θεός. Ζεῦ, Διώνη, ἦ ἀπιὼν

ἐς Ἀλυζέαν βέλτιον

θεός. τύχα. ἱστορεῖ Λεόντιος περὶ τοῦ υἱοῦ

Λέοντος ἦ ἐσσεῖται ὑγεῖα τοῦ νοσήμα-

[θε]ός. τύχα. [ἦ] ἐπιμ[ελόμενος] νάσας νάσσας

λῶιον καὶ ἄμινον πράσοιμ-

θεός. τύχαι ἀγαθᾶι. Φαικύλωι θεμιστεύει ὁ θεὸς τὰμ πατρώιαν τέχναν ἐργάζεσθαι,

ἁλιεύεσθαι, καὶ λῶιον καὶ ἄμεινομ πράξειν;

θεός. τύχη. ἐπικοινῆται Ἀλκίνο[ος τῶι]

Διὶ τῶι Ναίωι καὶ τᾶι Διώναι εἰ λ[ῶιον]

θεός. τύχα ἀγαθά. Ζεῦ Ναῖε κ[αὶ Διώνα, ὁ δεῖνα]

ἐπερωτῆι τὸν θε‵ὸν′ ἦ τὰ‵ν′ τέχναν [τὰν — — ἐργαζόμενος λῶιον]

θεός. τύχαν ἀγαθάν. [Διὶ Ν]αίωι ἐ[πε]ρωτῆι

ΧΙΔΟΣ πότερον [ἐ]σσεῖ[ταί] τι ἀγαθ̣ὸν τᾶς γυν-

θεός. τύχαι ἀγαθᾶι. ἐπερωτᾶι Λοχίσκος

τὰν Διώναν περὶ ἐργασίας εἰ κατὰ

θεός. τύχαι ἀγαθᾶ[ι. ἐπι]κο(ι)νῆτα[ι] Ἱππόστρατος τῶι Δὶ τῶι Νάωι καὶ

τᾶι Διώναι ἦ μὴ ν[α]υκλαρη[ῦ]ν̣ λῶιογ καὶ ἄμμεινομ ἄμεινον πράσσοιμι.

θεός. τύχα. ἐρωτῇ Λυσίας τ-

ὸν θεὸν ἦ τυγχάνοι κα τᾶς θαλ-

θεός. τύχη ∶ εἰρω-

τᾶι ∶ τὸν Δία τὸν

θ[ε]ό[ς]. τύ[χα] ἀγαθά. Ἀρχω[— —] Ἄρχω[ν]; Ἀρχώ[νδας]; Ἀρχω[νίδας]

[ἱ]στορ̣ε̣[ῖ τὸ]ν θεὸν

θεός. Ἀρίστων ἐροˉτᾶι τὸν Δί-

α τὸν Ναῖον καὶ τὴν Δηόˉ-

[θεός. τύχαν ἀγαθάν. τῶι Διὶ τῶι Ναί]ωι καὶ τᾶι Διώναι Σωκράτης ἐπικοι-

[νῆται ἦ — — — — — — — — — — —] ἐργαζόμενος λῶιον καὶ ἄμεινον

θεός. [τύχα]

ἀγαθά̣.

θεός. τύχα ἀγαθά.

περὶ πανπασίας καὶ περὶ ϝοικέˉσιος

θεός. τύχα ἀγαθά. ἐπ-

ιστορεῖ Γλαυκίας τὸν Δία τὸ-

θεός. τύχαν. ἐπικοινῆται Καλ[λισ]-

θένης τῶι Διὶ τῶι Νάωι καὶ τᾶι Διώ[ναι]

[θ]ε̣ός. τύχα ἀγαθά – οὐκ ἀνδροποδίξατο Ἀρχωνίδας

τὰν Ἀριστοκλέος ἄοζον οὐδὲ Ἀρχέβιος ὁ Ἀρχωνίδα υ-

θεός. τύχα.

Λυκόφρων Α̣ΑΤΕΚΑΝΕ̣ vacat

θεός. τύχα.

