[ ]
Phryg., N. — Appia (Pınarcık-Abya) — Keçiller — 2nd-3rd c. AD
1 | εἵστασο δὴ ξῖνε καὶ ἀνάγνοθι τοῦ- |
το γράμμα. ἐνθάδε σῆμα τέτυκτο | |
ἐπισκόπου ἀνδρὸς ἀγαυοῦ οὔν- | |
ομα κληζόμενος Ἑορτάσιος φί- | |
5 | λος ἀνδρῶν, τίμιος εὐνοῦχος |
ἀεὶ θεὸν λιταμεύων {²⁶λιτανεύων}²⁶· ὃς νέος | |
ὢ̣ν̣ ἔθανεν ἀκηδέα πάντα | |
π̣ρ̣ολίψας στέμμα τε λιτου- | |
ργῶν καὶ ἐκλησίαν πο̣λύτι- | |
10 | μον, μητέρα θρηνοῦσαν, τὴ- |
ν̣ ἐν νεότητι καμοῦσαν χή- | |
[ροσ]ύνῃ στυγερᾷ νεώτερον ἄ- | |
[νδ]ρ̣α προθῖσα λήσατο δὴ πάν- | |
[των υ]ἱὸν θρέψασα ἄρισ̣τ̣ο̣[ν] | |
15 | [— — —] |