ἐφηβαρχοῦντος τῆς λανπροτάτης μητρο-

πόλεως τῆς Ἀσίας Ἀδριανῆς νεωκόρου φιλο-

σεβάστου Κυζικηνῶν πόλεως Μάρκου

Ἀργαδεῖς

Αὐρ. Φιλοδέσποτος

Αὐρ. Οὔλ(πιος) Μητρόδωρος

Αὐρ. Ζώσιμος Φίλωνος

Αὐρ. Διογενιανὸς τρίς

Αἰγικορεῖς

Αὐρ. Ὀκτάβιος Φιλόξενος

Κλ. Τιβ. Εὐλίμενος

α

Νικ]ηφόρος φι.

ο]υ

Ὀνήσιμος Γαμηλίου

Φιλάδελφος Κτησᾶ

Τι. Κλ. Κόσμος

Αὐρή(λιος) Μᾶρκος

Μ. Αὐρ. Καικί(λιος) Πωλλίων φι.

Λ. Τιβ. Κλαυδ. Πρόκλος Παρά(μονος) φι.

Λουκ. Παπεί(ριος) Ἕρμιππος φι.

Μ. Οὐλκά(κιος) Εὔιος

Ζώσιμος Ὕλα

Κλ(αύδιος) Φιλούμενος

Χρύσανθος Ἀσιατικοῦ

Αὖλ(ος) Μοῦκ(ιος) Πολυμέδη[ς]

Μ. Αἰφίκιος Κέλερ

Π. Βουλκά(κιος) Πωλλίων

Π. Αἴλ(ιος) Φιλόξενος

Ἄννιος Ἀλέξανδρος

Λ. Βείβι(ος) Ἀνθεστιανὸς Βάλβος

Ὄρφιος Μαρκιανός

Βάλβος βʹ αμαξο

μύσται·

ὁ] καὶ Κλαῦδις φι.

— — —]νος φι.

— — ] φι.

— — ] φι.

— — ] φι.

— — —]ου φι.

— — —]ς φι.

— — —]ίων φι.

— — ] φι.

— Τυχ]ικοῦ φι.

— — —]νος φι.

ολλο

μύσται·

Βάλβος βʹ φι.

Ἑρμόφιλος Γεμέλλου φι.

Πολυνείκης βʹ φι.

Οὐ[ά]ρ(ιος) Κλαύδιος Παῦλος

Ἱέρων Δημητρίου

Πομπώ(νιος) Κλαυδιανὸς φι.

Μουνά(τιος) Πωλλίων γρα.

υ Μ. Οὔλ(πιος) Κλαύδ(ιος) Πάνφιλος φυ.

Δομίτι(ος) Ἀγαμέμνων ἀφη(γούμενος)

vacat

Γάιος βʹ φι.

Ἐπίγονος Γάμου

Μηνόφαντος

Ὀφέλλιος βʹ φι.

vacat

Χρυσόγονος βʹ ὁ καὶ Π[

Ζωτικὸς βʹ φι.

Ἀλέξανδρος Εὐά(γρου) φι.

οἵδε ἐπρυτάνε[υσαν μῆνα — —]-

νημον Ὅπλητες·

Πρωτόμαχος Φίρμου β[ασ.],

Μουκιανὸς Βάσσου,

[— — ] Φούλβ(ιος) Ἑστιαῖος,

[Σεουῆ]ρος Τρόφιμος,

[— — — —]υος Σωτῆρος,

[ — — — — ] Ἰζαίου,

[ — — — — ] Τρόφιμος,

[ — — — — — —]ουιος

Κλ. Ἑρμείας μυστάρ(χης),

Λ. Νώνι(ος) Εὐλογίων φι(λότειμος),

Μ. Οὔλ(πιος) Κλαυ(διανός) Ζωσιμος,

Δάμων Δημητρίου

Φιλόξενος Μενίσκου

Ἀγαθοκλῆς Δημητρίου

Μ...τανι.τ․[— —

Π. Πλώτιος Φίρμος οἰνοφύ(λαξ)

Μ. Βιγέλλιος Σερδών(ιος)

Πείσων βʹ, Εὔτυχος βʹ, Στρατόνεικος

[Φ]ιλόξενος ἀρ., Ζώτιχος βʹ πρυ.

