| 1 | [Διο]κλῆς Διοκλέους |
| [Συν]φόρω τῷ υἱω. | |
| [Ἁ]στάλα τὸ μνᾶμα Διοκλέος, ὦ ξ[ένε, παιδὸς] | |
| [Συν]φόρου, ὃν σοφίας ὁ γλυκὺς εἶχ[εν ἔρως·] | |
| 5 | [ἐννε]ακαιδεκέτας δὲ διώλετο τᾶ[σδ’ ἀπὸ γαίας(?)] |
| [χει]μέριος στείχων ναῒ βαθεῖαν ἅ[λα·] | |
| [ἐκρ]ύφθη δ’ ἄντρωι Νυμφᾶν ὕπο θη[λυτεράων, (?)] | |
| [αἷσι μ]έλοι, πατρίωι γᾶι δ’ ἐνὶ τύ[μβον ἔχει·] | |
| [εἰκό]να [τ]οῦ μορφᾶς πέτρωι ἔνι, [φεῦ, χαριέσσας, (?)] | |
| 10 | [μνα]μόσ[υν]ον τέκνου τὰν ἐνέθ[ηκε πατήρ]. |
Heberdey-Wilhelm, Reisen
104,184