τέρα ἐτείμησαν.

ὄλβιον ἐνθέμενος βίοτον καρποῖς ἐπέχαιρον,

βῶλον ἐπιψήχων πυροφόροις βοτάναις,

ἠδ’ ἐμὲ χεῖρες ἔπαυον ἀπ’ [ἔ]ργεος, ἡνίκα † θερμα

ἀκτεῖνας προλίποιεν ἐφημέριον καταδῦσα, †

γηθοσύνῃ Δήμητρος ἀγαλλόμενον ἐχέτλῃσιν.

[— — — — — — ζ]ῶσι τρέχεν

[— — — — — — —] ἐποίησαν.

molding

ἠδὲ πάτρης ποίας, τύν-

βον ἔχευε δὲ τίς, /

ἐνθάδε Δαμιανῷ τοὐμῷ πατρὶ γαμηθεῖσα

ο̣ὐκ ἐποίησε τέκνα, βίον δ’ ἐπ[ί]τ̣ειμον ἀπῆξεν·

[․․․]Ι̣ϹΕΝ δὲ χρόνους πάντας ζωῆς ἀπὸ γέννης

καὶ Ἱέρων Ἱέρωνος

vac. ἐποίησαν· vac.

Εἰσίδωρος βʹ ἐπεσκεύα-

[— — καὶ ἀποικίαις] συ̣ν̣ε̣[χώρησα τὸ πέμπτον ὑπατεύων καὶ ὕστερον ὁσάκις αὐτοκράτωρ προσηγορεύθην τὰς εἰς τὸν στέφανον ἐπανγελίας οὐκ ἔλαβον ψηφιζομένων τῶν πολειτειῶν καὶ ἀποικιῶν μετὰ τῆς αὐτῆς προθυμίας ὡς τὸ αὐτὸ πρὶν ἐψηφίσατο]·

[τρὶς μονομαχ]ίας ἔδωκα [τῶι ἐμῶι ὀνόματι καὶ πεντάκις τῶν ἐμῶν υἱῶν ἢ υἱωνῶν, ἐν αἷς μονομαχίαις ἐπύκτευσαν ὡς μύριοι· δὶς ἀθλητῶν πάντοθεν μετακεκλημένων τὴν τοῦ ἀγῶνος θέαν τῶι δήμωι παρέσχον τῶι ἐμῶι ὀνόματι καὶ τρίτον τοῦ ἐμοῦ υἱωνοῦ· θέας ἐποίησα δι’ ἐμοῦ]

[τετράκις καὶ πάλ]ι̣ν τοῖς ἄρ[χουσιν (e.g.) ἐχορήγησα τρὶς καὶ εἰκοσάκις· ὑπὲρ τῶν δεκάπεντε ἀνδρῶν ἔχων συνάρχοντα Μᾶρκον Ἀγρίππαν θέας τὰς δι’ ἑκατὸν ἐτῶν γεινομένας ὀνομαζομένας σαικλάρεις ἐποίησα Γαΐωι Φουρνίωι καὶ Γαΐωι Σειλανῶι ὑπάτοις]·

[ὕπατος τ]ρισκαιδέ[κατον θέας Ἄρει πρῶτος ἐποίησα, κτλ.]

χρήματα τοῖς συνοικισθεῖσιν, ἔ̣[τι δὲ αὐτοῖς καὶ]

ἄλλα περιποιήσαντα τὰ πρ[ὸς ἀσφάλειαν καὶ]

εὐδαιμονίαν ἀνήκον[τα, διὰ τὴν ὑπερφυῆ εἰς]

τ̣ῶν δέσ-

[πο]ιναν

— — —

ριν ἐκ τῶν ἰδίω[ν]

ἐποίησεν.

... [καὶ πολλὰ]

ἄλλα περιποιήσαντα π[ρὸς σωτηρίαν καὶ]

εὐδαιμονίαν ἀνήκον[τα] ...