Ἀσκληπιάδης δι., Ἀκίνδυνος Φοῖβος

μύσται· Ἀλυπος Ἀρισταίνετος

Διόφαντος βʹ φιλ., Ἀσκληπιόδοτος Λευ.

Ἀριστόμαχος Γάμου φιλ., Ἀλέξανδρος Δείου

Ἀρτέμων βʹ νε. φιλ.

Λ. Ἰούλ. Ἑρμᾶς φιλ., Γ. Πακώνιος Μάρκελλ(ος)

Τι. Κλ. Ῥοῦφος Σοφιστὴς φιλ., Τ. Φλ. Μάξιμος

Ἑρμογένης Ὀνησίμου φιλ., Βαλέριος Πρεῖσκο(ς)

Ἀρχέστρατος Ἀντιπάτρου φι., Τ. Φλ. Τέρτυλλος

Ἐπαφρόδειτος βʹ, Θείβας φι., [

Π. Αἰλ. Κορνηλιανὸς Διονύσιος φι., [— — —]μος̣

Γάϊος Σαλλουστίου Σέξ. Σερβείλιος Τρόφι[

Γ. Βείβιος Τελεσφορίων, [

ου Διονυσίου· Μητρόδ[ωρο]ς βʹ ἀφηγούμεν(ος),

Τι. Κλ(αύδιος) Τιτιανὸς Φίλων π[ρ]υτα(νάρχης), Μᾶ(ρκος) Μητροδώρου φύλ(αρχος)

Ἄδρα[σ]τος Μ[ει]δ[ίο]υ

φιλόξενος Λυσά[νδρου]

Διόδωρος Ἱπ[πάρχου]

Ξενότιμος Πυθοκλείους

Φίλιππος Φιλίππου

Ἀπολλοφάνης Ἑστιαίου

τάνευσαν μῆνα Καλαμαιῶνα κ(αὶ) ἐκαλλία-

σαν τὸν Πάνημον ἐπὶ ἄρχοντος Φιλή[μονος]

τοῦ Τροφίμου·

Αἰγικορεῖς·

Δῶρος Ἀπολλωνίου βασ(ιλεύς),

Θεαγένης βʹ φιλοτ.,

Φούλβιος Μένανδρος φιλ[οτ].,

Ἐπαφρόδειτος Ἀθηνάϊδος,

Λυσίας Μουσαίου, Οὐλ. Πλωτεῖνα Νεικοστράτ[η]

Εὐφρόσυνος Τροφίμου, Ἀθηνόδωρος Εὐφροσύ[νου]

Τ. Μυκίας Καπίτου, Π. Αἰλι. Ἕρμης

Ἀπολλόδωρος Ἀπολλωνίο

Δίφιλος Διονυσο[δώρο]

Μακαρεὺς Ποσειδωνίω

Ἀγησίλας Κηρυκίδο

Ἰφικράτης Μητρικέτεος

ἰδιῶται·

ἀρχιερέως δὲ τῆς Ἀσίας ναοῦ τοῦ ἐν Κυζίκῳ Γ.

