸ ἱα̣ρὸν τῶν ἰαμάτων τινὰ διεγέλα ὡς ἀπίθανα καὶ ἀδύνα- |
| [τὰ ἐόν]τα, χωλοὺς καὶ τυφλοὺ[ς] ὑγιεῖς γίνεσθαι ἐνύπνιον ἰδόν- | |
| [τας μό]νον. ἐγκαθεύδουσα δὲ ὄψ̣ιν εἶδε· ἐδόκει οἱ ὁ θεὸς ἐπιστὰς | |
| [εἰπεῖν], ὅτι ὑγιῆ μέν νιν ποιησοῖ, μισθὸμ μάντοι νιν δεησοῖ ἀν- | |
| [θέμεν ε]ἰς τὸ ἱαρὸν ὗν ἀργύρεον ὑπόμναμα τᾶς ἀμαθίας. εἴπαν- | |
| 40 | [τα δὲ ταῦτ]α̣ ἀνσχίσσαι οὑ τὸν ὄπτιλλον τὸν νοσοῦντα καὶ φάρμ[α]- |
| [κόν τι ἐγχέ]αι· ἁμέρας δὲ γενομένας ὑγιὴς ἐξῆλθε. (V) παῖς ἄφωνος. | |
| [οὗτος ἀφί]κετο εἰς τὸ ἱαρὸν ὑπὲρ φωνᾶς· ὡς δὲ προεθύσατο καὶ | |
| [ἐπόησε τὰ] νομιζόμενα, μετὰ τοῦτο ὁ παῖς ὁ τῶι θεῶι πυρφορῶν | |
| [ἐκέλετο, π]οὶ τὸμ πατέρα τὸν τοῦ παιδὸς ποτιβλέψας, ὑποδέκεσ- | |
| 45 | [θαι αὐτὸν ἐ]νιαυτοῦ, τυχόντα ἐφ’ ἃ πάρεστι, ἀποθυσεῖν τὰ ἴατρα. |
| [ὁ δὲ παῖς ἐξ]απίνας "ὑποδέκομαι", ἔφα· ὁ δὲ πατὴρ ἐκπλαγεὶς πάλιν | |
| [ἐκέλετο αὐ]τὸν εἰπεῖν· ὁ δ’ ἔλεγε πάλιν· καὶ ἐκ τούτου ὑγιὴς ἐγέ- | |
| [νετο. (VI) Πάνδαρ]ος Θεσσαλὸς στίγματα ἔχων ἐν τῶι μετώπωι. οὗτος | |
| [ἐγκαθεύδων ὄ]ψιν εἶδε· ἐδόκει αὐτοῦ τα[ι]νίαι καταδῆσαι τὰ στί- | |
| 50 | [γματα ὁ θεὸς κα]ὶ κέλεσθαί νιν, ἐπεί [κα ἔξω] γένηται τοῦ ἀβάτου, |
| [ἀφελόμενον τὰ]ν ταινίαν ἀνθέμε[ν εἰ]ς̣ τὸν ν̣αόν· ἁμέρας δὲ γενο- | |
| [μένας ἐξανέστα] καὶ ἀφήλετο τ[ὰν ται]νίαν, καὶ τ̣ὸ μὲν πρόσωπον | |
| [κενεὸν εἶδε τῶ]ν στιγμάτω[ν, τ]ὰν δ[ὲ τ]αινίαν ἀνέθηκε εἰς τὸν να- | |
| [όν, ἔχουσαν τὰ γρ]άμματ[α] τ̣ὰ ἐκ τοῦ μετώ̣που. (VII) Ἐχέδωρος τὰ Π̣ανδά- | |
| 55 | [ρου στίγματα ἔλ]αβε ποὶ τοῖς ὑπάρχουσιν. οὗτος λαβὼν πὰρ [Παν]- |
| [δάρου χρήματα], ὥστ’ ἀνθέμεν τῶι θεῶι εἰς Ἐπίδαυρον ὑπὲρ αὐ[τοῦ], | |
| [οὐκ] ἀπ̣εδίδου ταῦτα· ἐγκαθεύδων δὲ ὄψιν εἶδε· ἐδόκει οἱ ὁ θε[ὸς] | |
