σαντα Παναθήναια καὶ Εὐμένηα παρ’ ἑατοῦ, καὶ γενό-

μενον ἱερέα τῆς Ῥώμης καὶ καλλίστας ποιήσαντα θυ-

σίας τοῖς θεοῖς πολλάκις ὑπὲρ τῆς τοῦ δήμου σωτη-

καὶ καθαρήως καὶ δικαίως, καὶ πολλὰς ἐν παντὶ τῷ

βίῳ ποιησάμενον ἐπιδόσεις τῇ πατρίδι, πάσης

ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐεργεσίας τῆς εἰς ἑαυτόν.

[ποῖον ἄν],

ὦ πανάριστε Βοκόντιε,

[ατρίδα πίστιν] ἐ̣π̣ι̣δ̣[ειξ]-

[άμενος] ἐ̣ποίησε μνία̣-

ς ἕνεκα, ἀνθυπάτου(!)

τίου, Αὐρηλία [Ξανθίπ]-

πη ἐποίησεν Αὐ̣[ρ. Μηνο]-

φίλῳ τῷ ἰδίῳ συμβί̣[ῳ μνεί]-

[μὴ π]ωλῆσαιν ἢ ἐξαλλ[οτριῶσαι]

ζῶν ἐποίησεν.

τῷ πενθερῷ καὶ οἱ συν-

[γ]ενῖς ἐποίησαν μνήας

[ἕ]νεκον ἕνεκεν.

ἐν αὐτῷ· εἰ δέ τις [παρὰ]

ταῦτα ποιήσει, ἔσ[ται]

αὐτῷ πρὸς τὸν [θεόν].

Imbrex tile: Π̣ΟΙ(—).

[— — —] κοινο[ῦ(?) — — —]

[— — — ἐπ]ο̣ίησε[ν — — —]

[— — —]ντες φαίν[ονται — — —]

[— — θήσε]ι εἰς τὸ τα[μεῖον — — —]

[— — — περὶ ὧ(?)]ν ἔσονται [ποιναὶ αἱ ἐν στήλαις]

[ἐπιγεγρ]α̣μμέ̣[ν]αι ἐν [τῷ ἡρῴῳ — — —]

[ὁ δεῖνα] ἐποίησα.

[σε]ν ἔδωκεν καθιέρωσεν ἔστησεν

[ποι]ε̣ῖ̣ν̣ μήτε γίνεσθαι ἐᾶν.

καὶ τιμὴν ἀνηκόντων, ἅμα δὲ καὶ λυσιτελῶν, οὐ μόνον παρ’ ἡμῖν

ποιούμενος τὰς ἀποδείξεις τῆς αὑτοῦ καλοκαγαθίας vac.

ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πεμπομένοις δικαστηρίοις ὑπὸ τοῦ δήμου vac.

χρυσῶι στεφάνωι καὶ εἰκόνι χαλκῆι· ἀναγράψαι δὲ καὶ τὸ ψήφισμα· vac.

τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων ποιήσασθαι τοὺς στρατηγούς.

[τ]ὴν ἀρχήν, ἧς ἀνε[ί]χον[το διὰ προγόνων(?), καὶ ἠξίωσαν, Δι]-

[κ]α̣ιάρχου συνχωρήσαντ̣ο̣[ς, πρόνοιαν ποιήσασθαι ὅπως]

[ἔχ]ωσιν πρὸς αὑτοὺς ὀλβίαν̣ [κ]α̣ὶ ἀ[ρχαίαν ἤδη εὐδαιμο]-

[σθαι] δὲ ὀλίους παντάπασιν, καὶ ἠξίωσαν [ἄφεσιν χρη]-

[μά]των ποιήσ[α]σθαι καὶ τῶν φόρων ἀπολῦ[σαι καὶ πάλιν]

[ἐ]ποικίσαι τὸν τόπο[ν] συνεχώρησεν αὐ[τοῖς ὁ —c.5-7—]-

[δ]ωρος ἕως μὲν ἐτῶν ἑπτὰ μηθὲν αὐ̣[τοὺς τούτων διορ]-

[․․․․] δὲ ὀλίους παντάπασιν καὶ ἠξίωσαν [— —c.8— —]

․․ΤΩΝ ποιήσ[α]σθαι καὶ τῶν [φ]όρων ἀπολῦ[σαι καὶ]

[ἐ]ποικίσαι τόν τόπο[ν], συνεχώρησεν [α]ὐ̣[τοῖς —c.6—]

[δ]ωρος ἕως μὲν ἐτῶν ἑπτὰ μηθὲν α[ὐτοῦς — — — διορ]-

ως καὶ φιλάνδρως ἔτη λαʹ,

καὶ τοῖς λοιποῖς καθὼς ἐν

τῇ διαθήκῃ δηλοῦται· ταύ-

ἀγαθοῦ μὲν οὐδενὸς γεινόμενοι αἴτι-

οι, ἀνυποίστοις δὲ φορτίοις κ(αὶ) ζημιώμα-

σιν ἐνσείοντες τὴν κώμην, ὡς συμβαί-

[ὅ]π̣ως ἡ τοῦ δήμου ἐπισημασία εἰς τοὺς εὖ

ποιοῦντας εὐκατανόητος πᾶσι γίνηται.

[–⏔–—]α ποδῶν πυραμίδ’ ἀράμενοι.

[ἐν δὲ τύποις λι]θίνοισι πάτρην ἐπιδέρκομαι ὄσσοις,

[ὀλλυμένη] ζώσης οὐδὲν ἀμαυροτέρη.

[ὅς τε ἔτε]κεν, φθιμένῃ μοι ἐμὴν κτεάνων ἀπέδωκε

[μοῖραν, ἀ]ποιχομένης δ’ οὐδὲν ἐνοσφίσατο.