τοῦ γυναικὶ ἐ-

ποίησεν μνείας

χάριν

νεικεια̣[ν]ὸ̣ς ἐ-

ποίησα̣ν̣ Ἀντω-

νείᾳ τῇ μ̣ητρὶ

ποιητὴς ἑποίει σῆ-

μ’ Ἀρτεμίδωρος ἑαυτῷ |

πάνυ νηπίαν ἐν κόλ-

ποις μήπως πληροῦσαν

ἔτος πρῶτον· αὐτὴ δ[ὲ ἔ]-

βίῳ καὶ Ἀπολλωνίδης καὶ

Λούκις οἱ ἀδελφοὶ ἐποίη-

σαν μνείας χάριν

ἑαυτοῦ γυναικὶ τὸ

[μνημ]εῖον ἐποίη-

σεν.

τῷ γλυκυτάτῳ

ἐποίησεν μνί-

ας χάριν.

ἐποίει Διόδωρος.

χαῖρέ μοι,

ήτηρ καὶ οἱ ἀδελ̣-

φοὶ ἐποίησαν Στ̣-

ρατονεικιανῷ

τιανῷ τῷ γλυκυ-

[τά]τῳ· κεʹ ἔτη· ἐπ[οί]-

[ησα]ν μνείας χάρι[ν].

νι τῷ γλυκυ[τά]τ-

ῳ τέκνῳ [ἐπ]-

οίησαν.

folia et flores

καὶ οἱ λοιποὶ συνγενεῖς πάν-

τες ἐτείμησαν·

χρυσῷ στεφάν[ῳ]

τὸν βωμὸν ἐπο[ί]-

ησεν. ❦

φός, Ἀλέξανδρ-

ος ὁ ἀδελφὸς ἐποί-

ησαν μνείας

καὶ Λούκιος τῷ πα-

τρὶ ἐποίησαν ❦

μνείας ἕνεκεν.

πάππῳ, Ἀγαθημερὶς καὶ

Ἐλπὶς τῷ θρέψαντι ἐπο-

ίησαν μνείας χάριν.

Ὀνήσιμος καὶ Ἐλπ[ιδη]-

φόρος τῇ μητρὶ ἐπο[ίη]-

σαν μνείας χάριν.

ρωνι, Δαμᾶς τῷ συν-

τρόφῳ ἐποίησαν

μνείας χάριν.

καὶ Μενεκράτης

τῷ γαμβρῷ ἐποίη-

σαν μνείας χά-

ῖλος Τρύφωνος Παύλᾳ τῆ

συνβίῳ ἐποίησεν μνείας

χάριν καὶ αὑτῷ καὶ κληρο-

Τατιανὸς τὴν μητέραν μητέρα, κα-

αὶ οἱ λοιποὶ συνγενεῖς ἐτε-

ίμησαν. χαῖρε.

ἡ σπεῖρα τὸν Α̣[— —13-14— —]

Ἀμιὰς ἡ πάτρα καὶ οἱ λοιποὶ συ-

νγενεῖς ἐτείμησαν.

Μηνόδωρος καὶ Ἀφιὰς

Ἀσκλᾶν υἱόν, οἱ πάποι,

οἱ πάτρω, οἱ σύντροφοι,

να καὶ Ἀθηναῒς τῷ

πατρὶ ἐποίησαν

μνείας χάριν.

πρωτοκωμήτην καὶ οἱ

συνγενεῖς ἐποίησαν

μνείας χάριν. χαῖρε.

τε κατὰ Ἄϊδαν ἐνθάδε κεῖμε. |

ᾧ μήτηρ ἐποίησεν Μητροδώ-

ρα καὶ Εὐέρπιστος ὁ πατήρ μου |

[․․ οἱ] ὑκαιροὶ τῇ νυῷ μ[νίας χά]-

[ριν] ἐ̣ποίησαν. χα[ῖρε].

pecten calathus colus cum fuso

φάνοις διὰ γένους. τὴν

δὲ στεφάνωσιν ποιή-

σονται οἱ κατ’ ἐνιαυτὸν

[ἐν αὐτῷ κηδεύεσ]θαι· ἂν δέ τις παρὰ ταῦ-

[τα ποιήσῃ, ἀποτείσει τῇ Ἱε]ροκαισαρέων

[πόλει (δην.) ․․ʹ καὶ ἔνοχος ἔσται ἐ]νκ̣λή̣μα̣τι

αξε[ν], οἱ κληρο-

νόμοι ἐποίησα[ν].

σῃ ἢ παρὰ ταῦ-

τά τι ποιήσῃ,

ὕποχος ἔσθω

μου ὀνόματι (δην.) ͵βφʹ· τοῦτο δὲ καὶ διὰ τῶν ἐν Ὑπαί-

ποις ἀρχείων ἠσφάλισμαι.