| ἐπιστὰς ἐπερωτῆν νιν, εἰ ἔχοι τινὰ χρήματα πὰρ Πανδάρου ἐ[ξ Εὐ]- | |
| θηνᾶν ἄνθεμα εἰς τὸ ἱαρόν· αὐτὸς δ’ οὐ φάμεν λελαβήκειν οὐθὲ[ν] | |
| 60 | τοιοῦτον παρ’ αὐτοῦ· ἀλλ’ αἴ κα ὑγιῆ νιν ποήσαι, ἀνθησεῖν οἱ εἰκό- |
| να γραψάμενος· μετὰ δὲ τοῦτο τὸν θεὸν τὰν τοῦ Πανδάρου ταινί- | |
| αν περιδῆσαι περὶ τὰ στίγματά οὑ καὶ κέλεσθαί νιν, ἐπεί κα ἐξ- | |
| έλθηι ἐκ τοῦ ἀβάτου, ἀφελόμενον τὰν ταινίαν ἀπονίψασθαι τὸ | |
| πρόσωπον ἀπὸ τᾶς κράνας καὶ ἐγκατοπτρίξασθαι εἰς τὸ ὕδωρ· ἁ- | |
| 65 | μέρας δὲ γενομένας ἐξελθὼν ἐκ τοῦ ἀβάτου τὰν ταινίαν ἀφήλετο, |
| τὰ γράμματα οὐκ ἔχουσαν· ἐγκαθιδὼν δὲ εἰς τὸ ὕδωρ ἑώρη τὸ αὐτοῦ | |
| πρόσωπον ποὶ τοῖς ἰδίοις στίγμασιν καὶ τὰ τοῦ Πανδ<ά>ρου γρά[μ]- | |
| ματα λελαβηκός. v (VIII) Εὐφάνης Ἐπιδαύριος παῖς. οὗτος λιθιῶν ἐνε[κά]- | |
| θευδε· ἔδοξε δὴ αὐτῶι ὁ θεὸς ἐπιστὰς εἰπεῖν· "τί μοι δωσεῖς, αἴ τύ | |
| 70 | κα ὑγιῆ ποιήσω;" αὐτὸς δὲ φάμεν "δέκ’ ἀστραγάλους". τὸν δὲ θεὸν γελά- |
| ————— | |
| 71 | σαντα φάμεν νιν παυσεῖν· ἁμέρας δὲ γενομένας ὑγιὴς ἐξῆλθε. |
| (IX) ἀνὴρ ἀφίκετο ποὶ τὸν θεὸν ἱκέτας ἁτερόπτιλλος οὕτως, ὥστε τὰ | |
| βλέφαρα μόνον ἔχειν, ἐνεῖμεν δ’ ἐν αὐτοῖς μηθέν, ἀλλὰ κενεὰ ε[ἶ]- | |
| μεν ὅλως. ἔλεγον {²⁹corr. ἐγέλων}²⁹ δή τινες τ̣ῶν ἐν τῶι ἱαρῶι τὰν εὐηθίαν αὐτοῦ, τὸ | |
| 75 | νομίζειν βλεψεῖσθαι ὅλως μηδεμίαν ὑπαρχὰν ἔχοντος ὀπτίλ- |
| λου ἀλλ’ ἢ χώραμ μόνον. ἐγκαθ̣[εύδο]ν̣τι οὖν αὐτῶι ὄψις ἐφάνη· ἐδό- | |
| κει τὸν θεὸν ἑψῆσαί τι φά[ρμακον, ἔπε]ι̣τα διαγαγόντα τὰ βλέφα- | |
| ρα ἐγχέαι εἰς αὐτά· ἁμέρ[ας δὲ γενομέν]ας βλέπων ἀμφοῖν ἐξῆλθε. | |
| ————— | |
| 79 | (X) κώθων. v σκευοφόρος εἰ̣[ς τὸ] ἱαρ[ὸν] ἕρ̣π̣ων, ἐπεὶ ἐγένετο περὶ τὸ δε- |
