Χαρίτων τῷ εἰ[δί]ῳ τέκνῳ

Δρειγαλῳ μνήμης χάρειν ἐπο-

[ί]ει ἐτῶν ϛʹ.

Δράκων ἐτῶν γʹ

ἡ μήτηρ ἐποίησε

μνήμης χάριν χαῖρε.

[․]ων χάρ[ιν μ]-

νείας ἐποίει

πυγμῶν ιβʹ.

λγʹ

Σμάραγδος ∙ ἐποίει

∙ μνήμης ∙ χάριν.

ἡ μήτηρ

ἐποίει

μνήμης

Βυβλὼ τῇ μητρὶ

Σωσιπάτρᾳ ἐποίη-

σε μνείας χάριν,

μήτηρ ἐκ τῶν ἰδί-

ων ἐποίησε, χαῖρε.

ἡ σύμβιος ἐ-

ποίει μνήμης

χάριν.

ν λεʹ χαῖρε.

ἐποίησε

Πόθος μν-

Ἀνδράγαθος

ἐποίει τῇ ἰδί-

[ᾳ σ]υμβίῳ ζωσά-

Φιλλίππῳ Φιλίππῳ πα-

τρὶ ἐποίησεν

μνήμης χάριν·

Φίλιππος Εὐρυδ(—) Μεγαρεὺς ἐποίησεν.

Φίλιππος Εὐρυδ(ήμου) Εὐρυδ(ίκου) Μεγαρεὺς ἐποίησεν.

κλησίαι ὅτι εἴη ὁ περιπόλαρχος Ἀρι-

στῆν ὁ Παρμῆνος πεποιηκὼς τοῖς

Βαλαιιταῖς φιλάνθρωπα καὶ πλήω,

☩ θεοῦ προνοίᾳ καὶ θεοτόκου παρθένου

ὀρθῶς ὑπουργῶν τῷ κόπῳ σκόπῳ(?) (Feissel) καὶ τοῖς τρόποις

Ἰουστινιανοῦ τοῦ κρατίστου δεσπότου

ἡ δὲ σύβειος σύμβιος αὐ[τοῦ]

Πρικειπείνα ἐπ̣[οίησε].

ζήσας ἔτη μʹ·

ἔποισεν ἡ γυ-

νὴ αὐτοῦ Ὀλ[υ]-

χάριν ὁ σύμβειος σύμβιος

Διοκλῆς ἐποίησε.

Κρατίλλου τοῦ Μαχά[τα]

ἐποιήθη.

νος· οὗτοι οἱ περίπολοι τοῖς [— — —]

ΑΠΑΙΣΤΥ ἐποίησαν ΙΟΥ[— — — — —]·

ΤΟΣ v ΑΧ vv ΣΟΙΣ v Ο[— — — — — —]

[— — — — — — —] | vacat

[— — — — —] | Ταραντῖνος ἐποίησ[ε]

[— — —]ΑΛΟΝΗ μιμήσεται.

[— —]ς ἐποί[ησε].

ἀπελευθέρα.

Νεικόσστρατος Νεικόστρατος ἐποί[ει].

χῆς ἐ-

ποίη-

σεν.

σονται, ὧι ἂν ὁ βασιλεὺς αὐτῶν καταγνῶι.

ὅτι δ’ ἂμ μὴ ποιήσωσιν οἱ οἰκονόμοι τῶν γε-

γραμμένων ἐν τούτωι τῶι διαγράμματι,

Οὐαλέριος ἐποίη-

σε μετὰ τῆς ἰ-

[— — —]υ Νεικομηδεῖς ἐποίου̣[ν — — —].

γενέσθαι, βασι-

λικὴν ἐποίη-

σαν [σὺ]ν τῇ ἐ-

[δ]ῶται ἀπὸ τῶν πρ[ο]σόδων ὧν ἀναλαμβάνῃ εἰς τὸ ἄλειμμα καὶ οὕτως

[ἐκ τ]ΟΥΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥ[— — — — —] ἐὰν δέ τις μὴ ποιήσῃ τῶν προειρη-

