[— — — —]ον ἑαυτῷ̣ [— — — —]

[— — — φ]ιλοστοργ[ίας ἔνεκεν]

[— — —]ΤΙ[— — —]

[— — —]ΦΙ[— — —]

[— — — — — — —]

Σεβ(αστοῦ) ἀπελ(εύθερος),

[Ἑρ]μοφίλῳ ἀπελ-

ευθέρῳ καὶ

νέστησα τῇ

προσφιλεστάτῃ

μου συνβίῳ Θεοκτίσ-

— — —

ΙΙαφιδι Γ̣ρ̣αφίδι? τ-

ῇ ἑαυτοῦ γ-

Valentis sac(erdotis) Au-

g(usti) fac(ti) f(ilio), sac(erdoti) Aug(usti) f-

act(o), IIvir(o) primo

sebastophant[ae],

[munific]entissimo

[patrono(?) Col(onia) Ael(ia)]

M. Arruntio M.

fil(io) Serg(ia) Frugi praef(ecto)

coh(ortis) III Ulp(iae) Petraeor(um),

[I]mp(erator) Caes(ari) [divi]

[A]ntonini fil(io),

[divi H]adriani n-

[o Vero] Augus-

to p(ontifici) m(amximo), trib(unicia) potest(ate) III.

Σινικίων Σενεκίων Ῥούπᾳ Ῥούφᾳ θυγαδρὶ θυγατρὶ

φιλοστοργίας ἕνεκεν.

[ενος — — — ἐν] Εἰκονίῳ ἐ-

[τίμησε τὸν] ἑαυτοῦ φί-

[λον καὶ εὐεργέτη]ν.

[ενος ἐν πόλει] Εἰκονίῳ ἐ-

[τίμησε τὸν] ἑαυτοῦ φί-

[λον καὶ εὐεργέτη]ν.

ἐπεισβιάσηται, ὑποκείσεται

τῷ φίσκῳ (δην.) δισχειλίοις

πεντακοσίοις.

ἀνδρειάντ’ ἂν [ε]ἰσορᾶς, φί[λε, Ζ]ωτικοῦ εἰκών·

ὃς δεκάπρ[ω]τ[ος ἀν]ὴ[ρ] ἐν [π]α[τρίδι γῇ Γ]αλα[τ]είᾳ λ

ἐξάγαγ[ε]ν ⏑⏑ –⏑⏑ –⏑⏑ –⏑ πόληος

ὃν πάν[τ]ες ἐφίλησαν, ὅσοι τ[ο]ί[ου]ς ἀγάπησαν

σωφροσύνην γνώμην τε καὶ ἔργοις παντοίοισιν·

οὗ χάριν ἔστησαν γονέες ὀ[δυ]ρόμενο[ι] περὶ παιδό[ς],

ὄφρα κ’ ἐρι[κλ]α[ύ]του πένθους [κ]ουφι[σ]μὸς ἔγεντο,

Καλλίνεικος δακρυχέων ἰδ’ [Ἀφφ]ία θρ[η]νεύουσα,

ἀρη[τ]ῆρες [Ἀχ]αίας δήμου χάριν τῆς δ[ε]κα[μά]ζου

ἀνδρειάνταν π̣[ρ̣ο]σορᾷς, φί[λε, Ζ]ωτικοὺ Εἰκων[ῆος]

ὃς δὲ καὶ̣ ἱ̣ρότροχα ἦγ̣εν καλ̣ὴν ἰς Γ̣αλατ̣είαν̣

ἐξαγαγὼ̣ν φ̣αιόλευκον ἀλέκ̣τ̣ορ[α], δῶ̣[ρα] πόληος,

ὃν πάντ̣ες ἐφίλησαν ὅσοι τε [φ]ιλῶ̣ς ἀγάπησαν

σωφροσύνην γνώμην τε καὶ ἔργοις παντοίοισιν

οὗ χάριν ἔστησαν γονέες ὁμειρόμενο[ι] περὶ παιδός̣,

ὄφρα π̣ερικ̣ραύ̣του περικλαύτου πένθους κ̣ουφισ̣μὸς ἔγεντο

Καλλίνεικος δακρυχέων ἠδ’ Ἀμ̣μ̣ία θρη̣νεύουσα,

Αὐρ(ηλί)α Ῥουφῖνα

Ἀκύλου Γολιη-

μὸν ἀνέστησε

φιλανδρίας

χάριν.

