... παρά τ[ε τῶν ἐξ ἀρχῆς] παρά τε τ[ῶν πρόσθεν] TAM

λοιμῷ τῇδε πέτρῃ [θ]άψεν [ἀπ]οφθιμένην.

τίς δέ σοι ἦν γενέτης; Χρύσης ἐμὲ γε[ίν]ετο γείνατο πρόσθεν.

ἄρσενα παῖδ’ ἔλιπες θα[λ]άμοις; ἕνα [νυμ]φευθεῖσα.

εἰς ἴχνη βαίνων

πρόσθεν κερδαλέον οὔποτε

χρυσὸν ἔθου.

ἤμην μὲν πρόσθεν κεφαλὴ

Παμφυλίδος αἴης· /

ἁγνοτάτης καὶ παρ’ αὐτοῖς Ἀρτέ-

μιδός τε εἰληφυιῶν, ᾗ πρόσθεν

ἡροῦντο γυναῖκες ἱέρεια̣ι̣,

[συνκαταθεμένου τοῖς ψηφίσμ]ασ̣[ιν ἀνα]-

[δεδομένοις πρόσθ?]ε̣ν αὐτῷ ὑπὸ τ[οῦ ἀρχι]-

ερέος ἀντιγεγραφφότος ἀκολούθ[ως τῇ τοῦ]

ὧν ὕπερ εὐρείην ἐξετάνυσσας ὁδόν,

ἣν πολλοὶ καὶ πρόσθεν ἀπειρείησι νόοιο

Κυδναίων ῥείθρων τεῦξαν ἀφαυροτέρην.

Ο[— — — — — — — — πα]μφαεῖς, Ὑπερ[ίων]

δ[ώμασιν δὲ κρ]ε[μ]ᾷς [θ]ύρας [πρόσθεν εἰ]ρεσιώνας,

[Ω— — — — — — — — — εὐτόκο]υ τε Νανα[ίας]

πεντεκαιεικοσέτης πν̣ε̣[ῦμα λιποῦσα βίου?]

[κ]αὶ νούσωι, τῆι πρόσθεν ε[–⏕ –⏑⏑ –×]

κεῖμαι δ’ ἐν Σχεδίηι, σῆμα λ[αχοῦσα τόδε(?)].

νῆσον ἐς, Αἰγύπτοιο πέρας, περικαλλέα, σεμνήν,

Ἴσιδος, Αἰθιόπων πρόσθεν, ἀφιξάμενοι,

εἴδομεν ἐν Νείλωι ποταμῶι νέας ὠκυπορούσας,

νῆσον ἐς, Αἰγύπτοιο πέρας, περικαλλέα, σεμνήν,

Ἴσιδος, Αἰθιόπων πρόσθεν, ἀφιξάμενοι,

εἴδομεν ἐν Νείλωι ποταμῶι νέας ὠκυπορούσας,

πεντεκαιεικοσέτης πν̣ε̣[ῦμα λιποῦσα βίου(?)]

[κ]αὶ νούσωι, τῆι πρόσθεν ε[—–⏕ –⏑⏑ –×]

κεῖμαι δ’ ἐν Σχεδίηι, σῆμα λ[αχοῦσα τόδε(?)].

Μέμνονος.

αὐδῆς τὸ πρόσθεν μοῦνον ἐξακούσαντας,

νῦν ὡς συνήθεις καὶ φίλους ἡσπάζετο

πεντεκαιεικοσέτης πν̣ε̣[ῦμα λιποῦσα βίου(?)]

[κ]αὶ νούσωι, τῆι πρόσθεν ε[—–⏕ –⏑⏑ –×]

κεῖμαι δ’ ἐν Σχεδίηι, σῆμα λ[αχοῦσα τόδε(?)].

[ταῦτης τῆς κρήνης μη]δὲ σχέδον ἐπέλασθαι

[πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τῆς] Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης

[ψυχρὸν ὕδωρ προρέον] φύλακοι θ’ ὑποπέθασιν

[ταύτης τῆς κρήνης μη]δὲ σχέδον ἐμπελάσασθαι·

[πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τῆς] Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης

[ψυχρὸν ὕδωρ προρέον]· φύλακες δ’ ἐπύπερθεν ἔασιν·

[ταῦτης τῆς λίμνης μη]δὲ σχέδον ἐμπελάσασθαι.

[πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τῆς] Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης

[ψυχρὸν ὕδωρ προρέον]· φυλακοὶ δ̣’ ἑ̣πύπερθεν ἔασιν.

[εἰ σέ γε δεύτ]ερα ἔταξε σοφὸς κρείνειν μετ’ ἐκεῖνον

[γραμματι]κὸς κλεινὸς πρόσθεν Ἀριστοφάνης.

ἧς ζυγὸν οὐκ εἶδον τὸ γαμήλιον, οὐδ’ ὑμέ-

ναιον / ᾖσέ τις οἰνοχαρὴς πρόσθεν ἐμῶν

❦ θαλάμων. ❦

τὴν συνετὸν ψυχὴν μακάρων εἰς ἀέρα δοῦσα ∙

πρόσθεν μὲν θνητή ∙ νῦν δὲ θεῶν μέτοχος ∙

ἀ∙ί∙μνηστος ἅπασι φίλοισί τε καὶ τεκέεσσι ∙

ἐνθάδε τῶν πρόσθεν φθιμένων πατέρων ἀλόχων τε

υἱῶν θ’ υἱωνῶν κηδεστῶν τ’ ἠδέ τε πηῶν

ἀλλ’ οὖν εὐσεβέων ἄσμενος α̣[ὖλιν ἔβην].

τοιγάρ, ἄνασσ’, ἣν πρόσθε[ν] ὑ̣π’ αἰ[θέρος οὐκ ἀπέβαλλες],

πὰρ ποσὶ σοῖς εὔφρων δ[έ]ξο Δ[ικαιοσύνην].

ταύτας τᾶς κράνας μεˉδὲ σχεδὸν ἐνγύθεν ἔλθεˉις·

πρόσθεν δὲ ℎευρέˉσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας

ψυχρὸν ὕδοˉρ προρέον· φύλακες δὲ ἐπύπερθεν ἔασι,

ταύτας τᾶς κράνας μηδὲ σχεδὸν ἐνγύθεν ἔλθηις·

πρόσθεν δὲ ℎευρήσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας

ψυχρὸν ὕδωρ προρέον· φύλακες δὲ ἐπύπερθεν ἔασι,

ταύτας τᾶς κράνας μηδὲ σχεδὸν ἐνγύθεν ἔλθηις.

πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τᾶς μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας

ψυχρὸν ὔδωρ προρέον, φύλακες δὲ ἐπύπερθεν ἔασι.

ταύτας τᾶς κράνας μηδὲ σχεδὸν ἐνγύθεν ἔλθηις·

πρόσθεν δ(ὲ) ℎευρήσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας

ψυχρὸν ὕδωρ προρέον· φύλακες δ(ὲ) ἐπύπερθεν ἔασιν·

ταύτας τᾶς κράνας μεˉδὲ σχεδὸν ἐνγύθεν ἔλθεˉις,

πρόσθεν δὲ ℎευρέˉσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας

ψυχρὸν ὕδοˉρ προρέον· φύλακες δὲ ἐπύπερθεν ἔασι,