[— — — ․․․]Ι̣ ἀλεκτρύονι [․․․ — — —]

— — —Ι̣εις ταύτας δαμ̣— — —

— — —ν̣οι χωρὶς δ[․․․]ων διχάλκ[ων(?) — — —]

[Κα]πίτων

δᾳδοῦχος.

γ[υναῖκα δὲ(?) — — —]

Ποδαίθου ἱερ̣α̣[τεύσα]-

σαν ἔτεσιν κβʹ

[— — — — — — —]ΑΣΙΑΣΔΕ[․3-4․]ΚΛΩΡ

[— — — — — — ὑμ]νοδιδάσκαλος

[— — — — — — —] ἐπιστάτης

vacat

Τηλεφίδαις, οἳ Ζηνὶ πλέον Κρονίδηι βασιλῆϊ

ἐξ ἄλλων τιεσκόμενοι Τευθραντίδα γαῖαν

ναίουσιν καὶ Ζηνὸς ἐρισμαράγοιο γενέθληι

Παλλάδι μὲν μόσχου διετήρονος ἄζυγος ἁγνοῦ

δαίοντες, τριένου δὲ βοὸς Διὶ καὶ Διὶ Βάκχωι,

ὡσαύτως καὶ παιδὶ Κορωνίδος ἠθαλέοιο

τούρου μήρια ῥέζοντες προτιτύσκετε δαῖτα,

ἠίθεοι χλαμύδεσσι ἀμφέμμενοι ὁππόσοι ἐ[στέ],

σπένδοντες [λοιμο]ῖο παρ’ ἀθανάτων ἄκος ἐσθλὸν

αἰτέετε, ὡς τηλουρὸν ἐς ἐχθ̣οδ̣απῶν χθόνα φωτῶν

ἐκτόπιος προνέοιτ[ο — — — — — — — — — — — — — —]

εἰ μὲν ἔην ζώει[ν ἐπιε]ικέα θυμὸν ἔχο[ν]τα,

[σώφρ]ων δ’ ὅς κεν ἔην ἢ πινυτὸς ․ πραπίδας,

[ο]ὔποτ’ ἂν ἐν σχεδίῃ μάχῃ ὤλετο Ξε[— —]

εἰ μὲν ἔην ζώει̣ν̣ [ἐπιε]ικέα θυμὸν [ἔχ]ο[ν]τα,

[σώφρ]ων δ’ ὅς κεν ἔην ἢ πινυτὸς πραπίδας,

[ο]ὔποτ’ ἂν ἐν σχεδ[ί]ῃ μάχῃ ὤλετο –⏑⏑ –⏑

οὔνομα Φιλοκύνηγος ἐμοί· τοῖος γὰρ ὑπάρχων

θηρσὶν ἐπὶ φοβεροῖς κραιπνὸν ἔθηκα πόδα.

Ἰδαίῳ Ἡρακλε[ῖ]

Λ̣. Καστρίκιος

Ἀ(ττάλου) β(ασιλεύοντος) μʹ Δ(άλιος). 7 examples

Εὔθοινος Δάμωνος ἐπόησεν.

Terracotta water-pipe: Διονύσου mistake for Διονυσίου? Cf. MDAI(A).1902.146,214.

[ deae ] Τιββηνῆι Ἀρκατίδας Πυρρ— — —

δοθήτω εἰ μὴ προῖκα ὑπέσχηται.

εὐτυχεῖτε. καλανδαῖς Μαρτίαις ἀπὸ [Ῥώ]-

μ̣ης. Κλ. Κάνδιδος ἀπέδωκα τὴν ἐπισ[το]-

Φιλόξενος Λι[μ]ναίου,

Μένιππος Μίδα,

Πρωτέας Πρωτέου,

οἱ Μητροδώρου,

Θεύδας

Ἀνδρονίκου,

Ἀσκλᾶς Θεοδώρου,

Ἀπολλώνιος Δάου,

Λεύκιος Λευκίου,

μος ἐξ ὧν βαστάζουσιν προσόδων. ῥοδίσουσιν δὲ ὁ Τελέσφορος καὶ ὀ Εὔνο-

μος ἐπὶ τὸ μνημεῖον μὴ ἔλασσον δαπανῶντες εἰς ῥόδα δηναρίων εἴκο-

σι πέντε, ποιοῦντες τοῦτο ἐπάνανκες εἰς τὴν τοῦ ἥρωος θρησκείαν.