Φρουγίου κὲ Δόμνος καὶ Ἀρ-

εστίδης κὲ Μηνπιλος Μηνόφιλος? Μηνπιδος ἀνέσ-

τησαν τῷ ὐδίῳ ἰδίῳ ἀδελπῷ ἀδελφῷ

[η]ται, ὑποκείσε-

ται φίσκῳ δην-

άρια χείλια.

τρὸς μὲν ὄντες [ἐν]

τάφῳ· [ἐ]ὰ̣ν δὲ τέκν̣[οις φιλτ]-

άτοις [․․․․]ΦΕΤΟΙϹ[— μνή]-

Traiani Parthici

f(ilius), divi Nervae ne-

pos, Traianus Ha-

Imp(eratoris) Traiani Hadr[i]-

ani Aug(usti) pontifi-

cis maximi, trib(unicia)

pot(estate) XXI, imp(eratoris) II, co(n)s(ulis)

III, patris patriae, filio, divi Traia-

ni Parthici nepo-

ae [pronepot]i, divi

Hadṛ[iani f(ilio), T. A]eḷio

Hadri[ano A]ṇto-

nino Au[g(usto), pon]tif(ici)

max(imo), t[rib(unicia) pote]st(ate) IIII,

Caesari, divi Ha-

driani filio, divi

Traiani Parthici

nino Augusto,

pontif(ici) maximo,

trib(unicia) p[o]t(estate) IIIII, co(n)s(uli) [III].

ος τῷ ἑατοῦ π̣α̣[τρὶ]

φιλοστοργίας ἕνε[κεν].

ἂν ἐπεισε[νέγκῃ ἢ ἀδικήσῃ, δώσει]

τῷ φίσκῳ [δηνάρια δισχίλια(?)]

πεντακόσ[ια καὶ ἕξει Μῆνα κε]-

θ(ε)έ βοήθι Ω

ΦΙΩΝΑΙΕΡΠ

ΦΙΩΤ

λεγεῶνος ἑβδόμης, Μάρκῳ Λολίῳ Λολλίῳ Μάρκου υἱῷ, οὐετρανῷ

λεγεῶνος ἑβδόμης, φιλοστοργίας ἕνεκεν.

Πορτωρίᾳ Μα[ρ]κέλλῃ τῇ γυναικὶ

αὐτοῦ φιλοστοργίας καὶ μνήμης

ἕνεκεν ὅνεκεν.

τύμβος ὅδ’ ἐν χθονίῃ κατ[έχει πο]-

λὺ φίλτατον ἄνδρα  / Μενεδ[ήμου]

ὑὸν ὃς πάντα θεοῦ βούλεσσι[ν]

καλὲ

ὀπφικάλις

οὐδὶς γὰρ

τὴρ αὐτοῦ Ε-

ὐγράφιος διδά-

σκαλος μνήμη-

ΑΙΦΟΥΤΙ

ΦΙΛΟΣΤΟ

ΜΕΝΟΝΝΕΠ

stehende Figur

Τατας Βαβοου Νανᾳ Ουαξαι θυγατρὶ

ἀνέστησεν

6 stehende Figuren

καὶ Νεισιων καὶ Βαν Βαβο[ου]

ἰνδ(ικτίωνος) διʹ ἐκυ-

μίθι ὁ θεοφιλέ-

στατος Μιχαὶλ

σιος Παούλου [ἐκάλ]ωναν κὲ δανυ-

[ο]υ [φί]σκος ․ο․ιυ ἴσας ξʹ ἀδούλου

[Ἴν]δακος καλό[γερος πρεσβ]ύτ[ε]ρος

λεύσεις λεύσσεις ὦ φίλε, τύμβον Ἀκυλείνου πραότητος

Σωκράτευς, ὅς πολλὰ βίῳ ἐν κήδε’ ἀνέτλη·

ἐνκατάκητε

Φιλο[—]θήτη

το

ΟΣ καὶ Ζήνωνα τὸν υἱὸν αὐτ-

ῶν φιλοστοργίας καὶ εὐνοί-

ας χάριν.

[II]vir(o) III qu[aes(tori)]

[p]ọnt(ifici) Lucilia[․․]

[I]saurica ux̣[or]

ae Gaillae

s g(emina) p(ia) f(idelis) DA

Ni[g]er liberis Domno

Minucia Paulin[a]

Curtia Curtiae Rufine f(iliae) n(ostrae)(?).

