[ ]
Lyd. — Sardis (Sart) — 4th-6th c. AD — C. Foss, Byzantine and Turkish Sardis (1976) 114, 16
| 1 | θαῦμα μ’ ἔχει πόθεν ἔργον — — — γαῖα |
| δώματος ὑψορόφου χρυσαυγέος ἀπλέτ[ου — — —] | |
| — — — τὸ γῆρας — — — | |
| — — —νονιος πάτρης γενέτη[ς — — —]. | |
| 5 | ὡς ἴδεν ὡς κόσμ[ησε — — — αὐ]τίκα τεῦξεν |
| κόσμον ἀεὶ ζώοντα τὸν οὐ φθόνος οἶδεν — — — | |
| ὤπασε δ’ εὐρὺ θέμιλον ἀναπτύξας — — — | |
| αἰὲν ὀπιπευ[— — —]. | |
| ἀνανεώθη χρυσοροφ[— — —] τῆς πόλεως ἰνδ(ικτιῶνος) ηʹ μηνὸς Ἰουλίῳ(!) σκούτ- | |
| 10 | λωσιν [— — —] στρώσεις δὲ τοῦ ἐδ[άφους — — —] δίχα τοῦ μουσίου καὶ |
| τῶν ἄλλων. |