καὶ τῆς πρὸς τὴν πα-

τρίδα στοργῆς καὶ ε[ὐ]-

νοίας ἕνεκα, v [συμ]-

[Ε]ὐδαίμων Φιλοδε̣σ̣-

πότῳ Ἀλκίμου τῷ

δίῳ ἀνδρὶ Καλίστῳ Καλλίστῳ

μετὰ τοῦ δῆρος δαέρος [Φί]-

λωνος ζήσαντει ζήσαντι [ἔ]-

λασσομεν[αις — — —]

δαιτρευέτω ἀνήρ· / πᾶσαι ἀ-

νιλίποδές τε κ̣[αὶ] ε̣ἵμασι

θι γὰρ τὰ μὲν ἐχθραίνει, το[ῖ]-

σιν δὲ προσα[υ]δᾷ. /

ανοῦ Καίσαρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ

Δακικοῦ, στρατηγούντων τῆς πόλεως

Σωσικλέους Δαψιλέως, Γ. Ἰουλίου Κιανοῦ,

Τι. Κλαυδίου Κλήμεντος, Δαψιλέους Σωκράτου,

Μοσχίωνος Μοσχίωνος, γραμματεύοντος Σω-

κράτου Σωκράτους, γυμνασιαρχούσης τῆς πό-

λεως, ἐφηβαρχοῦντος Σωσικλέους Δαψιλέ-

ως τοῦ πρώτου ἄρχοντος, πολειτάρχου, ἱερέως

Λόνγος Μαξίμου

Δαμόνεικος Διονυσίου

Γάιος Γαίου τοῦ Τέρπνου

vacat

καλάνδαις·

vacat

[— — —]ΔΑΝΚΑΑ[— — —]

[— — — προ]κόπτων ὑπὸ τῆς ὑποφθόνου Μοίρας ε— — —

Δάδα θυγάτηρ

Μηνίου, γυνὰ δὲ

Σαδαλας

ἐπόησε.

Δαδίον

Ἀπόλλων[ι]

Ἑρμόξενος Ξένω[νος — — — — — — — — — —]-

κίου· Δαμοτειμίας̣ Ν̣[— — — — — — — — —]-

δώ̣νις Δημητρίου· [— — — — — — — — — —]-

ν τοῦ Διὸς τοῦ Πρατομυσίου πάν-

δαμον ἀπὸ τῶν κτισάντων

ἐν συνκρίσ[ει ․․]φορον ὡς δια

παῖδα νέον Δίωνα φιλα-

βάρσακον ἥρπασε Μοῖρα ζ[ή]-

Κομνηνοφυής, ἀρετῶν πασῶν τύπος,

Κοντοστέφανος Ἀνδρόνικος γεννάδας,

καὶ λοῖσθον Ἀντώνιος ἐν μονοτρόποις·

τὴν δωδεκάτην εὗρεν ἰνδικτιῶνα τέλος,

τὴν εἰκάδα τρίτην τε Φεβρουαρίου,

ἐτῶν τρεχούσης ἑξάκις χιλιάδος

ἄρτι γενειάζοντά με̣ ὁ̣

βάσκανος ἥρπα[σε] δαίμων· / ὀγ̣δ̣ω-

καιδε̣κ̣έ̣τ̣ης ἔσ[τ]ιχ̣ον εἰς Ἀΐδην. /

Ἀσκληπιῷ

Ἐπιδαυρίῳ

Περγαμηνῷ

τῷ φίσκῳ δύο καὶ δ̣έκα

μυριάδας.

