θίωι σῶμα ἀνδρεῖον ὧι ὄνομα Σώσιππος, [τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν — — — —], καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν,

καθὼς ἐπίστευσε Σώσιππος τῶι θεῶι τὰν [ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφα]πτος [ἀ]πὸ πάντων τὸν πάν-

τα βίον· βεβαιωτὴρ Λαιάδας Ἄ̣γ̣ωνος· εἰ δέ [τις ἐφάπτοιτο Σωσίππου ἐπὶ καταδουλ]ισμῶι, βέβαιον παρεχόντω

τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βε[βαιωτήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κ]ύριος ἔστω συλέων ἀζάμι-

τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον· βεβαιωτὴρ Ἱπποκράτης· εἰ δέ τις ἐ-

φάπτοιτο Σμύρνας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἅ τε

[σῶμ]α γυναικεῖον οἰκογενὲς ᾇ ὄνομα Ζωΐλα τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶ[σαν καθὼς]

[ἐπίσ]τευσε Ζωΐλα τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧ τε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ [πάντων τὸν] πάντα [χρόνον]·

[βεβαιωτὴρ] κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Κλέων Ἐράτωνος· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζωΐλας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον

[τ]ῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [ἐφ’ ᾧ τε ἀνέφαπτον εἶμεν]

[κ]αὶ ἐλευθέραν ἀ[πὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον]·

[π]αραμινάτω δὲ [Φιλοκ— — — — — — — — Δάμωνι]

[ἐπίσ]τευσε τὰν ὠνὰν τῶι θε[ῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν]

[καὶ ἀ]ν̣έφαπτον ἀπὸ πάντων τ̣[ὸν πάντα χρόνον· παραμει]-

[νάτω δ]ὲ Ἐπαίνετος Ἀν̣δ̣ρον̣[ίκῳ ποιῶν ἀνενκλήτως τὸ ἐπι]-

ἔχει πᾶσαν καθὼς ἐπίστε[υ]σε Σωσικράτεια τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι ἐφ’ ὧι τε [ἐλευ]-

θέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπ[το]ν ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον· βεβαιωτὴρ κα[τὰ τοὺς]

νόμους Ἀμύντας· εἰ δέ τι[ς ἐφ]άπτοιτο Σωσικρατείας ἐπὶ καταδουλισμῶι, β[έβαιον]

πόλιος [— — — — — — — — ἐφ’ ᾧ τε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ]

ἀνέφα[πτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον καθὼς ἐπί]-

στευ[σε nomen τῷ θεῷ τὰν ὠνάν· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

[ἐπίσ]τευσαν Σύμ[φορον καὶ Ζώ]σιμος τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἐφ’ ᾧ [τε] ἐλευθέρο[υς]

[εἶμ]εν καὶ ἀνεφάπ[τους ἀπὸ πάντ]ων 〚rasura 0.148m〛 τὸν πάντα βίον· εἰ δέ τις ἐφάπ[τοι]-

[το] Συμφόρου ἢ Ζωσίμο[υ ἐπὶ κ]α̣ταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῷ θ[εῷ]

ὄνομα Σῶσ[ο]ς ἐπ’ ἐλευθ[ερίᾳ τιμ]ᾶς ἀργυρίου [μνᾶν — — — — — — καὶ]

τὰν τ[ι]μὰν ἀπέχ[ει π]ᾶσαν· [παραμε]ινάτω δὲ Σῶ[σος Σώσῳ πάν]-

τα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον [ποιέων] πᾶν τὸ ἐπι[τασσόμενον]·

εἰ δὲ μὴ ποιῇ, ἐξουσία[ν] ἐχέτ[ω Σ]ῶσος ἐπιτ[ιμέων τρόπῳ ᾧ]

ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ [ἀνέπα]-

φον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον· [εἰ δέ]

τις ἐφάπτοιτο Ὠ[φελίμας] ἐ̣πὶ καταδ[ουλισ]-

ὠνάς, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀ[νέπα]-

φον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον· [εἰ δέ]

τις ἐφάπτοιτο Ὠ[φελί]μ̣ας ἐπὶ καταδ[ουλισ]-

μμένα σώ̣ματα ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερα ε[ἶμεν καὶ ἀνέ]-

παφα τὸν πάντα χρόνον ἀπὸ παντός· εἰ [δέ τις ἐφάπτ]-

οιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιο̣ν παρ[έχοντο]

