Auf dem oberen Rand: — — —ς Φιλούμενος.

Darunter im Felde: Ἀππᾶς.

δην Ἀμμιανὸν ν

Δάφνον, ἄνδρα

ἐκ τοῦ ἀξιώματος(?) ἀξιωματου.

ουίῳ Θεοδώρῳ καὶ Φλαουίῳ

Θευδᾷ καὶ ᾧ ἂν ἐκεῖνοι

συνχωρήσωσιν.

ἀνδρὸς αὐτῆς Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Ἀλεξάνδρου Θεοφίλου ἐπίκλ[η]ν̣ [Ἀσ(?)]-

ὰφ λα̣οῦ Ἰουδαίων, [ἐ]ν ᾗ [κ]ηδευθ[ή]σοντα[ι] αὐτοί· ἑτέρῳ δὲ οὐ-

δενὶ ἐξέσται κηδεῦσαι ἐν αὐτῇ τινα· ε[ἰ] δὲ μή, ἀποτείσει τῷ λαῷ

το͂ν Ἰουδαί[ω]ν προστείμου ὀν[όμ]ατι δηνάρια χείλια. ταύτης τῆς

ἐπιγραφῆς ἁπλοῦν ἀ[ν]τίγραφον ἀπετέθη εἰς τὰ ἀρχῖα.

ἕτερον, τέκνων ἐλ-

πίδας μὴ σχοῖ. τοῦ

Μάρκου(?) Κ////ΡΑΡ////

εὐδαιμόνι, Κουαρτεῖνε,

οὐδεὶς ἀθάνατος, τέκνον ὁ

ἡ σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Δαμιανοῦ Δαμ[άσου] τοῦ [Μν]ασάνδρου.

ἡ σοσρὸς σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Τί(του) Φλ(αβίου) Εὐτυ[χοῦς]

ἐξὸν δὲ ἔσται κηδευθῆν[αι] Γλυκωνίδα Γλύκων[ος].

ἡ σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος καὶ τοῦ μνημείου μέρος Ἀττάλου Α[․․]-

διος τοῦ Φουνδάνου· ἐν δὲ τῇ σορῷ κηδευθήσεται αὐτὸς κ̣[αὶ ἡ] γ̣υνὴ

αὐτοῦ Φλ(αβία) Τι(βερία) Ἀ[μ]μία(?).

ὁ καὶ Ἄπρος καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν· εἰ δὲ ἔτι ἕτερος κηδεύσει, δ-

ώσει τῇ κατοικίᾳ τῶν ἐν Ἱεραπόλει κατοικούντων Ἰουδαί-

ων προστείμου (δην.) —ʹ καὶ τῷ ἐκζητήσαντι (δην.) ͵β. ἀντίγραφον

ἀπετέθη ἐν τῷ ἀρχίῳ τῶν Ἰουδαίων.

ἡ σορὸς καὶ ἡ καμάρα καὶ ὁ βάθρος ὁ ὑπὸ αὐτὴν Λύ[κ]ωνος δὶς Ἀττά-

λου τοῦ Μυαδάγρου, ἐν ᾗ κεκήδευται αὐτός, κηδευθήσεται δὲ καὶ

ἡ γυνὴ αὐτοῦ Γλυκωνίς. ἔχ[ε]ιν δὲ [ἐ]ξ̣ουσίαν τῆς σοροῦ Ἀλέσαν-

[λε]ω[ς ․․․]δει Ἀλκίμ[ο]υ Μενάνδρο̣[υ] Δ[ι]ογένους καὶ Τι(βερίῳ) ∙ Κλ(αυδίῳ) ∙ Τι(βερίου) ∙ Νωνι[ανῷ].

[ἔτι δὲ(?)] ἔδωκα [τῷ παι]δαριο[τρό]φῳ καθ’ ἕκαστον ἔτος [δην]ά̣[ρι]α̣ [— — —]

[πρὸς τὸ δίδοσθαι τοῖς παισὶν π]ᾶ̣σιν ἐλθοῦσιν (δην.) βʹ τοῖς [στεφα]-

[Γ]λύκωνος τοῦ Σωκράτου[ς].

