[ ]
Phryg., N. — Appia (Pınarcık-Abya) — Altıntaş — later 4th c. AD or later
| 1 | ἐνθάδ<ε> γῆ κατ[έχει Ἀμμειανὴν σώ]- |
| φρονα πιστὴν κὲ τι[— — μεγέ]- | |
| θι κὲ σωφροσύνῃ δὲ μά̣[λιστα. Ἐλπί]- | |
| ζοντος θυγάτηρ Ζήνων[ός τε] | |
| 5 | τεκοῦσα Λεύκιός μοῦ τ[ε] πό̣[σις] |
| Ν̣ίκη δέ μου μάμ<μ>η· κʹ ❦ ἐτῶν ἔθ̣[α]- | |
| νον λυπῆσα δὲ πάντας· ὦ πό̣- | |
| ν̣οι̣ μητρὸς ὦ ἰσπλάνχνα μ̣[α]- | |
| ρήνομεν, Ἀμ[μ]ε̣ι̣α̣ν̣ή(?), κλάδος ἐλ[αί]- | |
| 10 | ας, ταχύ πως ἐμα[ρ]άνθης· [κλ]αύ[σα]- |
| τ’ ἐλήμονα π[άντε]ς Ἀμ̣[μ]ια̣ν[η]δο[ς] | |
| νεότητα [σ]ώ̣φ̣ρ̣ον[α(?) κὲ] εὐγενίδ̣[α] | |
| ἡ τὴν πατρίδ[α προέλιψε] μ’ ἰστε- | |
| νάχι μήτ̣η̣ρ̣ θ̣[ε]ὸ̣ς̣ [δ]ὲ κέκληκεν | |
| 15 | ὁ παν̣[․․․]Ο[․]Ο̣[․] κόσμου ἰς |
| φῶ<ς> ἐών̣ιο̣[ν ἦ]λθο̣[ν ․․․]Α̣ κακὸν̣ | |
| ψυχὴν πα[․․․․․Ο․]Κ[․]ΙϹΛ̣ πάν- | |
| των κὲ ΓΛΗΚΛΗ̣Ε̣[․․]Κ[․․] πάντες γὰρ | |
| ὀφίλομεν̣ α̣ὐ̣τ̣ο[․․] {²vac.}² | |
| 20 | κλη̣ουν σε Πατρικίων κὴ {²vac.}² |
| τοὔνομα ΛΕ[․․․]ΑΤ[․]ΓΡΟ | |
| [Ἀ]μ̣μ̣ιανὴ κὴ Γαιανὴ λυπη̣σα[—] | |
| μήτρ̣ω̣ν Ἀ̣λ̣ε̣ξ̣α̣νδ[ρ— — —] |