[ ]
Phokis — Delphi — beg. 2nd c. BC — SIG(3) 615
1 | ἀγαθᾶι τύχαι. |
ἔδοξε τᾶι πόλει, ἐν ἀγορᾶι τελείωι σὺμ ψάφοις ταῖς ἐννόμοις· ἐπειδὴ Ἀπολλόδωρος Ὀλυμπιοδώρου Ἀθηναῖος, | |
[π]αρακληθεὶς ἀπὸ τῶν ἐξαποσταλέντων ὑπὸ τᾶς πόλιος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀπροφασίστως ἐν τὸ συναγωνί- | |
[ξ]ασθαι τᾶι πόλει τὰν κρίσιν τὰν περὶ τῶν τεμενέων καὶ τᾶς ἀμφιλλόγου χώρας, περὶ πλείστου τιθέμενος | |
5 | τάν τε ποτὶ τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ τὰν εὔνοιαν τὰν πόλιν, καὶ, παραγενόμενος. τά τε ποτὶ τὰν κρίσιν |
[σ]υνέταξε δεόντως, σπουδᾶς καὶ φιλοτιμίας οὐθὲν ἐν[λ]είπων, καὶ τὰν ἐπιδαμίαν ἐποιήσατο εὐσχήμονα, | |
[κα]ί, ὅσον χρόνον ἀξίωσαν αὐτὸν τοὶ κα<θ>εσταμένοι ὑπὸ τᾶς πόλιος, ἐπὶ ταῦτα ποτέμεινε, συμφανῆ ποιῶν | |
[τὰν α]ὑτοῦ αἵρεσιν ἂν ἔχει ποτὶ τὰν πόλιν· τύχαι ἀγαθᾶι· δ[ε]δόχθαι τᾶι πόλει ἐπαινέσαι Ἀπολλόδωρον Ὀλυμπι- | |
[οδώρο]υ Ἀθηναῖον εὐνοίας ἕνεκεν καὶ φιλοτιμίας τᾶς ἐν [τὰ]ν πόλιν, παρακαλεῖν δὲ αὐτὸν καὶ ἐν τὸ [λ]οιπὸν διαφυ- | |
10 | [λάξ]ειν τὰν αὐτὰν προαίρεσιν, εἰδότα ὅτι ἁ πόλις τοῖς φίλοις καὶ εὐνόοις καταξίας ἀποδίδωτι τὰς χάριτας διὰ πα- |
[ντός, δ]εδόσθαι δὲ αὐτῶι καὶ τοῖς ἐκγόνοις προξενίαν, προμαντείαν, ἀσυλίαν, προδικίαν, ἀτέλειαν, προεδρίαν ἐν πᾶσι | |
[τοῖς] ἀγώνοις οἷς ἁ πόλις τίθητι, καὶ γᾶς καὶ οἰκίας ἔγ[κ]τησιν, καὶ τἄλλα πάντα ὅσα καὶ τοῖς ἄλλοις προξένοις καὶ εὐε- | |
[ργέτα]ις τᾶς πόλιος, εἶμεν δὲ αὐτὸν καὶ θεωροδόκον τῶν τε Πυθίων καὶ Σωτηρίων, πέμψαι δὲ αὐτῶι καὶ ξένια ἐπιμελ- | |
[εῖσθ]αι δὲ τοὺς ἄρχοντας καὶ περὶ τᾶς ἀνακομιδᾶς [αὐ]τοῦ, ἵνα παραπεμφθῇ ὡς ἀσφαλέστατα, [ἀνα]γράψαι δὲ καὶ τὸ[ν] | |
15 | [γραμμ]ατέα τὰν μὲν προξενίαν ἐν τῶι βουλείωι κὰ[τ τὸν νόμ]ον, τὸ [δὲ ψάφισμ]α ἐν τὸν τοῖχον τοῦ οἴκ[ου τοῦ] Ἀθηναίων. |