τῷ θε[ῷ — — — — — — — ἐφ’ ᾧ τε ἐλευθέρα]ς εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάν-

τω[ν τὸν πάντα βίον, μη]θενὶ μηθὲν ποθήκουσαι κατὰ μη-

δέ[να τρόπον· εἰ δέ τις ἐφάπτοι]το Νείκης ἢ Παρδάλεως ἐπὶ κα-

[λυμένα ἔ]στωσαν τὰ προγεγραμμένα σώμα[τ]α τᾶς προγεγραμμένας

[παραμονᾶς ὥσ]τε ἐλευθέρας εἶμεν καὶ ἀνεπάφ[ο]υς τὸν πάντα χρόνον μη-

[δενὶ μηδ]ὲν προσήκουσαι κατὰ μηδένα τρό[πο]ν· μάρτυρες οἱ ἱερῖς τοῦ

ἴκατι τέτορας, ὀβολοὺς ὀκτώ· Ἀριστίωνι λίθων ἀπαγωγᾶς στατῆρας δέκα· τῶι μαγίρωι

τρία ἡμιωβέλια· ταῦτα ἀπελογιξάμεθα ποτὶ πάντας τοὺς ναοποιοὺς καὶ ἐγένετο

κεφάλωμα τάλαντον, μναῖ ἴκατι δύο, στατῆρες ἴκατι ἕξ, ὀβολοὶ ἐννέα, ἡμιωβέλιον.

δύο· Νικοδάμωι τὸν στέφανον ἐπι[στάσαντι]

ἐπὶ τὸμ μέγαν ἀνδριάντα μνᾶς δύο·

Εὐαγόρωι σταλᾶν [ἐρ]γασίας ΕΙΤ[․․․․ τὰ ἱερὰ]

Κλέωνι τοὺς ἵππους ἀνελεῖν

καὶ τοὺς ἀνδριάντας, καὶ τὸ ὕ-

δωρ τὸ περὶ τὸν ναὸν ἐξαγαγεῖν

[ταῖς αἱ πρὸς τὸ]ν ναὸν ἐπαρ-

[χαὶ ․․․․․․․․․]ΛΑ πάντα ․․

vac.

[νος], ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέπαφος ἀπὸ πάντ[ων]

[τὸ]ν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ. καθέστακα δὲ καὶ

[βεβαι]ωτ[ῆ]ρα κατὰ τοὺς νόμους Σάτυρον Ζωΐλου.

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Λυσίμαχος Νικάνορος, κα[θ]ὼς ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Ζωπύρα καὶ Παράμο-

νος καὶ Κλέων καὶ Ζώπυρος, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθεροι εἶμεν καὶ ἀνέπαφοι ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον.

παραμεινάτωσαν δὲ Παράμονος καὶ Κλέων καὶ Ζώπυρος Διονυσίῳ τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτοῦ χρόνον

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Σάτυρος Ζωΐλ[ου].

παραμεινάτω δὲ Ἀγέλη Εὐφροσύνᾳ πάντα τὸν [τᾶς]

ζωᾶς αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμε-

[ἀνέ]φαπτον ἀπὸ πάντω[ν]

πανταχῇ τὸν πάντα χρόνον. παραμειν[άτω]

δὲ Λυ[σιὰς Ξενοκρά]-

ράμονον καὶ Σωτήριχ[ον] ἀζάμιος ὢν καὶ ἀ[νυ]πόδικ[ος πάσας δίκας κ]αὶ ζαμίας. παραμεινά[τω]

δὲ τὰ προγεγραμμένα παρὰ τῷ Εὐπόρῳ πάντα τὸν τοῦ [βίου αὐτοῦ] χρόνον, ποι[οῦντα π]ᾶν τὸ

[ἐπι]τασσόμενον ἀνεγκλήτω[ς]. εἰ δὲ μὴ παραμένοιεν ἢ μὴ ποιέοιεν, ἐξουσίαν ἐχέτω Εὔπορος

τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωτηρίχαν καὶ ἀν[έφ]απτον ὑπὸ πάντ-

ων πάντα τὸν χρόνον, καθὼς ἐπίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν μ[η]δενὶ μηδὲν προσήκουσ[αν]

κατὰ μηδένα τρόπον. καθέστακα δὲ καὶ [βεβ]αιωτῆρα Δαμο[φά]ν[η Ἐχ]εδάμου

μνᾶν τριῶν. τὰν τιμὰν ἀπέχει vac. [π]ᾶσαν, ἐφ’ ᾧ[τ]ε [ἐ]λευθέραν

εἶμεν Ἐπίκτησιν καὶ ἀνέπ[αφ]%⁸¹ον ὑπὸ πάντων τὸν π[άντα]