μένων, ἀποτινέτω [— — — ἡ δὲ] πρᾶξις γινέσθω διὰ τοῦ πολι-

έ̣σθω τῶν νεανίσκων μηθείς, μηδὲ λαλείτω τοῖς παισίν, εἰ δὲ μή, ὁ γυ-

μνασίαρχος ζημιούτω καὶ κωλυέτω τὸν ποιοῦντά τι τούτων· ἁπαν-

τάτωσαν δὲ καὶ οἱ παιδοτρίβαι ἑκάστης ἡμέρας δὶς εἰς τὸ γυμνάσιον

ὅσοι ἂν μὴ ἐλεύθεροι ὦσιν, τοὺς δὲ ἐλευθέρους ζημιῶν· ἐπαναγ̣-

κ̣αζέτω ι δὲ καὶ τοὺς παιδοτρίβας ποιεῖσθαι ἀπόδειξιν τῶν παῖδων v

[τ]ρὶς ἐν τῶι ἐνιαυτῶι κατὰ τετράμηνον καὶ καθιστάτω αὐτοῖς κριτάς,

[κ]οινοὺς νόμους· καὶ ὃς ἂν τῶν παρόντων μὴ βοιηθήσῃ δυνατὸς ὤν, ζημιού-

[σ]θω δραχμαῖς πεντήκοντα. vac. περὶ Ἑρμαίων· ποιείτω δὲ ὁ γυμνασίαρχος τὰ Ἑρ%⁸⁰-

[μ]αῖα τοῦ Ὑπερβερεταίου μηνὸς καὶ θυέτω τῶι Ἑρμεῖ καὶ προτιθέτω ὅπλον καὶ v

[ἐ]κείνην τὴν ἡμέραν στεφανηφορείτωσαν καὶ ἐξέστω ταινιοῦν τὸν βουλόμενον·

[π]ο̣ιείτω δὲ καὶ λαμπάδα ἐν τοῖς Ἑρμαίοις τῶν παίδων καὶ τῶν νεανίσκων· ἡ δὲ εἰς τὰ

[ὅ]πλα δαπάνη γινέσθω ἀπὸ τῶν ὑπαρχουσῶν προσόδων. vac. ἀγέτωσαν

δὲ τὰ Ἑρμαῖα κ̣α̣ὶ̣ οἱ ἱεροποιοὶ λανβάνοντες παρ’ ἑκάστου τῶν φοιτώντων v

[ε]ἰς τὸ γυμνάσιον μὴ πλεῖον δραχμῶν δύο καὶ ἱστιώντων ἐν τῶι γυμνασίωι ἀν̣[α]%⁸⁰-

δ̣ε̣ικνύτωσαν δὲ ἀνθ’ αὑτῶν ἑτέρους οἵτινες εἰς τοὐπιὸν ἱεροποιήσουσιν Ἑ̣[ρ]-

[με]ῖ, συντελείτωσαν δὲ τὴν θυσίαν τῶι Ἑρμεῖ καὶ οἱ παιδοτρίβαι ὅταν καὶ οἱ ἱεροποιοί, vac.

[λ]αμβάνοντες παρὰ τῶν παίδων μὴ πλεῖον δραχμῆς παρ’ ἑκάστου καὶ ποιείτωσαν v

μ̣ε̣ρίδας τῶν θυθέντων τὰ κρέα ὠμά, οἱ δὲ ἱεροποιοὶ καὶ ὁ γυμνασίαρχος ἀκρόαμα v

μ̣η̣θὲν παραγέτωσαν εἰς τὸν πότον. vac. τὰ δὲ ἆθλα, ἃ ἂν λαμβάνωσιν οἱ νικῶντες,

ν̣αγκαζέσθω τιθέναι τὸ ἄλειμμα καὶ λαμπαδαρχεῖν· ἀντὶ δὲ τοῦ δικαίως ἐξομο-

σ̣αμένου ἄλλον ἀποδεικνύτω ὁ γυμνασίαρχος, ποιείτω δὲ τὴν τῶν παίδων λαμ-

π̣άδα ἐκ τῶν φοιτώντων, οἳ ἂν αὐτῶι δοκῶσιν ἐπιτήδειοι εἶναι, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν νε-

δ̣οκῶσιν ἐπιτήδειοι εἶναι, ἔν τε τῆι λαμπάδι τῶν Ἑρμαίων καὶ τῶι μακρῶι δρόμωι καὶ ἐν v

τ̣οῖς λοιπ̣οῖς ἀγῶσιν· ἐὰν δέ τις ἐνκαλῆι τινὶ τῶν βραβευτῶν φάσκων ἠδικῆσθαι ὑπό τι-

