| A.1 | ὥσπερ τύν, Θεόνναστε, ἀδύνατο[ς] εἶ χειρῶν, πο[δ]ῶν, |
| σώματος πράξῃ τι ἢ <οἰ>κονομήση τι, φίλιμεν παργίνη κακά | |
| ἴδεμεν, οὕτως κὴ Ζωίλος ἀδύνατος μένει, δι’ Ἄνθειρ<α>ν | |
| βαίνιμεν κὴ Ἄνθειρα Ζωίλον τὸν αὐτὸν τ<ρ>όπον· | |
| 5 | φιλατα κὴ Ἑρμᾶ κατὰ φυλ̣α̣τα χιπυτα |
| ἀλλα̣λοφιλίαν κὴ εὐνὰν κὴ λάλησιν κὴ φίλη̣σιν | |
| Ἀνθείρας κὴ Ζωίλω κ̣ὴ ατο· ουναν τὰ [πὸ]τ ἀλλάλως | |
| συναλλάγματα· ὥσπερ κὴ ὁ μόλυβδος οὗτος | |
| ἔν τινι <τόπωι> χωριστῶ ἀπ̣ὸ τῶν ἀνθρώπων, | |
| 10 | οὕτως Ζωίλος <κε>χωρισμένο<ς> παρ’ Ἀνθήρας τὸ σῶμα |
| κὴ ἅψιν <κ>ὴ τὰ φ<ι>λείματα κὴ τὰ <σ>υνουσιάσματα | |
| τὰ Ζωίλου κὴ Ἀνθείρας κὴ φ<ό>βον Ζωίλω ἐνεγίνειν(?) | |
| καταγράφω κὴ ἀπορίαν κατὰ σφραγῖδα. | |
| B.1 | γρ̣․․․γ․․ακ̣ο τοιαύταν |
| μισ․ο․․․τες αλλα αλωσαι αν̣ | |
| κ<ο>ὐχ ἁλίσκοις, θιὲ, Ἄνθειρ<α>ν κὴ Ζωίλ̣ο<ν> | |
| ․․․σ̣․ τάνδε νύκτα κὴ ετινιταν | |
| 5 | [μὴ] μετ’ ἀλλάλων γίνεσθ<αι> κὴ αφ․․ας |
| ε Τιμοκλε͂ν τὸ αὐτὸ εωθογεα· λατ̣ | |
| ως περι̣φιμμίσῃ ἀνθρώπο̣υ̣ς ἐνδέρσας· | |
| ․․․ παμφοιρντο κατάδεσμον | |
| ․εδεμ․μμ․π․․ τω, οὕτως κ̣ὴ Ζωί- | |
| 10 | λ[ος]. ηεει αμμρεπισω̣φ̣ιω κι․․ |
| μ․ν εἰ κὴ ἐπιτελεῖ π․ εἰς α τετον | |
| ο․․ κ̣ατ̣άδεσμον οὗτον κὴ λ̣ιτοψεξχ | |
| ․τ․απαλοχ․․․․․․․․․ α̣ὖτις ἔστω | |
| vac. λαλῶντα [π]ο̣νφό{γ}λυ[γας] {²⁶πονφόλυγας}²⁶ | |
| 15 | ․․, [κ]η ἀμναστ<α> βαστ εο |
| ὥσπερ ὁ μόλυβδος ὀ̣ρώρυχτ<αι> π[ά]ν- | |
| παν κατορωρυγμένος κὴ οτε̣ι̣․α | |
| αμ ․νζ̣ν, οὕτως κὴ Ζωίλωι | |
| α̣ κατορύχοις κὴ ἐργα[σ]ία κὴ | |
| 20 | οἰκονομία κὴ φιλία κὴ |
| τὰ λοιπὰ πάντα. |