Ὀρφίου Φλαουιανοῦ Φιλογράφου καὶ ἀρχιερείας

Οὐιβίας Πώλλης, γραμματέως δὲ τῆς νεωκόρου

[Κλα]υδ. Σεβῆρος Φιλούμενος

[Ν]ώνιος Αἰλιανὸς Νίγερ

Φίλιπ[πο]ς Ἀττάλου Βαλέριος

Ἀπο[λ]λωνίδης τοῦ Ἀρτεμᾶς

Π. Βεργίνιος Ῥοῦφος

Ἀπελλῆς Τρόφιμος

Ἐπίκτητος Συμφόρου

Μένανδρος Ἀντι[φ]ίλου

Ἀσκληπιόδωρος τοῦ

Μητρόδωρος Διονυσίου

καὶ ἐν τοῖς Φιλεταιρέοις

Ἀριστογένης Ἀριστοκλ[ε— —

Ἐπαφρόδειτος Μυρίνου μύστ(ης),

Μ. Περπέρνας Διδύμου βασ(ιλεὺς) κ(αὶ) ἱερ(ῶν) φι[λοτ.],

Σέξ(τος) Λ(ούκιος) Αἴλ(ιος) Μέστριος Σπένδων βασ(ιλεύς),

μυστάρχ(ης) καὶ γραμ[ματ(εὺς)] Μ. Τερέντιος Μοντανός,

Νείνιος Βάσσος φιλοτ., Λ. Δείδιος Κρίσπος,

Ἑώρτιος Καμεριανὸς Πωλλίων, Μ. Τυδίκιος Μάγνος,

Αἴλ. Ἴσαυρος Ὀνήσιμος, Λ.Ἀνχάριος Δημήτριος,

[Κ]άλλιππος Σατύρου, Μηνόφιλος, Λ. Λ. Λοκκήϊος Εὐτυχίων,

Λούκιος Πωλλίων, Λ. Βρούττιος Ῥοῦφος, Στράτων,

Μάξιμος, Γ. Κάσσιος Αὐφιδιανὸς Μηνᾶ,

Οὐάριος Πωλλίων, Κάπρος, Δέκιος

Μήνανδρος

Τρόφιμος

ἱππαρχούντων Τερεντί(ου) Δωνάτου καὶ Βειβί(ου) Ἀμφικτύονος, γραμματέως

τῆς ἱερᾶς βουλῆς Νικομήδους τοῦ βʹ καλλιαρχοῦντος,

τάδε ἔδωκεν Φιλέταιρος

Ἀττάλου δωρεὰν τῶι δήμωι·

πεντ]έκται · Κάλλιπ̣[πος Φιλίππου

]καὶ τὰ Ἱππολόχου παιδίων [

[νίκου παῖδας ]․πέντε · στατήρ · πεντέκται ·

ἐπρίαντο Κ]άλλιππος Φιλίππου κα[ὶ] τὰ Ἱππο[

[λόχου παιδία ]α̣τον ἐπιβάλλει τιμηθέντος

[— — — — — — — — — — γ]ρ̣αμματέ̣[ως]

[? τοῦ φίλου τοῦ αὐτο]κ̣ράτορος

vacat?

divo Aug(usto) Caesari, Ti(berio) Au[g(usto) divi Aug(usti) f(ilio)]

imp(eratori), Ti(berio) Claudio Drusi f(ilio) [Caesari Aug(usto) Ger]-

manico, pont(ifici) max(imo), [tr(ibunicia) p(otestate) XI, co(n)s(uli) V, imp(eratori) XXI],

p(atri) p(atriae), vind(ici) lib(eratis), devi[ctori regum XI]

φαμιλία μο-

νομάχων φι-

λοτειμίας Πλω(τίου)

Θέμις Ευάκους ἀνέθηκεν

τὴν θυγατέρα Ἀρτ̣εμοῦν Φιλήτορος

ἡρ[ωίδα].

ς.

Φίλ-

ω-

[Ἀσ]κληπιάδου κ(αὶ) Πο-

[π]λίου τῶν φίλω-

[ν] ἀδελφῶν μέμνη-

Ἱππαρχούσης κα̣(ὶ) Πολε-

μά̣ϊδος [καὶ] Πα̣[νφίλου καὶ]

Ῥούφου τῶν [φίλων ἀδελ]-

φῶν μέμνησθε ἐπ’ ἀγα-

Darunter in zwei Fussohlen:

Πανφί-

λου.

[ο]ς.

Φίντι-

ος.

ἀγαθῷ [ἀδελφῶν]

τῶν φίλ[ων οἱ νέοι].

Πρόμαχος Ἀριστονίκου,

Τείμων Μηνοφίλου,

Ζήνων Μηνικέτου,

Μηνόφιλος Θεοδότου,

Θεόδοτος Θεοδότου,

Ἀθηναγόρας Μενεκράτου,

Φιλόξενος Ἀπολλοδώρου,

Διάγορας Λυσαγόρου,

[ ]ο[ ]ε κό[σ]μου καὶ χθον[ὸς],

ὀχουσά τε κρατὶ σελήνην ἀμφίκυρτον̣ [Ἶσις],

ὑμῖν τάδε καίρια τέχνης χαλκὸν εἰσκαμούσης

ἄλλοις θεο[ῖς]

Ἐπικράτης Φι․․5․․

τὴν ὀπὴν ἀ[νέθηκεν].