Λυκόφρων ἀπέκτανε

θεός. τύχα. [․․]σί̣δας̣ [αἰτεῖ], πάτερ ἄναξ Ζ̣εῦ

Ναῖε [— — — — — — — — — — — — — — —]

θεός. τύχα. διαιτᾶι ΙΚ

Εὐμένοˉς Νίκεˉ ὑ̣πὲρ τοῦ ΧΟ

θεός.

Διὶ Πατρόˉιωι ΠΕΡΙ․․․ΙΟ

θεός. τύ[χα] τύ[χη].

θεός. τύχη.

θεός.

τύχα. ἦ κατ̣έβην κατὰ χώραν;

[θ]εός. τύ[χα].

[ὁ δεῖνα]

θεός. [τύχα. ὁ δεῖνα ἐπερωτῆι τὸν Δία τὸν Ναῖον καὶ τὰν Δι]-

ώναν [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

θεός· ἈκαρΙ[— — — —]

θεός· τύχα· ΗΤΑ[— — —]

ΑΙΣΑ[— — — — — —]

θεός. Λαγέται Λαγέτα Θεσσαλῶι Φε-

ραίωι Μολοσσοὶ ἔδωκαν εὐεργέται ἐόν-

[θεός], τύχα ἀγαθά·

[ἐπὶ π]ροστάτα Λευ-

[θ]εός, τύ[χα]·

[Θε]όδωρον Στομίου Ἀρ-

θεός, τύχ[α· Κ]λεωμάχωι Ἀτιντᾶνι οἱ σύ-

μμαχοι τῶν Ἀπειρωτᾶν ἔδωκαν ἐ-

[θ]εός, [τύ]χα ἀγαθά. Βο[ΐσκ]ος,

Φορμί[σ]κος, Ἐχενίκα, Δαμ[ν]αγόρα

[θεός], τύχα.

[Σωσιπ]άτρα Σω-

[θεός], τύχα. βασιλεύοντος

[Ἀλεξ]άνδρου, ἐπὶ προστάτα Μο-

[θεός, τύχα. στραταγοῦ]ν-

[τος Ἀπειρωτᾶν ․․․]ουκα-

θεός, τυχἀ[γαθ]-

ᾶι. Σύμμ[αχος]

ὑπάρχοντα, ἰς ἃ ὀφείλω δηνάρια χείλια̣,

ἃ ἀποδώσι ἡ θεός, κὲ αὐτὸν Φήλικα, ὑπὲρ οὗ̣

δέδωκα τὰ χείλια δηνάρια· προσμενοῦσι

μάτων οὐδεὶς ἔστε κύριος ἢ μό-

νη ἡ θεός. ❦

θεός· τύχἠγαθῆι τύχηι ἀγαθῆι· οὐνή·

ἐπὶ Καλλιππίδεος τοῦ Μ-

[θεός· τύχ]ῃ ἀγ[α]θ[ῇ]·

[ἐπρίατο] Ξένων ὁ [— —]

ΑΝΟΣ(?)

θεός· τύχη· ἱερεὺς Ἀντίδοτο-

ς Πολυκλέος. μεὶς Ταργηλι-

[θεός· ἀγα]θ̣ῆ̣ι̣ τύχη[ι].

[․․․․․․․] μ̣εὶς Ληναιώ̣ν.

[θεός· τύχῃ] ἀγαθῇ

[․․․․․․․․․] μεὶς Καλα-

[θ]ε̣ός· τύχη ἀγαθή.

οὐνή· Αἴνετος Ἄνδρωνος παρ’ Ἀπο[λ]-

θεός̣· τύχη.

ο̣ὐνή· ἐπ̣ὶ Ἀντιδ̣[ότου]

[θε]ός. τύχη ἀγαθή.

[συμμαχ]ίη Χαλκιδεῦσι

[θεός. οὐνὴ εὐθε]ῖα· ἐπὶ

[Ἀριστοβούλου] Καλλι-

θεός. τύχη ἀγαθ[ή· μεὶς Ἱππιών. ἱερεὺς]

Ἀντίδοτος Π[ολυκλέος. ὠνὴ εὐθεῖα τῆς]

θεός· τύχη ἀγαθ[ή· οὐνή? οὐνὴ εὐθεῖα?]