Darunter eine ältere nicht mehr lesbare Inschrift: —ΝΥΕΓΕΜ̣—

αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ καὶ ὃν ἂν αὐτοῦ αὐτὸς

[βουληθ]ήσε̣ται ἔτι περ[ι]ό[ν· ἐ]τέρο δαὶ οὐδ̣ενὶ ἐξέσται κηδεῦσαι.

[ἂν δέ τις παρὰ] ταῦτα [τολμή]σῃ [κη(?)]δ[ε]ῦσε, ἀποτίσ[ι] το͂ ἱερωτάτῳ

ἡ σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Τατιανοῦ

Ἀπ̣ερ̣δά[τ]ου(?), ἐν ᾗ κηδευθήσεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ

αὐτοῦ Διονυσὶς καὶ τὰ παιδία αὐτῶν· ἄλλῳ δὲ μηδε-

— — —ου Δά̣φ[νου τ(?)]οῦ Ὀρ— — —

[— — — ἡ] σορὸς Δοκιμην[ὴ — — —]

ἡ σορὸς καὶ ὁ βωμὸς καὶ ὁ περίβολο[ς π]ᾶς ἔστιν Ἀπολλωνίου βʹ τοῦ

Μενάνδρου τοῦ Ἀπολλωνίου ΣΕΚΟΥΝΔΑΡΟΥΔΟΥ ἐν ᾗ κεκή-

δευται ἡ γυνὴ αὐτοῦ Ζηνοδό[τη — — —]

Ποπλίου Αἰλίου Γλύκωνο[ς — — — Δα(?)]-

μι[α]νοῦ τοῦ Σελεύκου· ἐν ᾗ κ[ηδευθήσεται] αὐτὸς καὶ [ἡ] γυνὴ αὐτοῦ [— — —]

[— — —]ΝΜΖ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀζύμων· ὁμοίως κατέλιπεν καὶ τῷ συνε-

[δρίῳ τῶν] καιροδαπισ[τ]ῶν στεφανοτικοῦ στεφανωτικοῦ (δην.) ρʹ ἑκατὸν πεντήκοντα ἀπ[ὸ — — —]

[— — — — — —]

[πρὸς τὸ θεῖο]ν εὐσεβεία[ι] καὶ τῆ[ι] πε̣[ρὶ] τὴν πα[τ]ρί-

[δα φιλοτιμί]αι· [ὑ]π̣άρχ[ε]ιν δὲ αὐτοῖς καὶ ἔφ̣ο̣[δο]ν̣ πρ̣ὸς

[τὸν δῆμον μετ]ὰ [τὰ ἱ]ερά, [κα]ὶ̣ ε̣ἴ̣ναι α̣[ὐ]τοὺ[ς πρ]οξέ[νους]

ἐν τῶι ἀγῶνι τῶν Διονυσίων, ὅταν [σ]υντελῶσι τὰς πρώτας vv

σπονδάς. καὶ ἵνα ἀναγραφῆι τὸ ψήφισμα εἰστήλην καὶ σταθῆι

ἐν τῶι ἱερῶι τῆς Ἀθηνᾶς· εἶναι δὲ τὸ ψήφισμα τοῦτο ἐπὶ σω-

ἥ̣τ̣[ις] ὑποδρήσσει̣ν̣

Ἀσίης δεδάηκ̣εν ❦

vac. ὑ̣π̣ά̣ρ̣χ̣ω̣ν̣. / vac.

