[ἡ δεῖνα, κηδευθήσεται δὲ καὶ τὰ τέκνα ․․․․․․․․․ οὐδενὶ δὲ]

[ἄλλῳ ἐξέσται κη]δευθ[ῆ]ναι· [ἐὰν δέ] τις παρὰ ταῦτα ποιήσ[ῃ, δώσει]

[τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) —ʹ ἀργ]υρίου. [καὶ παρὰ τούτων τῶν προ]-

ἡ σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Μάρκου Αὐρηλίου Τρύφ-

[ω]νος Εὐτυχοῦς Ποίθου τοῦ καὶ Φαλύωνος(?), ἐν ᾗ κηδευθήσετ-

αι αὐτοῦ αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Εὐτυχία καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ· ἄλλ-

ῳ δὲ οὐδενὶ ἔξεστι κηδεῦσαι ἢ κηδευθῆναι· εἰ δὲ μή̣, ὁ ὑπ-

εναντίον ποιήσας ἀποδώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμ[ιε(?)]ίῳ δην-

άρια πεντακόσια. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς ἀντίγραφον ἀπετέθ-

ται αὐτός τε καὶ Μένανδρος Μενάνδρου ὁ φύσει υἱὸς αὐτοῦ· ἑτέρῳ δὲ

οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι. εἰ δὲ μή, ὁ ὑπεναντίον ποιήσας ἀπο-

τείσει [τῷ] ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵βφʹ, τῇ δὲ σεμνοτάτῃ γερουσίᾳ

δενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι.

εἴ τις δὲ ὑπεναντίον ποιήσει,

ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵α̣φʹ.

ρῷ κεκήδευται Κλ(αύδιος) [Ζη]νοδοτηανὸς καὶ Κλ(αυδία) Ἀθηναὶς, τέκνα Κλ(αυδίου) Θαλάμου, καὶ ἐν τῇ ἑταίρᾳ σορῷ κηδευθήσαιται κηδευθήσεται αὐτὸς ὁ Θάλαμος καὶ Διογένης ὁ ὑὸς

αὐτοῦ, ἕτερος δὲ οὐδείς. οὔτε εἰς τὴν τῶν τέκνω(ν) αὐτοῦ σορὸν ἐπενβληθήσαιτ[αί] ἐπενβληθήσεταί τις οὔτε εἰς τὴν αὐτοῦ Θαλάμου. ἐὰν δέ τις τολμήσει παρὰ ταῦτά τι ποιῆσαι, εἰσοί-

σει τῷ ἱερωτάτῳ φίσκῳ (δην.) ͵ε πεντακισχείλεια. τούτου ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς

πᾶν, οὔτε ἑτέραν ΕΤΕΩΝ σορὸν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐ-

[πι]θήσει. ἐπεὶ ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσας ἔσται

ὑπεύθ̣υν[ος] τῇ Ἱεραπολειτῶν πόλει (δην.) ͵ε. με-

ποτε τὸ προσκυροῦν χ χωρίον· [καὶ πρόν]οια-

ν ποιήσονται τοῦ ἡρῴου καὶ τῆς σοροῦ

πρὸς τὸ κατάφωορα κατάφωρα αὐτὰ διὰ παντὸς α[ἰῶνος(?) ἐ]-

Μᾶρ(κος) Α[ὐρ](ήλιος) Τ[ρ]όφιμος καὶ ὃν ἂν αὐτὸς βουληθήσαιτε ἔτι περιών.

ἑτέρο [δὲ] οὐδενὶ ἐξέστε κηδεῦσαι. εἰ δέ τις παρὰ ταῦτά τι ποιήσῃ,

ἀποτείσι τῷ εἱερωτάτῳ ταμίο (δην.) φʹ. τούτου [δ]ὲ τὸ ἀντίγραφον ἀ-

τὸν βωμόν. ο[ὐ]κ ἐξέσται δὲ οὐδενὶ ἔμπροσθεν τοῦ βωμοῦ κατασκευάσειν τι ὃ ἐπισκοτήσει τῷ βωμῷ ἢ τῇ ἐπικειμένῃ κατὰ αὐτοῦ σο[ρῷ]

[εἰ δ]ὲ μή, καὶ ὑπὲρ τούτου ἀποτίσει τῇ γερουσίᾳ πρόστε[ιμον] (δην.) πεντακισχείλια. ὃ[ς] δὲ ὑπεναντίον τι ποιήσει τοῖς προγεγραμμένοις, ἔστω μὲν