ν̣ος εὐθυνέτω αὐτὸν κατὰ τοὺς κοινοὺς νόμους. vac. κυριευέτω δὲ ὁ γυμνασίαρχος

τ̣ὰ περιόντα. v ὁ δὲ τὴν τοῦ γλοιοῦ πρόσοδον v ἀγοράσας παρεχέσθω τὴν τοῦ παλαιστρο-

[φ]ύλακος χρείαν, ποιῶν τὰ προστασσόμενα ὑπὸ τοῦ γυμνασιάρχου, ὅσα καθῆκεν ἐν τῶι

[γ]υμνασίωι· ἐὰν δὲ μὴ πειθαρχῇ ἢ ἀτακτῇ τι μαστιγούσθω ὑπὸ τοῦ γυμνασιάρχου. vac. ἐὰν δέ

λοτειμήθη πάντα πρὸς τὸν ἀρχαίων κόσ-

μον ἀγαγεῖν, ἔν τε τοῖς λοιποῖς ἁτὸν

ἄξιον καὶ τῶν θεῶν καὶ τῆς πατρίδος

λευτήρ̣ι̣ον τὴν πλείστην πρόνοιαν ἐ-

ποιήσατο περὶ τῆς τιμῆς αὐτοῦ, ἔδο-

ξεν ἐπαινέσαι τε τὸν Ἅρπαλον ἐπὶ

[Ἀ]ριστάρχου, Ἀριστοκλῆς Μικίωνος, Φίλιππος Ζω-

π̣υ̣ρίωνος, Νίκανδρος Ποιμάχου, Δίφιλος Ἐπικρ[ά]-

του, Παρμενίων Μενάνδρου, Ἀντίγονος Μενεκ[ρά]-

[— c.8-9 — γ]υ̣μνάσιον ἐλαίου ἀγορασίας καὶ τῆς κατ’ ἐκεῖνο τὸ ἀνάλω[μα — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— c.8-9 —]δήμῳ· ποιούμενος δὲ καὶ τῆς διαμονῆς αὐτῶν πρόνοιαν [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[ἀρχιερέα] τοῦ ἔθνους Φ̣λ̣α̣ύ̣ιον Παράμονον ἄνδρα κράτιστον καὶ τὴν εν[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— c.8-9 —] καὶ ὁ πρῶτος τῆς πολειταρχίας τόπος καὶ ἡ ἐνιαυ[σία — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— c.7-8 — σ]ωφρονικωτέραν ἀνανκάσει ποιεῖσθαι τὴν ἄλειψ[ιν — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— c.8-9 —]ομένης αὖθις δὲ τῆς συναυξήσεως τῶν χρημάτω[ν — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]είας, μηδὲ διὰ ταύτης τῆς αὐθαδίας καὶ ἐνε[— — — — c.24-25 — — — — —]ΑΠΡΟΣΤΕ[— — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — τῆς τῶν] ξύλων χρήσεως ὡς ἐνδεεστάτην ὕλης πόλε̣[— — — — c.24-25 — — — — —]Τ̣ΙΝΙΠΟΙΕ[— — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —] μὲν γὰρ τάχα περὶ τούτου με, καὶ εἰ ἅπαν ἐπειγ̣[— — — — c.23-24 — — — — — τ(?)]οῦτο ΚΟ[— — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —] αὐτὸν συνκεχωρῆσθαι· ❦ ἐπεὶ οὖν τὰ ἄλλ[α — — — — c.23-24 — — — — —]ΑΤ̣ΑΟ̣Ι̣Ο[— — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]α̣μην τοὺς τοῦτο τολμῶντας ποιεῖν, ἀ̣ν̣α̣γρ[— — — — c.24-25 — — — — —]ΙΘΕΝΤΑ[— — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —] κ̣άλλειον· ὠχύρωται· ❦ τοῦτο τὸ διάταγμα β̣ε[— — c.13-14 — — ἐν τῷ ἐπιφανεστ(?)]άτῳ τῆς [πόλεως τόπῳ(?)]

[γίνεσθαι ὑπὸ(?) τῶ]ν̣ ἀρχόντων· ὃ[ς]

[δὲ μὴ τα]ῦτα ποιήσῃ ἢ μὴ

[οὕτως πω(?)]λῇ ἢ μὴ ἀν[άγῃ τ]ὴ̣ν

εἴκοσι πέντε, παραμείνασιν δὲ αὐτοῖς παρὰ vac.