Ποστουμίῳ Τιτιαν[ῷ — — —]

ἐν Ὑπαίποις v Αὐρ. Ἀφφ[ιανὸς(?) — — —]

στεφανηφορῶν καὶ ἀσιαρχ[ῶν — — —]

ρῳ κατ’ ἔτος τῶν προεστώτων αὐτῶν, προκλήρου οὐδεν[ὸς — — — ἐξου]-

σίαν προπατῆσαι, ἢ εἰσοίσει ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσας τοῖς λ[— — —]

σιν (δην.) μ(ύρι)α· vac. τοὺς ὄντας πίθους κελεύω ἐξ ἴσου τήν τε πόλιν [καὶ τὰ ϛʹ συστήμα]-

[— — —]η․α․[— — —]

[— — —] ποιήσαν[τ]ε[ς — — —]

[— — —]ε ἐξέσται τινὶ ε[— — —]

[ῶ]ν ἰδίων ἐ̣-

π̣οίησεν̣.

τισμένον ἐκ τῶν ἰδί-

ων ἐποίησεν.

εὐξαμένη καὶ τοῦ θε-

οῦ τὴν εὐχὴν ποιήσαν-

τος εὐχαριστοῦσα με-

τρὸς Ἱπτα καὶ Διὸς Σαβαζίου

ποιήσας συρῆναι ὑπὸ ἐξου-

σίας κολασθὶς ἰς τοὺς ὀφθαλ̣-

θεῖν ἐκολάσετο αὐτὴν καὶ μα-

νῆναι ἐποίησεν· ἠρώτησε οὖν Μη-

τέρα Ταρσηνὴν καὶ Ἀπόλλωνα Τάρσι-

in parte inferiore:

αὐτά σοι δέσποινα κόρα πολύοπλος Ἀθάν[α],

Μωγέτ’, ἀρίζαλον δῶκε σαοφροσύναν·

εἰς τὰς ἀνπέλους ἢ [․․․․․․]-

ου ποιήσι, ζημίαν δώσι [․․․]

τῷ παθόντι· κὲ πάλιν εἴ [τις]

δὲ ἔτους σμδʹ, μη(νὸς) Γορπιαίου βιʹ, ἐπιμελησαμένου

Φιλοξένου βʹ γραμματέως, ζώσης ποιήσαν-

τες τὴν τειμὴν οἱ καταλουστικοὶ

κος Τατιαν[οῦ — —c.8— —]-

μην ἐποίησ̣[α — —c.9— —]

ἀπελεγχθ[εὶς ὑπὸ τῶν ἀν]-

μήτρως καὶ Πρεῖμα ἡ πάτ-

ρα καὶ πάπποι οἱ μεγάλοι

καὶ οἱ συνγενεῖς Εὔξε-

Ἐπαφρόδιτος τὸν σύντρο-

φον κὲ οἱ λοιποὶ συνγε-

νῖς.

π̣ιας τὴν σύντροφον καὶ οἱ λοι-

ποὶ συνγενεῖς πάντες.

χαῖρε καὶ εὐόδει.