Ἀντίδοτος Π[— — — — τῆς]

θεός. τύχη ἀγ[αθή]·

vacat

θεός. τύχη ἀγαθή. ὠνὴ

εὐθεῖα· μηνὸς Πανθεῶ-

[θεός. τύχη ἀγα]θ̣[ή]·

[․․․․] μ̣ε̣ὶ̣ς̣ Ἡ̣ρ̣ά̣κ̣[λειος].

θε[ός. τύχη ἀγαθή. οὐνὴ ε]ὐ-

θεῖα. [ἱερεὺς Καλλιππίδης] Με-

θεός· τυχἀγαθ[ή τύχη ἀγαθή· οὐνὴ οὐνὴ εὐθεῖα]

Ἀντίδοτος Μ[— — — — πα]-

θεός· τύ̣χ̣η̣ ἀ̣γ̣[αθή]·

Ἑρμαγό̣ρ̣α̣ς̣ [․․5․․]ΝΙ[․․] Διο-

θε̣ό̣ς̣· τ̣ύ̣χηι ἀγαθῆ[ι]·

δανείζε̣ι Λυκόφρων

[θεός· τύχει] ἀγαθεῖ· οὐνὴ

[․․․c.9․․․]ος· ἱερεὺς Καλ-

[θεός· ο]ὐ̣[νὴ]

[ε]ὐ̣θ̣ε̣ῖ̣α̣· ἱ̣ε̣ρ̣[ε]ὺ̣[ς]

θεός, Τύχη· οὐνὴ εἰθία Ἀριστοβόλ̣-

ου τοῦ Καλλικράτεος, με̣[ὶς]

θεός· τύχη ἀγαθή· οὐνὴ

κάτοχος· Βουφονιῶνος·

θεός· τύχη·

οὐνὴ εὐθεῖα· ἱερεὺς Καλλιππίδης Μενεκλέος· μεὶ-

θεός·

οὐνὴ εὐθέα· ἱερεὺς Καλ[λιππίδης]

[θε]ός· [ὠ]νὴ [εὐθεῖα (mensis)]ΝΟΣ· ἱ̣ερεὺς

[ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος· ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος]

τ̣ύχη ἀγα[θή. θε]ό̣ς. Π̣ο̣[λυκ]ρ̣[άτ]-

ης παρὰ τῆς Σ̣ωστράτου γ̣υ̣[ν]-

[ἀγαθῆι τύχηι· θεός· ἐπὶ Π]ολυκράτους ἱερέως, ἐπι[στά]-

[του δὲ τοῦ δεῖνος — —]Σ, μηνὸς Δύστρου ὀγδόῃ φθίνον[τος]

bryk šmh I῾wlm i.e., sanctum sit nomen eius in aeternitatem

ἷ̣ς θεός. εὐλογία Σιρικίῳ τῷ

ποιήσαντι ἅμα συνβίῳ

brwk smh l‘whm Samaritan: Blessed be His name forever.

ἷς θεός. εὐλογία Σιρικίῳ τῷ

ποιήσαντι ἅμα συνβίῳ

ϹΕϹΕΜΜΟ

ΟΙΟ θεός.

[— — — — — — —]ϹΕϹΧΕΜΜΟΙ

[— — — — — — —]οι ὁ Θεός. ☩

❦ Ἐμμανουήλ ❦ ☩ ❦ μεθ’ ἡμῶν ὁ θ(εό)ς. ❦

❦ ὁ ἁγιώτατος ἐπίσκοπος Φίλιππος ☩ οἰκοδόμησεν τὴν ἁγίαν τοῦ θ(εο)ῦ ἐκκλ(ησίαν). ❦

ἀρχιδ(ιάκονος).

ἅγ(ιος) ὡ θ(εό)ς.

θεό|ς, κα|ιλεύ|ω μὴ | φύιν | κόλ|ῳ πό|νον.