[βλέψας δὴ] φιλότεκνον ἐνὶ σστήλλῃ στήλλῃ τόδε γράμμα

[— — — — — —] ἀν[α]γκα[ι— — — —]

[— — — — — — — — —]στηρίων ο[ὐδὲ(?)] διοικεῖν οὐδὲ ποιεῖν [— — —]

[— — — — — — — ἡ] δὲ π̣[ρό]σοδος χωρήσει καὶ τότε εἰς ἐπισκε̣[υὴν — — —]

τὸ ζʹ, τειμητὴς τὰς

ὁδοὺς ἐποίησεν.

μ(ίλιον) αʹ.

[νου]ς· τὴν δὲ ἐπιμέληαν

[τ]οῦ στεφάνου ποιείσθω-

[σαν ο]ἱ κατ’ ἐνιαυτὸν τασ-

σημοτάτοις τῆς πόλεως τ[ό]-

π̣οις ∙ Λ. ∙ Ἀντώνιον [Μάρκου]

[υἱὸν — — —]

νην Πύριχον Μαρκιανόν, τὸν

ποιητήν, στρατηγόν, ἀγορανό-

μον ἑξαμήνου, γραμματῆ

ἀνείδρυσαν τειμῶντες

ἐφ’ οἷς εὖ ποιῶν διατελεῖ

τὴν πατρίδα τὴν ἑαυ-

[ου] υἱὸν Σεργία Γαλάτη[ν]

[χα]λκεῖς χαλκοτύποι ἐκ τῶν

[ἰδ]ίων ἀνέθηκαν.

τῶν ἐπιδειξαμένων ἐκ τῶν ἰδί-

ων ποιησάμενον καὶ τὰς εὐσε-

βεῖς θυσίας τῷ θεῷ δημοτε-

ἀγαθῆι τύχηι.

οἱ ἀρτοκόποι ἐτείμησαν καὶ

ἀνέθηκαν ἐκ τῶν ἰδίων Γ.

ὅτι κατὰ κοινὸν οἶδεν ἡ Ἀσία τοὺς εὖ

ποιοῦντας αὐτὴν ἀμείβεσθαι.

δεδόχθαι τοῖς ἐπὶ τῆς Ἀσίας Ἕλλη-

τὰς φιλοδοξίας αὐτῶν ἀνα-

λώματα ποιήσαντος.

πρὸς τούς ἀγωνιστὰς κα[ὶ]

τοῖς λοιποῖς ἀναλώμα-

σιν παρ’ ἑαυτοῦ μεγαλοψύ̣-

[Τυρίμ]νῳ πρὸ τῆς πό[λεως]

[πανή]γυριν πάντ[α ποι]-

[ήσα]ντα τὰ ἔθι[μα].

ἅπασα· | κλεινὸν ἐν ἀν-

θρώποις οὔνομα Σω-

κράτεος· | κἀμὲ θ’ ὁμω-

πιοῦ Ἀντωνῖνος | χαλ-

κείοισι τύποις πατρί-

❦δι πειθόμενος. | ❦

[τοῖς ἐπιφα]ν̣έσι τῆς πό-

[λε]ως τόποις

[καὶ ἄλ]λα ὁμοίως ἀνατε-

[θηκ]ότα ἐν τοῖς αὐτοῖς τό-

[π]οις ἐργαστήρια ἐνν[έα ἐ]-

πὶ τοῖς αὐτοῖς τῆς δι[ατάξε]-

τέρῳ ἕτερον θά[ψ]αι νεκρόν·

εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποι-

ήσει, ὑπο̣κείσεται τῷ ἱε-

ἀπαλλοτριῶσαι κατὰ οὐδένα τρόπον· εἰ δὲ μή, ὁ παρὰ ταῦτά

τι ποιήσας δώσει τῇ Θυατειρηνῶν πόλει (δην.) δισχείλια πεντα-

κόσια. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς ἀντίγραφον ἐτέθη εἰς τὸ ἀρχεῖ-

Γλύκων καὶ Ἀμμιὰς τὸν

πατέρα, καὶ οἱ λοιποὶ

συνγενεῖς ἐτείμη-

καὶ Φαυστεῖνα ἡ̣

μήτηρ ἐποίησαν

μνείας χάριν.

τῷ ἀδελφῷ ἐ-

ποίησαν μνεί-

ας χάριν.

ἑαυτῇ καὶ Αὐρ. Εὐόδῳ τῷ ἑαυτῆς ἀ[νδρί, μηδενὸς ἑτέρου ἔχοντος ἐξουσίαν]

ἄλλο πτῶμα ἐπενβαλεῖν· ὅς δ’ ἂν π̣[αρὰ ταῦτα ποιήσῃ, δώσει τῇ λαμπροτάτῃ Θυα]-

τειρ[ηνῶν πόλει (δην.) ․․ʹ].

[— — — — — — —α]το Αὐρ. Θαλεῖ τῷ ἑαυτῆς υἱῷ ἔχον[τι — — —]

[— — — — —. ὅς δ’] ἂν παρὰ ταῦτα ποιήσει, δώσει [— — —]

[— — — — — — — —]. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς ἀντίγρα[φον ἐτέθη εἰς — — —]

[κα]ὶ̣ τῇ θυγατρὶ

[Μ]ε̣λτίνῃ ἐπ[οί]-

[ησ]αν μνία[ς]

συνβίῳ καὶ τέ[κνοις] ἀρ̣ρενικοῖς κα̣ὶ Αὐρ. Ελ̣[— — — μηδενὸς ἐξουσί]-

αν ἔχ̣ο̣ντος ἄλλο πτῶμα̣ ἐπεισ̣β̣α̣λεῖν· [ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ, ἀποτείσει τῇ]

λαμπροτάτῃ Θυατειρηνῶν πόλει (δην.) [․․ʹ κα]ὶ τ̣[ῷ] πλή[θει βαφέων(?) (δην.) ․․ʹ· τούτου ἀν]-

λεῖν· ὅς δ’ ἂν παρὰ ταῦ-

τα ποιήσῃ, δώσει

τῇ λαμπροτάτῃ

[τ]ῇ πενθερᾷ, Παπι-

[α]ς τῇ ἀδελφῇ ἐπ-

[οί]η̣σαν μνείας χάρ[ιν].