— — —?— — —

Λ(ούκιον) Σηδάτ̣ιον vac. Θε[ό]φιλον [— — —]

καὶ δι’ αἰῶνος νομοφύλακα ἐπὶ ταῖς

εἰς τὴν πατρίδα εὐεργεσίαις.

vac. ϛϛ[ϛδʹ κϛʹ Διὸς Καταχθονίου. τρεῖς δ’ ὅταν ἑξεῖται, δύο τέσσαρα, χρησ]-

μὸς ὅδ̣’ [αὐδᾶ· ἡ πρᾶξις κωλύματ’ ἔχει μὴ σπεῦδε, ἀλλ’ ἀνάμεινον]·

λυπηρά τ̣[ις ὁδὸς καὶ ἀμήχανος οὐδὲ προσικτή]·

Ἀσβ̣ολᾶς ὁ Ἀθεναῖος Ἀθηναῖος πυγμαῖσιν ἀλείπτ̣[ως]

ὀ̣[κ]τάκι πυκτεύσας Μοίραις τὸ δ̣άνειον ἔ̣[τεισα]·

χαλκελάτων δὲ β̣ο̣ὴν σαλπίνγων οὐκέ̣τ̣’ [ἀκούω]·

ραις παρ’ ἑαυτοῦ κατὰ μῆνα καὶ νομοφυλακήσαντά τε μετὰ

τοῦ καὶ τὰς ὑπὲρ τῶν οἰκονομημάτων δαπάνας πεποι-

ῆσθαι παρ’ ἑαυτοῦ καὶ στρατηγήσαντα διὰ νυκτὸς ν[ο]-

τῶν ἀδε[λφ]ῶν αὐτοῦ, ποιησαμέν[ων — — —]

ΤΥ[— — —]ης καὶ συνδαπ̣[ανησαντ— — —]

[— — — α]ὐτοῦ ΚΟ[— — —]

Περικλέους νέαν

ἡρωΐδα διά τε τ[ὰς]

[τ]οῦ πατρὸς αὐτῆς

Μελτίνῃ Μελιτίνῃ, Δαμᾶ γυναικί, τὸ συνγε-

%⁸¹νι%⁸¹κὸν vac.

Μωρίωνι τῷ

καὶ Δάφνῳ, Ἀν-

[——]ος ὁ ἀδελφός.

— — —

[— — — Σεβαστ]ῷ Γερμα̣ν̣ι[κῷ], Δ[ακικῷ(?) — — —]

[— — —] πόλεως δίχα πόρο[υ — — —]

co(n)s(uli) Asiae, XVviro

sacr(is) faciendis, soda-

li Augustal(i), IIIvir(o) cen-

toria suptilissima 𐆖 IIII

formae secundae 𐆖 II

acus ciliciaris sive sagmaria 𐆖 II.

de becturarum mercedibus

redae in uno homine per passus

milles 𐆖 II

redae in solito onere per

passus m(ille) 𐆖 XII

alba libr(as) XII

rachana Arabica sive Damas-

cena vel alterius civitatis

rachana rustica p(ondo) X 𐆖 D

dalmaticomaforium mụ-

liebrem ex lanis grossio-

ne libr(as) II 𐆖 ΠϹ CC

dalmatica virilis subserica

clabans ypoblattae unciaṣ

chlam[ys — — —]

dabaṇ— — —

u III vac. [— — —]

Αὐρ. Ἰρη̣νέῳ· Αὐρ. Κρατερῷ [ἐκ] ΓΔΦΚΡΑΤΡΜΗ[—]

Δαδεως ΔΛΑΕΩΣ κ(αὶ) Αὐρ.Ἀσκληπιά[δι ΑΣΚΑΙ․․ΠΙΛ— ἐκ]

Δαδεως ΛΔΣΩΣ γονεῦσιν γλυκυτάτοις.

θῆκε δὲ Ἀπολλωνὶς ἀνά-

θημα Ποσειδάωνι. /

[ο]ῦ συνβίου υ[ἱῶν]

Δαμᾶδος κα[ὶ]

Διοδώρου Διὶ Β[ρο]-

ἣ θέλγι γονῖς·

Αὐρ. Δαμᾶς

Στρατονίκῃ

θ(εοῖς) δ(αίμοσιν).

— — —ος Θησεὺς Σεου‵ῆ′ρος

[ὅτα]ν μάτην λυποῦν-

[ται ἔνθ]α κερδαίνω χρόνον.

[χαῖρε] παροδεῖτα.