ὑπεύθυνος τοῖς προστ[είμ]οις· καὶ μήτε τέκνων [μ]ήτ[ε] β[ίου] ὄνησις εἴη, [μήτ]ε γῆ βατὴ μήτ[ε] ἡ θάλασσα πλωτή, ἀλλὰ ἄτεκνος καὶ ἄβιος καὶ πηρὸς ο

[παθή]ματι παντὶ ἀποθάνοι καὶ μετὰ θάνατον [ἔχοι] τοὺς ὑποχθονίους θεοὺς τιμωροὺς καὶ κεχολωμένους ὅ τε κελεύσας κατασκευ-

ά[σαι ἢ ποιῆσ]αι καὶ ὁ ἐργασάμενος· αἱ δὲ αὐτ[αὶ ἀραὶ] αὖ[θις] καὶ τοῖς μὴ ἐκδικήσασιν περὶ τούτων. τούτου ἀντίγραφον ἀπετέθη

εἰς ἀρχεῖον.

ἐξέσται κηδευθῆναι ἢ κηδεῦσε· εἰ δὲ μὴ καί τις παρ’ αὐτὸ

π[οι]ήσει, ἀποδώσει τῷ ἱερῷ ταμείῳ (δην.) φʹ καὶ τῷ ἐγδικήσαντι

ἄλλο τοσοῦτο χρῆμα. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον

σται πωλῆσαι ἢ ἐξαλλοτριῶσαι καθ’ ὃν δήποτε

τρόπον· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει ἢ ἐξαλλο-

τριώσει τι τῶν προδηλουμένων, ἀποτείσει τῷ φίσκῳ

καὶ τὰ παιδία· ἑτέρῳ δὲ μὴ ἐξεῖναι κηδεῦσαι πλὴν ὧν αὐτὸς βουληθῇ· εἰ δὲ μή γε, ὁ το-

ῦτο ποιήσας δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ

(δην.) ͵ε.

[γα συ]ν̣ετέλ̣εσαν οὐθενὸς δεύτεροι τὰ γεν[— — —]

[— —]αι· ἐπεὶ οὖν δίκαιόν ἐστιν καὶ τὸν δῆμ̣[ον μνήμην ποι]-

[εῖσθ]αι τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὅπως καὶ εἰς τ[ὸ λοιπὸν ἐπι]-

—Λ̣Η—

—ΠΟΙ̣—

—ΕΠΙΔ—

[αὐτοὺς εἰς προεδρίαν καὶ τῆς ἀναγγελίας τῶν στεφάνων ἐπιμέλε]ιαν

[ποιήσασθαι τόν τε ἀγωνοθέτην καὶ τοὺς πρυτάνεις τοὺς ἑ]κάστοτε

[γινομένους· ἀναγράψαι δὲ τὸ ψήφισμα τοῦτο τοὺς ἐξετα]στὰς

[πόλιν — — — καὶ τὸν δῆμ]ο̣ν̣ ἡμῶν, περὶ δὲ̣ [τ]ῆ̣ς ἀναγο-

[ρεύσεως τοῦ στεφάνου ἐ]π̣[ι]μ̣έ̣λειαν ποιεῖσθαι

[τὸν ἀγωνοθέτην καὶ τοὺς πρυ]τάνεις κα̣ὶ τὸν

νωι· περὶ δὲ τοῦ καλεῖσθαι εἰς τὴν προεδρίαν τοὺς δικαστὰς καὶ τῆς

ἀναγγελίας τῶν στεφάνων ἐπιμέλειαν ποιήσασθαι τόν τε

ἀγωνοθέτην καὶ τοὺς πρυτάνεις τοὺς ἑκάστοτε γινομένους·

εὔνοιαν ἐμφανίσει, ἣν ἔχει πρὸς Πριηνεῖς, παρακαλέσει τ[ε]

αὐτοὺς ποιήσασθαι τὴν ἀναναγγελίαν ἀναγγελίαν τῶν ἐψηφισμέ-

νων στεφάνων τοῖς τε δικασταῖς καὶ τῶι γραμματεῖ

[— — — — — — — — — — — πρ]ο̣σ̣π̣οιουμεν[— — —]

[— — —] εἰ δέ τινές εἰσιν καινῇ δόξῃ τρέφ̣[οντες(?) — — —]

[— — — τὸ] ἐγδοχῖον ἐκ τῶν ἰδίων ἐποίη[σεν — — —]

[— — — —]〚— — — — — — — — — — —〛[— — —].