Nur in einer lat. "Übersetzung" im Ms. des Cyriacus vorzufindende Inschrift:

"illustrissimi heroes et optimi Cyzicenorum civitatis cives

Αὐρ(ήλιος) Δομέ[τιος

καθίδρυσεν κ(αὶ) [ἀφιέρωσεν]

θεῷ̣ Ἀ̣[πόλλωνι

Ἀσκληπιόδοτος Διφίλου

Ἀπόλλωνι Ταδοκωμείτῃ

Δαμαγόρας Φιλίσκου,

Διοκλῆς Εὐάνδρου

Αριδήλου

τοῦ Φιλο-

ξένου·

[τοῦ — —]ιχος, Παρμενίσκος Ἀρίστεω,

Ξένος Φιλοξένου,

μύσται εὐσεβεῖς Ἀσκληπιάδης

Ἀττάλου, Θερσίων Ἡρογείτονος?

Κυβερνήτης Μηνοφίλου

Παρμενίσκος Ἀριστέως,

Φιλόξενος Φιλοξένου.

ὑ̣π̣όμνημ[α]

Ἑρμαφίλου Στρά-

τωνος ὃ κατεσκέ-

θέσται, δώσει ἰς

τὸν φίσσκον φίσκον (δην.) ͵α.

τεθῆναι ἰς τὴν σόρον ἠ κεινῆσαι τὸ πῶμα,

ἀποδώσει τῷ φίσκῳ (δην.) ͵βφʹ κὲ ὑπεύθυ-

νος ἔστω τῷ τῆς τυνβωρυχίας ἐνκλήματι.

scola protectoru[m] annis [q]uin[q]ue. qui petivit sibi

memoriam fieri de proprio visum quique mandavit

Marian[e] Marianae coniugi suae et Thalarioni puerum suum(!), qu(em)

Maxentium et Ursinum, astantibus qu[i]bus su-

pr[a] mandavit d[i]li[g]entia fieri.

havete transitores.

ὁ ἀνὴρ

Φιλότεχνος

Θεογένου

Συνέτη τῷ θρέψαντι Μ[η]-

νοφίλῳ, τῷ καὶ Σελλίων[ι],

τὴν στήλην ἐπέθηκεν

Μηνόφιλε κουρεῦ

χαῖρε.

ΚΩ εἰ δέ τις τολμήσ[ει]

ΝΦΙΛΟΣΥΝΝΑΥ

ΟΡΥΧΙΑΥ

[εἰ δέ τις] τολμ[ήσει ἕτερον βαλεῖν, δώσει]

[(δην.) —] κὲ φίσκῳ (δην.) [․․․]ΩΤΟΥ

καὶ Συμφέροντος τοῦ

Συμφέροντος τῶν ἀδελφιῶν.

χαίρετε.

ὑπόμνημα

Αἰλίας (leaf) Φιλη❦-

ματίου. (leaf)

ὑπόμνημα Λευκίου ὃ ἐποίη-

σεν αὐτῷ ὁ υἱὸς Φιλώτας.

Μηνοφίλα

Ἀσκληπιάδου.

Ἀ̣πολλώνιε Τρόφιμε καὶ

[Φι]λ̣οθέα Τροφίμη χαίρετε.

[ἥρως — —]ν̣ο̣ς̣ Φίλητος.

παιδοκομησαμένη Ποσιδώνιον ἡ ταλαπένθης

ἤνδρωσ’ εἰς Ἀΐδην Μόσχιον υἷα φίλον,

ἐλπίδας ἐνθεμένη πυρὶ καὶ τάφῳ· ἡ δ’ ἐπὶ τέκνωι

εἰς ἀπαραιτήτους ἦγ’ Ἀίδαο δόμους,

πικρὰν δ’ ἀμφὶ τάφοισιν ἐθήκατο μητέρα πένθει,

κωφὰ λίθοις κωφοῖς δάκρυα μυρομένην·

κουφίζω δὲ τάλαιναν, ὅσον χρόνον εἰς ὄναρ ἥκωι,

ἠὼς δ’ ἀντὶ χαρᾶς δάκρυα πορσύεται.