σπεῖσον ἐμοὶ δακρύων

ὀλίγον, ξένε, καί μ’ ἐλέησον̣ /

ΑΠΟΠΙΟΙΔΟΛΙ[— — —]

ἐλπίδα ΘΗΤΑ̣[— — —]

ἀμέμτης ἀμέμπτης κοιλη[— — —]

ὁ φθονερὸς ζωῆς με τὸν ἄθλιον

ἔφθασε δαίμων / ἀρτιθαλεῖς κ[λάσ]-

σας ἐλπίδας ἡλικίης· / καὶ [νῦν τύμ]-

βος ἔχει τὸ ἐμὸν δέμας, ε[— — —]

ἄλλο·

[δ]άκρυα μὲν δειλοῖς τις ἰὼν ἐπὶ τυμβία χε̣ύοι

[ν]ώνυμον ἐγ νούσων δεξαμένοις θάνατον·

αὐτὰρ ἐμὲ Φρυγίοιο παρὰ ῥοόν, ἀμφί τε πάτρης,

ἀμφί τε κυδαλίμων μαρνάμενον τοκέων

εὐκλέα δέξατο γαῖα μετὰ προμάχοισι δαμέντα,

δυσμενέων πολλοὺς πρόσθε δαϊξάμενον·

Βιθυνὸν τῶι τις Βιοήριος υἱέα Μηνᾶν

την δὲ ὤλε[σ]ε Μοῖρα νόσωι· /

ὧι γόον, οὐχ ὑμέναιον ἐδᾳδου-

χήσατο [μή]τ[η]ρ / οἰκτρὰ σὺν γε-

[— — —]ι της σκιασούσης· ὃς δὲ ἂν ὑπεναντίον ποιήσῃ, δώσει πρόστειμον ἰς τὸν φίσ[κον — — —]

[— — — ὑδραγωγί]ου γεφύρας κατ’ αὐτοῦ ποιείτωσαν, δι’ ὧν καὶ ἅμαξαι διοδεύειν δυνήσονται καὶ πάντα τὰ τετράποδα· [ἐὰν δέ τινες διὰ τοῦ ὑδρα]-

[γωγίου δι]οδεύειν τολμήσωσιν,τῷ αὐτῷ προστείμῳ ἔνοχοι ἔστωσαν. παρανγέλλεται δὲ καὶ τοῖς ταφρε[ύουσιν — — —]

[Augustus Germanicus p]on[t(ifex) max(imus)], trib(unicia) pot(estate) IIII, [imp(erator) V], co(n)s(ul) III,

[viam Apamea Nicae]a[m collapsa]m vetustate restituit, muniendam

curavit [per C. Iulium] Aquilam proc(uratorem) suum.

Καίσαρι Σεβαστῷ Γερμανικῷ

Δακικῷ καὶ ἱερᾷ συνκλήτῳ καὶ δήμῳ Ῥωμαίων.

ἀγαθῇ τύχῃ·

Διὶ Λιδαίῳ τὸν Δία καὶ τὴν Ἥραν

καὶ τὴ[ν] Ἀθηνᾶν

ἡ κώμη [— — —]τ̣ο[— — —]ο̣

α̣․δα Κα[κασ]βῳ ε[ὐ]χή[ν].

[θ]ράκης, ἐπίτρ(οπον) δουκ(ηνάριον) ἐπαρ-

χείας Δαλματίας καὶ Ἰστρί-

[α]ς, ἐπίτρ(οπον) δουκηνάριον

[Διο]μήδης θεοδότου

[Τιμ]όθεος Δάδεος

[θεό]φιλος Δάδεος

[Ἐπ]ιγένης

αὔχησον, Νίκαια, τὸν οὐρανομάκεα τύμβον

καὶ τὰν ἀελίῳ γείτονα πυραμίδα,

ἃ τὸν ἐνὶ ζωοῖς βεβοαμένον ἱεροφάνταν

ἔστι Σακέρδωτος τόσον ἠρίον, ἔστι Σεουήρας

μνᾶμα τόδε, ᾧ γείτων οὐρανός, οὐκ Ἀίδας.

(ἄλλο·)

παμφαές, Ἀσκανίης ἄστρον ἐπιχθόνιον,

ἀκτίνων ἀντωπόν· ὁ δ’ ἥσυχος ἔνδοθι δαίμων

κεῖται, ὁ καὶ πάτρῃ δεξιτερὴν τανύσας

οὐρανοῦ, αὐτὰρ ἐγὼ κλαρονόμος τελετᾶς·

οὗτος ὁ καὶ σεισθεῖσαν ἐμάν πόλιν ἐξ ἀίδαο

ῥυσάμενος δώροις Αὐσονίοιο Διός·

α․․[— — —]

δα ζῶσα ἑαυτῇ τὴν

σορὸν κατεσκεύασα κ-

ἔτη ․․ʹ. χα[ῖρε].