[Ἀ]νδρόνεικος τῶν Ψαφαρῶν Ο̣[․c.3․]

[․]Λ̣ΩΕΙΡΕ καὶ γαματεύων γραμματεύων ἐπύη̣ ἐποίει.

ραις παρ’ ἑαυτοῦ κατὰ μῆνα καὶ νομοφυλακήσαντά τε μετὰ

τοῦ καὶ τὰς ὑπὲρ τῶν οἰκονομημάτων δαπάνας πεποι-

ῆσθαι παρ’ ἑαυτοῦ καὶ στρατηγήσαντα διὰ νυκτὸς ν[ο]-

των τὸ μνημῆον Κοΐντου Πομπωνίου [— — —]

τῶν ἀδε[λφ]ῶν αὐτοῦ, ποιησαμέν[ων — — —]

ΤΥ[— — —]ης καὶ συνδαπ̣[ανησαντ— — —]

κηδευθῆναι ἐν τῷ ἡρώῳ, ἢ ὑπεναντίον

τι ποιήσας τῶν προγεγραμμένων εἰσοί-

σει εἰς τὸ ἐράριν δήμου Ῥωμαίων (δην.) ͵βφʹ.

τοῦ φίλον μνείας χάριν

vac. ἐποίησεν. vac. ❦

ὲ ἔστω τινὶ περὶ τούτου ἐξουσία· ἐπε[ὶ ὁ]

παρὰ ταῦτα ποιήσας ἀποδότω τῷ ἱ̣[ερωτ]-

άτῳ φίσκῳ (δην.) ͵αφʹ. μετὰ τὴν ἐμὴν τελε[υτὴν]

Τρυφῶσα ἀνδρὶ κὲ τέκνῳ

τὴν στήλην ἐπόησεν ἐποίησεν.

Παπίας Κλέξος

ποιμὴν ἥρως ❦

χρηστὸς παρο-

ρῷον· ἐὰν δέ τις ὑπε̣ν̣α̣ν̣τίον τι

ποιήσῃ, ἀποδώσει τῇ Λ̣αοδι-

κέων γερουσίᾳ (δην.) ͵αφʹ· τῆς ἐπι-

τυχιανὸς. τούτοις ζῶντες ἐ-

ποίησαν μνήμης χάριν ἔτι ζῶν-

τες ❦ Τροφίμου σύμβιος Ἡλιανὴ

[κὲ] Μακεδόνις κὲ Ζωτικὸς κὲ Μαρκιανὴ κὲ

Νόννα ἐποίησαν μνήμης χάριν.

λῳ κ(ὲ) Αὐρ. Δόμνῃ

ζώσῃ πάπποις

μνήμης χάριν.

☩ ἐκ τῶν παρόχων σου ἀρχάγγελε Ἰωάννης κὲ Κωνσταντῖνα ἐποίησ[αν]

ὑπὲρ εὐχῆς κὲ σωτηρίας αὑτ[ῶ]ν κὲ τῆς συνγενίας αὑτ[ῶ]ν κὲ μνήμης κὲ ἀναπαύσε[ως].

Ἀσκλᾶς καὶ Ἀσκληπᾶς

οἱ Ἀσκληπᾶ λατύποι

Κουρναιτηνοί.

[— — —]ποιήσατο τοῦτο τὸ σῆμα [— — —]

[— — — — —] κουριδίης ἀλόχοιο [— — —]

The inscr. begins: ἐποίησαν Ἀλεξάνδρῳ ...