Αὐρ(ηλία) ∙ Σεκούνδα ∙ Αὐρ(ηλίῳ) Ἡ-

ρακλείδῃ Δημητρίου,

δουμθ κὲ Οιουθ-

βαν Αδδακετορ ου-

αν. παρεθέμην τὸ

[θαι]. / ὠκύτατος θάνατος Τατᾶν

[ἀ]νήρπασε παῖδα, / τῷ δὲ

πατὴρ ἀγαθὸς Ζωτικὸς

Διοφάνης

Ἀρειδαίου

Διὶ Βροντῶν-

[ἀμ]έμπτως σὺν τέ-

[κνο]ις Τιβερίῳ καὶ Δαδᾷ

[κα]ὶ Νεικομήδη καὶ Γορ-

προτυμβίδιον στήσαντο /

μητρὶ φίλῃ Δάφνῃ σφῆς ἕνε-

κ’ εὐσεβίης / Μάγνος ἀγα-

Τείμωνι συντρ[ό]-

φῳ κὲ Διὶ Δαγουστη[νῷ(?)]

ἀνέστησαν.

Λήδα σὺν τέκ-

νοις Φιλίππῳ κα[ὶ]

ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΕ[— — —]

ΕΤΕΙΜΗΣΑΝΚΔΑΥΔ[— — —]

ΘΕΣΤΟΥΘΥΓΑΤΕΡΑ[— — —]

Τείμωνι συντρ[ό]-

φῳ κὲ Διὶ Δαγούστῃ(?)

ἀνέστη̣σ̣α̣[ν].

μα(?) οἱ θρέψαν[τ]ε[ς] κ(ὲ) Ἀπολλώνιο-

ς Τείμωνι συντρόφῳ κ(ὲ) Διὶ Δ-

α[γ]ούσ[τ]ῃ(?) ἀνέστησαν.

[ἄν]δ[ρα] πολύκλαυτον κοινὸς [μὲν]

ἀνείλατο δαίμων, /

καλλείψαντ’ ἄλο-

χον Δημητρείαν πολύδακρυν / τοῦ

δὲ καταφθιμένου σκοῖνος μέλεος χά-

Τειμαῖος Ἄφρι(!)

Δαδᾶ μητρὶ η̣δ

[— χ]άριν(?) καὶ πατρὶ ἰδίῳ Ἄφ[ρῳ].

ΔΑΜΟΑΝ ΔΑΜΙΑΝ?

