[ ]
Pelasgiotis — Larisa — undated
1 | ἢ μίτος ὥς φασιν Μοιρῶν ἢ δαίμονος ὀργή, |
ἥτις ἐμοὶ δεινῶς ἐχολώσατο καί με βιαίως | |
ἐξ εὐνῆς ποθέουσαν ἐμῆς ἀνδρὸς γλυκεροῖο | |
Παρμονὶν ἐξεδίωξε Ἐπιτυνχάνου οὐκ ἐθέλουσα[ν]. | |
5 | εἴ γέ τις οὖν μνήμη θνητοῖς, βίον ἔσχον ἄ[μ]εμπτον, |
ἄνδρα μόνον στέρξασα, ὃν εἰσέτι θυμὸν ἀνώγω | |
παύσασθαι δεινοῦ πένθους δεινοῦ τε κυδοιμοῦ. | |
οὐδὲν γὰρ πλέον ἐστί —— θανόντα γὰρ οὐδὲν ἐγείρει —— | |
ἢ τείρει ψυχὴν ζώντων μόνον· ἄλλο γὰρ οὐδέν. | |
10 | {²duae rosae partim deletae}² |