[Δι]όφαντος Διοφά[ν]-

τ̣ῳ τῷ τέκνῳ ἐπο[ί]-

[ησ]εν μνείας χά[ριν].

[Σ]ε[βαστοῦ Καίσαρος καὶ θεᾶς Ῥώ]-

[μης καὶ εὖ πεποιηκότι πᾶσαν τὴν]

Ἀσίαν τὰ μέγιστα καὶ κ̣α̣τ̣ὰ πά[ν]-

μ[νημεῖον· εἰ δέ τις παρ]ὰ τ[αῦ]-

τα ποιήσε[ι ἢ ἐ]ξ̣αλοτριώ[σει],

[δώσει — — —]

δος τὸν βωμὸν καὶ τὰ

τρία συνψέλια ἐποί-

ησεν.

ἰδίῳ ἀδελ-

φῷ ἐποίησεν

μνείας ἕν[ε]-

[— —]ν πᾶσιν [— — —]

[— ἀν]θ[ρ]ώποις [— — —]

—Σ—

ος Παυλάδι Ἀλλειδίᾳ

τῇ ἰδ[ίᾳ γυνα]ικὶ ἐποί-

ησε τὸ [μνημ]εῖον.

τει μνείας

χάρειν ἐπο-

ίησεν.

βόλωι παρὰ τὴν δημοσίαν ὁδὸν ἑαυτῶι ἐφ’ ᾧ τεθῇ καὶ τῆι γλυκυτάτηι αὐτοῦ γυναικὶ Αὐρηλίᾳ Ποντιανῆι, μηδενὸς ἔχοντος ἑτέρου

ἐξουσίαν θεῖναί τινα εἰς τὴν σορὸν ταύτην· ὃς δ’ ἂν τολμήσῃ ἢ ποιήσῃ παρὰ ταῦτα, δώσει εἰς μὲν τὴν πόλιν τὴν Θυατειρηνῶν ἀρ-

γυρίου δηνάρια χείλια πεντακόσια, εἰς δὲ τὸ ἱερώτατον ταμεῖον δηνάρια δισχείλια πεντακόσια γεινόμενος ὑπεύθυνος ἔξωθεν

Στρατόνεικος Π[ο]-

πλίου ἐπ[οίησεν(?)].

το, μήτε τέκνων [ὄνη]-

σις ποίη/σις? μήτε γῆ καρπο[φόρος].

[— — — — — — — — — — — — — —]․εις

[— — — — — — — — — — — — ἐπ]οίησαν

[— — — — — — — — — —]σοντος τῷ τά-

Φ—

ΠΟΙ․․․․․․․ς καὶ

ᾧ ἂν βουληθῇ ἑτέ-

θεῖναί τινα οὐδὲ ἐξαλλοτριῶσαι οὐδὲ τὴν ἐπι-

γραφὴν ἐκκόψαι. εἰ δέ τις ἐναντίον ποιήσῃ τούτων,

τὸν κρε̣ίνοντα ζῶντας καὶ νεκροὺς θεὸν κεχολωμένον

Γλύκων καὶ Ἀμμιὰς τὸν

πατέρα, καὶ οἱ λοιποὶ

συνγενεῖς ἐτείμη-

ἐνκηδευθήσομαι δὲ καὶ αὐτός, [ἕ]τερον δὲ μηδένα· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα

θελήσι ποιῆσαι, θήσει τῷ ἱερω̣τ̣[ά]τῳ ταμίῳ δηνάρια δισχείλια πεντακόσια.

τούτου τὸ ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς τὸ ἀρχεῖον.

ἁ πόλις ἄγῃ τὰ Σωτήρια καὶ τὰ Φιλεταίρε[ια] σ̣υ̣μ̣π̣ομπεύην [— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ταμίαν, ἀριθμὸν δ’ αὐτῶμ ποι[ήσθ]ωσαν οἵ τε φύλαρχοι ὅκ[κα? — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ἑκάστο τεταγμένοι καὶ οἱ ἐξε[τ]α[στ]αὶ καὶ αἴ κε με[λ]έωισι Ε̣[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[ύ]κωι καὶ Ἀντιόχωι· κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ὅταν σπον-

[δ]ὰς ποιῶντ̣αι παρὰ τοῖς ἄρχουσι, λίβανον ἐπ-

[ι]θῦσαι καὶ εὔχεσθαι· ἄιδειν δὲ καὶ παιᾶνα ἐ-

[σ]ίαν τοῖς ἐπιγινομένοις παραδώσομεν κα̣ὶ π̣-

ᾶσιν ἀνθρώποις ἀναγγελοῦμεν, καλὸν στέφαν[ο]-

[ν] τῆς εὐκλείας π̣εριτιθέντες αὐτοῖς· τὸ δ̣ὲ ψήφ̣ι[σ]-

άρχοι Σουκράτεος, Ἱπποδρόμοι Πανταπόνοι,

Κ̣λεάρχοι Δεινίπποι.

[εἴ] τινες δημόσιοι τόποι ἢ ἱεροὶ ἐν πόλεσ[ι καὶ χώραις]

[π]όλεως ἑκάστης ἐπαρχείας ...

Περγαμηνὸς

ἐποίει.