οὔποτε γηθόσυνος νεκύων τάφος, οὐδ’ ὁ πρὸ μοίρης

θνήσκων μητρὶ φίλῃ τερπνὰ δίδωσιν ἄχηι·

[δι]πλὰ δ’ ἀπὸ στέρνων ἠμέλξατο πικρὰ τροφήων

Rechts und in Höhe von den Z.1+2, über dem Reiter-Relief, das (neben einem Lorbeerkranz) zwischen den beiden Kolumnen sich befindet:

Ποσειδώνιε Μενάνδρου

κάλλιπεν, ἣ δ’ ἐπ’ ἐμοὶ πάντας ἔτλη καμάτους·

ἦ μὲν ἐμοὶ φίλον ἦεν ἐφ’ ἁγνῶν ἡγεμονήων

ἐμπρεπέμεν μύθοις ἀμφὶ δικασπολίαις·

ἀλλά μοι οὐ γενύων ὑπεδέξατο κούριμον ἄνθος

Φρόντωνος γοεραῖς ἐπὶ φροντίσιν, ἣ τέκε παῖδα

ὠκύμορον, κενεὸν χάρμα φίλης πατρίδος.

εἰς ἐμὲ τὴν ὀργὴν τοῦ πελάγους ἔθετο·

σῆμα δέ μοι τοῦτο ἐπόησε φιλίης χάριν ἐνθάδε Οὐνίων,

οὔνομα δ’ ἦν μοι τὸ πρὶν Διονύσιος,

δίκην τε ὑφέξις παρανόμως τυμβωρυχῶ[ν]

φίσκῳ τε δώσις (δην.) ͵β καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵α.

καὶ θέτο Ῥωμαίων πολιήτιδα· νῦν δὲ θανούσης |

ὀστέα νησαίη Κύζικος ἠμφίασε· |

χαίροις ἡ θρέψασα καὶ ἡ μετέπειτα λαχοῦσα |

Πυθέου.

"Διονυσόδωρε χαῖρε"· "καὶ σύ γε, ὦ φίλε·

τὸ νῦν ἔχον γείνωσκέ με ὧδε κείμενον,

καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ καλῶς ἐζωκότα,

Λ̣ιμναγενῆ γεγονότα, πᾶσι προσφιλῆ".

[ — — — — —]ς Ἀσκληπιόδωρος ΕΥΤ[ ]

[ — — — — — — — — —] νυμφιδίην ἄ[λοχον

[ — — — — — — — — — — — — — — — ]ΟΥΣ

Π. Λόλλιος Ἀλκιβιάδης

Τρόφιμος Μενεκλέος

Τι. Κλ. Ἐπαφρόδειτος

ἐκ τῶν ἰδίων κὲ ἐχαρισάμην τοῖς νε[ω]κόροις

καὶ εὐσεβεῖσιν κὲ φιλοσεβάστοις Ἀμμωνεῖταις.

ἔδοξεν τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· Χαρία[ς]

Χαριστίου εἶπεν· ἐπειδὴ Κυζικηνοὶ φίλ[οι]

ὄντες τοῦ δήμου τοῦ Δηλίων [ἀπεστάλ]-

[κ]α[ὶ θεωρ]οὺς — — — — — — — — — —

․․ΟΠΟΝΠΟΝ̣ικαίου̣ κομίσοντας [ψ]ήφισμα

ἐν ὧι ἀξιοῦσι Δηλίους φίλους ὄντας τῆς

πόλεως αὐτῶν ἀποδεῖξαι τόπον ἐν τῶι

τὸ δὲ ἀνάλωμα δοῦ[ναι τὸν ταμίαν τὸ ἐκ τοῦ]

νόμου· Παρμενί[ων — — — ἐπέψηφισεν].

