Ἀριστανδρίδας

Ἀριστομένευς.

... καὶ [Ἀριστανδρίδας]

[καὶ] Ἀριστόβουλος κα[ὶ Λαμπώνασσα]

Ἀγαθοκράτη Ἀριστοδάμα,

γυνὰ δὲ

[Ἀρι]στανδρίδας [Ἀ]νδρίσκου.

Βουλα̣κ[ρά]τεια

Ε̣[ὐδαμίδ]α(?),

γυ̣[νὰ δ]ὲ

[ὁ δεῖνα] Δαμασία

[τ]οῦ Ἀγαθοκ[λεῦς].

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος

ἀφηρό[ϊξ]ε[ν ․]ηοδορίδα.

Γοργοσθένους ἀρε-

καὶ τυθασταὶ τοὶ πυθάξαν[τες]

[ἐ]πὶ δαμιοργοῦ Δαμοφέλευ[ς]

Ξενότιμος Ἀριστοδόκου

Ἀριστομένης Ἑρμοδόκου

Εὐανδρίδας Εὐανδρίδα

Καλλιάναξ Ἀλεξιμάχου

Ἑρμανδρίδας Ἀλεξιμάχου

Ξενοφῶν Τιμοκρῶντ[ο]ς̣

Σωφάνης Δαμοκλεῦς

Σωσίφιλος Ἀριστοκλείδα

Ἀριστίων Ἀριστοτίμου

ἐπ’ ἱερέως Τιμοδόκου,

δαμιουργοῦντος Ἀριστοφίλ[ου],

Ἀριστόδικος Ἀριστοδίκου

Ἀριστάνδρου

Ἀριστοκλείδας Σωσιφίλου

Σιμίας Ἀριστοξένου

Φιλόξενος Φιλοκλεῦς

Ἀνδρόνικος Ἑρμανδρίδα

Δαμωφέλης Εὐδαμίδα

Ἀριστόξενος Ἀριστοδάμ[α]

θεοῖς.

[ὁ δ]ᾶ̣μος ὁ Τηλίων ἐτ̣ίμασε

Ξ̣ενότιμον Ἀνδρίσκου

Θευδώρου Νεττί-

δας στραταγὸς

ἐπὶ Τήλου τὸν

Καλλί[κλεια] Δαλία,

γυνὰ δὲ Ἑρμοκρῶντος.

Κλήνωνος

Ἀριστοκλείδα

Τηλίου

Εὐανδρίδα

Ἀγησικλεῦς.

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος

ἐτείμασεν Μνασίκριτον

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δ[ᾶμ]ος

ἐτείμασεν Χαι[ροπ]όλειαν

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος

ἐτείμασεν Τι. Κλαύδιον

Βατίδας.

Βαττίδας.

ἔδοξε τᾷ βουλᾷ τᾷ Ἀναφαίων καὶ

τῷ δάμῳ, [γ]νώμαν ἀγορεύσαντος Πινδάρου

τοῦ Τελεσιγένους, θέσει δὲ Εὐβούλου, ἐπι-

ψηφιζομένου Ἀρχωνίδα τοῦ Κρατη-

σίππου· ἐπεὶ τῶν μεγίστων θεῶν Σερά-

[γ]εραίρεσθαι, δεδόχθω ἐπαινῆσθαι

μὲν τὸν Ἰάσωνα πανδαμεί, ἐπικε-

κυρῶσθαι δὲ αὐτῷ καὶ τὰ προάγοντα

αὑτοῦ ἐν τῷ τῶν θεῶν ναῷ ἐπιγραφὰν

ἔχουσαν· ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος Ἰάσωνα

τὸν εὐσεβέστατον ἱερέα τᾷ ἀναθέσει τᾶς

[— — — — — — — — — — — — — — — — συντε]-

[λεσ]θέν[τ]ο[ς δὲ τοῦ ναοῦ ἔστω δαμόσι]ος [κα]-

θότι καὶ ὁ θεὸς ἔ[χρη]σε[ν· τᾶς] δ’ ἐπερωτάσ[ε]-

ως καὶ τοῦ χρησμοῦ ἀντίγραφά ἐστι τάδε.