ρ’ ἕκαστα ἐπινοήσαιμεν τρόπ[ον τινὰ τῆς ἀμείψεως, ἥ]-

δε[ιον δ’ ἂ]ν ἄνθρωποι τὴν κο[ινὴν πᾶσιν ἡμέραν γενέθλι]-

ον ἀ[γά]γοιεν ἐὰν προσγένηται αὐτοῖς καὶ ἰδία τις διὰ τὴν]

καὶ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν εὔνοι-

αν, τὴν ἐπιμέλειαν ποιησαμέ-

νου τῆς τοῦ ἀνδριάντος ἀνασ-

διδομένου, vv τὴν ἀνάσ-

τασιν ποιησαμένων

ἐκ τῶν ἰδίων τῶν ἐν τῇ

ρίων μυρίων πεντακ∙(οσίων) χειλίων,

τὴν ἀνάστασιν ποιησαμένων

ἐκ τῶν ἰδίων τῶν ἐν τῇ Σκυτικῇ

τέκνῳ κὲ αἱαυτῇ ἑαυτῇ

ἐποίησε τὸ ἡρῷον

ἐκ τῶν ἰδίων, σπου-

τῇ γλυκυτάτῃ γυναικὶ καὶ αὑ-

τῷ τὸ μνημεῖον ἐποίη.

γυναικὶ καὶ αὑτῷ τὸ μνει-

μεῖον μνημεῖον ἐποίησε.

ας χάριν τὸ μνημεῖ-

ον ἐποίει.

Τελέσφορος Διο-

γένους ἐποίησα

τῷ ἰδίῳ υἱῷ Ἐπικτή-

[— — —] καὶ Ἀππᾶ[ς(?) οὐετρ(?)]ανὸς Ἀπ[αμεῖς] ζῶντες

[ἐποίησαν] τὸ ἡρῷον ἑα[υτοῖς] καὶ τῇ τεκούσᾳ καὶ τοῖς

τέκνοις· ἰς ὃ ἕτερος οὐ τεθήσαιται· εἰ δέ τις

λίου Αὐξάνοντος

ἐποίησα τὸ ἡρῷον

ἑαυτῷ καὶ τῇ γυ-

Αὐρ. Σευήρα ἐποί-

ησα τὸ ἡρῷον ἐμαυ-

Αὐρ. Μόρδιος ἐποί-

ησε τὸ μνημεῖον

Αὐρ. Ῥοῦφος Ἰουλιανοῦ βʹ. ἐποί[ησα τὸ ἡ]ρῷον ἐμαυτῷ κὲ

[τῇ συμβίῳ μ]ου Αὐρ. Τατιανῇ· ἰς ὃ ἕτερος οὐ τεθῇ, εἰ δέ

Α(ὐ)ρ. Κοσ[μία τῷ ἀνδρὶ — — — κ]αὶ ἐμαυτῇ [ἐποίησεν — — —· εἰ] δέ

τις ἕτερος ἐπιτηδεύσει τεθῆ[ναι, θή]σει ἰς τὸν φίσκον (δην.) φʹ.

Αὐρ. Ζώσιμος ἐποίησα τὸ ἡρῷον ἑαυτῷ

καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Πε[λ]αγ[ίᾳ]· εἰ δέ [τις ἕτερος ἐπιτηδεύσει, θήσει] ἰς τὸ ταμεῖον (δην.) φʹ.

Αὐρ. Ἀμία Αὐξάνοντος ἐποίησα τὸ

ἡρῷον ἐμαυτῇ καὶ τῷ ἀνδρί μου Αὐρ. Αὐξάνοντος(!)

[․․․․]Ν[— ἐποίησα τὸ ἡρῳον τῇ γυναι]-

κί μου Αὐρ. Δόμνῃ Ὀνησίμου καὶ

ἔτους τκδʹ, μ(ηνὸς) ηʹ, κʹ.

Αὐρ. Γάϊος Ζωσίμου ἐποίησα τὸ ἡρῷον ἐ-

μαυτῷ καὶ τῇ γλυκυτάτῃ συνβίῳ μου Αὐρ.

ἔτους τμγʹ, μ(ηνὸς) θʹ κʹ. Αὐρ. Ἀρτέμα[ς Ἀρτεμᾶ(?)]