Ἀπολλωνίδας v Ἀπολλοδώ[ρου — — — ἐποίησεν(?)].

νὰ τρόπον. ∙ ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦ-

τά τι τολμήσῃ ποιῆσαι ἀπο-

δότω εἰς τὸν τοῦ κυρίου Καί-

[τῇ ἑαυτῶν θ]υγατρὶ ζησάσῃ ἔτη η μῆ(νας) [δʹ]

[καὶ ἑαυτ]οῖς ζῶντες ἐποίησαν.

παρὰ δὲ Κυμαίοις ἀξιῶσα[ι ․․․․․ ․․․․․ ․․․․․ ․․․․․ ․․․․․ ․․․․․ ․․․․․ καὶ]

τὸν δῆμον τὸγ Κυμαίων [ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι ἵνα καὶ παρ’ αὐτοῖς ἀναγορευθῶσιν αἱ τιμαὶ]

ἐν Διονυσίοις καὶ δι’ ἃ στε[φανοῖ (τοὺς δικαστὰς χρυσῶι στεφάνωι καὶ ἀναγγελίαι?) ὁ δῆμος]

[ἄτιμος θνασ]κέτω, κτεινέτω δὲ αὐτὸν ὁ θέλων· ὁ δὲ ἀ[ποκτείναις]

[εὐάγης ἔστω κ]αὶ καθαρός· αἰ δέ ποι ἐν νόμῳ τινὶ ἄλ[λο τι γράφηται]

[ἐνάντιον τῷ ν]όμῳ τούτῳ, ἄκυρον ἔστω· τὸν δὲ νόμ[ον τοῦτον ἀνα]-

[γράψαντον οἱ ἐσσ]όμενοι δικάσκοποι εἰς στάλαι[ς τρισὶν(?) ἐν ἁμέραι]-

[σιν — — — ἀφ’ ἇς κε ἁμέ]ρας ὁ νόμος οὗτος κυρωθῇ πὰ[ρ τῶ δάμω, καὶ]

κεν καὶ εὐνοίας τᾶς εἰς τὸν δᾶμον· καλῆσθαι δὲ αὐτὰν καὶ εἰς

προεδρίαν· τὰν δὲ ἀναγγελίαν τῶν προγεγραμμένων ποιήσθω

ὅ τε νῦν ἐὼν ἀγωνοθέτας καὶ οἱ ἑκάστοτε ἐσσόμενοι καθότι καὶ

μενος κὰτ τὸν καιρὸν πρύτανις στεφανωσάτω αὐτὰν χρυσέῳ

στεφάνῳ ποιήμενος τὰν ἀναγγελίαν καθότι προγέγραπται·

δεδόσθαι δὲ αὐτᾷ καὶ ταφὰν ὅπποι καὶ τοῖς ἄλλοις εὐεργέταις· ἵ-

να δὲ καὶ τὰν ταχίσταν συντελεσθέοισιν οἵ τε ἀνδριάντες καὶ τὸ

να προείρηται καὶ τῶν πρὸς φιλανθρωπίαν

ἀνηκόντων ἐπίδοσιν ποιήσασθαι, καὶ δέ-

δωκεν εἰς θυσίαν καὶ εὐωχίαν τῇ τε βουλῇ

βολλευτηρίω τῶ ἀνατεθειμένω ὑπὸ Ἀρχίππας, προαίρηται καὶ τῶν

πρὸς φιλανθρωπίαν ἀνηκόντων ἐπίδοσιν ποιήσασθαι καὶ δέδω-

κεν εἰς θυσίαν καὶ εὐωχίαν τᾷ τε βολλᾷ τᾷ πανδάμῳ στατῆρας πεν-

καὶ τῆς τῶν προγόνων καλοκἀγαθίας, καὶ πολ-

λὰς καὶ μεγάλας ἀποδείξεις πεποιῆσθαι τῆς

πρὸς τὴν πατρίδα εὐνοίας τε καὶ φιλαγαθίας, νῦν

τῆς τε ἰδίας καὶ τῆς τῶν προγόνων καλοκἀγαθίας, καὶ πολλὰς καὶ με-

γάλας ἀποδείξεις πεποιῆσθαι τῆς πρὸς τὴν πατρίδα εὐνοίας τε κα[ὶ]

[φ]ιλαγαθίας, νῦν δὲ σὺν τῇ τῶν θεῶν προνοίᾳ ἐν βελτίονι ὑπαρχούσ[η]ς

γ̣ραφὴν ἔχουσαν· "ὁ δῆμος Ἀρχίππην τὴν Δικαιογένου ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐ-

νοίας τῆς εἰς ἑαυτόν"· ὁ δὲ ἀγωνοθέτης τῶν Διονυσίων ποιησάσθω ἐν τῷ

π̣ρώτῳ ἀγῶνι τῶν παίδων τοῦ τε στεφάνου καὶ τῆς εἰκόνος τὴν ἀναγγελί-

τοῖς ἀγῶσιν οἷς ἡ πόλις συντελεῖ· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀγωνοθέται τῶν μεγάλων̣

Σωτηρίων καὶ Ῥωμαίων τήν τε εἰσκήρυξιν καὶ τὴν στεφάνωσ̣ιν ποιείσθωσ[αν],

ἐπὰν ἐπιτελῶσιν τὰς θυσίας ἐν τῷ θεάτρῳ τῇ τρεισκαιδεκάτηι· ἵνα δὲ συν̣-

στέφανον ἀνήλωμα δότωσαν οἱ στρατηγοὶ παρὰ τῆς πόλεως· δεδόσθαι δὲ Ἀρ-

χίππῃ καὶ ταφὴν οὗ καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τῆς πόλεως εἰσιν εὐεργέται τεθαμμένοι· συνε-