ΔΟΥΛΟΥ Διὶ

Δαδα Καν-

καρου Νουνα-

ΞΕΥΝΗ ΤΑΝΕΙΞ̣Α̣Υ ΚΟ-

ΔΑΝ ΤΑΝΕΙ Ε̣Λ̣ΥΜ̣Ο|ΔΑΝ? ΠΡΟΤΥϹ Ϲ[․] ϹΤΑΜ-

Ε̣ΝΑΝ ΜΑΝΚΑΝ ΑΜΙ̣-

σωφροσύνην κατέχει γαί-

ης τραφερῆς χυτὸν οὖδας, /

τή[ν]δε Ἀλεξάνδραν γλυκε-

Διὶ Βροντῶντι ἐπη-

κόῳ θεῷ Δαδᾶς Δαμᾶ

σὺν τοῖς τέκνοις Ὀ-

κληρονόμ‵ο′ι ὑπὲρ Ἀσ-

κληπιάδου τοῦ Δα-

μᾶ υἱοῦ εὐχὴν

[σε] Μητρεόδωρος ἐγὼ λίτομαι, Κρο-

ν̣ίδα Ζεῦ, / ἀμφὶ τεοῖς βωμοῖσιν ἐπήρ-

ρατα ἐπήρατα θύματα ῥέζων. /

τὸν ἑαυτῶν πατέρα

κ(αὶ) Δάδαν τὴν ἑαυτῶ-

ν μητέραν(!) μνήμης

ν, ἄριστε, Φιλίπ-

που, ΔΑΡΗ δέ τε

Δόμνης Φίλιππος

Δάδης

Μηνοφῶ-

[ἐτίμησεν Ἀσκλ]ηπιάδην Ἀρίσ[τ]ω̣νος ἄ-

[νδρα καλὸν καὶ σ]πουδαῖον ὄντα περὶ

[τὴν πατρίδα ε]ὐεργέτην καθένα καὶ κο[ι]-

[νῇ πάντων τῶν π]ολειτῶν, ἔν τε ἀρχαῖς καὶ

Δαμᾶς | υἱῷ·

ἔτους | σμβʹ, μην-

Ἀμπελλᾶς πάππος κὲ Αμμιον μάμμης

κὲ Δαμᾶς πατὴρ κὲ Τατιον τεκοῦσα κὲ

Ἀπελλᾶς πάτρων κὲ Διομήδης πάτρ-

Δαμᾶς κὲ Ταθια-

νὴς Τατιανὴς υεἱῷ Τροφί-

νος παγηγύρεος ἐν τῷ ἄλσει καὶ ἑστιά-

σαντα τὴν πατρίδα, κυνήγιόν τε πολυτε-

λὲς κ[αὶ παρ]άδοσον μετὰ πάσης σπουδῆς πα-

[ἔτ]ους σοεʹ, αʹ.

Νεικήτας Παρδ-

αλᾶ Μηνὶ θεῷ

εὐχήν.

λφοῖς, / καὶ θρηνεῖ σε γυ%⁸⁰νὴ

καὶ παῖδες δακρυχέ%⁸⁰ου-

σ%⁸⁰ιν / μυρόμενοι περὶ

κὲ ἑαυτὴν ἔτι ζῶσα ἐτείμησε κὲ Ἀφιαν νηπίαν̣

κὲ Δα̣μ̣ώ̣ν̣ικος κὲ Ἀττας κὲ Ἀμιας

κὲ Ἀπης κὲ Εὐημερὶς νύμφη τοὺς ἑαυ-

Λεύκιον Ῥουτε[ίλιον] Λευκίου υἱὸν Οὐελίνᾳ Πρόκλο[ν], ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθὸν,

ζήσαν[τα] κοσμίως καὶ σωφρόνως καὶ ἐμ παντὶ καιρῷ πρὸς τὴν πατρίδα φιλοδόξως.

αὐτοῦ καὶ τὰς ἰδίας εἰς τὴν πα-

τρίδα συνκρίτους εὐεργεσί-

ας, θρέψαντά τε τὴν πόλιν ἐν

πηίου Φάλκωνος ἀνθυπά-

του τῆς Ἀσίας, ἡρωίδα, διά

τε τὴν ἐκ προγόνων εὔνοι-

ὁ δῆμος ὁ Ἀπολλωνιατῶν

τῶν ἀπὸ Ῥυνδάκου ἐτείμη-

σεν Τιβέριον Κλαύδιον Τιβε-

ρίου υἱὸν Κυρείνα Μιθριδάτην

ἀρχιερέα τῆς Ἀσίας, τὸν ἑαυτῶν

δίου Πείσωνος Μιθρι-

δατιανοῦ ὑὸν Κυρείνα

Γρανιανόν, γυμνασιαρ-

Τι. Κλα̣ύδιον Τι. Κλαυδίου [Μιθρι]-

δάτου ὑὸν Κυρείνα Πείσωνα

Μιθριδατιανόν, ἱερέα διὰ βίου

Διὸς Κελαινέως, ἐφηβαρχήσαντα

ἐπιμεληθέντων Παπίου Δείδα τοῦ Αἰδούχου καὶ Τυράννου Μύτα

καὶ Λουκίου Μουνατίου Ἄνθου καὶ Τρύφωνος Διογᾶ.

ἐκ τῶν ἰδίων, σπου-

δασάντων κὲ τῶν

συνβιωτῶν κὲ λβʹ ἄλ̣λων.