ἐποίησα τὸ ἡρῷον ἐμαυτῷ [καὶ τῇ γυναικί]

μου Τατίᾳ κὲ τοῖς τέκνοις μ[ου, εἰς ὃ ἕτερος]

Ἀλέξανδρος βʹ ἐπο[ί]-

ησα τὸ ἡρῷον ἐμαυτῷ

μαίων ἡγεμονίας φυλαχθησόμενον, μηδενὸς ἐξουσίαν ἔχοντος

ἀλλάξαι τι τῶν δεδογμένων ἢ μεταποιῆσαι ἢ εἰς ἑτέραν τινὰ

χρείαν μετενενκεῖν κατὰ μηδένα τρόπον· πάντας δὲ κοινῇ

[ματέα τῆς] βουλῆς καὶ ἱερέα Ἀσκληπιάδην ὅπως καὶ μετὰ τὸν

[ἐφ’ ἔτος ἐνι]αυτὸν πρόνοιαν ποιῆται τῶν ὑπὸ τοῦ Πραξίου

[δεδομένων(?)] καὶ διατεταγμένων εἰς τὸ διηνεκές, καθὼς καὶ

γόνων ἀξίως· ❦ τὴν ἀνάστα-

σιν ποιησαμένων ❦ Γ. ∙ Κλαυ-

δίου Λουκιανοῦ καὶ Γ. ❦ Κλαυδί-

ἐκ τῶν ἰδίων

ποιήσαντα.

π[ατρὶς· τὴ]ν

[ἀ]νάστασιν π[οιη]-

σαμέ[ν]ης

τροφὴ πό[τ]ος τε. ἠτι[μασμένα(?)]

περισσὰ δέ ἐστι τὰ ἄλλα [ἃ ἀνθρώποις μέλει(?)].

vacat

[— — —]α̣ς Πομ̣πείου [ἑαυτῷ] ἐποίησε τὸ [μνημεῖον — — —].

[οἱ δεῖνες ὑπὲρ τῶν γονέων — — —] Μαξίμου καὶ Ἀντωνίας Ὀλυμπιάδος [τὸ ἡρῷον(?) ἐπ]οίησαν.

τωνίνῳ κ(αὶ) Ἀντῳ-

νίνῃ κ(αὶ) Ἀμμιανῇ ἐποί-

[ησεν — —] μνήμης χά[ριν].

ς ἰδίοις θρέψασι μνήμης χ-

άριν. τὶς δὲ κακῶς ποίσει

ταύτῃ τῇ γούντῃ, ἕξει τέ-

[θ]όν τε ταῖς ἐντολαῖς ἡγησάμενος καὶ ἀνανκαῖ[ον] τ̣[ῇ πό]-

λ̣ι ποιήσασθαι τὴν παρ’ ὑμεῖν ἐπιδημίαν, ἧκον [ἑτ]ο[ί]-

μως· ἰδὼν δὲ πόλιν εὐγενῆ τε καὶ ἀρχαίαν, ἅ̣[μα] δ[ὲ]

ταστάσης ἐν τειμαῖς δικαίας v χορηγεῖσθαι [․c.3․]Ι̣ΑΤ̣Ο̣ τὸ αὐτὸ ᾖ ἀν-

θρώποις ἅπ̣ασιν, καὶ δι’ ὑπερβάλλουσαν [․2-3․]μην [τολ]μὴν? [ὁρ]μὴν? καὶ φιλαργυρίαν

τινῶν ἀπορεῖν τῶν πρὸς τὴν χρείαν ἀνανκαίων μηδένα, ἁ-

... ἐν τειμαῖς δι[κ]αίαι̣ς̣ κ̣α̣[ὶ] ῥ̣ητα̣ῖ̣ς [συμβόλ]α̣ι̣ον τ̣ὸ̣ αὐτ̣ὸ̣ ᾖ ἀν-

θρώποις ἅπ̣ασιν ὤστε καὶ ...

καὶ ἐν τοῖς

λοιποῖς χρή-

σιμον ἑαυτὸν

καὶ ἐν τοῖς λοι-

ποῖς εὔχρησ-

τον γενόμενον

Μηνόφιλος ζ̣ῶν καὶ φρονῶν̣ ἑ̣αυτ̣ῷ μνῆς̣ χάρι[ν] Ϲ̣Υ̣Ν̣Ε̣Λ̣

καὶ Αππῃ τῇ γυναικὶ ζώσῃ ἐ̣πο̣ι[ή]σ[α]το̣.

Αὐρ. Ἀθηνόδοτος Δοκιμεὺς τεχνίτης ἐποίησε τὸ ἔργον.

ἔνθα χθὼν κατέχι Ἀκάκιον σώ-

τὴν σφραγῖδα θεὸς ἐμοὶ τέκνῳ διασώζι· / θνητὸς ἐν ἀθανά-

τοις Ἀβρὰ[μ κ]όλποις τετύχηκα, ⋮ / θεῷ δουλεύω, Παραδίζοισι κατοικῶ.