ξενεγκάτω δὲ Ἀρχίππην καὶ ὁ γυμνασίαρχος μετὰ τῶν ἐφήβων· τοὺς δὲ χιλ[ί]-

χίππης μηδὲ πίνακας μηδὲ ἄλλο ἀνάθεμα μηθὲν ἔστω ἐκ τῶν δοκῶν κριμνά[σαι]·

εἰ δὲ μή, κωλυέτωσαν τὸν τούτων τι ποιοῦντα ο[ἱ ἱ]ερονόμοι καὶ οἱ ἀγορανόμοι, [ᾧ]

ἂν δύνωνται τρόπῳ, καὶ ζημιούτ̣ωσαν ἕως στα̣[τ]ή̣ρων πέντε, ὄντες ἀνυπόδικ[οι],

πάρχειν εἰς τὴν ἐπισκευὴν τοῦ ἱεροῦ· ἐὰν δὲ μὴ δύνωνται πρᾶξαι, ἀναγραψάτω-

σαν, καὶ μηθὲν ἧσσον ὁ βουλόμενος τὸν τούτ̣ων τ̣[ι] ποιοῦντα κωλυέτω ἀζήμιο[ς]·

ἐὰν δέ τις τῶν ἐν τῷ ψη̣[φί]σματι τούτῳ κατακεχω̣ρ̣ισμένων τι μὴ ποιήσῃ ἢ βλάψῃ

τὴν πόλιν ἢ ἀδικήσῃ ᾡτινιοῦν τ̣ρ̣όπῳ, εἶναι κατὰ τοῦ ἐναντίο̣ν̣ τι ποιήσαντος ἔ[ν]-

δειξιν κατὰ τὰ περὶ τῶν κατεχόντων τι ἢ ἀδικούντων τὸν δῆμον ἔγγραφα· τὰ δὲ

χίππη, καὶ τὰ λοιπὰ διοικήσουσιν ἅπαντα οὗτοί τε

καὶ οἱ λοιποὶ πάντες ο[ἷς] τ[ε] προστέτακται περὶ τῆς

τῶν ἀναθημάτων συντελείας κατὰ τὸ προκεκυ-

[Μ]ᾶρκος Ἀγρίπας Λευκίου υἱὸς ὕπατοι vac. "ἐ[νέχυρα]

[εἴ] τινες δημόσιοι τόποι ἢ ἱεροὶ ἐν πόλεσ[ιν ἢ πρὸ]

[π]όλεως ἑκάστης ἐπαρχείας εἰσὶν εἴτε τι[να ἀναθή]-

[Μ]ᾶρκος Ἀγρίπας Λευκίου υἱὸς ὕπατοι vac. ἔ[γραψαν]·

[εἴ] τινες δημόσιοι τόποι ἢ ἱεροὶ ἐν πόλεσ[ιν θιάσου ἢ]

[π]όλεως ἑκάστης ἐπαρχείας εἰσὶν ...

ζων τὰν κρίσιν τῶ πλάθεος καὶ τὰν εὔνοαν ἐπιτεθε-

ωρήκην, ταῖς δὲ τοῖς ἀγαθοῖσι τῶν ἀνδρῶν πρεπο[ί]-

σαισ’ ἀσμενιζοίσᾳ χαρᾷ συνεπένευσε τειμαῖσι· ἐφ’ ο[ἷ]-

Λυσ̣〚․․․․13-15․․․․․〛

[․․․․]έ̣νης Κόνωνος ἐποί[ησεν].

ἀρχιμύστης ἐκ τῶν

ἰδίων ἐποίησαν (δην.) χʹ.

καὶ τὰ δημόσια γράμματα, ἵνα μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς

πάντα γράφηται. §4 ἐγὼ νόμους ἀνθρώποις ἐθέμην,

καὶ ἐνομοθέτησα ἃ οὐθεὶς δύναται μεταθεῖναι.

νὴ καὶ ἀδελφὴ Ὀσείριδος Ὀσίριδος βασιλέως. §7 ἐγώ εἰμι ἡ καρπὸν

ἀνθρώποις εὑροῦσα. §8 ἐγώ εἰμι μήτηρ Ὥρου βασιλέως.

§9 ἐγώ εἰμι ἡ ἐν τῷ τοῦ Κυνὸς ἄστρῳ ἐπιτέλλουσα. §10 ἐγώ

πορέαν συνεταξάμην. §15 ἐγὼ θαλάσσια ἔργα εὗρον. §16 ἐ-

γὼ τὸ δίκαιον ἰσχυρὸν ἐποίησα. §17 ἐγὼ γυναῖκα καὶ ἄνδρα

συνήγαγον. §18 ἐγὼ γυναικὶ δεκαμηνιαῖον βρέφος εἰς

§21 ἐγὼ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ Ὀσίριδος τὰς ἀνθρωποφα-

γίας ἔπαυσα. §22 ἐγὼ μυήσεις ἀνθρώποις ἐπέδε[ι]-

ξα. §23 ἐγὼ ἀγάλματα θεῶν τειμᾶν ἐδίδαξα. §24 ἐγὼ

γεσθαι γυναῖκας ὑπὸ ἀνδρῶν ἠνάγκασα. §28 ἐγὼ

τὸ δίκαιον ἰσχυρότερον χρυσίου καὶ ἀργυρίου ἐποίη-

σα. §29 ἐγὼ τὸ ἀληθὲς καλὸν ἐνομο[θέ]τησα νομίζε[σ]-

Ἕλλησι καὶ βαρβάροις ἔταξα. §32 ἐγὼ τὸ καλὸν καὶ αἰσχρὸ[ν]