καὐτὸν ἀριθμεῖσθαι τοῦ μεγάλου σταδίου,

ἥρπασεν ἡ πάντων φθονερὴ θεός, ἧς ὑπὸ νῆμα

κλήρῳ τῆς ἀδίκου κεκλίμεθ’ ἔργα Τύχης.

☩ ἀνενεώθη ἱ θεόσοστος πώλις θεόσωστος πόλις ταύτη ἐπὴ Μηχαήλ, Θεοδόρας καὶ Θέκλης οὓς ἐδικαίωσεν ὁ Κ(ύριο)ς βασιλεύιην βασιλεύην = βασιλεύειν ἐπὴ τῖς γῆς.

[— — —] σ̣ε θρῆνος ἕος τοῦ τ[άφου(?) — — —]

[— — — — — — — — — ὅ]π̣ος ἴδῃ ὁ [Κύριος θεός(?) — — —]

[ὁ]

[θ]-

[ε]-

[ός].

[πιστεύων καθ]αρῶς

[ὡς θεός ἐστι λ]όγος· /

[Μουσείου τὰ μὲν αὐτὸ]ς ἐτεύξα[το],

θ(εό)ς, βοήθησον το͂ δόλουι τοῦ δούλου Κανδιδιανοῦ.

☩

ὁ θεός.

Ἰστραήλ,

θεός.

Ἠμανουήλ· ☩ μ[εθ’ ἡμῶν ὁ θεός].

εἴλεός μοι ὁ θεός.

[ἀ]θάνα[τος(?)]

Ἰ(ησοῦς) θ(εός)(?).

θε(ός). ☩

Μαρία.

θ(εός)(?)

[βοή]θι.

εἷς θ-

εός.

θε(ός)

☩

θε(ός).

(ἡ) ἁγία Μα[ρία].

ἅγιος ὁ θεός, ἅγιος εἰσχυ[ρός, ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμ]ᾶς. ☩

ἰύ Ἀδ(ω)να(ι)

(θεός).

signum magicum

ἰύ Ἀδ(ω)να(ι)

θεός.

signum magicum

θεό[ς].

ἅγιος ὁ θεός,

ἅγιειος εἰσχυρὸς

εἵλεός μοι ὁ θεός.

ρεῶν ΔΔΔΔ𐅃ΙΙΙ, ὁλκὴ Η𐅃𐅂𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ· καὶ δακτύλιος χρυσοῦς, ὃν ἀνέθηκε τῆι Λητοῖ, ἔχων σάρδιον ἐφ’ οὗ Ἀπόλλων ἐπίσημον, ὁλκὴ ΔΙΙ· καὶ φιάλας χρυσᾶς δύο διαλίθους,

ὁλκὴ 𐅅ΔΔΔ𐅃𐅂𐅂· καὶ δακτύλιον χρυσοῦν ἔχοντα σάρδιον ἐφ’ οἷ ἐπίσημον Νίκη, ὃν ἔχει ὁ θεός, σὺν τῶι κίρκωι ΔΔΔ𐅂𐅂𐅂· καὶ ἀσπιδίσκας ὀνυχίνας ΔΔ, πρὸς αἷς ἁλύ[σι]-

ον χρυσοῦν, σὺγ κίρκοις ΗΗΗΗΔΔΔΙΙ· καὶ φαρέτρα ἡρακλεωτικὴ χρυσοποίκιλτος τόξον ἔχουσα καὶ ταινίδιον χρυσοῦν, ἐφ’ οἷς ἐπιγραφή· καὶ μυοσόβαι τρεῖ[ς]

παραλαβόντος δέ μου τὰ ἱερὰ καὶ προσκαθη-

μένου ταῖς θεραπείαις ἐπιμελῶς, ὁ θεός μοι ἐχρη-

μάτισεν κατὰ τὸν ὕπνον ὅτι Σαραπιεῖον δεῖ

[κη βασιλέως Δημητρίου θυγάτηρ τῆι Λητοῖ, ὁλκὴν δραχμὰς Η𐅃𐅂𐅂𐅂𐅂ΙΙΙΙ]· δακ[τύλι]ον χρυσοῦν ὃν ἀνέθηκεν τῶι Ἀπόλλωνι, σάρ[διον ἔχοντα ἐφ’ οὗ ἐπίσημον Νίκη, ὃν ἔχει]