ἔδοξε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι, ἀρχοντων Ξενο-

μνάστου Ἀριστομάχου Σωσικλεῦς καὶ βουλᾶς γνώμα·

δοκῆι χρήσιμον ἦμεν· συντελεσθέντος δὲ

τοῦ ναοῦ ἦμεν δαμόσιον καθὰ καὶ ὁ θεὸς ἔχρησε.

τᾶς δὲ ἐπερωτάσιος καὶ τοῦ χρησμοῦ ἀντίγροφόν

Ἀπόλλωνος τοῦ Ἀσγελάτα, ὥστε ναὸν τᾶς

Ἀφροδίτας οἰκοδ[ο]μῆσαι καὶ ἦμεν δαμόσιον,

ἢ ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Ἀ[σκ]λαπιοῦ ἐν ὧι ἐπινοεῖ

[․․․ π]εποιημένου — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

․․․․ τὸν δᾶμον ε[ὐ]νοίας καὶ φιλαγαθίας καὶ μ[η]θὲ[ν(?) — — — — —

․․․․ ἐ[μφ]α[ν]ίζο[ντ]α [χ]ρήσιμον ἦμεν καὶ ἐπί[σ]αμον, ὅπ[ως — —]

[μό]νευτο[ν] γεινομέναν ὑπὸ τᾶς πόλιος τὰν ποτὶ τὰ καλὰ τῶν ἔργων [σπου]-

[δ]άν(?), κυρωθείσας τᾶσδε τᾶς γνώμας σ[τ]εφανῶσαι [τ]ὸν προειρημέ[νον]

[Ἀρχ]ωνίδαν χρυσέῳ στεφάνῳ ἀρισ[τ[ε[ί]ῳ εὐσεβείας [τε] ἕν[εκα τᾶς π]ο[τὶ]

[τὸν θε]όν, ἀρετᾶς δὲ καὶ φιλοπονίας τᾶς ἐς τὰ[ν] πατρίδα, καὶ ἀνακα[ρύσσεσ]-

[θ]αι [κ]αθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ὑπὸ τοῦ κατατυγχάνοντος ἱεροκάρυκος ἔ[ν]

[τε τ]ᾷ παναγύρει τῶν Ἀσγελαίων ἐ[κ] τοῦ βωμοῦ μετὰ τὰς θυσίας [τὰ]ς το[ῦ θεοῦ]

[καὶ] τοῖς Θευδαισίοις τᾷ Βρυα․․․ καὶ ὑπὸ τὰ ․․․․․Γα Ταυροφόνηα μετὰ τὰς

[σ]πονδάς· στᾶσαι δὲ αὐτοῦ εἰκόνα μαρμαρίναν, εἰ δέ κα προαιρῆται ἐν πόλει, [ἐν ᾧ]

[κα] δήληται τόπῳ· ἑτέρα ἐν [τ]ῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ἀσγελάτα· [κ]α[ὶ στεφα]-

ιον(?) στεφανῶσαι αὐτὸν χρυσέῳ στεφάνῳ καὶ ἀνακαρύξαι τὸν κατατυνχάνοντα

[τ]ᾶς πόλεως κάρυκα διότι "σ[τ]εφανοῖ ὁ δᾶμος Ἀρχωνίδαν Σωκλεῦς γενόμε[ν]ον ἄ[ν]-

[δ]ρα ἀγαθὸν καὶ ἄξιον τᾶς τε [τ]ῶν προγόνων ἀρετᾶς καὶ τᾶς εἰς τὰν πατρίδα εὐνο[ί]-

[ας]·" ποιήσασθαι δὲ καὶ τὰν ἐκφορὰν αὐτοῦ δαμοσίᾳ, τῶν κατατυγχάνοντων δ[αμι]-

[οργ]ῶν(?) προνοηθέντων ὅ[π]ως ἀκολουθήσωντι πά[ντε]ς κα— — — — — — —

— — — — — — — — — — — — — — — δα[μ]όσιος διαψ[αφ]ίξαι τάνδε τὰν [γνώ]-

[μαν]. ἔδοξε ἁ γνώ[μ]α [ὑπ]ὲρ α[ὐ]τ[οῦ] ταῖς ψάφοις πάσαις ἐνενήκοντα πέντε.