διαγεινώσκεσθαι ὑπὸ τῆς Φύσεως ἐποίησα. §33 ἐγὼ

ὅρκου φοβερώτερον οὐθὲν ἐποίησα. §34 ἐγὼ τὸν ἀδίκως

ἐπιβουλεύοντα ἄλλοις ἄλλῳ ὑποχείριον τῷ ἐπιβου-

§47 ἐμοὶ πάντ’ ἐπείκει. §48 ἐγὼ τοὺς ἐν δεσμοῖς λύωι. §49 ἐγὼ

ναυτιλίας εἰμὶ κυρία. §50 ἐγὼ τὰ πλωτὰ ἄπλωτα ποι[ῶ ὅ]-

ταν ἐμοὶ δόξῃ. §51 ἐγὼ περιβόλους πόλεων ἔκτισα. §52 ἐ-

Διονυσίου, ὃς μέγα πᾶσιν /

ἔσχεν ἐν ἀνθρώποις

σχῆμα δικαιοσύνης. /

διατρίβων παρὰ τῷ βασιλεῖ Ἀττάλῳ περί τε τῶν κοινᾷ συμφερόντων

τᾷ πόλει τὰμ παῖσαν σπουδὰν καὶ πρόνοιαν ποιῆται καὶ εἰς τὰ ἴδια

ἑκάστῳ τῶμ πολιτᾶν χρήσιμα πρόθυμον ἑαυτὸν παρέχεται

ἀκόλουθα πράσσων τᾷ τῶ βασιλέος αἱρέσει καὶ θέλων ἀπόδειξιν

ποιῆσθαι τᾶς πρὸς τὸν δᾶμον φιλίας· v δεδόχθαι τῷ δάμῳ

ἐπαινέσαι τε ἐπὶ τούτοισι Ἐπίγονον καὶ στεφανῶσαι χρυσέῳ

στεφάνῳ, τὰν δὲ ἀναγγελ̣ί̣α̣ν ποιήσασθαι τὸν ἀγωνοθέταν

ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίο̣ισι καὶ Ἀτταλείοισι· δεδόσθαι δὲ καὶ

δάμω ἐπετέλεσσεν εἰς τὰ συνεκτίσμενα μυστήρια τᾶ̣ πόλει, καὶ ὄσσαι[ς]

ἐποιήσατο δαπάναις εἰς τὸν πενταετήρικον τῶν μυστηρίων κόσμον, ὀ τό-

τε τῶν ἀναλωμάτων καῖρος τὰν πονπευομέναν αὔτω φιλοδοξίαν καὶ εὐ-

κισσε τοὶς ἐν τᾷ πόλει πάντας καὶ ἐπετέλεσσεν θέαις πολυτέλεας καὶ ἐ̣-

ποίησε ταὶς εὐετηρίαις καὶ ταὶς θυσίαις κατ τὰ πάτρια καὶ εὐώχη̣σεν ἐν τῷ πρυ-

τανήῳ ἐπὶ πλήονας ἀμέραις πόλλοις τῶν πολείταν καὶ Ῥωμάοις· ἐποίησεν δὲ

καὶ τοῖς κατοιχομένοις ἐν τᾶ̣ εἰθισμένα̣ ἀμέρα̣ κατ τὰ πάτρια καὶ ταὶς ἀποθύσιας

πρῶτος καὶ μόνος τοὶς μὲν πολείταις καὶ Ῥωμαίοις καὶ παροίκοις καὶ ξένοις ἀπὸ καρύ̣-

γματος ἀρίστισεν ἐν τῷ πρυτανήῳ, καὶ τὰν διαρρίφαν κατ τὰ αὖτα κατ τὰ καὶ οἰ λοῖποι

πρυτάνις ἐπο̣ίησαν· ταίς τε πόμπαις τᾶς δάφνας ἐπόησεν, τοίς τε εἴρεας κα[ὶ]

εἰρονείκαις καὶ ταὶς ἄρχαις καὶ πόλλοις τῶν πολείταν ἀρίστισεν· ἐπετέλεσσ̣[ε]

θυσίαις καὶ εὐωχίαι̣ς, βουθυτήσαις μὲν τῷ Αὐτοκράτορι Καίσαρι Σεβάστῳ κ̣[αὶ τοῖς παί]-

δεσσιν αὔτω καὶ τοῖς λοίποισι θέοισι, ἀφ’ ἇν θυσίαν καὶ εὐώχησε κατὰ φ̣[ύλαις ἐν τᾶ̣]

ἀγόρα̣ ἐκ προγράφας Ἔλλανας τε καὶ Ῥωμαίοις καὶ παροίκοις καὶ ξέν̣[οις ἀφθονωτά]-

ταν ποι̣η̣σάμ[ε]νος τὰν χοραγίαν, τά τε λοῖπα εἶρα ἐπετέ[λεσσεν κατ τὰ πάτρια]·

δι’ ἃ δὴ δέδοχθα̣ι τ̣ᾷ βόλλᾳ καὶ τῷ δάμῳ· στεφάνωσθαι αὖτο̣[ν ἐν τοῖς Διονυσίοισι πρὸς τῷ]

[Φιλο]δ̣ά̣μ̣ω̣, χ̣ρυσίῳ στεφάνῳ πρυτανε̣[ύσαντα — — — τὰν]

[ἐπιμέλειαν π]οιημένων τᾶς στε̣[φανώσιος τῶν στροτάγων στρατήγων — — —]

[․․․․․․σθαι δ]ὲ αὔτον καὶ τα̣ς̣ [— — —]

ροθεσμία ἔμμεναι αὐτοῖσι τὰ̣ [π]ράγματα λ[․․․․․ ․․․․․ ․․]

․σ̣ι̣ καὶ τοῖς ἐπιτρόποισι αἰ̣ κ̣ὲ̣ θ̣έλωσι δικα․․․ο̣ν̣[․․․․․]