[ὁ θεός, ὁλκὴν δραχμὰς ΔΔΔ𐅂𐅂𐅂· βασιλίσσης Στρατονίκης στεφάνια] τρία, [ἃ ἀ]νέθηκεν ταῖς Χάρισιν, ὁλκὴν χρυσοῦς ΔΔΔΙ· στέ[φανον — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — —· φιάλην ἀργυρᾶν, Ἀριστ]οκρά[τους] τοῦ Δάμωνος ἀνάθημα· ζωιδάρια ἀργυρᾶ [δύο ἐφ’ ἡμικυκλίου, Ἀπολλοδώρου ἀ]-

ξύλινα γραφὰς ἔχοντα. ἐπὶ τῶν ἔξω θυρῶν· ἀσπιδίσκην χαλκῆν· κλεῖν ἀ[νάπαιστον]

λαβὴν ἔχουσαν ξυλίνην. ἐγ κυνθίωι· ἐν τῶι οἴκωι ἐν ὧι ὁ θεός· τὸ ἄγαλμα χαλ[κοῦν ὡς τρι]-

ημιποδιαῖον ἐπὶ βάσεως λιθίνης· θυμιατήριον χαλκοῦν πομπικὸν ἐπ[ὶ] βάσ[εως?]·

βάσεως λιθίνης, ἀνάθεμα Γερρύλλου· — — — — — — — — — — — — — — —

ὁ θεός· ἄλλα θηλυκὰ ζῶια τέτταρα· — — — — — — — — — — — — — — πί]-

νακας εἰκονικοὺς 𐅅ΔΔΔΔ𐅃𐅂𐅂· τὸ [θύρωμα τοῦ ναοῦ ἔχον ἥλους? χαλ]-

ἔχον φιάλην ἐν τεῖ δεξιᾶι ξυλί[νην] ἐπίχρυσον· ἐνώιδια χρυσᾶ ἃ ἔ-

χει ἡ θεός, ὧν ὁλκὴ 𐅂𐅂, ἀνάθεμα Δημητρίας· τράπεζα λιθίνη· θυ-

μιατήριον χαλκοῦν· ἀφροδίσιον λίθινον ἐπὶ βάσεως λιθίνης, ἀνάθε-

ἀνάπαιστον λαβὴν ἔχουσαν ξυλίνην. ἐν τ[ῶι Κ]υνθίωι·

ἐν τῶι οἴκωι ἐν ὧι ὁ θεός· τὸ ἄγαλμα χαλκοῦν ὡς τριῶν ἡμιποδίων

ἐπὶ βάσεως λιθίνης· θυμιατήριον χαλκοῦν πομπικόν· κρατῆ-

τα δάιδια ἐπὶ βάσεως λιθίνης, ἀνάθεμα Γερύλλου· πυξίδα ἐλεφαντίνην

․․․․ ὁ θεός· ἄλλα θ̣η̣λυκὰ ζῶια τέτταρα· ζῶια τρία παιδικὰ ὧν ὁλκὴ Η·

πίνακας εἰκονικοὺς 𐅄ΔΔΔΔ𐅃ΙΙ· τὸ θύρωμα τοῦ ναοῦ ἔχον ἥλους χαλκοῦς·

[— — — — — — — — — — ἐν τῶ]ι Ἀφροδισίωι· τὸ [ἄγαλμα τῆς θεοῦ λίθινον],

[ἔχον φιάλην ἐν τεῖ δεξιᾶι ξυλίνην] ἐπίχρυσον· ἐνώιδια χ[ρυσᾶ ἃ ἔχει ἡ θεός, ὧν]

[ὁλκὴ 𐅂𐅂, ἀνάθημα Δημητρίας, ταῦτ]α ἐκτὸς ἔχει ἡ ἱέρεια· ἄλλ[α ἐνώιδια ἃ ἔχει ἡ θεὸς]