| 1 | Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις). |
| Σμυρναῖος Μοσχιανὸς | |
| ἐπεὶ θάνον ∙ ἐνθάδε | |
| κεῖμαι ∙ | κωμῳδός ∙ καὶ | |
| 5 | τοῦτο ∙ διαικρίνει ∙ γε |
| τὸ σῆμα ∙ | Μαρκιανὸς | |
| δέ μ’ ἔθαψε ∙ καὶ ἐκήδευ- | |
| σεν, ὁδεῖται ∙ | μήτε νέ- | |
| κυν προλιπὼν ∙ μήτ’ ἐν | |
| 10 | ζωοῖς ∙ ἔτ’ ∙ ἐόντα· | |
| νοσφισθεὶς ∙ βιότου | |
| δὲ τέλος ∙ καὶ μοῖραν | |
| ἔπλησα. |
IG XIV
1860