Ἀττίναι ἕως ἂν Ἀττίνας ζῆι καὶ ποοῦσιν ποιοῦσιν ὅ τι ἂν Ἀτ-

τίνας προστάσσῃ, παθόντος δὲ Ἀττίνα ἐξέστω ἀπιιέναι

αν διπλῆν οὗ ἂν παρέληται ἀπ’ αὐτῶν· εἰ δὲ μὴ παραμένω-

σι μηδὲ ποιῶσιν ὅ τι ἂν Ἀττίνας προστάσσῃ καὶ αὐτοὶ καὶ α̣ἱ

γυναῖκες καὶ τ̣ὰ π̣α̣ι̣δ̣ί̣α̣, ἕως ἂν Ἀττίνας ζῆι, τῶι μὴ ποιοῦντ̣ι̣

ἄκυρος ἔστω ἡ̣ ἐλε̣υθ̣ερία αὖ· προστάτας δὲ ἡγοῦνται καὶ

ρας ∙ ἐν τῷ ∙ ζϟτʹ ∙ ἔτι καὶ

πάντα τὰ καθῆκα ποι-

ήσασαν θεοῖς τε καὶ ἀνθρώ-

π̣οις ∙ παρὰ τὸν τῆς ἱερω-

σύνης χρόνον ∙ εὐτυχεῖτε.

ἐντοπίων καὶ ξενικῶν, καὶ μονομαχί-

ας, ποιησάμενον δὲ καὶ σείτων παραπρά-

σεις καὶ ἐπευωνίσαντα ἐν καιροῖς ἀνανκαίοις

[․․․c.10․․․]

[․c.3․]Σ̣ΙΝ ἐποίη-

[σεν ἔτ]ους [— —]

μόνου τοῦ ἰδίου

υἱοῦ ἐποίησεν μνεί-

%⁸⁰ας χάριν.

[τέκνο]ν̣ Ἀρτεμιδώραν

[ἐποίη]σ̣εν ἐκ τ̣ῶν ἰδίων

[χαῖρ]αι Παρασκευή, χαῖρε κ̣αὶ σύ.

τάφον τὸν ἔνθα

[ἐ]ποίησεν Ἰούλιο[ς]

μνήμης χάριν.

νεκεὶ Εὐμηκεί-

ῳ ἐποίησα ταύ-

την τὴν στιλλῖ-

[․c.3․]Ε̣ΡΩϹ μνε̣[ίας]

[χ]ά̣ριν ἐποίησ[εν]

τ̣ὴν στήλ̣ην̣.

την τὴν στηλλῖδα κατα-

στρέψῃ ἢ κακόν τι ποιήσῃ,

δώσι εἰς τὸ ταμῖον 𐆖 ͵βφʹ.

ζῶν ἐποίησα, θανὼν μνήμην ἐποίησα παροῦσιν.

[άρπου ὑ]π̣οδιακώ-

[νου ὃ ἐ]π̣οίησεν

[ἐξ ἰδί]ω̣ν καμά-

ὃ ἐγ[ὼ ἀ]νέθρεψα ὑπ̣[ὸ] τὰς ἐμὰς μάλας, Γερ‵όντιν′. ἰδοῦσα

ὅτι [․․]Ε̣ϹΩϹΕ Γ̣ε̣ρόντ[ιν] ἔτη ἐποίησα τοῦτο τὸ

κοιμ̣[ητ]ή̣ριν ἐκ̣ τῶν ἰδείων μόχθων, ἐπὶ τὰ

π̣αιδά̣[ρι]α ποιήσασα καὶ μηδὲ ἑνὸς τῶν θυγατέ-

ρ̣ων μου μὴ̣ θελουσῶν συνκαταθέσθαι τε͂ς ΔΑ

ἀνδρὶ Μαξίμῳ ❦

Ἰσιδώρα ἐποίη-

σεν ταύτην τὴν

κ(αὶ) δεσπότῃ, | τύμβῳ τὸ σῶμα φρουρῖν καταλί-

ψασα· | τὰς ὑπὲρ αὐτῶν ποιεῖτε ἱκεσίας.

