| 1 | [γράμμ]α̣σ̣ι̣ μὲν φωνεῖ Παρία <λ>ίθος, ὅττι Λυκουργὶ̣ς̣ |
| [ἐνθά]δε Δειογένευς κεῖμαι ἀποφθιμένα. | |
| [κλειν]ὸς δ’ ἦ̣ν̣ ὁ̣ π̣α̣τ̣ήρ, Καλλιστράτη ἁ δὲ τεκοῦσα. | |
| [Κλην]αγόρας πινυτ̣ὸς δ’ υἱὸς ὁ Πουλυχάρευς | |
| 5 | [καἰσχ]υλίδος {²⁶Αἰσχυλίδος}²⁶ τέκνωσεν ἐμὸν πόσιν ἐσθλὸν ἐν ἀστοῖς |
| [Που]λυχάρην, λείπω δ’ ἀνέρι τρισσὰ τέκνα, | |
| [στεργ]ομένα στερχθέντι πολὺ πλέον, ὥς μοι ἅπασα | |
| [μάρ]τ̣υς γᾶ Μερόπων ἱμερόεσσα πέλει. | |
| [πρώτ]α μὲν γὰρ ἐμᾶς Καλλιστράτη εἰς ἐρατὸν φῶς | |
| 10 | [ἤλ]υθ’ ἀπ’ ὠδῖνος κουριδίοιο λέχευς· |
| [τὰν δ]ὲ μέτ’ ἄρσην μοι κλυτόπαις γένεθ’ υἱὸς ἀμύμων | |
| [Δει]ογένης, ἁμοῦ πατρὸς ἔχων ὄνομα· | |
| [τῶι δ’] ἔπι μοι χαρίεσσα ποθεινὰ γείνατο κούρα | |
| [Κλ]ηναγορίς, μελάθροις κάλ’ ἀτιταλλομένα· | |
| 15 | [εἶτ]ά με νηδύος εἷλε τετάρτα φοίνιος ὠδίς, |
| [ἤμ]ατι δὲ τριτάτωι τὸ γλυκὺ φῶς ἔλιπον· | |
| [τοῖα] παθοῦσ’ Ἀίδαν τὸν ἀμείλιχον ἤλυθον, οἰκτρὰ | |
| [δακ]ρυτά <τε> τέκνοις καὶ πόσει ἁμετέρωι, | |
| [οὐκ ἐπ]ιδοῦσα θυγατρὸς ἐμᾶς μέλλονθ’ ὑμέναιον, | |
| 20 | [οὐ χ]λαμύδ’ ὤμοισιν παιδὶ βαλοῦσα καλῶι. |
| [ἀλλά μ]οι, ὦ βασίλεια, Διὸς πολυώνυμε κούρα, | |
| [ἵλαο]ς ἀντ’ ἐμέθεν σῶζε τέκνων ἀγέλαν | |
| [καὶ παίδ]ω̣ν τὸν ἐμῶν γενέ̣τ̣α̣ν̣ ἐ̣ρατῶ̣ν μοι ἄεξε | |
| [ἔνδο]ξ̣ον πάτρα̣ι̣, πότνια, Πουλυχάρην. |
Herzog, KFF
169