[τ]ῶν ἄλλων ὀττέω κε θέλωσι· κὰτ̣ ταῦτα δὲ κ̣αὶ τοῖς ὀρφάν[οι]-

αὶ ἐν ζωοῖσι με [μει]γ̣μένος ἀνθ-

ρώποισιν / ὡς [ῥόδο]ν· ἄλλ’ ὅτ’ ἔδ-

ει φῶς προλιπ[εῖν, ἐ]π̣άην. /

σ̣[․]σ̣[ ποησα]μένους τὴν ἀπογραφὴν εἰσόβδην· οἱ δὲ ἐξετασταὶ ὁρκισάτω[σ]α[ν αὐ]-

[τ]οὺς [ἦ μὴν πληθ]υ̣ο̣[ύσ]ης τῆς ἐκλησίας ποιήσεσθαι τὴν ἀπογραφὴν εἰσόβδην εσ[ ]

[ ]αυ[ τῶ]ν δὲ ἀπογραψαμένων τὰ ὀνόματα ἀναγράψαντες εἰσόβδ[ην ]

[ὁ δὲ ταμ]ίας τιθέτω εἰς ἓν τῶν οἰκημάτων τῶν ἐν τῆι ταμιακ[ῇ στοᾷ καὶ ἐξέστω]

[σκοπ]ε[ῖν] τῷ βουλομένῳ· ποιησάσθωσαν δὲ τῶν ερ[ ]

[ κα]θ’ αὑτὴν κατὰ φυλὰς καὶ ἐχέτω ὁ παῖς ἐν τῷ ταμιείῳ ἕως̣ [ἂν ]

[ τὴν] ἀ̣πο̣γραφὴν ποιῶνται καθεστῶσαν ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διον[ύσου ]

[ πάντ]ας π̣ολ̣ί̣τας προσιέναι καὶ ἀπογράφεσθαι εἰς τὰ Ἀσκληπ[ίεια ]

[δέκα, καὶ δια]λεγεὶς αὐτοῖς ὑπὲρ τοῦ δήμου καὶ πα[ρακαλέ]-

[σας μετὰ πάσης] φιλοτιμίας ἵνα πρόνοιαν ποιῶνται [ὑπὲρ ἡμῶν]

[καὶ συμβάλλω]νται εἰς τὸ διασώιζεσθαι τὴμ πόλιν [ἡμῶν αὐ]-

παρασκευάζει πράγματα, συναντιλαμβάνεται

δὲ καὶ τοῖς κατ’ ἰδίαν ἑαυτοῦ ποιουμένοις χρείαν,

καθότι περὶ τούτων διαμεμαρτύρηται,

[κω, Λ]α̣μψακηνοί, ἔοντες ἄμμι συγγέ[νεες καὶ εὔνο]-

[ο]ι, τὰμ πᾶσαν ἐπιμέλειαγ καὶ σπουδ[ὰν ποιησά]-

[μ]ενοι ἀπέστελλαν ἄνδρα καλὸγ κἀγα[θὸν Δα]-

δίκαις ἐδίκασσε, ταὶ[ς] δὲ καὶ διέλυσε ἴσως κ[αὶ δικαί]-

ως καὶ κὰτ τοὶς νόμοις, ἐποιήσατο δὲ καὶ τὰν [ἐπιδα]-

μίαγ καὶ καθ’ ὃγ καιρὸν ἐδίκαζε καὶ ἀφεθεὶς εὐκόσμ[ως καὶ]

[ἐν]νόμῳ· τᾶς δὲ ἀναγγελίλιας ἀναγγελίας τῶν στεφάνων [ἐπι]-

[μ]έλειαμ ποιήσασθαι τοὶστραταγοίς· ὑπάρχειν δ[ὲ τῷ]

[δ]ικαστᾶ καὶ προξενίαμ παρὰ τᾷ πόλει καὶ ἔφοδον [ἐπὶ]

κ̣λ̣ησίᾳ ὅστις παραγενόμενος πρὸς Λαμψακανοὶς [τό]

[τ]ε ψάφισμα ἀποδώσει καὶ ἀξιάσει ποιήσασθαι τ[ὰν ἀν]-

αγγελίαν τῶν στεφάνωγ καὶ παρ’ ἑαυτοῖς ἐν το[ῖς Δι]-

Διονυσί[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[ — — — — — — — ποιουμένου τοῦ κήρυκος]

[τὴν ἀναγγελ]ί̣α̣ν̣· ὁ δῆμος [ὁ Λαμψακηνῶν]

σιν καὶ τὴν ἀνάστασιν αὐ-

τοῦ δαπάνημα ποιησαμέ-

νου ἐκ τῶν ἰδίων ὑπὲρ τῆς

λῃ θρέμμ[ασιν]

[αὑτοῦ ἐποίησεν].

εἰ δέ τις [τολμήσει παραβῆναι ταῦτα, θεσπίζομεν αὐτὸν (?)]

στρατίας ἐκπίπτιν ἣ[ν ἔλαχεν καὶ τῇ νομίμῃ ποινῇ ὑπο]-

βάλλεσθαι, τὸν δὲ τὴν ἀρχὴν ἔχοντα τῶν σ[τενῶν ποινὴν]

πεντήκοντα χρυσοῦ κατατιθέναι λίτρας, εἴ τε εἴγε Z.v.L οἱῳ-

δήποτε τρόπῳ παραβαλῶσιν οἱ τύποι τῆς ἡμετέ-

ρας εὐσεβίας· ἀγρυπνῖν γὰρ αὐτὸν καὶ πολυπραγμονῖν

λανθάνειν· ταῦτα δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς προτεθῆναι τοῖς τό-

ποις ἐθεσπίσαμεν, καὶ στήλαις ἐνχαράττεσθαι λιθίναις

ἐνπηγνυμέναις ἐκεῖ πρὸς τῇ θαλάττῃ ὥστε καὶ τοὺς

γὰρ γένος ἀνθρό-

ποις ἀνθρώποις Δημητρα[ι?