ἀνδρὶ Μαξίμῳ ❦

Ἰσιδώρα ἐποίη-

σεν ταύτην τὴν

κ(αὶ) δεσπότῃ, | τύμβῳ τὸ σῶμα φρουρῖν καταλί-

ψασα· | τὰς ὑπὲρ αὐτῶν ποιεῖτε ἱκεσίας.

ὃ ἐγὼ [ἀ]νέθρεψ̣α ὑπ̣[ὸ] τὰς ἐμὰς ΜΑΛΑϹ Γερ‵όντιν′, ἰδοῦσα

ὅτι [․․․]ΩϹΕ[․․․․]ΙΤ[․․․]ΕΤ ἐποίησα τοῦτο τὸ

κοιμ̣[ητ]ή̣ριν ἐκ τῶν ἰδείων μόχθων ἐπὶ τὰ

[π]αιδά[ρι]α ποιήσασα, καὶ μηδὲ ἑνός, τῶν θυγατέ-

ρων μου μὴ θελουσῶν, συνκα̣ταθέσθαι ΤΕϹΔΑ

[γίνεσθαι διὰ(?) τῶ]ν̣ ἀρχόντων· ὃ[ς]

[δὲ μὴ κατὰ τα]ῦτα ποιήσῃ ἢ μὴ

[— — — — — — —]ται ἢ μὴ ἀνα̣[κρ]ε̣ίνη̣-

... [ὑ]π̣οδιακώ-

[νου τὸ ἐ]π̣οίησεν

... [τοιαύτ]-

τῃ τε βουλῇ πρεπωδέστατον καὶ τοιούτῳ δήμῳ κοινωφελέστα[τον — — — — — — c.29 — — — — — — ποι]ῆσαι· ἐπεὶ γὰρ τῇ τῶν φιλο[— — — — — —]

ὃ ἐγ[ὼ ἀ]νέθρεψα ὑπ̣[ὸ] τὰς ἐμὰς μάλας, Γερ‵όντιν′· ἰδοῦσα

ὅτι [ἐβ]ί̣ωσε̣ Γ̣ε̣ρόντ[ιν] ἔτ(η) εʹ ἐποίησα τοῦτο τὸ

κοιμ̣[ητ]ή̣ριν ἐκ̣ τῶν ἰδείων μόχθων, ἐπὶ τὰ

π̣αιδά̣[ρι]α ποιήσασα, καὶ μηδὲ ἑνὸς τῶν θυγατέ-

ρων μου μὴ̣ θελουσῶν συνκαταθέσθαι τε͂ς δα-

ψα ἐξ ἕματος αἵματος οἰκοῦσα ἐν Μιε-

ζέοις τόποις, μηδένα δὲ κυρι-

ώτερον τοῦ παιδαρίου· ἐὰν

ὑπέσχετο ἡ μήτηρ μου

Κλαυδιανὴ Σωσιπάτρα ποι-

ήσασα τὰ νόμιμα πάντα κα-

καὶ δὶς νεωκόρου, Φουνδάνιος Νεικέρως

ἐμαρτυροποιήσατο τοὺς ἐπισφραγισαμέ-

νους προτεθεικέναι αὐτὸν πιττάκιον δω-

[— — — — — — — —]ΟΥΣ τῆς δωρεᾶς ταύτης [— — — — —]

[— — — — — — — — —]ΗΡΩΤΙ ποιήσας ΥΠ[— — — — — —]

[— — δώσει τῷ ἱερωτά]τῳ Καίσαρος φίσκῳ̣ [— — — — —]

λος ς θεᾶς Αὐτόχθονος

δωροῦμαι τῇ δεσ̣ποίνῃ

μου θρεπτόν μου Ἀλέ-

Αὐρηλία Ἀρτειμισ[ία Μη]τρὶ Θ[εῶν Αὐτό]χθονι ἀνεθέμην πεδί μο̣[υ]

[ὀ]νόματι Κοπρίαν̣ [— — — —· εἰ] δ̣έ̣ τις ἀντιποιήσετ[αι(?)]