τῷ πατρὶ καὶ Μητροδώ-

ρᾳ τῇ μητρὶ ἐποίησαν

μνίας χάριν, Ἀρτεμί-

καὶ τὸν πενθερὸν ἐτί-

μησεν καὶ οἱ λοιποὶ συν-

γενεῖς πάντες. χαῖ-

κλᾶν τὸν πατέραν, Τατας τὸν

ἑαυτῆς ἄνδρα καὶ Τατας ἐποί-

ησεν ἑαυτῇ ζ[ῶσ]α μνήμης

[ν] νύνφην, Διόδωρος τὴν ἀ-

δελφὴν καὶ οἱ λοιποὶ συν-

γενεῖς πάντες. χαῖρε ❦

Αὐρ(η)λ(ία) Ἀλεξάδρα Εὐπαλίῳ τῷ ἀδρὶ ἀνδρὶ

μνείας χάριν ἐποιε․․․ΑΤΡΑ

κὲ ἡ θυγάτηρ Ἀλεξάνδρα τῷ

πατρὶ κὲ Αὐρ. Αλύπις υἱὸς τῷ πα-

τρὶ κὲ οἱ λοιποὶ συνγενεῖς

ἐτείμησαν πάντες· εἴ τις δὲ

[ἀξίω]ς καὶ δικαίως καὶ καθαρείως ἀνεστράφῃ·

[πεποι]ημένος τε πρὸς πάντας ἀνθρώπους

[τὴν μ]εγίστην ἀπόδειξιν τῆς ἑαυτοῦ καλο-

[στ]όντα, ἀ̣ρχὴν τελέσαντα, πολ[εί]-

την | [Ῥ]ωμαῖον ποῖσεν δὲ αὐτὸν [ὁ Καῖ]-

[σαρ(?)]· ἐπεὶ | εὔξησεν δὲ αὐτὸν [τόσ]-

σε οὐδὲ ὕψωσε τὸν θεὸν ἡ Συντύχη· διό-

τ̣ι̣ ἐποίησεν αὐτὴν ἐπὶ τέκνου Ἡρακλεί-

δου ἐτῶν ιγʹ νέμεσιν ἐπὶ τὸν τόπον αὐτοῦ

ἱερεὺς ἐπιμελησ[άμενος ἐ]-

ποίησα κατ’ ἐπιτ[αγὴν τοῦ θε]-

οῦ ὑπὲρ τῆς φι̣λ[ο— — τοῦ]

μένων τοῦτο δὲ [— — — — — — — — — — — — —]

ποιουμένων καὶ [— — — — — — — — — — — — —]-

․κοῦντας καὶ δ[— — — — — — — — — — — —]

[ιδεῖν ὑπό] τινος τούτων τι γεινόμενον. ὃς δ’ ἂν ὑπεναντ[ί]-

[ον τούτων] τι ποιήσῃ, οὗτος καὶ ὁ παρ’ αὐτοῦ ὠνησάμενος ἢ ἄλ-

[λα τινα κα]κοτεχνήσας ἐχέτω τοὺς δήμου Ῥωμαίων θε-

[πιστῶς φυλάτ]τειν προαιρῶνται. ἐὰν δὲ πάντες ὑπεναντί-

[ον τι τῶν] π̣ροδηλουμένων ποιήσωσιν, αὐτοὶ μὲν ἐχέτωσαν

[τοὺς προε]ιρημένους θεοὺς κεχολωμένους, ἐξάγιστοι καὶ ἀ-

αναγράψαι τὸ ψήφισμα καὶ στῆσαι μίαν̣ [μὲν] ἐν [— — —],

τὴν δ’ ἑτέραν ἐν ΠΕΒΑΣ̣ΕΤ․ τῶν δεδηλω[μέν]ων ἱερῶν, [ποιεῖσ]-

θα[ι] δὲ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν πρ̣ογεγραμμέν[ων] π̣άντων τ[ὸν κα]-

] καρποφόρος [

—]ρω καρποῖς [

—]ω κἀγὼ καλο[—

σκῆπτρον καὶ ἀρὰς ἔθηκεν

ἐν τῷ ναῷ ὡς ἱκανοποιοῦ-

σα περὶ τοῦ πεφημίσθαι αὐ-

τὴν ἐν συνειδήσι τοιαύτῃ,

οἱ θεοὶ αὐτὴν ἐποίησαν ἐν

κολάσει ἣν οὐ διέφυγεν· ὁ-

Μελτίνη καὶ Γλύκων ἀπέδω-

καν τὸ ἱεροποίημα εὐχαρισ-

τοῦντες. ἔτους τʹ, μ(ηνὸς) Ξανδικοῦ.

τῶν τέκνων τὴν στο-

ὰν ἐκ τῶν ἰδίων ἐποί-

❦ησεν. ❦

δελφιδεῖ μου, ᾧ καὶ ἐξέσται πάντα [ἃ ἂν]

[θ]έ[λ]ῃ πο[ι]ε[ῖ]ν ἐν τῷ συν[κ]ε̣χωρημέν[ῳ αὐτῷ]

ὑπ’ ἐμοῦ τοῦ Μητροφάνου μνημεί[ῳ — — —]

στεφάνοις. ❦

Τέρτιος Ἐζηανείτης ἐποίει.