[— — —]ΤΕΤ[— — —]ΜΟ[— — —]

Ἀ[․․․․]ος Μνασιδάμου [πρόξενος Ἀνα]-

φ[αίω]ν αὐτὸς καὶ ἔγγονοι.

[κα]ὶ ἔκγονοι.

Δάοχος Σισύφου

Θεσσαλὸς ἐκ Φαρσά-

γονοι.

Ἀγροτέλης [Ἀπο]λλωνί[δα]

Κνίδιος πρόξενος Ἀναφ[αίων]

αὐτὸς καὶ ἔκγονοι.

Ἀπολλώνιος Δαμο[ν]ί[κου]

[Τ]ελ[ε]μησ[σε]ὺς πρό[ξενος]

τω τὰ γεγονότα τίμια ἐστά-

λαν· ὃ δέ κα δαπανάσῃ, κομι-

σάσθω ἐκ τοῦ κοινοῦ. ἐπέδω-

[πὶ τῶ]ν Δυμάνων τῶν σὺν

․․․․․ίωι τῶι Ἀλλοδάμω

[κατὰ τ]ὸ δεύτερον μηνὸς

[διάγρ]αμμα.

[․․․․․․]ΛΩΙ [στεφα]νοῖ? ὁ δᾶμος τὸν

[πρόξεν]ον καὶ εὐεργέτ[αν]

[ὁ δεῖνα Π]ροκλίδ[α]

[ὑπὲρ Ἑρ]μογένε[υς]

[τοῦ Προ]κλίδα

[Αἰγ]λάται.

[Αὐτοκράτ]ορα Καίσα[ρα θε]-

[οῦ υἱὸν Σε]βαστὸν ὁ [δᾶμος]

[ὁ Ἀναφαίων — — —]

Ἀντωνεῖνον Εὐσεβῆ

ὁ δᾶμος.

ὁ δᾶμος ὁ Ἀναφαίων Σιμίαν Τελεσικράτευς

Ἀπόλλωνι Πυθίῳ Ἀρτέμιδι Σωτε[ίρ]ᾳ

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος

ὁ Ἀναφαίων Τελέσω-

ἀ[γ]αθῇ τύχηι.

Κρεινοτέλην Πινδάρου, θέσει δὲ Φιλοξένου, ∙ τὸν φιλόπατριν ∙ καὶ εὐεργέτην ἀληθῶς, ∙ καὶ τὴ[ν]

γυναῖκα αὐτοῦ Τειμαρέτην Τελέσωνος καὶ τὰ τέκνα ∙ αὐτῶν ∙ Τελέσωνα ∙ Φιλόξενον ∙  ❦

Κρεινοτέλην ∶ Ἐπιτέλειαν ∙ Πυθηΐδα ❦ ἡ πατρὶς ∙ ἐτείμησεν, ∙ καθὼς τὰ γενόμενα ψηφίσματα περιέ-

χει.

[ὁ δᾶμ]ος

— — — —ον Τελε-

ὁ δᾶμος

Ὀνάσωνα

ὁ δᾶμος

Καρνεοφῶντα Κρινομένους.

ὁ δᾶμος Βιβίαν

Νοήμονος γυναῖ-

ὁ δᾶμος

Εὐθυμίδα

Ἀνδρομέ-

ἔτος ζήσασαν ἀλύ-

πως | ὁ δᾶμος ἀφηρώϊξε

Εὐθυμίδ’ Ἀνδρομένους. |

ὁ δᾶμος

Ἀνδρομένην

ὁ δᾶμος

Τελεσι[γένην Ἀ]ρχωνίδα.

ὁ δᾶμος

Πίνδαρον Τελεσι-

γένους.

ὁ δᾶμος

Ἀρχωνίδαν Τελεσιγέ-

νους τὸν καλούμε-

νον Πίνδαρον.

