[ ]
Phokis — Delphi — 301 AD — EdDio Praef. 10-19, pp. 93-97 — BCH 28.1904.401,4-402,5 — Cavaignac
| 44 | ṃ[itigaretur? ut plane eiusmodi homines, quos haec officia exercitos habent], |
| 45 | dubium non ṣị[t semper pendere animis etiam de siderum motibus auras ipsas] |
| [tempestatesque captare neque iniquitate sua perpeti posse ad spem frugum futurarum] | |
| inundari superis imbr[ibus arva felicia; ut qui detrimentum sui existiment caeli ip]- | |
| sius temperamentis aḍ[— — — {⁹abundantiam}⁹ rebus provenire. et quibus semper studium est] | |
| in quaestum trahere etiạ[m beneficia divina ac publicae felicitatis afluentiam s]- | |
| 50 | tring̣ẹre {tu} rursusque anị {⁹anni}⁹ ṣt[erilitate de messis iactibus adque institorum] |
| officiis nundinari, qui sing[uli maximis divitiis diffluentes, quae etiam populos] | |
| adfatim explere potuissint {⁹potuissent}⁹, con[sectentur peculia et laceratrices centesimas perse]- | |
| quantur, eorum avaritia<e> {⁴avaritiai}⁴ m[odum statui, provinciales nostri, communis huma]- | |
| [ni]ṭatis ratio persuadet. #⁵⁶ [sed iam etiam ipsas causas, quarum necessitas] | |
| 55 | [tandem] providere diu prolatam [patientiam conpulit, explicare debemus ut] |
| [quamvis di]f̣ficile sit toto urbe {⁹orbe}⁹ avari[tiam saevientem speciali argumento vel] | |
| [facto potius revelari], iustior tamen intelle[gatur remedii constitutio cum intemperatis]- | |
| [simi homines m]entium suarum in[domitas cupidines designatione quadam et notis] | |
| c̣[ogentur a]g̣noscere. {²vac.}² qu[is ergo nesciat utilitatibus publicis insidia]- | |
| 60 | tricem audaciam, quac[umque] ẹx̣ẹṛc̣[itus nostros dirigi communis omnium] |
| salus postulat non per vicos modo aut per oppid[a, sed in omni itinere animo sectio]- | |
| nis occurrere, pretia venalium rerum non quadruplo aut oct[uplo, sed ita extor]- | |
| quere, ut nomina EPTIMONHS(?) {²⁶aestimationis?}²⁶ et facti explicare humanae linguae ratio [non possit], | |
| denique interdum distractione unius rei donativo militem stipendio[que pri]- | |
| 65 | vari et omnem totius orbis ad sustinendos exercitus conlatione detest[andis] |
| quaestibus diripientium cedere, ut manu propria spem milịṭiạe suae et [emeri]- | |
| tos lavores {²⁶labores}²⁶ milites nostri sectoribus omnium comferre {²⁶conferre}²⁶ videantur, quo de- | |
| praedạṭọṛẹṣ ịp̣sius rei publicae tantum in dies rapiant, quantum habere {ne} | |
| nesciant? #⁵⁶ his omnibus quae supra conprehensa sunt, iustẹ ac me- | |
| 70 | rito permoti, cum iam ipsa humanitas depraecari {²⁶deprecari}²⁶ videretur non pretia venalium |
| rerum ——neque enim fieri id iustum putatur, cum plurimae interdum provinciaẹ fe- | |
| licitate optate {²⁶optatae}²⁶ vilitatis et velut quodam afluentiae privilegio | |
| glorientur——, sed mo- | |
| dum statuendum esse censuimus, ut, cum vis aliqua caritatis emergeret ——quod | |
| 75 | dii omen averterint!——, avaritia, quae velut campis quadam immensitate diffusis tene- |
| {ne}ri {²⁶teneri}²⁶ non poterit {²⁶poterat}²⁶, statuti nostri finibus vel moderaturae legis terminis stringe- | |
| retur. placet igitur ea pretia, quae subditi brevis scriptura designat, ita to- | |
| tius orbis nostri observantia contineri, ut omnes intellegant egrediendi eadem | |
| licentiam sibi esse praecisam, non impedita utique in his locis, ubi copia rerum | |
| prospicietur {⁹perspicietur}⁹ afluere, vilitatis beatitudine, cui maxime providetur, cum praefinita | |
| 80 | avaritia compescẹtur. inter venditores autem emptoresque, quibus |
| consuetudo est adire portus et peregrinas obire provincias, haec communis | |
| actus debebit esse moderatio, ut, cum et ipsi sciant in caritatis necessitate | |
| statuta rebus pretia non posse transcendi, distractionis tempore ea locorum | |
| adque discursuum totiusque negotii ratio subputetur, qua iuste placuisse | |
| 85 | perspicitur nusquam carius vendituros esse, qui transferunt. quia |
| igitur et apud maiores nostros hanc ferendarum legum constat fuissẹ | |
| rationem, ut praescripto metu compesceretur audacia ——quod rarum admodum [est] | |
| humanam condicionem sponte beneficam deprehendi et semper praeceptor [metus] | |
| iustissimus officiorum invenitur esse moderator——, placet ut si quis contrạ [for]- | |
| 90 | mam statuti huius conixus fuerit, audentia capitali periculo subiugetur. [nec] |
| quisquam duritiam statuti putet, cum in propto {²⁶promptu}²⁶ adsit perfugium declinandi [pe]- | |
| riculi modestiae observantia. #⁵⁶ eidem autem periculo etiam ille supde- | |
| tur {²⁶subdetur}²⁶, qui conparandi cupiditate avaritia distrahentis contra statuta cons[enserit]. | |
| ạb eiusmodi quoque noxa immunis nec ille praestavitur, qui habens sp[ecies vi]- | |
| 95 | ctui adque usui necessarias post hoc ․․․ temper[amentum existumave]- |
| rit subtrahendas, cum poena vel gravior [esse debeat inferentis] [paenuriam quam] | |
| contra statuta quatientis. [cohortamur ergo omnium devotio]- | |
| nem ut res constituta ex comm[odo publico benignis obsequis et debita] | |
| religione teneatur, m[axime cum eiusmodi statuto non civitatibus sin]- | |
| 100 | gulis ac populis ad[que provinciis, sed universo orbi provisum esse videa]- |
| tur, in cui[us perniciem pauci atmodum desaebisse noscantur, quorum] | |
| [avaritiam nec prolixitas temporum nec divitiae, quibus studuisse] | |
| [cernuntur, mitigare aut satiare potuerunt]. |