[ἐτείμησ]α μνήμης καὶ ε[ὐχαριστί]-

[ας χάρι]ν̣. Χάρης Χάρητος ἐ[ποίησα(?)]

[τὰς ταφ]ὰς τῆς κυρίας μου [— — —]

[—]ΟΤΛΝ ἤπιον ἄνδρα χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτω, |

ἐσθλὸν ἐν ἀν[θ]ρ̣ώποις, ἐσθλὸν ἔχοντα τόπον. |

Δωσιθέου

ἐποίησε τὸ

μνημεῖον

[․․․]ες ἐν τοῖς ἰδιωτικ̣οῖ̣ς [— — — — — — — — καὶ]

[ἀπό]δειξιν [π]επ̣οι̣[ημένοι — — — — — — — — — — —]

[παρε]σχημένοι Σ̣․ΗΥ[— — — — — — — — — — — — — —]

μα τῆς Σεμέλ̣[ης ἀνέθηκεν].

Μητρ[․․․․] Μητρο̣[— — ἐποίει(?)].

Μηνᾶς Αἴαντος Περγαμηνὸς ἐποίησεν.

ΡΟ․․ΙΣ κ̣α̣ὶ [γυ]μ̣να[σ]ίαρχον τῶν νέων κ̣αὶ γερ[όντων(?)]

καὶ παί[δων(?) — — — πολλὰς — — ποιησά]-

μενον φιλοδοξίας καὶ θέντα τὰ ἀλ̣είμματα ἐξ ὁλκε̣[ί]-

Μηνοφίλῳ τῷ εἰδίῳ τέκνῳ

ἐποίησαν μνείας χάρειν.

ὁ καὶ τὸ ὑποκείμενον ἐ[κ τ]ῶν ἰδίων

στρῶμα ποιήσας.

τῷ καὶ Ἀπφίᾳ τῇ γυναικὶ τὸ μ[νη]-

μεῖον ἐποίησεν· ἐφ’ ᾧ εἴ τις

ἄλλος εἰς τοῦτο τὸ μνημεῖ-

— — —

ἐ̣π̣οί̣η̣σαν τ̣ὸ μνη̣μ̣[εῖον]

vac.? κατὰ διαθήκην

[π]ροφητεύσαντα Ἀπόλλω-

[νος Πανδ]ην̣οῦ καὶ ποιήσαν̣-

[τα λαμπρῶ]ς τὰς θυσίας,

τήν δὲ ἐπιμέληαν

τοῦ στεφάνου ποίσον-

ται κατ’ ἐνιαυτὸν ὁ λογι-

[τήμασιν κατ’ ἴσο]ν εὐχαριστεῖν εἰ [μὴ παρ’ ἕκαστα ἐπινοήσαιμεν]

[τρόπον τινὰ τῆς ἀμεί]ψεως, ἥδειο[ν δ’ ἂν ἄνθρωποι τὴν κοινὴν]

[πᾶσι ἡμέραν γενέθλιο]ν ἀγάγοι[εν, ἐὰν προσγένηται αὐτοῖς καὶ]

[— Ἀ]γαθονείκη [— — — — — — —]απ̣[— — —]

[— —]διανὴ εὐχὴν̣ [ποιήσασα, τ]οῦ θεοῦ δ[ὲ — — —]

[— — ε]ὐχαριστοῦ[σα ὑπὲρ τῆς] τ̣ελείης ὀ̣[φθαλμῶν]

ἐπιεικεστάτην χρὴ τὴν παράλημψιν αὐτῆς καὶ ἀξίαν

τῶν διδομένων ποιεῖσθαι, βλάβης μὲν μηδεμιᾶς

μήτε ἐκ ταύτης τῆς δωρεᾶς μήτε ἐξ ἄλλης ἡστι-

τρὸς αἰτίαν· παρανγέλλει

πᾶσιν ἀνθρώποις, ὅτι οὐ

δεῖ καταφρονεῖν το[ῦ θε]-

σύντροφοι, Δίφιλος,

Νιας οἱ πάπποι.

ηʹ, ∙ Γ. ∙ Οὔλπιος Νηρεὺς ❦

ἐποίησεν ἑαυτῷ, γυ-

ναικί, v τέκνοις.

θρεπτὸν ἴδιον·

τὸ μνῆμα ἐποίησε(!)