της πρώτης, δεύτε-

ρον ὑπὸ Μάνου Δάου

[ἡ]λιοδρόμου Διός, τρί-

τοὺς ἐξ αὐτῶν αὐτῶν ἐπιγεννωμένων μέχρι τῶν ἕξ, γείνε̣[σ]-

θαι δὲ τὴν κατάκλισιν μηνὸς Πανήμου ἡμέρᾳ εὐδαιμοσύνης

καὶ ἀπὸ τῆς προσόδου ταύτης ἐπὶ τὸ μνημεῖον τοῦ Πραξίου ἀ[πο]-

φέρεσθαι ὑπὸ τῶν ἀρχόντων τῆς πόλεως καὶ τοῦ γραμματέως

τῆς βουλῆς ῥόδα δηναρίων δέκα δύο· προνοεῖν δὲ τήν τε βουλὴν [καὶ]

τοὺς κατ’ ἐνιαυτὸν ἰς τὰς ἀρχὰς καθισταμένους πάντας τῶν τ[ε](?)

[οὺς] πατρίους καὶ Δία Στοδμηνὸν καὶ Σωτῆρα Ἀσκληπιὸν καὶ Ἀρ[τέ]-

[μιδα] Ἐφεσίαν κοινῇ τε ὑπὸ πάντων καὶ καθ’ ἕνα ἐπικεκλημέ[νους]

[τῶν οὕτω]ς ἐψηφισμένων φύλακας· παρακεκλῆσθαι δὲ τὸν γραμ-

φόρου, ∙ ἄνδρα ἀπὸ πρώτης

ἡλικίας εἰς τὴν πατρίδα φιλό-

τειμον, ἀγορανομήσαντα ἐν

ὰ διατεταγμένα καθὰ ἐπιγέ[γρα]-

[πται ὑπ’ αὐ]τοῦ σπουδαγ[— — —].

σι ζῶσι μνήμης χάριν. μετὰ τὸ τοὺς δύο τεθῆ-

ναι ὃς ἂν ἀνορύσει σάρον σιδαροῦν τὸν

[ξ]ε̣ν̣ῶνα σάναιτο καὶ τῷ συμβουλεύσαντι.

Φλ. Τευθραντὶς ζῶσα ἑαυτῆι καὶ Ἑρμογένει Ἑρμογένους τῷ ἀνδρὶ τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν.

μετὰ δὲ τὸ τοὺς δύο τεθῆναι εἴ τις ἀνοίσει ἀνοίξει ἢ ἐπιβουλεύσει, σάρον σιδαροῦν εἰσέλθον τὸν οἶκον.

Μάρκου Μάρ-

κῳ καὶ Δαμᾷ

τέκνοις γλυ-

λυκυτάτῳ Μαρίῳ

κ(αὶ) Ὀνησίμῳ δαέρι

κ(αὶ) τέκνοις ταχυμο-

[πολ]λῆι τῆι πε[ρὶ

[τὴν πα]τρίδα εὐνοίαι

[χρησάμενον].

λοιπαῖς λειτουργίαις εὔχρηστον

περὶ τὴν πατρίδα· ἀναστησάν-

των τὸν ἀνδριάντα τῶν νέων.

τοῦ Λ. Κλ. Παρ-

δαλᾶ τοῦ φίλου

αὐτοῦ.

ῶς καὶ ταῖς ἄλλαις φιλοτε[ιμίαις καὶ λειτουρ]-

[γί]αις εὔχρηστον [περὶ τὴν πατρίδα].

Δάδης Διομήδῃ ὑῷ μ[νή]-

μης χάριν.

τὰ τέκνα Εὐπραξίᾳ μητρὶ καὶ

ΕὐτΗ̣ΔϹΛᾳ MAMA IX; Εὐτ[υχ]ίδᾳ Körte πατρὶ μνήμης χάριν.

ἔτους σκεʹ, μηνὸ-

ς Δαισίου ἕκτῃ Κορ̣-

νήλιος Γαΐου Νε[ι]-

θένε, χαῖρε·

ΔΑΚΑΡΕΝΠΑ

ΤΕΡΗΣΕΥΚΙΝ

αὐτοῦ· / ἐμοὶ γὰρ οὐ μελέτη· κακὸν κόσμον κατέλιψα. /

τὴν σφραγῖδα θεὸς ἐμοὶ τέκνῳ διασώζι· / θνητὸς ἐν ἀθανά-

τοις Ἀβρὰ[μ κ]όλποις τετύχηκα, ⋮ / θεῷ δουλεύω, Παραδίζοισι κατοικῶ.