λον

Κιλιστρέα φίλον τοῦ ἀνδρὸς

über der Totenmahlszene

[․․․]ni b(eneficiario) co(n)s(ularis) C. Va-

[leri]us Clemens (centurio)

Imp(eratori) C[aesari d]ivi

Ṭr[aiani filio — — —]

— — —

[eiu]s C. Caẹtranius Marus et L. Flavius Valens vetra-

[ni e]ṭ Tattis Flavi f(ilia) uxor ei(u)s perficẹr(unt) PERFCIFR monoment(um) monumentum.

Tattis

Flavi [f(ilia)].

Σαβεῖναν τὴν γ․․

φίλανδρο[ν]

ΕΝΤ

ἥρπασεν ἐ[κ θαλάμου με ἀωροτάτην, προλιποῦσαν

μητέρα τὴν φιλ[ίην καὶ πατέρ’ ἐσθλότατον].

πολλὴν καὶ με[γάλην, οὐκ ἐδό]θην δ[ὲ πόσει].

δαίμων γὰρ π[ρότερόν μ’ ἀπ]ε[νόσφισεν ἠελίοιο]

οὐδ’ ἐπέτρε[ψ]ε [γάμου, βάσκανο]ς, [ἦμαρ ἰδεῖν].

ἥρπασεν ἐ[κ μεγάρων δέ μ’ ἀωρόμορον, προλιποῦσαν]

μητέρα τὴν φιλ[ίην καὶ πατέρ’ οἰκτρότατον].

links uber der männlichen Figur ․․․ης.

über den zwei Frauen, links Γαα. rechts Γογγοα.

Die Beischriften stehen über den Figuren, links: Νης Πωπας. rechts: Μωμας Πωπας.

Θεόφιλος Θεοφίλου ἱερ̣-

εὺς Διονύσου κὲ Πανθέου ἀν-

βωμὸν τόνδ’ ἱερεὺς ὁ θεο-

ῖς φίλος ἐξετέλεσσε /

ΧΕΥΤ Διονύσῳ ἔχων Πάρος πα[τ]ρὸς? οὔνομα.

Λού[κιος(?) ἀνέ]στησε̣-

ν Φ[․․․․]ι̣ο̣ν̣ υἱὸν αὐτο-

[ῦ ․․․․․․․․․․․]

[Κ]ύ̣ριλλα Αὐρ. Δορμαπεα

Θεοφιλιανῷ τῷ

καὶ Ἀρείονι ἰδίῳ ἀνδρὶ

[ὦ ξ]έν’, ἐγὼ παριόντι, φ[ιλήκ]οε χαῖρε̣, ἐ̣ν̣[έπ]ω· τίς; ὃς γῆν τῆσ-

[δε χρό]ν̣οισι μακ̣[ρ]οῖ[ς] ἐφύ[τ]ευ̣εν̣ ἀρο[ύ]ρης. λίσ[σομαι αὖ]-

[θι μ]ένοις. σύ δέ μοι χαρίσα[ι]ο προσελθὼν καὶ τ[ερ]φθε[ὶς]

[ἐπ]έεσσι μαθὼν δὲ σαφ̣ῶ̣ς ὅτι Νέστωρ Τηλ[εφί]δη[ς]

[κρ]α̣τερὸς μετρίων χηρῶν ἐπαρωγός, παρ̣θέ[νου]

[ρόπ]εσσι δικάσπολος ἔπλετο πιστός, ἡγεμόσιν ξ[υνέδρευ]-

[έ τ’, ἴσ(?)]ασι δὲ μυρία φῦλα. κα[ὶ] μνησθεὶς φιλότητος ἐμ[ῆς]

[κεδν]ῆ[ς(?)] σοφίης τε σπεῖσ[ον] ἐμοὶ στενάχων, ἀπὸ σῶ[ν δὲ]

[γόω]ν πάλι χαίρων, ἡμετέρης φιλίης μεμνημένος

[ἤμα](τ)α πάντα. τὴν σεμνὴν φιλάδελφον ἐμ̣[οὶ]

[παράκοιτ]ι̣ν ἀρίστην Τηλεφίδην sic Μαμμειν [ἥ τε]

[ἦν γενε]ὴ ἱερέων, πισ[τ]ὴν ἐνκρατίης οἰκονόμον, ἐν̣-

Αὐρ. Δόμναν τὴν γλυκυτάτην θυγατέρα διενενκοῦσαν

παρθενείᾳ καὶ φιλεργίᾳ Αὐρ. Ὀρεσ[τι]ανὸς Κῦρο[ς ὁ] πατὴρ

μ(νήμης) χ(άριν).