Κάρπος ὁ πατὴρ αὐτοῦ

ταίου βʹ, ἡ συνεργα-

σία τῶν πιλοποιῶ-

ν τὸν φίλον Ἀττα-

[— — —c.36— — —] ἐπερωτήσαντος Χαιρέο[υ ․․]ε[․․․․․]ω[․․․․․․]εσε[․c.2․]

[․․․․․․․․․․]ς καὶ ὕστερον ἐπέκρινέ μοι τὸν οἶκον Ἀντίγονος· ἐπειδὴ νῦν οἱ νεωποῖαι τὸ χρυσίον τῆς

[παρακαταθή]κ̣ης τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἀπαιτοῦσιν παρ’ ἐμοῦ, ἐγὼ δὲ οὐκ ἔχω πόθεν ἀποδώσω αὐτοῖς, ἔστι οὖν

[— — —c.16— — — μηθ]ὲ̣[ν ἐξέστω μή]τ̣ε̣ ἐμοὶ μήτ̣ε̣ [τοῖς ἐμοῖς ἐκγόνοις μήτ]ε̣ [— —c.10— —]

μήτε ἄλλωι μηθενὶ μηκέτι ἀπολύσασθαι· καὶ ἐάν τις ἐμποιῆται ὑπέρ τινος τῶν κωμῶν ἢ τῶν κλήρων

ἢ ὑπὲρ τῶν ἄλλων τῶν ὧδε γεγραμμένων ἐγὼ καὶ οἱ ἐμοὶ ἔκγονοι βεβαιώσομεν καὶ τὸν ἀντιποιούμενον

ἐξαλλάξομεν, ἐὰν δὲ μὴ βεβαιώσωμεν ἢ παρὰ τὴν συγγραφὴν παραβαίνωμεν τήνδε γεγραμμένην

ἐπ[ὶ] τὰς κώμας καὶ τοὺς κλήρους καὶ τὰ χωρία καὶ τοὺς οἰκέτας ἅπαντας εἰς τὰ Ἀρτέμιδος ἐχέτωσαν,

καὶ οἱ νεωποιοὶ ὑπὲρ τούτων ἐκδικαιούσθωσαν καὶ κρινέσθωσαν πρὸς τοὺς ἀντιποιουμένους

ὡς ἂν βούλωνται, καὶ ἐγὼ Μνησίμαχος καὶ οἱ ἐμοὶ ἔκγονοι ἀποτείσομεν εἰς τὰ Ἀρτέμιδος

ἐὰν μὴ καρπεύσωνται ἐν ἐκείνωι τῶι ἔτει εἰς τὰ Ἀρτέμιδος ὁπόσου οὖν χρυσίου ἄξια ἦι καὶ ταῦτα

ἀποδώσομεν, καὶ τῶν οἰκοδομημάτων καὶ φυτευμάτων τῶν τῆς Ἀρτέμιδος ἢ ἄλλο τι ὅ τι ἂν ποιήσωσιν

ὅσου χρυσίου ἄξια ἦι τὴν ἀξίαν ἀποδώσομεν, μέχρι δὲ ὅσου μὴ ἀποδῶμεν ἔστω ἡμῖν ἐν παρακαταθήκηι

[σθαι] δὲ ὀλίους παντάπασιν, καὶ ἠξίωσαν [ἄφεσιν χρη]-

[μά]των ποιήσ[α]σθαι καὶ τῶν [φ]όρων ἀπολῦ[σαι καὶ]

[ἐ]ποικίσαι τὸν τόπο[ν], συνεχώρησεν [α]ὐ̣[τοῖς —c.6—]

[δ]ωρος ἕως μὲν ἐτῶν ἑπτὰ μηθὲν α[ὐτοὺς διορ]-

ἐκ περιπορφύρου λαμπρὰν τῷ παντὶ κόσμῳ ἀνείληφε τήβεννον, ἥδονταί τε πάντες

ἄνθρωποι συνδιεγειρομένας ὁρῶντες τῷ Σεβαστῷ τὰς ὑπὲρ τῶν παίδων εὐχάς, ἥ τε ἡ-

μετέρα πόλις ἐπὶ τῇ τοσαύτῃ εὐτυχίᾳ τὴν ἡμέραν τὴν ἐκ παιδὸς ἄνδρα τεληοῦσα[ν]