ὁ δᾶμος

τὸν εὐσε-

ὁ δᾶμος

Νικασικρίταν Δημη-

ὁ δᾶμος

Εὐάνασσαν Κρινοτέλους ἀ-

ὁ δᾶμος

Ἀρχωνίδαν Κρατη-

σίππου ἄρισ-

Θε[οκλείδας]

Κα[λλικλ]εῦς

Ἀρχωνίδας

Σωσικλέους.

ἀνδρὸς δὲ

Δαμοστράτου

τοῦ Θρασυπείθευς,

Σωτάδας Ἐπαγάθου

χρηστὲ καὶ ἄλυπε

[— — — — — — — — — — — — —ε]ω— —

[— — — — ἐγένο]ν[τ]ο περὶ τὸν δᾶμον·

[ὅπως οὖν φανε]ρὸν ἦι πᾶσιν ὅτι ὁ δᾶμος

[τὸς καλὸς κἀγα]θὸς ἄνδρας κατὰ δύναμιν

[․․․․ τοὺς προξέν]ους ἀναγραφέτω καὶ εἰς τὸν

τοῖχον κατὰ τὰ αὐτά, προγράφων καὶ τὸν δαμιερ-

γὸν ἐφ’ οὗ ἕκαστος καθίσταται· τὸ δ’ εἰς τὰν ἀναγρα-

ματεὺς γραμματεὺς ἀεὶ ὁ ἐν ἀρχᾶι ἐὼν τοὺς καθιστανομένους

μετὰ δαμιεργὸν Πρύτανιν, ἀποτεισάτω καθ’ ἕκασ-

τον πρόξενον, εἴ κα μὴ ἀναγράψῃ, δραχμὰς ἑκατόν·

— — — — — — — — —

Ἀρχωνίδας

Σωσικλεῦς,

ἔδοξε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι, Ξενο-

τέλης Φιλονίκου ἐπεστάτει, γνώμαι

πρυτανίων· ἐπειδὴ Δ[α]μοτέλης Καλ-

λίππου αἱρεθεὶς ἀγορανόμος ἐπεμε-

λήθη τοῦ δάμου μετὰ πάσας φιλοτι-

μίας τῶν τε κατὰ τὰν ἀγορὰν πάντων

καὶ δικαιότατα πωλῆται, καὶ σῖτον διε-

τέλει προωνεύμενος τῶι δάμωι,

ἐπαινέσαι τε αὐτὸν καὶ διαψαφι-

ἀγῶνι τῶν τραγωιδιῶν τραγωιδῶν· ὁ δὲ κᾶρυ[ξ]

ἀναγορευσάτω ὅτι ὁ δᾶμος στε-

φανῶι Δαμοτέλην Καλλίππου

ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ φιλοτιμίας ἃν ἐνε-

δείξατο ἐς τὸν δᾶμον, ἀγορανο-

μήσαντα καλῶς καὶ φιλοτίμως· τωι

[ἐπὶ δαμιεργοῦ τοῦ δεῖνος (?) ἔδο]-

[ξ]ε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι· Φίλ[αρχος Ἀρισ]-

[τ]ο[κλ]εῦς ἐπεστάτει, γνώμα πρυ[τανίων]·

[ἐπε]ιδὴ Ἀρκεσίλας Μοιραγένευς αἱ[ρεθεὶς]

ἀγορανόμος ἐπεμελήθη τοῦ δάμου

μετὰ πάσας φιλοτιμίας τῶν τε κατὰ

[τ]αι, καὶ σῖτον προωνεύμενος διετέλει

τῶι δάμωι· ἐπαινέσαι τε αὐτόν, ὅτι καλὸς

καὶ ἀγαθὸς γεγένηται περὶ τὸν δᾶμον,

καὶ διαψαφίξασθαι κατὰ τὸν νόμον,

τῶν τραγωιδῶν, ὁ δὲ κᾶρυξ ἀναγορε[υ]-

[σ]άτω ὅτι ὁ δᾶμος στεφανῶι Ἀρκεσίλαν

Μοιραγένευς ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ εὐνοί-

ας [ἃν] ἐνεδείξατο ἐς τὸν δᾶμον

ἀγορανομήσας καλῶς καὶ φιλοτίμως·

δικσττὰς ἄνδρας καλοὺς κα[ὶ ἀγ]αθοὺς [Ἀ]γαθοκλῆ Κλευσ[τρά]-

του, Γόργαιθον Μικίω[ν]ο[ς, Εὐκ]λῆν Ἀρχωνίδα, οἵτινες [πα]-

ραγενόμενοι ἃς μὲν ἐδ[ίκα]σ[αν] ἃ[ς δὲ διέλυ]σ[αν δικαί]-

[κα]στὰς Ἀγαθ[οκλῆ Κλευστράτου, Γόργαιθον Μικίωνος, Εὐκλῆν]