| 80 | καστάδιον, κατέπετ̣ε· [ὡς δὲ] ἀνέστα, ἀνῶιξε τὸγ γυλιὸν̣ κα[ὶ ἐ]πεσκό- |
| πει τὰ συντετριμμένα σκ[ε]ύη· ὡς δ’ εἶδε τὸγ κώθωνα κατε[αγ]ότα, | |
| ἐξ οὗ ὁ δεσπότας εἴθιστο [π]ίνειν, ἐλ̣υπεῖτο καὶ συνετίθει [τὰ] ὄ- | |
| στρακα καθιζόμενος. ὁδο[ι]πόρος οὖν τις ἰδὼν αὐτόν· "τί, ὦ ἄθλιε," [ἔ]- | |
| φα, "συντίθησι τὸγ κώθωνα [μά]ταν; τοῦτον γὰρ οὐδέ κα ὁ ἐν Ἐπιδαύ- | |
| 85 | ρωι Ἀσκλαπιὸς ὑγιῆ ποῆσαι δύναιτο." ἀκούσας ταῦτα ὁ παῖς συν- |
| θεὶς τὰ ὄστρακα εἰς τὸγ γυλιὸν ἧρπε εἰς τὸ ἱερόν· ἐπεὶ δ’ ἀφίκε- | |
| το, ἀνῶιξε τὸγ γυλιὸν καὶ ἐξαιρεῖ ὑγιῆ τὸγ κώθωνα γεγενημέ- | |
| νον καὶ τῶι δεσπόται ἡρμάνευσε τὰ πραχθέντα καὶ λεχθέ{ε}ντα {²⁶λεχθέντα}²⁶· ὡ- | |
| ς δὲ ἄκουσ’, ἀνέθηκε τῶι θεῶι τὸγ κώθωνα. vac. | |
| 90 | (XI) Αἰσχίνας ἐγκεκοιμισμένων ἤδη τῶν ἱκετᾶν ἐπὶ δένδρεόν τι ἀμ- |
| βὰς ὑπερέκυπτε εἰς τὸ ἄβατον. καταπετὼν οὖν ἀπὸ τοῦ δένδρεος | |
| περὶ σκόλοπάς τινας τοὺς ὀπτίλλους ἀμφέπαισε· κακῶς δὲ δια- | |
| κείμενος καὶ τυφλὸς γεγενημένος καθικετεύσας τὸν θεὸν ἐνε- | |
| κάθευδε καὶ ὑγιὴς ἐγένετο. vac. | |
| 95 | (XII) Εὔιππος λόγχαν ἔτη ἐφόρησε ἓξ ἐν τᾶι γνάθωι· ἐγκοιτασθέντος |
| δ’ αὐτοῦ ἐξελὼν τὰν λόγχαν ὁ θεὸς εἰς τὰς χῆράς οἱ ἔδωκε· ἁμέρας | |
| δὲ γενομένας ὑγιὴς ἐξῆρπε τὰν λόγχαν ἐν ταῖς χερσὶν ἔχων. | |
| (XIII) ἀνὴρ Τορωναῖος δεμελέας. οὗτος ἐγκαθεύδων ἐνύπνιον εἶδε· | |
| ἔδοξέ οἱ τὸν θεὸν τὰ στέρνα μαχαίρ̣αι ἀνσχίσσαντα τὰς δεμε- | |
| 100 | λέας ἐξελεῖν καὶ δόμεν οἱ ἐς τὰς χεῖρας καὶ συνράψαι τὰ στή- |
| θη· ἁμέρας δὲ γενομένας ἐξῆλθε τὰ θηρία ἐν ταῖς χερσὶν ἔχων | |
| καὶ ὑγιὴς ἐγένετο· κατέπιε δ’ αὐτὰ δολωθεὶς ὑπὸ ματρυιᾶς ἐγ κυ- | |
| κᾶνι ἐμβεβλημένας ἐκπιών. vac. | |