κληρονόμ‵ο′ι ὑπὲρ Ἀσ-

κληπιάδου τοῦ Δα-

μᾶ υἱοῦ εὐχὴν

[— — — et — — — co(n)s(ulibus)] III Cal(endas) Iunias Anosenis, Panas Anosenus (dixit) τὴν ὁδὸν ΚΑΜΕΙΝΟΙ καμεῖν οἱ? ὀφειλ-

․․․․․․․c.19․․․․․․․․ π̣αρ’ Ἀμορείου· ἡμεῖς δεχόμεθα [κα]ὶ ἀπὸ Φιλομηλείου καὶ ἀπὸ Μείρου

[κρατίστῳ(?) καὶ ․․․․]υμένῳ μου κυρίῳ ἐπιτρόπῳ Αὐρ. Θρέπτῳ περὶ ἀνγαρειῶν ὧν ἀπελύ-

[θητε — — — Σ]ύνναδα, ἔδοξεν αὐτοῦ τῇ μεγαλιότητι διεῖλαι καὶ ποιῆσαι ὑ-

[μῖν — — — καταφανὲ]ς ὡς δεῖν ἕκαστον ὑμῶν τὰς ἡμίσεις ἀνγαρίας διαδέχεσθαι ἀπὸ

— — — — — — — — — κώμης· ἐκέλευσε δέ μοι ὅπως περὶ τούτου φροντίδα ποιήσω. παραγ-

[γέλλω ὑμῖν ἀκόλουθα τοῖς ὑ]πὸ τοῦ κυρίου μου ἐπιτρόπου Αὐρ. Θρέπτου κεκριμένοις ὡς ἐάν

κακοὶ οἱ τοὺ̣[ς] πόδας καὶ

ἀβάδι̣τ̣οι ∶ ἱκέ̣τευς ∶ Ἀδικάϝοι ∶ [ἴχν]ος, ὃς̣ πόδ̣α̣ κίχισι.

Βιμι̣ν̣ά̣[κιον — — —]ν Γουττίαν βʹ

Γερμα̣[νίαν — — — Δαρδ]ανίαν Δεματίαν

Παννο̣[νίαν — — —]ίαν Γαλλίαν Σπανίαν

καὶ ταῦ[τα — — —]γ̣ήσας ἤλυθον

εἰς πατ̣ρ[ίδα γαῖαν Πεσσι]ννουντίων

ἔνδ’ ἦ̣ν̣ τεθρ[εμμένος, ἐν κώ]μῃ Κοτιαέων

ρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ

Δακικοῦ αἰωνίου δια-

μονῆς τε καὶ νείκης

Ἀριστόξ̣[ενος] ἰ̣δ̣[ί]ῳ π̣ενθερῷ Ἀδυμήτῳ Ἀδμήτῳ? θαλαμείδα.

ιος νι σεμον κνουμανει κακον αδακετ αινι σα τ[ο]υ τεαμας, τι ετιττετικμενος

ειτου

Ἀλέξανδρος Παπίου ἐξ εὐειλασίας τοὺς ἰστύλους καὶ τὸν [σ]τυλοβάτην σὺν παντὶ καταρτισμῷ

καὶ τὰς ἀργυρέους Μούσας ἐκ τῶν ἰδίων δαπανῶν Μούσαισι εὐχήν.

λοτείμων περὶ

τὴν πατρίδα,

καταλελοιποίαν

[Τρ]αιανὸν Σεβαστὸν

[Γερμα]νικὸν Δ[ακικ]όν.

ξάνδρου θυγατέρα Ἀμ-

μίαν, γυναῖκα Μάρ(κου) Ἰ(ουλίου) Δα-

μιανοῦ καὶ μητέρα