[Ἀρ]χωνίδα — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

․ον τὸ πέρας κ— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

δικαστὰς ἄνδρας καλοὺς κα[ὶ ἀ]γ̣αθοὺς Ἀγαθοκλῆ Κλευσ[τρά]-

του, Γόργαιθον Μικίων̣ο[ς, Εὐ]κλῆν Ἀρχωνίδα, οἵτινες π[α]-

ραγενόμενοι ἃς μὲν ἐδ[ίκα]σ[αν] δ[ίκας ὀρθῶ]ς κ̣[αὶ δι̣καί]-

[κα]στὰς Ἀγαθ[οκλῆν Κλευστράτου, Γόργαιθον Μικίωνος, Εὐκλῆν]

[Ἀρ]χωνίδα ἐπί τ[ε τῆι σπουδῆι καὶ φιλοτιμίαι ἧι ἐποή]-

[σα]ντο περὶ τὰς κ[ρίσεις καὶ ἐπὶ τῶι ἐπιδημῆσαι ἀξίως ἀμφοτέρων]

τῷ βωμῷ ․․․․ τῆς Ῥώμης.

ἔδοξε τῷ δάμῳ· [Ἀρ]χωνίδας Εὐκλεῦς ἐπεστάτει, πρυτανίων [γνώμα]·

[ἐπ]ειδ[ὴ] παραγεγένηται ὁ ἀποσταλεὶς πρεσβευτὰς εἰς Ῥώμαν Ῥοδοκλῆς Ἀντιμάχου καὶ

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

προαιρούμενος [καὶ] πᾶσαν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν [ποτ]ενενκάμενος

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

[δαμιω]ργοῦ δὲ Καιρογένευς Λευ—mensis?—

Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ θεοῦ υἱὸς Σεβαστὸς ἀρχιερεὺς

σίου ἐνέτυχον ἐν Ῥώμῃ μοι καὶ τὸ ψήφισμα ἀποδόντες

κατηγόρησαν Εὐβούλου μὲν τοῦ Ἀναξανδρίδα τεθνει-

ῶτος ἤδηι, Τρυφέρας δὲ τῆς γωναικὸς αὐτοῦ παρούσης

ναι, ὡ[ς] ἴσως ἄν τις ὑπ’ ὀργῆς οὐ[κ] ἀδίκου προήχθηι, ἀλ-

λὰ ἀνεῖρξαι κατασκεδάσαντα τὰ κόπρια αὐτῶν· τὸν

δὲ οἰκέτην σὺν τοῖς καταχεομένοις εἴτε ἑκόντα

τᾶς θεοῦ διὰ τοῦ κλάρου ἱαρεὺς τῶν πατρίων θεῶν ἀ-

νὴρ ἀγαθὸς ἐγενήθη καὶ πᾶσαν σπουδὰν καὶ φιλο[δο]-

[ξί]α[ν] ἐπεδείξατο περί τε τὰν ἱερατείαν τῶν θεῶν [καὶ]

— — —ς. Ἀπολλόδωρος Νικάρχο[υ].

Πεισίδαμος Ἑκαταίου.

Ἀριστοῦχος Χαρισίου.

χω(ρίον) Βατράχου, μέ(ρος) (τέταρτον), ζυ(γὰ) ϛʹ οʹʹ βʹʹ, ἀνθρ(ώπους) κʹʹ, ὄνον(?)·

χω(ρίον) Δαφνίον, ζυ(γὰ) γʹ ιϛʹ ασʹʹ(?).

