[ψε]ται ἐ[ξ] ἁπασῶν [τῶν β]οῶν, [ὅταν δὲ κα]-

[τὰ] κοινὸν θύωσιν Κασωσσεῖς, κ[αθ’ ἑ]κάσ-

[τη]ν θ̣υσίαν ἀφ’ ἑνὸς ἱερείου τῶν θυομέ-

[δ]ιμοιρίαν· ὑπάρξει δὲ αὐτῶι καὶ ἀτέ-

[λ]εια ἐγ Κασωσσῶι ὧν ἂν Κασωσ-

[σε]ῖς κύριοι ὦσιν· ὁ δ̣ὲ πριάμενος τὴν ἱ-

[ερω]σύνην διορθώσεται τὸ ἀργύριον

[—]ΙΗΠΗΡΑ[— Κασωσ]σεῖς πάντε[ς ἐν]

τῶι ἱερῶι τοῦ Διὸς Κασωσσέων· τοῖς μὲν [ἐμ]-

μένουσιν εἶναι πάντα τὰ ἄριστα, τοὺς [δὲ]

[—]․․[—]

γενομένη τε[— Κασωσ]-

σέων ἑλέσθ[αι —]

ἁπάντων ΚΑ[— τοὺς δὲ αἱρε]-