[ἐν]ο̣χλε̣ίσι δὲ α̣[ὐ]τ̣ὴ̣ [— — —]

[ἔ]τους θτʹ σεβ(αστοῦ)· Πασιθέα ἱερ[όδουλος Μητρὸς Θεῶν Αὐτόχθ]ονος δωροῦμε παῖδα τῇ δεσποίνῃ μου

[Παράμ]ονον, ὃν ἀνέθη̣[κα — — — — — —· ἱερητευούσης — — — — — —]Α̣Γ̣Α̣ΘΙΑϹ Στρατονείκης, κουρατορ̣[εύοντος]

Θεῶν Αὐτόχθονος δωροῦμε

τῇ δεσποίνῃ μου θρεπτήν

μου Ἀλεξάνδραν, ἐτῶν κεʹ,

κης, προνοοῦντος Κρισπινίου ‵τοῦ′ κὲ Ἰναχίου· εἰ δέ

τις ἀντιποιήσητε, δώσι τῇ

θεῷ προστίμου 𐆖 μυ(ριάδας) ιβʹ

ἐτῶν ∙ ιδʹ ∙ ἐφ’ ᾧ προσμίνωσίν μοι παρὰ τὸν τῆς ζοῆς χρόνον·

εἰ δέ τις ἀντιποιήσητε τούτων δοίο σωμάτων, δώσι τῷ ἱερωτά-

τῳ ταμίῳ 𐆖 μυ(ριάδας) ∙ κεʹ ∙ κὲ αὐτῇ τῇ θεῷ 𐆖 μυ(ριάδας) ∙ κεʹ.

της, ἐφ’ ᾧ προσμίνῃ μοι τὸν τῆς ζοῆς χρόνον· ἰ δέ τις

ἀντιποιήσετε, δώσι τῇ θεῷ 𐆖 μυ(ριάδας) κεʹ.

∙ ιʹ ∙ ὃ λαβὼν ἐξ ἕμα-

τος ἀνεποιησάμην,

ὃ ἔστε τῇ θεῷ ἀνε-

[— — — π]οιησάντων τῶν προπ̣[ύλω]ν̣ τῆς θεο̣[ῦ — — —].

κόφρονος. Ἀρίστων ὑπὲρ θυγα-

τρὸς ἐποίει Μ̣ητρὶ Θεῶν̣ χ̣αρισ-

[τή]ρ̣ι̣ο̣[ν — — — — — — — —]

[— — — π]οιησάντων τῶν προπό̣[λω]ν τῆς Θεο[ῦ — — —]

υἱὸν καὶ Ἀρτεμίδωρον υἱόν,

καὶ κυρείαν ποιεῖ τὴν δωρεὰν

τ̣ῇ θεῷ τῆς προνίννου Κλεοπά-

vacat

ΡΥΣ ἐποίει.

․․․ΠΑΚΕΙ Ἀλεξάνδρα δὲ τῷ

[ἰδίῳ] ἀνδρὶ μνείας χάριν ἐποίη-

[σε. χαίρετ]ε, πάντες οἱ παρο-

μημόριον Ἰο̣ρ-

δάνου ἱπποϊάτρου

κα̣ὶ τῆς συμβίου αὐ-

τέκνῳ ζῶντες ἑαυτοῖς ἐ-

❦ποίησαν. ❦

ἰδίων

ἐποίησαν.

[Δίου(?)] λʹ, [Λ]ουκία ναοκ[όρος Μᾶς] ἀνική[του τὰ]

ὑπεποίκεια καὶ τὰς στοὰς τῇ θεῷ.

ζῶν κὲ ὢν ἐ-

ποίησεν ἑαυ-

τῷ μνήμης

ἰδίων τοῖς

ἰδίοις ἐποίησεν.

[— —]ΟΝΙΤΩ Τ[— — —]

[— —]ΟΙΣ ἐποίησα[— —].

Διονυσόδοτος Τάρεος Τάβ̣εος(?) (Bürchner) ἑαυτῷ

ζῶν ἐποίησεν.

Σάδοκος

Ποικιλτής.

[— — —]Ϲ ΓΙΕΩΡ

[— —]Ν ἐποίει.

ἔδοξε τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι ἐπαινέσαι μὲν Δωρόθεον Μυρμηκᾶ

Ἀλεξανδρέα διότι προαιρεῖται ἐπιμελείας ποιεῖσθαι τοῦ τ’ ἱεροῦ καὶ

Ἀκροθώιων καὶ κοινῆι καὶ ἰδίαι, οἷς ἂν ἐντυγχάνηι αὐτῶν· εἶναι δὲ

Χαλκιδέων. πρὸς Ἀμφιπολίτας, Βοττ[ι]-

αίους, Ἀκανθίους, Μενδαίους μὴ π[οιεῖ]-

[σ]θ̣αι φιλίην Ἀμύνταμ μηδὲ Χαλκιδ[έας]

κλος ὁ ἀνὴρ

ἐποίει.