Δάφνη Δ[η]μητ[ρίου]

ζήσασα ἔτη ․․ʹ,

τέκνα δὲ οὐκ ἐγένονθ’

Ἡδύος [οὐδ]αμόθι. /

Ἡδὺς πρεσ(βύτερος)

ἐνθάδε γηράσαντ’ Ἰταλὸν

κατέθαψε δακρύσας /

οἰκονόμον πιστὸν

δεῖ κατθανεῖν σε· τοῦτο γὰρ Μοιρῶν μίτος

ἐπέκλωσεν ἡμεῖν, πάλι μολεῖν πρὸς Ἄϊδαν.

εἰκοσαετὴς γὰρ ὢν ἐγὼ θνήσκω ταχὺ

Φούλβιος Ἄλφιος τεῦξεν τόδε σῆμα Σεκούνδῳ

τέκνῳ γλυκυτάτῳ· τοῦτο [γὰ]ρ δαίμων πικρὸς

[προ]σέταξεν ἡμεῖν, ἵνα ποιῶ κἂν μὴ θέλω.

[— — —] παῖς ἔμολα χθόνα τήν[δε] /

[δαίμω]ν ἅρπασε μ’ ἔνθα γάμῳ [δό]-

[μο]ν ἔσχον ἔζησα τ’ / εἴκοσ’ ἔ[τη]·

[Σεκ]οῦνδα, Δαμᾶδος θ[υγάτηρ],

[γυν]ὴ δὲ Δημοφίλου ΛΑ[— — —]

ἐγώ σε καὶ δέσποινα(ν) οἶδα κτισμάτων

καὶ τῶν ἐμῶν ἀρχηγὸν ἐνθυμημάτων,

Αὐρ(ήλιος) Σπουδάσις Νικεεὺ[ς]

☧

ἄλλο·

[δ]άκρυα μὲν δειλοῖς τις ἰὼν ἐπιτύμβια χεύοι

[ν]ώνυμον ἐγ νούσων δεξαμένοις θάνατον·

αὐτὰρ ἐμὲ Φρυγίοιο πάρα ῥοόν, ἀμφί τε πάτρης,

ἀμφί τε κυδαλίμων μαρνάμενον τοκέων

εὐκλέα δέξατο γαῖα μετὰ προμάχοισι δαμέντα,

δυσμενέων πολλοὺς πρόσθε δαϊξάμενον·

Βιθυνὸν τῶι τις Βιοήριος υἱέα Μηνᾶν

φύντα τ[ρ]ὶς ἑπ[τ]αέτην δὲ ὤλε[σ]ε Μοῖρα νόσωι·

ὧι γόον, οὐχ ὑμέναιον ἐδᾳδουχήσατο [μή]τ[η]ρ

οἰκτρὰ σὺν γενέτηι Χρυσίον Ὠφελ[ί]μω[ι]

Optumus Augustus, Germanicus

Dacicus Parthicus, pontifex ma-

ximus, trib(uniciae) poṭẹṣṭ(atis) XVIIII, imp(erator)

γὴν Ο[— — —]

δα[— — —]

ολλ[— — —ο]-

Διὶ Ἀγ̣α[θίῳ] Κάσσ[ιος]

Νικάδας ἀνέθηκα.

σαῖσι ταγαῖς πεισθεὶς, Κρονί-

δα πάτερ· εὐχομένῳ δὲ

[κα]λῶς ἐσθλὰ σὺ δοῖς εἵνεκεν

Διὶ Ἀρχαγάθῳ Μ. Κάσσιος Ποπλι-

ανὸς Νικάδας, ἐνποριάρχης καὶ ἀπὸ

πατρὸς Κασ. Νικάδου καὶ πάπου Δημη-

Διεὶ Διμενηνῷ Σωσικρά-

της Δ̣άδ̣εω̣ς περὶ τ’ ἑ̣αυτοῦ

κ[αὶ τῶ]ν̣ ἰδίων εὐχὴν̣ ἀνέ̣θ̣[η]-

τὴν γυναῖκαν αὐ-

τοῦ Ποταμιάδα

ἀρετῆς χάριν καὶ

Καίσαρος [Σ]εβα[στ]οῦ Γερ-

μανικοῦ Δακικοῦ [μ]η-

νὸς Ἡρακλήου ἡ [τῶν Τ]οτα-

— — —

[․3-4․] Δακικοῦ Ἀ̣[ρίστου]