[κρατίστῳ(?) καὶ ․․․․]υμένῳ μου κυρίῳ ἐπιτρόπῳ Αὐρ. Θρέπτῳ περὶ ἀνγαρειῶν ὧν ἀπελύ-

[θητε — — — Σ]ύνναδα, ἔδοξεν αὐτοῦ τῇ μεγαλιότητι διεῖλαι καὶ ποιῆσαι ὑ-

[μῖν — — — καταφανὲ]ς ὡς δεῖν ἕκαστον ὑμῶν τὰς ἡμίσεις ἀνγαρίας διαδέχεσθαι ἀπὸ

— — — — — — — — — κώμης· ἐκέλευσε δέ μοι ὅπως περὶ τούτου φροντίδα ποιήσω. παραγ-

[γέλλω ὑμῖν ἀκόλουθα τοῖς ὑ]πὸ τοῦ κυρίου μου ἐπιτρόπου Αὐρ. Θρέπτου κεκριμένοις ὡς ἐάν

[ὅπως πειθαρχήσουσι τ]οῖς ὁρισθεῖσιν. ἄλλο μέρος. Novellius proc(urator) (dixit) Ἀγάθων ὁ

[ὀπτίων(?) — — — — — — — — — κατὰ τ]ὰ φθάνοντα ὑπὸ Θρέπτου ὡρίσθαι τούτου πρόνοιαν ποιή-

[σει — — — — — — ἐὰν δὲ ἀπειθοῦντάς] τ̣[ι]νας καταλάβῃ, δηλώσει μοι καὶ τότε ὅρον δώσω καὶ

Τραιανοῦ Δεκίου καὶ τῆς

θειοτάτης ἡμῶν δεσποί-

νης Ἑρενίας Ἐτρουσκίλλης.

τὴν πατρίδα,

καταλελοιποίαν

ταῖς ἱερείαις τῆς

Διομᾶς καὶ Εὐτύχη-

ς λατύποι.

[Μ]ητρὶ θεῶν Φοίβῳ τ’ ὁσίῳ καὶ Μηνὶ δικαίῳ ❦

Ἀσκλᾶς καὶ Ἀσκληπᾶς

οἱ Ἀσκληπᾶ λατύποι

Κουρναιτηνοι.

ἔτι ζῶσα κὲ τὰ τέκνα αὐτῶν Τατις κὲ Τρόφιμος κὲ Λυ-

%⁸¹κίσκος ἐποίησαν vv μνήμης vv χάριν. vac.

τ̣ῶ̣ν̣ δοῦλος πραγματευ-

τ̣ὴ̣ς ἐποίησε τὸν βω-

μ̣ὸν σὺν πάσῃ τῇ κατασ-

Διογᾷ πατρὶ κὲ Φαύστῃ μητρὶ ἔτι ζῶσῃ

ἐποίησαν μνήμης χάριν. ὃς ἄν προσάξξι

χῖρα τὴν βαρύφθονον, τέκνων ἀώρων περι-

ς ἰδίοις θρέψασι μνήμης χ-

άριν. τὶς δὲ κακῶς ποίσει

ταύτῃ τῇ γούντῃ, ἕξει τέ-

ἑαυτῷ ζῶν ἐ-

ποίησεν καὶ τῷ τέ-

κνῳ·

ἐκ τῶν ἰδίων

ποιήσαντα.

[— — — ὀρφανὰ τέκνα λίποι]το, χῆ̣ρο̣ν βίον, οἶκον ἔρ̣η[μον].

Τ̣ρ̣όφιμος̣ Τροφίμου σὺν τ̣ῇ̣

Δ̣όμνη γονεῦσι [— — —] ἐποίησεν μνήμης χάριν.

νίου Κουαρτι-

ανοῦ ἀσιάρχου ἐποίησεν Ἑρμῇ

τέκνῳ γλυκυτάτῳ μνήμης χάριν

[— — — καὶ μ]ητρὶ Τατιᾳ ἔτι ζώσῃ

[ἐποίησαν μνή]μης χάριν. ἔτους σοηʹ·

— — —

— — —Η̣ ἔ̣τι ζώσῃ ἐ̣ποίη̣σ̣[εν — — —]

[μν]ήμη[ς] χάριν.

τὸ μνῆμα

ἐποίει.