[Λ]ονγεῖνος χαλκεὺς

πᾶσι φίλον(!)

μ(νήμης) χά(ριν).

Ζηνόβιος πρόφερεν, εἴκελος Ἀελίῳ·

ὃν πάντες φίλεον μέροπες, ἀστοί τε ξένοι [τε]

καὶ κοῦραι θ̣α̣λ̣εραί, κάλλος ἀγασσάμεναι.

ἐξαπίνη[ς] ἐτάνυσσ’, ἔρνος [ἅ]τ’ ἠύκομον.

τοὔνεκ[α]καὶ φιλέουσα τὸν υἱέα πότνια μήτηρ

Ἡράκλεις [σ]ὺν παισὶ[ν] τεῦξέ οἱ ἀγλαίην.

ἔρρε κατη[φιό]ων, ἄδικε Φθόνε· ὡς ὄφελόν σε

αὐτόν γ’ [ἁντὶ τό]σ̣ου ἀθάνατοι ὀλέσαι.

—]ιλλα ἐκόσμησεν τὸν μακάριον πάπαν τὸ[ν γ]λ̣υκύτα-

τον καὶ πάντων φ[ί]λον

Φίλτατος ὁ μα-

κάριος πάπας ὁ

θεοῦ φίλος

μ(νήμης) χ(άριν).

λις ἡ ἀδελφὴ ἐκόσμησαν

τὸν πᾶσι φίλον ἐπίσκοπον

Μαμμαν

․․․․․․․․․․․․․․․

τὸν πᾶσι φίλον

κὲ ἡδυεπῆ

θεόφιλος Γαΐου Μη̣-

τρὶ Σιλανδηνῇ εὐ-

Διὶ Ἀφια Ἀλπου

[μνή(?)]μης χ̣άρ̣ι[ν(?)] [κώ]μης Κ̣αν̣[ας]?

μος τὸν ἑαυ-

τοῦ τρόφ-

ιμον.

Αὐρήλιος Φ[ιλ]-

εῖνος μητ[ρὶ]

καὶ Κυρία τέκνε

Φιλοκυρίῳ κὲ Γα-

ΐῳ μνήμης χά-

χαῖρε Σεκουνδεῖνε

χαῖρε καὶ σύ, φίλτατε. ❦

Πάνφιλος

Γηροπόλεος

Γωκας Μανου

Ἀπφια τῇ γυναι-

κὶ φιλοστοργίας

ἕνεκα.

Ὀρέστης καὶ Εὔτυχος ταῖς ἑ-

αυτῶν θυγατράσιν φιλοστορ-

γίας ἕνεκεν.

ΝΘΟΝΟΙΝΗΡΟΥΝΓΕΥΝΩΝΑ καὶ ἐλευθέραν

Ν εἰς δουλείαν δώσει εἰς φίσκ[ο]ν (δην.) χείλια.

Δας Φιλοκλέως

Μανοσα Ἀγαθο-

πιστὸς ἐ̣[ρ]γάτης Χ(ριστοῦ) Ἰ̣(ησοῦ) Χρ̣(ιστοῦ)?

πά̣[ντω]ν ὁ φίλος

․․․․․ΔΡ․․ΓΑ

κόσμον τ̣ο̣ῦτ’ ἐστιν στοῶν τε καὶ τ[ετ]ραστόων καὶ

ζωγραφιῶ̣[ν] καὶ κεντήσεων κὲ ὑδρείου καὶ προπύλου καὶ πᾶσι τοῖς

λιθοξοϊκοῖς ἔργοις καὶ πᾶ̣[σι ἁπ]αξαπλῶς κατασκευά[σας λειψόμε]νός τε τὸν τῶν ἀνθρώπων

βίον ἐποίησα ἐμαυτῷ πέ[λτα τ]ε̣ καὶ σορὸν ἐν ᾗ τὰ προ[γεγραμμένα] ταῦτα ἐποίησα ἐπιγραφῖνε

[εἰς κό]σ̣μον τῆς τε ἐκ[λησίας κ]ὲ τοῦ γένους μου.