αὐτὸν ἱερὰν ἔκρινεν εἶναι, ἐν ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν ἐν λαμπραῖς ἐσθῆσιν στεφανηφορεῖν ἅπαντας, θ[υ]-

σίας τε παριστάναι τοῖς θεοῖς τοὺς κατ’ ἐνιαυτὸν στρατηγοὺς καὶ κατευχὰς ποιεῖσθαι διὰ τῶν

ἱεροκηρύκων ὑπὲρ τῆς σωτηρίας αὐτοῦ, συνκαθιερῶσαι τε ἄγαλμα αὐτοῦ τῷ τοῦ πατρὸς ἐν-

περὶ ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ εὔνοιαν, παραγενόμενός τε ἐν τῆι συναχθείσῃ δημοτελεῖ ἐκκλησίαι

τὴν ἀποπρεσβείαν ἐποιεῖτο, ὁ δὲ δῆμος ἀποδεξάμενος αὐτὸν καὶ ἐξ ὧν ἐκόμισεν ἀποκριμάτων

τὸ σπουδαῖον αὐτοῦ καὶ ἐπιμελὲς καταμαθὼν ἐπηνέχθη τιμᾶν αὐτόν· δεδόχθαι τῆι βουλῇ τὰς μὲν

τοῦ Ἰσιδώρου τοῦ Μηνογένους, ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ παρά τε τῇ πατρίδι τῆς καλλίστης τυνχάνοντος ἀπ[ο]-

δοχῆς τε καὶ μαρτυρίας καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν τιμῆς, οἳ τρὶς ἤδη ἔκδικον αὐτὸν πεποίηνται ἑατῶν, ἰκόνα

γραπτὴν ἔνοπλον ἐπίχρυσον τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἀναθῖναι ἐπιτραπῆναι αὐτοῖς Ἰσιδώρου τοῦ Μηνογένους τοῦ

[τὴν τοι]αύτην κατὰ τῶ[ν] ἐργοδοτῶν γιγνομένην

[ἀδικίαν] περὶ πολλοῦ πο[ι]ουμένη ν ἐπεζήτησεν

[πρὸς ἡμ]ᾶς τὴ[ν] ὁμολογίαν τε καὶ ἐξομοσίαν

[τὴν ἐπὶ τῷ ἑξῆ]ς· ὁ[μ]ολογοῦ[μεν] καὶ ἐξομ[ν]ύμεθα τὴν

[ἁγίαν καὶ ζω]οπ[ο]ιὸν Τ[ριάδα] καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ

[νίκην τοῦ δεσπό]του τ[ῆς οἰκου]μένης Φλ(αβίου) Λέοντος

[ἀμελῇ δὲ] το[ῦ] ἐργάζεσθαι ἐπὶ τὸ τ[η]ν[ι]καῦτα, ὑπεισιέναι ἕτερον

[ὡς τοῦ παραιτησ]αμένου ποιούμ[εθα] τὸν λόγον· καὶ παραιτουμένου

[τοῦ ἐργολαβήσαντος, εἰ μ]ηδὲν κατὰ τὰ προγεγραμμένα εὑρεθίη

δικέαν διαφίστησι· πᾶς γὰρ ὁ πώσποτε βλάπτει[ν]

σπουδάζων τινὰ τὰς κολάσις ποικίλας ἕξει δικ[έως]

τῶν οἰκείων ἁμαρτημάτων εἰς ἕκαστα, κ(αὶ) ποτὲ μὲν [κε]-

φαλικαῖς ποιναῖς ὑποβάλλεται, ἄλλοτε δὲ μελῶν

ὑφίσταται τὴν ἀφέρεσιν, ἐνίοτε δὲ κ(αὶ) τῆς ἐνεγκαμ[ένης]

κότες κατήγορον ἑαυτοὺς καταφανῆς τοῖς ἡμετέ[ροις]

δικαστηρίοις μέχ̣ρι κ(αὶ) νῦν τε πεποίηνται, ἀλλὰ κ(αὶ) κη[ρύκων]

κληθένταις φωναῖς κ(αὶ) ἐδίκτῳ προτραπέντες ποιή̣[σασθαι]

τὴν ἰδίαν ἐμφάνιαν ἐπὶ τῷ συννόμως ἀπολογή[σασθαι]