Ἀριστόκλεια

Κυδάρχου

ἱαρεωσαμένα

Σωσικράτης Νεομή-

νιος, Δαμάτριος Θεο-

φάνεος ἀνέθηκαν

Ἀρχεμηνίδας

[Ἀ]ριθμίου

Μήλιχος Ἰασικλεῦς ἀγορανομήσας καὶ στεφανωθεὶς

ὑπὸ τοῦ δάμου θαλλοῦ στεφάνωι τῶι ἐκ τοῦ νόμου

στεφανωθεὶς δὲ καὶ [ἄ]λλοις στεφάνοις χρυσέοις δυσ[ί],

[τιμα]θεὶς δ[ὲ] καὶ εἰκόν[ι χ]αλκ[έ]αι Διῒ Σωτῆρι καὶ τῶι δάμωι.

[— — — ἐκ τῶν ἰ]δίων ἀν[έθηκε Διῒ Σωτῆρι]

vac. καὶ τῷ δάμῳ. vac.

Ἀριστόκλεια Κυδάρ[χο(υ)]

ἱαρωσαμένα Ἥρα[ι].

τῶι ξένωι εἰπὲ πολῖτα, τίς ἔκτισε γυμνάδα τάνδε

κράναν τε ἀέναον δένδρεά τε ὑψίκομα,

ὄφρα καὶ ὁ ξεῖνος Δαμάτριον Ἱππία υἱὸν

αἰνῆι ἐπ’ ἀλλοδαπῶν ἄστεα νισόμενος.

οὗτος γὰρ ταῦτα εἷσε θεοῖς ἥρωσί τε κόσμον

Σεβαστὸν Ἀρμενιακὸν

ἁ βουλὰ καὶ ὁ δᾶμος

ὁ Ἀστυπαλαιέων τὸν

Ἀστυπαλαιέων [ἁ βουλὰ]

καὶ ὁ δᾶμος Αὐτοκρά[το]-

ρα Καίσαρα Λούκιον Αὐρήλι-

Σεβαστὸν ἁ βουλὰ καὶ ὁ

δᾶ[μος ὁ Ἀστυπαλαιέων]

— — — — — — — — — — — —

Μ. Ἀντώνιον Γορδιανὸν

ὁ δᾶμος ὁ Ἀστυπαλαι[έων].

κόσμον Ἄρης πατρίδι στῆσε ἐνθάδε παῖδα Πίδωνος

Τιμαγόραν νίκης ναυμάχου ἡγεμόνα.

[πολλάκι καὶ] πρότερον τίμησεμ παῖδα Φέρητος

[nomen in.—]τον ἀντ’ ἀρετῆς Ἀστυπάλαια πατρίς·

[ἁ βουλὰ καὶ(?)] ὁ δᾶμος |

ὁ Ἀστυπαλαιέων ἐτίμασε |

ὁ δᾶμος ὁ Ἀστυπαλαιέων ἐτί-

μασε Στρατοκλῆν Καιρογένευς

Ἀνδραγόρας Ἀριστείδα Ῥόδιος ἐποίει.

ὁ δᾶμος ὁ Ἀστυπαλαιέων

ἐτίμασε

— —κρά[τη]ν [Ἀρχέ]α

— — Ἀρχε[βο]υ[λί]δευς(?) τοῦ [Ν]ειτάδα

ἐ[π]αί[ν]ωι

ὁ δᾶμος ὁ Ἀστυπαλαιέων

ἐτείμασε Ἀπολλώνιον Πυθί-

— Ἀθηναγορέαι τοῦ κ— —

[․․․․․․․․․․ π]αῖ[δ]ά [τε] Ἀρχεμηνίδαν

καὶ [Π]υθέαν βέβακα τὰν ὑπὸ χθονὶ

Ἀριστονίκα

Δαμοφῶντος.

τοῦ

Ἀρχεμηνίδα

καὶ

Ἀνδροσθένευς τοῦ

Ἀρχεμηνίδα.

․ΡΑΣΤΙΣ․ΡΑΣ․ΑΣ․․․․ΛΕΙΣ․․․․․․․․․․․․

․․․․․․․․․․․․․․․․․ΓΙΔΑΝ․․․․․․․․․․․․

[ἁ βουλὰ καὶ ὁ δ]ᾶ[μ]ος(?)