ὑπὸ ὐδείο ἰδίῳ ἀνδρὴ ἀνδρὶ

οˉ, μελεδαίνεˉν με, ὀ˜ˉ

Σιγειε˜ˉς· καί μ’ ἐπο-

ίεˉσεν ℎαίσοˉπος καὶ ℎἀδελφοί.

καὶ δύο ἐτέεσσι τοῖς π[ολίταις

ταῖς δὲ κλῆσις ποι[

μην ΚΓΟΙ[

του, μηνὸς Σελευκείου ὡς Ἰλιεῖς ἄγουσιν· ἐνδημήσαντος τοῦ ταμίου Λευκίου

[Ἰ]ουλίου Λευκίου υἱοῦ Καίσαρος, τάδε ἐποιήσαντο ἐν ἑαυτοῖς ὁμόλογα καὶ σύμ-

[φ]ωνα παραγενόμενοι εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς καὶ ἐπὶ τὸν ταμίαν Λεύκιον Ἰούλιον

σάντων τι τωγ κοινῶν τῶν τὴ[ν]

ἐπίσχεσιν πεποιημένων, ἦρθ[αι]

[τ]αῦτα καὶ ἄκυρα εἶναι· τῶν δὲ

[μένω]ν κατ’ ἐνιαυτὸν καταφέρεσ-

[θα]ι ὧν τὴν ἐποχὴν ἐποιήσαντ[ο]

[αἱ πόλεις, πρᾶξιν μὴ εἶναι — —]

ται· ὅπου δὲ κοινὸν ἀνάθημα καὶ ἑτέρων ἐπι-

γέγραπται, ἄδηλον ποιεῖν ἐξαλείψαντας τ[ὸ]

[ὄνομ]α τὸ ἐκείνου· ἐάν τις ἐπὶ τυράννου ἢ ὀλ[ι]-

[ἐξουσίαν τοὺς ἀκοσμ]οῦντας τῆι ῥάβδωι κολάζειν· ἄγε[σθαι] δὲ τὴν πομπὴν ἐκ τῶν βασι̣λ̣[εί]-

[ων καθότι ἂν] διατάξωσ̣ιν οἷς ἐπιτέτακται τὴ[ν ἐ]πιμέλειαν πο̣ιεῖσθαι· ἐὰν δέ τιν[ες]

[ ἀπειθῶ]σιν ζημιοῦσθαι αὐτοὺς ῦπὸ τῶν π̣[ρογεγ]ραμ[μ]ένων [δ]ραχμαῖς πεντ[ή]-

των γυμνασιάρχων, ἀλλὰ περὶ πλείστο[υ]

ποιούμενος τὴν εἰς ταῦτα φιλοτιμίαν· ἐφ’ οἷς ἐσ-

τεφάνωσαν αὐτὸν οἵ τε νέοι καὶ οἱ ἀθληταὶ

χρυσῶι στεφάνωι καὶ εἰκόνι χαλκῆι, συμφέρει

δὲ καὶ τοῖς συνέδροις ἐπιμέλειαμ ποιεῖσθαι

τῶγ καλῶγ καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν καὶ φιλοτί-

τοὺς συναύξειν τὴμ πανήγυριγ καὶ περὶ πλείσ-

του ποιεῖσθαι τὴν εἰς τὰ κοινὰ φιλοτιμίαν· δε-

δόχθαι τοῖς συνέδροις· ἐπαινέσαι μὲν τὸν δῆ-

[ν]οὺς δοῦναι στήληι τόπον ἐν ἧι καταχωρισθήσετ[αι]

[τ]όδε τὸ ψήφισμα, ποιήσασθαι δὲ καὶ ἀναγγελ[ί]-

αν τῆς εἰκόνος καὶ τοῦ στεφάνου τοῖς τε Διονυσί-

παρέλαβεν τὴμ βασιλείαν, εὐχὰς καὶ θυσίας ὑπὲρ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς θεοῖς

διετέλει ποιούμενος, καὶ νῦν εὔνους ὢν καὶ τὴν αὐτὴν αἵρεσιν ἔχων

φανερὸς ἦι τῶι βασιλεῖ, τύχηι τῆι ἀγαθῆι, δεδόχθαι τῆι β[ου]λῆι καὶ τῶι

σίαν οἵ τε ἱερονόμοι καὶ οἱ πρυτάνεις μετὰ τῆς ἱερείας καὶ τῶμ πρεσβευτῶν, τ[ῶι δὲ Ἀπόλ]-

λωνι καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς οἱ στρατηγοὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἱερείων· ὅταν δὲ ποιῶ[σι τὰς θυ]-

σίας, στεφανηφορείτωσαν οἵ τε πολῖται καὶ οἱ πάροικοι πάντες, καὶ συνιόν[τες κατὰ τὰς οἰκί]-

λις καὶ αἱ λοιπαὶ πόλεις στεφανῶσιν τῶι ἀρ[ιστείωι στεφάνωι τὴν Ἀθηνᾶν τὴν]

Ἰλιάδα τὴν ἀναγγελίαν ποιούμενος [ ]

ἑλέσθαι δὲ καὶ πρεσβευτὰς ἐκ πάν[των Ἰλιέων ἄνδρας τρεῖς οἵτινες]

[νεσθαι τῶν παραπ]λησίω[ν ὁρ]ῶντας

[ὅτι ὁ δῆμος ἡ]μ̣ῶν ποιεῖτ[αι κα]ταλογὴν

[τῶν καλῶν] καὶ ἀγαθῶν ἀ[νδρ]ῶν καὶ