Αὔγης τᾶσδ’ ἐπέβην γᾶς Τεϋθραντιάδος,

Τήλεφος, Ἡρακλέους φίλος γόνος αὐτὸς ὑπάρχων,

ὄφρα μιν ἂψ ἀγάγω ἐς πέδον Ἀρκαδίης.

Κλειοπάτρη δ’ ἐπὶ τοῖσιν ἀγάλλεται, ἣ πρὶν ἐπεῖδεν

τὰν Φινέως γαμετὰν δαμναμένην ὁσίως.

Ἀμφίων καὶ Ζῆθε, Διὸς σκυλακεύματα, Δίρκην

κτείνατε τάνδ’ ὀλέτιν ματέρος Ἀντιόπας,

Αἴολε καὶ Βοιωτέ, σοφὸν φιλομήτορα μῦθον

πρήξατε, μητέρ’ ἑὴν λυόμενοι θανάτου·

τόνδε σὺ μὲν παίδων κρύφιον γόνον Ἄρεϊ τίκτεις

Ῥῆμόν τε ξυνῇ καὶ Ῥωμύλον λεχέων,

δεῖγμα δὲ καὶ πλίνθων χρυσήλατον ἤγαγεν ἄχθος

Δελφίδα γᾶν, Φοίβῳ τάνδ’ ἐνέπουσα χάριν.

μνημόνευέ μου τῆς φιλίας ὅπου ποτέ [

υἱὸν, Εὔνεω ἥρωα

φιλόπατριν.

Φλ. Ζώπυρος

Κλ. Φίλανθος

Σάλβιος Πρεισκιανὸς ὑμνῳδὸς Ἀσί[ας]

θέσις

Τροφί-

μου Ν

νος καὶ Γλύκων Γλύκωνο[ς

Μ]άνης τρόφιμος, Ἀρτ[— — Ἀρ]-

τέμιδ[ι εὐχήν].

οἱ θεραπευταὶ οἱ μετὰ

Θεοφίλου τοῦ Θεοδότου

Γ. Ἰούλιος Ἰουλιανο[ῦ]

Φιλότε(ιμος) Ἀλέξανδρος

Μείλητος Τρόφιμος

Εὐέλπιστος Τρόφιμο[ς]

Ἀλέξανδρος Ἀρσ-

Νεικοπολείτης νεικήσ̣ας Ἄρεως

νείκας ιεʹ ὧδε ἀποκεῖμαι· Τρο[φίμη]

σύνβιος ἐκ τῶν ἰδίων μνείας χάρ[ιν]·

[— — — — — — — — —]

et [L.] Corneli et M. Corneli [filiorum eius — — ].

ὑπόμ̣ν̣η̣μα

Φαύστου Τρο-

φίμου ὃ κατε-

σκεύασεν αὐτῷ

Μαιανδρίης τῆς Βακχίου.

Φερσεφόνα, τί φίλεργον ἀπέσπασες ἀνδρὸς ἀπ’ εὐνῆς,

ἄκριτον ἐς θνατοὺς ἁλικίαν θεμένα,

οὕνεκεν ἀλλοδαπὰν Μαιανδρίη ἤλυθε γαῖαν,

ἀνδρὶ φιλοστόργους δεικνυμένα χάριτας·

ἀνθ’ ὧν μοι τὸ μνῆμα πόσις κτίσεν, οὕνεχ’ ἅμ’ αὐτῶι

[ε]ὐχὴ [τῆς Φιλ․․․․ιας] κὲ παντὸς τοῦ ὔκου οἴκου.

ὑπόμνημα (leaf)

Ἀττινᾶς Μηνοφίλου ὃ κατεσκεύ-

ασεν ἑαυτῷ καὶ τῇ συνβίῳ Αὐρηλίᾳ

Μητρόφιλ[α]

Ἀρίστας

τροφίμη χα[ῖ]ρε.

Σωτὴρ Μηνοδώρου

Γόργιππος Θεοφίλου

Μενίσκος Ἀλυπήτου

[φ]ε̣λίμη Μᾶρκος Οὐάπι-

[ος] Τρόφιμος τῇ γλυκυτά-

[τῃ σ]υνβίῳ ζησάσῃ ἔτη μεʹ

[Δι]αγόρας Διαγόρου καὶ Θεοδότη

Θεοφίλου καὶ Θέων Διαγόρου ζῶντες

τὴν στήλλην στήλην κατεσκεύασαν.