— — —Κ[․․]ΜΑΣ

ἔδοξε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δά[μωι· ․․c.8․․․]

κλεῦς ἐπεστάτει, γνώ[μα πρυτανίων]·

[τω, ὅσσωι κυρία] ἐστί. ἑλέσθαι δὲ καὶ ἄνδρα, ὅστις

[αὐτίκα ἐργασεῖ]ται χαρακτῆρα σιδαροῦν

[․․․․․c.15․․․․․․ τ]ὰ ἱερεῖα χαραξοῦντι ἅμα

θεός.

ἔκρινε ὁ δᾶμος ὁ τῶν

Ἀργείων κατὰ τὸ δόκη-

[ο]υς. Ἀρήτευε Λέων·

[β]ωλ[ᾶ]ς σευτέρας· Ποσιδά-

ον γρο[φ]εὺς βωλᾶς· Πέριλ-

Δαμοκρέων

ἀνέθηκε.

[Αὐτοκράτορι Καίσαρι θεοῦ Νέρουα υἱῷ Νέρουᾳ Τραϊανῷ Γερμα]νικῷ Δακικῷ καὶ — — —

vac. Ἀθηνᾷ. vac.

[ὁ δᾶμος ὁ δεῖνα? ἐκ τῶν δοθέντ]ων ὑπὸ [τοῦ δεῖνος — — —]

[nomen sive theatri sive proticus sive alius aedificii σὺν τῶι κ]όσμωι ἐ[πεσκεύασεν].

[Θ]εοδωρίδας ⋮ Λαιστράτο ⋮ Ἑρ[μᾶι].

Θεοδωρίδας Λαιστράτο(υ)

Ποσειδᾶνι.

ὁ δᾶμος ὁ Μαλίων ἐτίμασεν

τὰν Ῥώμαν εἰκόνι χαλκέαι

Εὐρυανακτιδᾶν.

ὁ δᾶμος

Ἀγριππεῖναν Γερμανικοῦ

[Γερμανικὸν θεοῦ Νέρ]ουα υἱὸν τὸν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα

[τῆς πόλεως ἡμῶν ὁ ἱερ]εὺς αὐτοῦ Τίτος Φλάβιος Δαμεῖνος

[καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ] Τίτος Φλάβιος Ἀριστόδαμος ἐκ διαθήκης

[τοῦ πατρὸς α]ὐτῶν Φλαβίου Δαμείνου.

ὁ δ[ᾶ]μος ὁ Μαλιων

Σωγένη [Π]αυσανία,

[ὁ] δᾶμος ὁ Μαλίων σ[τεφανοῖ]

[Σαβεῖνον(?) Ζ]ωπύρου τὸν εὐεργέταν

[ὁ δᾶμος ὁ Μαλίων]

[τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνος]

[ὁ δᾶμ]ος

[Σαμοκλ]ῆν Σαμοκλέους

θεοῖς.

ὁ δ[ᾶμος]

Σαμοκλῆν [Σαμοκλέους]

δαμιου[ργήσαντα]

καλῶς [καὶ ἐνδόξως]

[θεοὺ]ς [ε]ὐσεβῶς, τ[ὰ δὲ]

[πρὸς τὴν π]ατρίδα κα[ὶ τοὺς]

[πολ]είτα[ς] ὁσίως

[τὰν δεῖνα Δαμαινέτου]

[Δαμ]α[ί]νετος [Φ]ερεκύδου,

— —αγόρα Παγ[κλέ]ους τὰν α[ὑτῶν]

[θυγ]ατέρα, [Κ]λε[ώνυμο]ς Σ[αμοκλῆς, ․․]

․α[․ Φ]ερεκύδης ο[ἱ Δαμαινέτου]

τὰν ἀδελ[φὰν θεοῖς(?)]

[ἀρετῆ]ς ἕνεκα καὶ [εὐεργεσίας(?)]

[τῆς εἰς τὴν] πατρί[δα καὶ — —]

[— — —ο]υ εὐνοίας — — —

Εὔδ-

[α]μο-

ς Λά-