[ ] Phryg., N. — Appia (Pınarcık-Abya) — Doǧanlar — 250-ca. 275 AD
1 Γ̣ε̣ν̣αδ̣ίῳ τ̣ῷ πᾶσι π̣οθήτῳ
[ν]ήπιος ὀκταέτης ἔθανον
τοὺς δ’ ἐλεεινοτάτους
[γ]ονῖ[ς μ]ο̣υ ἔασα ἐν ΥΛΑΙϹ[— — —]
5 [ο]ἷς διὰ τὴν περὶ ἐμοῦ λύπην
ὁ ἥλιος λανπρὸς οὐκέτι λάν̣πι̣
κλαιόντων κὲ ζητούντων τὸ τέκνον
τὸ ποθητόν. Αὐρ. Δαδης κὲ Ἀ̣φιανὴς
Γεναδίῳ κὲ Ῥουφίνῃ κὲ Εὐτυχιανῇ
10 τέκνοις γλυκυτάτοις νηπίοις
κὲ ἑαυτοῖς ἔτι ζῶντες μνήμης
χάριν.
Δαδης κὲ Ἐ[λπί]ζων Δαδῃ πατρὶ κὲ Κυρίλλῃ
μητρὶ κὲ Τ̣[ρο]φίμῳ ἀ[δ]ε̣λφῷ
15 κὲ Τύφων[ι {²⁶Τρύφωνι?}²⁶ ἀ]δελφῷ μ̣[ν]ή-
μης χάριν.
Search Help
Contact Us