[π]ρεσβευτῇ v καὶ

λῃ, ἀποδώσει πρ[οστίμου]

τῷ φίσκῳ (δην.) μ(υριάδα) αʹ [— — —]

ζήσασα ἔτη [— — —]

[․․]ΙΙ․π․ον․․η̣κασιΙΙ[–⏑⏑ – τόδε]

[σῆ]μα βλέπων τοὐμὸν δάκν[ω κέαρ]. /

τὴν σεμνὴν πᾶσ[ιν]

ἀληθέϊ παστῷ. /

χαῖρε, δάμαρ, τόσσον ὅσσον ἐγὼ χαίρων /

τὴν σὴν ἀπολήψομαι εὐνήν. /

[λο]τ̣ριώ̣[σῃ, ἀποδώσει τῷ ἱερωτάτ]ῳ ταμείῳ

[ vac.? ]vvv (δην.) μυ(ριάδα) ͵ε.

[— — —]ν̣ Χρήστου

[— — —] (δην.) μ(υριάδα) αʹ ͵βφʹ

[— — — σι]τ̣(?)ολογήσας, ἀρ-

καὶ κώμης Ἀνδ․․․․․․ισι․․․․[— — —]

ἄλλ’ ὁ βαρὺς δαίμων μη․[— — —]

χαίρετε ἥ̣ρωες, οὓς παν[— — —]

Δάδα Ἀρίστωνος θυγάτηρ γυν[ὴ δὲ]

Ἀρίστωνος ζήσασα ἔτη ξαʹ· τοῖς ἐπάνω χ[αίρειν].

ἥδυος ἐνθάδε παῖ-

δα ἔχι τύμβος τὸν ἄ-

ωρον v Σεκοῦνδο[ν]

καὶ τοῦτον τείμησεν σεμνὸν γεγαῶθ’ ἱερῆα

εἰς τὸ διὰ τῶν τούτου χειρῶν σπονδὰς προχέεσθαι

ἔν τε γεωπονίῃ πάντων μερόπων προάγοντα

σεμνοτάτην Κυΐνταν πρό-

λιπον καὶ παῖδας ὁμοίους.

αν θάψεν ὀδυρόμενος παν-

[τ’] ἤματι δάκρυα χεῦσ[ε]ν γ̣αίῃ δ̣-

[— — —] π̣ρολελειμένα τέ-

λον εἰς ὑμᾶς, δώσει τῷ ταμίῳ τρίσ-

δεκα μυριάδας καὶ τῇ Εἰκραλη-

νῶ̣ν κώμῃ ἐγδεικείου δηνάρεια

ἰ[ς] Ἅδ[η]ν Στρατίαν καθ-

θέμενοι δάκρυσιν·

τέ[ρ]ψασαν γονέας τρισ-

Ἀλέξανδρος Φιλο-

δάμου ζῶν ἑαυτῷ

καὶ Λικιννίᾳ τῇ ἑαυτοῦ

τί κλαίεις με, πάτερ; θνητοῖς

βαρύς ἐστιν ὁ δαίμων· / ζῶν δὲ λάθου·

ὄφελος δ’ οὐκέτι σοι ἔσομαι. /

εὐσεβίης χάριν καὶ [— — —]

[— — —] χώραν οὐδαμου

[— — —]εναντισα[— — —]

Ἄφφη Φαλτωρίου, γυνὴ δὲ

Δάδεος·

χαῖρε.

[— — —]ΤΟΥ[— — —]

[— — —]ΔΑΙΟ[— — —]

— — —

λαι, δώσι τῦς κληρονό-

μυς (δην.) μ(υριάδα) αʹ καὶ τῷ τα-

μείῳ (δην.) μυ(ριάδα) αʹ ͵ε.

[— — —]ριλο․[— — —]

[— — —]δαλη[— — —]

[— — —]ωπ[— — —]

[σὺ δ’ οὐκ] ὀκνήσεις ἐντυχεῖν βωμῷ, ξένε,

[αἰ]ν̣ῶ̣ν τὰς πράξις Λονγείνου εὐδαίμονος

[φωτ]ὸς φερίστου καὶ πολλῶν εὐεργέτου.