τὸν Χ(ριστο)ῦ σοφίης ὑποφήτορα τὸν σοφὸν ἄνδρα

οὐρανίου Γενέτου κύδιμον ἀθλοφόρον

Ἀποτακτιτῶν

Εὐγράφιος πρεσ-

βύτερος σὺν τῷ

Αὐρ. Φιλήμων καὶ Ῥ[․․․․․]

ἀδελφοὶ πατρὶ ἰδίῳ Λόνγῳ

νηκαδ[έλ]φης μ-

ου Ἐλα[φίη]ς ἀνε-

στήσα[με]ν τῷ

ρος Χριστῦο ☩ τύμβον Ἑλλα-

δίου κασιγνήτυο φίλοιο

δίματό μ’ ἔκ̣τ̣οθ̣ι πάτρης

νος ἦν ἐνὶ βίῳ κὲ θεεικὴν σο-

φίαν ἐκτελέσας ἐνθάδε κῖτε.

τοῦ δ’ αὐτοῦ γλυκερὸς ἀδελφὸς

συνκατάκιτε Τρόφιμος· ἀγαθὸς

καλῶς βίον ἐξετέλεσεν. τῶνδ’

ὀλβίου πατέρος γαίης τ’ ἐριβώλον ἀρούρης.

σῆμα τόδε κεύθι φιλίῃ ἐνὶ πατρίδι γαίῃ

Οὐαρελιανὸν κλυτὸν ἄνδρα βροτῶν ἀγαθῶν τε τοκήων

τε ἐνθάδε, παίδων ἀρεσ-

τὸς καὶ θεοῦ φιλήκο-

ος πράυστ̣ο̣ς πάντων,

εἱερεὺς ὢν ἰδιοπραέω-

ν, φιλόθεος φιλέννο-

μος ὀπάων Χριστοῦ,

Αὐρήλιος Φιλόπ-

απος τῷ ὐδίῳ πα-

έστησα μνήμης

χάριν. πατρὶ ἑῷ φίλ-

ος δέ τ’ ὁλόπαππ-

σάνθου καὶ

Φίρμου καὶ

Νοννης τῆς

❦ εὐσεβῶν χώρη̣ν. ❦

Φιλήμων ἅμα Ῥου-

φείνῃ συμβίῳ

Φλ. Ἀφιανὸς

ἀγουστάλιος

λίσσῃ· / τῶν δ’ αὖ τύν-

βον ἔδιμεν υἱὸς φίλος

ὃν ποθέεσκον, / τοὔνο-

με τοὔνομα Εὐγράφιος εἱ-

ερεὺς θεοῦ ἀθανά-

[Μηνό]φιλος Μα-

νου Καλυ-

κὲ μαρτυρηθέντα ψη-

φίσμασιν Κλ(αυδιο)λαοδικέων

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος.

Ὀπτᾶτος Γαΐωι Ῥοβρίωι πατρώνη

φιλοστοργίας ἕνεκεν.

μῶν πατρὶ Μη-

νοφίλω μνή-

μης χάριν.

τινα ἐπενβάλη, δώσει

τῶ φίσκω (δην.) ͵α̣.

— — —ίμη Σοφίω τ̣ῶ φιλαρέτ[ω — — —].

Θεόφιλος

Μανου Ἡδο-

αυτοῦ θίᾳ Ἐλα-

[φ]ί̣ῃ̣ δ̣ιακονίσσῃ

[τῆς τῶν Ἐ]ν̣κρατῶν

☩

Ἐλαφία διακόνισ-

σα τῆς Ἐνκρατῶν

θυγάτηρ Ἀλ-

φίου πρεσβ(υτέρου) ἅ-

μα σὺν τῷ

α τ̣ῷ ἀνδρί μ-

ου Φιλα-

γ̣ρίου τὴ-

ρακλίου σὺν τ-

ῷ υἱῷ μου Τροφί-

μου ἀνεστήσο-

τῷ κὲ τῇ γλυκυτάτῃ μου

συμβίῳ Ἐλαφίῃ μνήμης

χ[άρι]ν.

να Χ(ριστοῦ) δ(ούλη)

ἐφὶ μ̣ν̣ή-

μης χάρην.

μίῳ Πωνπωνίῳ πατρὶ Μνησιθέῳ,

[κα]ὶ Σεπτεμίοις [Πω]ν̣πωνίοις Τρο[φί]-

[μω καὶ] Δαδη θ̣είοις, καὶ ἑα[υτῇ]