οῦ ἄσυλον κατὰ τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν, ἐπαινέσαι δὲ τὴμ πόλιν τῶν Κώιων,

διότι διατελεῖ πρόνοιαν ποιουμένη τῶν πρὸς τοὺς θεοὺς συντελουμένων

καλῶς καὶ ἐνδόξως καὶ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῆι εὔνοιαν διαφυλάσσει

Ε̣ὐφίλ[ητος] α̣ἰποιήσ̣α̣[τ]ο̣ ἐποιήσατο [ἑαυτῷ]

κα̣ὶ Μεγίσστῃ Μεγίστῃ τ̣ῇ α̣ἱιαυτο̣[ῦ γυ]-

ἐκ τῶν συντρόφων τῶν αἰ̣[ρ]ομένων τοῖς ἱππεῦ[σι ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․c.44․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]·

ἐὰν δέ τινες ὦσιν ἄ̣[νε]υ̣ [ἄλλ]ων συντρόφων ποι̣[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․c.44․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

τῶν πυροκαύσεων [μὴ] ὑ̣π̣ά̣[ρ]χηι ἐπιτήδειος ὁ Ε[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․c.45․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

[μὴ] δ̣ὴ ἐλάσσω μηδέν̣ σο̣[ι παρ]ε[χ]έτω μάλιστα μὲν [․․c.8․․․]

[ἁπ(?)]άντω̣ν, εἰ δὲ μ̣[ή ․․c.8․․․]· καὶ ταῦτα ποιῶν χαρι[εῖ ἡμῖν]

[πέ]ρ̣αν̣ον δ’ ὠν[ή]μ̣[ατα ἑ]πτὰ̣ [ἡμερῶν] ἢ κατακωλ[ύ]σω· vacat

ΡΟΝ καὶ δακρύων λιβάδες πολλ[αὶ ⏑ ⏑ –]-

ΣΕ / καὶ δεκέτη ΠΟΙΣΑΣ μητρὶ ΔΟΜ[– ⏑ ⏑ –] /

ποίᾳ Μοίρᾳ γείτονες οἱ φθονεροὶ ΜΕΔΙ[– ⏑] /

[– ⏑ ⏑ – ⏑] λ̣έγει καὶ τέκνα Κ̣Α̣[⏑ ⏑ –].

είνᾳ Ἰουλίᾳ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ τὸ ἡ-

ρῷον ἐποίει.

Δασ̣σ̣α̣ρ̣ή̣τ̣ι̣οι

vacat ἐπὶ Κ(οΐντου) ∙ Ἰουλίου Πάκχου στρατηγοῦ ἐποίη[σαν — — — — —].

ἔκτισαν καὶ τὰ θεῖ-

α αὐτῷ ἐποίησαν.

ντας κὲ ∙ ἑαυ-

[τ]ὸ̣ν ἐποίη-

σεν ∙ Χρό-

κὲ Ἀθηνοδώρα-

[ν] ἐπήσει ἐποίησε ἑαυτὸν

[μνήμ]η[ς χ]άριν.

ΟΥ[— — — — — — — —]

[ἑ]αυτῇ ἐποισεν Ϲ[— —]

[σ]υμβίῳ μνείας

[ἀπε]λεύθεροι [— — — —]

[ἐποί]ησαν καὶ ἀνέ[θεσαν].

☩ ἐποίη[σα]ν ὑπὲρ εὐχῆς ἑαυ[τῶν]

ὧν οἶδ[εν ὁ] θεὸς [τὰ] ὀνόμα[τα. ☩]

τῇ ἡμέρᾳ πρὸς βωμὸν ἐν Ἀλ-

κ̣ο̣μ̣ενᾷ, ὃν αὐτὸς ἐποίησα

κα̣ὶ ἐπέγραψα, καὶ εὐφρανθή-

θῆναι καὶ τεθῆναι τὴν στήλ-

λην Τιτιανοῦ αὐτοῦ ποιοῦν-

τος.