[ ]
Phryg., N. — Appia (Pınarcık-Abya) — Doǧanlar — 250-ca. 275 AD
| 1 | Γ̣ε̣ν̣αδ̣ίῳ τ̣ῷ πᾶσι π̣οθήτῳ |
| [ν]ήπιος ὀκταέτης ἔθανον | |
| τοὺς δ’ ἐλεεινοτάτους | |
| [γ]ονῖ[ς μ]ο̣υ ἔασα ἐν ΥΛΑΙϹ[— — —] | |
| 5 | [ο]ἷς διὰ τὴν περὶ ἐμοῦ λύπην |
| ὁ ἥλιος λανπρὸς οὐκέτι λάν̣πι̣ | |
| κλαιόντων κὲ ζητούντων τὸ τέκνον | |
| τὸ ποθητόν. Αὐρ. Δαδης κὲ Ἀ̣φιανὴς | |
| Γεναδίῳ κὲ Ῥουφίνῃ κὲ Εὐτυχιανῇ | |
| 10 | τέκνοις γλυκυτάτοις νηπίοις |
| κὲ ἑαυτοῖς ἔτι ζῶντες μνήμης | |
| χάριν. | |
| Δαδης κὲ Ἐ[λπί]ζων Δαδῃ πατρὶ κὲ Κυρίλλῃ | |
| μητρὶ κὲ Τ̣[ρο]φίμῳ ἀ[δ]ε̣λφῷ | |
| 15 | κὲ Τύφων[ι {²⁶Τρύφωνι?}²⁶ ἀ]δελφῷ μ̣[ν]ή- |
| μης χάριν. |