ττετικμενος ειτο[υ].

Αφφια ἰδίῳ ἀνδρὶ Δ̣ηδῃ ἐποίησεν μνήμης χάριν.

τέκνοις Αὐξάνοντι καὶ Θαλάμῳ. ὃς ἂν

τούτῳ τῷ μνημείῳ κακῶς προσποι-

[ήσει — — —]

εἴ τις δὲ ἄλλος ἀντιποιήσηται ἐκτείσει εἰς τὸ ἱερώτ̣α̣[τον]

ταμεῖον ἀττικὰς χειλίας ❦ τοῖς γηροκομήσασιν

ἔξεσται μόνοις.

τὶς ἂν κακῶς ποΐσει τῷ μνημίῳ ἔσται αὐτῷ

πρὸς τὸν θεόν.

νῷ. τὶς ἂν δὲ τούτῳ τῷ

μνημείῳ κακὸν προσποιή-

σει ἢ ἕτερον πτ̣ῶμα ἐπισκομί-

ὃς ἂν τούτῳ τῷ μνημείῳ κακῶς προσποιήσει ἢ τοῖς

προγεγραμμένοις ὑπεναντίον τι πράξῃ, μ̣ε δεως κὲ

καὶ ἐγγόνοις· ἐὰν δέ τις κακῶς

ποιήσει ἕξει κατά̣ρα̣ν.

〚Τ〛 ὃς ἂν ποσκόφει τῷ ἡρῴῳ, μήτε αὐτῷ γῆ βατὴ, μ-

ὴ θάλασα πλωτὴ, μὴ γαμοῖ τεκνοποιοῖ,

ὑπὸ Τάρταρα δὲ αὐτοῦ τὸ πνεῦμα λήθην μη-

[μείῳ] κακοεργέα χεῖρα ποσοίσει, ὀρφανὰ τ[έκνα]

[λ]ίπ[οι]το, χῆρον βίον, οἶκον ἔρημον, ἐν π[υρὶ]

πάντα δράμοιτο, κακῶν οἱπὸ χῖρας

Πάτρων Λαομέδοντος καὶ Αμια Ἀσκλέ[ο]υς ἐ[πο]ίησαν

ἑαυτοῖς ζῶντες.

αικὶ γλυκυτάτῃ μνήμης χάριν καὶ ἑ-

αυτῷ ζῶν ἐποίησεν καὶ Μομίᾳ τυ-

γατρὶ ἀώρῳ.

κυτάτῃ Κυρί[λλῃ] μνή[μης χάριν]

καὶ ἑαυτῷ ζῶν ἐποίησ[εν].

Καρικὸς Με-

νάνδρου ἑαυτῷ ζῶν ἐποίσεν.

ἐποίησαν καὶ ζῶντες ἑαυτοῖς.

Μεῖρος τέκτων καὶ Αμμια ἡ σύμβιος αὐτοῦ τέκνῳ ἰδί-

νίᾳ καὶ Μενάνδρῳ

πατροποιήτῳ μ-

νήμης χάριν.

δρῳ τῷ ἰδίῳ ἀδελφῷ̣

μνημεῖον ἐποίησ[αν]

μνήμης χάριν. χ[αῖρε(?)].

[συνα]ντᾶσθαι διατελοῦμεν μετὰ φιλοσ-

[τ]ο[ρ]γίας ποιοῦντε[ς, κρ]ίνομεν δὲ καθάπερ

[ἡμ]ῶν [ἀπο]δείκ[ν]υν[ται] κατὰ τὴν βασιλεί-

[αν ἀρχ]ιερεῖς, καὶ ταῦτης καθίστασθαι

[ἐν τ]οῖς αὐτοῖς τόποις ἀρχιερείας, αἳ φο-

[ρ]ήσουσιν στεφάνους χρυσοῦς ἔχοντας

[προγόν]ων καὶ ἡμῶν ἀρχιερεῖς· ἐπεὶ οὖν

ἀποδέδεικται ἐν τοῖς ὑπὸ σὲ τόποις

[Βερ]ενίκη ἡ Πτολεμαίου τοῦ Λυσιμάχου

ἀνατεθήτω ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις

τόποις, ὅπως νῦν τε καὶ εἰς τὸ λοιπὸν

φανερὰ γένηται ἡ ἡμετέρα καὶ ἐν τού-