κωνος, γένους Χρήστου

Δαγι, τὸν βωμὸν κὲ τὸ ἐπ’ αὐ-

τῷ ἄγαλμα ἀπεϊέρωσε,

ου Λικιννίου Γαλλιηνοῦ

Σεβαστοῦ, Δαβληνοὶ

κὲ Προνναεῖται, ὁ δῆμος

[— — —] Ἡλιοδώρου υἱὸν [— — —]

[— — —]ων ἤ̣γ̣α̣γ̣εν ε̣ἰς Ἀΐδαν ε[— — —]

[— — — σε(?)]μνὴ Μάρκελ̣λ̣α̣ ἔτ̣η̣ λ̣ʹ [— — —]

[Γλύ]κ̣ω̣ν Δαμᾶ ζήσας ἔτη πʹ

καὶ Θεόδοτος Γλύκωνος υἱὸς ζήσας ἔτη νεʹ·

Νεικάδας πατρὶ

Γλύκωνι ζήσαν-

δεχέτης, ὃν βάσκα-

νος ἥρπασε δαίμων·

δυστήνους λεῖψεν

[σιλέως ? ἐπι]στατείας ἕνεκα, τὸ δὲ πλεῖστ[ον

[ —]ΣΤΕ δανειζομένου αὐτῶι πε̣[—

[ —]ν̣ τόκων δωρεὰν τοὺς τῶν π[ολιτῶν ?

]το τῷ δήμωι εἴς τε τὰς συνεχεῖς πρεσβείας διδοὺς ἑ[αυτὸν

] ἐνδοξοτάτοις ἀποκρίμασιν τὴν πατρίδα ἐκόσμησε [

τ]οῦ αὐτοκράτορος προσφάτως τοὺς πρὸς βασιλέα Μιθρ[αδάτην

]η̣ς μετὰ μεγάλης προθυμίας [ὑ]π[ὸ τ]ῶν πολιτῶν πρ[—

Τραϊανὸν Σεβαστὸ[ν]

Γερμανικὸν Δακικὸν Τ∙(ίτος) Φλά[βιος]

Σ̣είλων γυμνασίαρχος Τ∙(ίτου) Φλα[βί]-

[λῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν. ἡ υπ’ ἐ]μοῦ πεμφθεῖσα ὑμῖν δ[—

[ —]ραν καὶ τὰ θερμὰ ὕδατα [ἐκ]-

[— ] ἀμφισβήτησις. vac. ε[—

[ρα]νομήσαντα ἐκ τῶν ἰδίων πολλάκις ΚΑΙ̣

[— —] κατά τ[ε] τὴν πατρίδα ἀνακτ[η]σάμενον

[ο]ὐκ ἄσημον ἐν τῷ β̣[ίῳ δόξαν ὄντα τε καὶ]

θέτην καὶ πανηγυ-

ριάρχην ἡ Δαγου❦-

τηνῶν χώρα τὸν

ἡ̣ γενήσασα ἤ̣γαγέ με

εἰς Ἀίδα· πολλῶν μοὶ

χαρίτων ἔμενεν(?) γάμο[ς]

ΩΝΔΙΕΛΟΓΙΖΩΜΗΔΑΜΑ[

ΤΗΝΦΘΕΝΕΟΥ δω-

[δίοι]σ̣ιν Ἀχιλλεὺς καὶ πολ-

λοὺς δαμάσας χείρεσι ταῖς φ[ο]-

νίαις, ἐνθάδε νῦν κεῖμαι τε-

λος γαμέτης τῷ θαλ[ε]-

ρὸν διὰ τῆσδε πόθυς δά̣-

κρυ κ’ οὐκ ἐπιλείψει οὔ-

—]Ι̣ΜΟΝ οἶκον καὶ γονέω[ν] ΘΙ

—]ΟΝ δάκρυα πολλὰ ΓΕΙϹΙ[—

—]․․ΚΑΛΛΟ[—

Auf der linken Seite von unten nach oben:

Χρύσιον Σαδαλου,

γυνὴ δὲ Βακχίου,

Ῥουφεῖ[νος] Δαμο-

κρίτο[υ ζή]σας