1 | θιοί. τάδ’ ἔϝαδε τοῖς Γορτυνίοις πσαπίδονσ̣[ι]· vac. το͂ν ἀπελευ[θέροˉν — —] |
[— — — — — κ]α̣ λε͂ι καταϝοικίδεθαι 〚Λ〛 Λατόˉσιον ἐπὶ τᾶι ϝίσϝαι [κ]- | |
[αὶ τ]ᾶι ὀμοίαι, καὶ μέτινα τοῦτον μέˉτε καταδοˉλόˉ[θαι μέˉτε συλε͂ν]. | |
[αἰ καταδοˉλ]οῖτο, τὸν κσένιον κόσμον μὲˉ λαγαῖεν. αἰ δὲ [συλ]- | |
5 | [ί]οιεν, ἐκατὸν στατε͂ρανς ϝέκαστον τὸνς τίτανς [ἐσπράδδεθ]- |
[θαι, καὶ τὰν δ]ιπλείαν το͂ν κρεˉμάτοˉν ἐστείσαντανς ἀποδόμ[εˉ]- | |
[ν]. αἰ δ’ οἰ τίται μὲˉ ϝέρκσιεν ἆι ἔγραται, τὰν διπλείαν ἄ[ταν ϝέκαστο]- | |
[ν αὐτο͂ν το͂ι μ]εμπομένοˉι ἀποδόμεˉν καὶ τᾶι πόλι θέμεˉν. |
IC IV
78