| (XIV) ἀνὴρ ἐν αἰδοίωι λίθον. οὗτος ἐνύπνιον εἶδε· ἐδόκει παιδὶ καλῶι | |
| 105 | συγγίνεσθαι, ἐξονειρώσσων δὲ τὸλ λίθον ἐγβάλλει καὶ ἀνελόμε- |
| νος ἐξῆλθε ἐν ταῖς χερσὶν ἔχων. vac. | |
| (XV) Ἑ̣ρμόδικος Λαμψακηνὸς ἀκρατὴς τοῦ σώματος. τοῦτον ἐγκαθεύ- | |
| δοντα ἰάσατο καὶ ἐκελήσατο ἐξελθόντα λίθον ἐνεγκεῖν εἰς τὸ | |
| ἱαρὸν ὁπόσσον δύναιτο μέγιστον· ὁ δὲ τὸμ πρὸ τοῦ ἀβάτου κείμε- | |
| 110 | νον ἤνικε. vac. |
| (XVI) Νικάνωρ χωλός· τούτου καθημένου παῖς τ̣ις ὕπαρ τὸν σκίπωνα ἁρ- | |
| πάξας ἔφευγε· ὁ δὲ ἀστὰς ἐδίωκε καὶ ἐκ τούτου ὑγιὴς ἐγένετο. | |
| (XVII) ἀνὴρ δάκτυλον ἰάθη ὑπὸ ὄφιος· οὗτος τὸν τοῦ ποδὸς δάκτυλον ὑ- | |
| πὸ τοῦ ἀγρίου ἕλκεος δεινῶς διακείμενος μεθάμερα ὑπὸ τῶν θε- | |
| 115 | ραπόντων ἐξενειχθεὶς ἐπὶ ἑδράματός τινος καθῖζ̣ε· ὕπνου δέ νιν |
| λαβόντος ἐν τούτωι δράκων ἐκ τοῦ ἀβάτου ἐξελθὼν τὸν δάκτυλον | |
| ἰάσατο τᾶι γλώσσαι καὶ τοῦτο ποιήσας εἰς τὸ ἄβατον ἀνεχώρησε | |
| πάλιν. ἐξεγερθεὶς δὲ ὡς ἦς ὑγιής, ἔφα ὄψιν ἰδεῖν, δοκεῖν νεανίσ- | |
| κον εὐπρεπῆ τὰμ μορφὰν ἐπὶ τὸν δάκτυλον ἐπιπῆν φάρμακον. | |
| 120 | (XVIII) Ἀλκέτας Ἁλικός· οὗτος τυφλὸς ἐὼν ἐνύπνιον εἶδε· ἐδόκει οἱ ὁ θεὸς ποτελθὼν τοῖς δα- |
| κτύλοις διάγειν τὰ ὄμματα καὶ ἰδεῖν τὰ δένδρ̣η πρᾶτον τὰ ἐν τῶι ἱαρῶι. ἁμέρας δὲ γε- | |
| νομένας ὑγιὴς ἐξῆλθε. v (XIX) Ἡραιεὺς Μυτιληναῖος· οὗτος οὐκ εἶχε ἐν τᾶι κεφαλᾶι | |
| τρίχας, ἐν δὲ τῶι γεν̣είωι παμπόλλας. αἰσχυνόμενος δὲ̣ [ὡς] καταγελάμενος ὑπ[ὸ] | |
| τῶν ἄλλων ἐνεκάθευδε. τὸν δὲ ὁ θεὸς χρίσας φαρμάκωι τὰν κεφαλὰν ἐπόησε | |
| 125 | τρίχας ἔχειν. vac. (XX) Λύσων Ἑρμιονεὺς παῖς ἀϊδής. οὗ[τος] ὕπαρ ὑπὸ κυνὸς τῶν |
| κατὰ τὸ ἱαρὸν θε[ραπ]ευόμενος τοὺς ὀπτίλλους ὑγ̣[ιὴ]ς ἀπῆλθε. |