[ ]
Phryg., N. — Nakoleia (Seyitgazi)
| 1 | [κουριδίην ἄλοχον(?) Στ]ρ̣ατ[ο]- |
| [ν]είκην τήνδε θανοῦσαν̣ | | |
| Εἱερὸς ἐκθύμως κλαῦσε [φί]- | |
| λος γαμέτης, | τῶ θα̣λ[ε]- | |
| 5 | ρὸν διὰ τῆσδε ποθ<ῆ>ς δά̣- |
| κρυ, κοὐκ ἐπιλείψει | οὔ- | |
| ποτέ μιν <θρηνῶν> μέχρι καὶ εἰς Ἀ[ΐ]- | |
| δην· | οὐδὲ γὰρ̣ [ο]ὐδέ οἱ ὄ[μ]- | |
| [μ]ατ’ ἐφήρμοσεν, ἀλλὰ γ̣[ο]- | |
| 10 | [ν]ῆες· | πολλάκι̣ γὰρ ξείν̣[ω]- |
| [ν] οἶδέ [μ]ε̣ γ̣αῖα̣ πρόσω· | κα[ί] | |
| νιν κα̣ὶ [αἰε]ὶ π̣εριώσιον ❦ | |
| ἀ̣μφαγ[άπ]α̣ζ[ε]ν, | εἰσιδέειν | |
| δὲ θεο[ὺ]ς ε̣[ἵ]λ̣ετο καὶ θανέειν̣. | | |
| 15 | τ̣οὔνεκά̣ μιν μ[ᾶ]λ̣λον γαμέ- |
| [τ]ης στέν[εν] ὄφρα πο̣τ̣’ ἄστρο[ις]· | | |
| [ο]ὐ λίπετ̣’ ἀνθ’ αὑτῆς εἰκόν[α] | |
| μ̣υρομέν̣ω. | φεῦ παθέων, δ[α]- | |
| [ῖ]μ̣ον κ̣[α]κὲ̣ βάσκανε, πολλὰ̣ | |
| 20 | [σ]ὺ τῆδ̣ε̣ | θῆκες σὺν κ̣ούρη π[ή]- |
| [μ]ατ’ ἀποφθιμένη, | ἀνδρὸς ❦ | |
| [κ]ουριδίου πένθος πολύ, κα̣[ὶ] | |
| [κ]ενὸν οἶκον, | καὶ γονέων θρ[ῆ]- | |
| νον, δάκρυα πολλὰ γένει. ❦ | | |
| 25 | [πο]λλάκι γὰρ τόδ[ε ․․․․ <⏑⏑ –⏑⏑ –⏑⏑ ––> | βάσ]- |
| [κα]νε· κάλλος ἅπαν ο[ἴχετ]- | |
| ε̣ ἐς φθιμένους. ❦ | [Εἱερὸς] | |
| Σ̣τρατονείκη συνβίω̣ [μνή]- | |
| ❦μης χάριν. ❦ | |