κὲ τῆς ἐλευθέρας

αὐτοῦ Εὐφιμίας Εὐφημίας.

[— —]ΝΕΩΝ Τροφίμη Σωσ-

[θέν]ου τοῦ Γλύκωνος γυνὴ

ὑπόμνημα Ἀπολλωνίου τοῦ

Μηνοφίλου ὃ ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ὑ-

ιὸς Μηνόφιλος.

Μελέαγ[ρ]ος Ἀσκλ[ηπᾶ]

Μηνόφιλος Δαϊκλεί[ους]

Μηνοφάνης Ἀσκληπ[ᾶ]

Εὔβουλος Μηνοφάνο[υ]

Μηνόφιλος Παρμ[ενίσκου]

ὃ] κατευσκεύασεν κατεσκεύασεν ἑαυτῷ [

Φιλο]μέλαδι καὶ τοῖς κ̣ληρονόμ̣[οις

Βουλίδη

Μηνοφίλου

χαῖρε.

Ἀπολλοφάνης Θαύμωνος

Ἀρτεμίδωρος Φιλονίκου

Μένιππος Μειδίου

acus, Parthicus Medicus,

pontifici maximi(!), trib(unicia) pot(estate) XXIII

imp(erator) V, co(n)s(ul) III, p(ater) p(atriae). proco(n)s(ulis)

[ἐ]πὶ Μητροδώρου τοῦ Θεοδοσίου, φύσι δὲ Ἀθηναίου τοῦ Εὐφίου

[ἱ]ππαρχέω Μηνόφιλος Μενάνδρου, γενόμενος ἐπιμελητὴς, [ἀ]νέθηκε

τὴν στήλην ἀπὸ τῶν προσόδων καὶ ἀνέγραψεν τοὺς [χω]ρείτας κατὰ τὸ

[Μηνοφάν]ην τρισσαῖς ἐτέων δεκάδεσσιν ἄ[π]ε[ιρα]

[ἐκδεδα]ῶτα φίλαις καίρια σὺμ πραπίσιν·

[υἱῶι] δὲ Προσόδωι στοναχὰς καὶ δάκρυα λείπει

τῆς ἀναγορεύσεως τοῦ στεφάνου τοῦ κατ’ ἐνιαυτὸν γυμνασίαρχου,

ἀναγραφῆναι δὲ εἰς τὴν στ[ήλην κα]ὶ ἀντίγραφον τοῦδε τοῦ ψηφίσ-

ματος, τὸ [δὲ] ψήφισμα [εἶναι ὑπὲρ τῆς σ]ωτηρίας τῆς πόλεως.

καὶ οἱ κατ’ ἄνδρα κεκριμένοι ἐν τῆι πρὸς

Ῥωμαίους φιλίαι καὶ τῶν ἄλλων οἱ εἰρη-

μένοι μετέχειν τῶν Σωτηρίων καὶ

]ος φιλοσό[φου]

] θυγατέρα [διὰ τὴν]

[εἰς τὴ]ν πατρίδα εὔ[νοιαν]

[καὶ φιλ]οτειμίαν, ἐπ̣[ιδούσης]

[εἰς τὴ]ν τοῦ ἀνδριά[ντος ἀνάσ]-

ΝΗ̣․ΑΥ̣․․ κατὰ τὸ ψήφι̣σ̣μα το[ῦ δῆμου?]

․Ι τῷ θείῳ Ἀπολλωνίδῃ ὑπὸ τοῦ δήμ̣[ου]

[φιλοσ]όφους ἀκολου[θοῦ]ν[τας]

] τῇ Κλαυδίου Ξενοφῶν[τος]

Μήδηε Φ̣ι̣λ̣οξένου

χαῖρε.

νος ἤμην· εἰκοστοῦ καὶ πέμ̣πτου

νύμφιον ἐκ θαλάμων Πλούτων

ἥρπασέ με καὶ οὐκέτι [ὁρῶσιν]

Μηνοδώρου υἱοῦ

Φιλίππου.