χρόνον. παραμεινάτω δὲ Ἐπ[ί]%⁸¹κτησις Στρατονίκᾳ πάν-

τα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνο[ν], vac. ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶ[ν]

[ἀ]νενκλήτω[ς ․․․․․․]ΥΟΥϹ[․․]

[ω]τήριχος τοῖς θρεψάντο[ις] Εὐφρο-

[σύ]νῳ καὶ Σωτηρεῖ πάντα τὸ[ν τᾶς] ζωᾶ[ς]

χρόνον, ποιῶν τὸ ἐπιτα[σσ]όμεν-

καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχω πᾶσαν, ὥστε ἐλευθέραν εἶμεν Ἀ[φρ]οδεισίαν καὶ ἀνέ[φ]απτον ἀπὸ

πάντων τὸν πάντα χρόνον. καθέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς νόμο[υς] τᾶς [πόλ]ιο[ς]

Ἀρχίαν Ἀντιγένους. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδεισίας ἐπὶ κα[ταδου]λισμῷ, βέβαιον πα-

πόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ τὸ προ[γεγρα]μμένον κο-

ράσιον Ζωΐλᾳ πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτα[σσόμε]νον [ἀν]ενκ[λ]ή-

τως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι μηδὲ πειθαρχέοι, ἐχουσίαν ἐχέτω Ζω[ΐλα ἐπιτιμ]έουσα τρόπῳ,

τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν, [ἐφ’ ὧιτε] ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέπαφον ἀπὸ πάν-

των τὸν πάντα χρόνον κα[ὶ ποιοῦ]ντ[α ὃ] ἂν προαίρηται καὶ χωριζόμενον ὅπου ἂν βού-

ληται. καθεστάκαμεν δὲ [βεβαιωτῆρα] Δάμωνα Πολεμάρχου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζω-

[Σ]ωτηρίχα, τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τρι%⁸¹ῶν, κ%⁸¹αὶ τὰν τειμὰν ἀπέχω πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Σωτηρίχα τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν, ἐφ’ ᾧ-

τε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπ%⁸¹ὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μηδένα τρόπον. καθέστα-

κα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς τᾶς πόλιος νόμους Σώταν Εὐκλείδου. παραχωρησάτω δὲ Σωτηρίχα Παραμόνῳ παιδία δύο, ἓν ἐτῶν δύο, ἄλλο ἐνιαυτοῦ

[ἐ]πίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Εὐφροσύνα ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα[ν εἶ]μεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα βίον καὶ μένουσαν ὅπ’ ἂν προαιρῆται καὶ πορευομέναν ὅπ[ο]υ ἂν θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐφρ[ο]-

σύνας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτωσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ.

ΕΝΑΤΟΓΟΝ. καθέστακα [δὲ καὶ βεβαιωτῆρα ․․․․]

ΑΓΑΛ․․․․․․․․․․ πάντα τὸν τᾶς ζ[ω]ᾶ[ς χρόνον ․․․․]

ουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Τρυφέρας ἐπὶ καταδουλισμῷ ․․․․․․․]

μνᾶν τριῶν, καὶ τὴν τιμὴν ἀπέχομε[ν πᾶσ]αν, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε ἐλεύθερον

εἶναι Ὕλαν καὶ ἀνέφαπτον ὑπὸ πάντων πά[ντα χρ]όνον. καθεστάκαμεν δὲ καὶ βεβαιωτῆρα Λυσίμαχον

Νικάνορος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὕλα ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτωσαν τὴν ὠνὴν οἵ τε

ρούμενος ἐπ’ ἐλευθερίᾳ, ἀζήμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσης δίκης καὶ ζημίας. παραμ[εινάτω] δὲ Ὕλας

Διο[δώ]ρῳ καὶ Καλλικρατέᾳ πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτ[ῶ]ν [χρ]όνον, ποιῶν [τὸ] ἐπιτασσόμενον ἀνενκλήτως.

εἰ δὲ μὴ ποιέοι μηδὲ πειθαρχέοι, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Διό[δ]ωρος καὶ Καλλικράτεα ἐπιτι-

[Πυθίῳ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ κ]οράσιον τὸ ἴδιον θρεπτὸν, ᾧ ὄνομα Καλλιόπη, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν,

[καὶ τὰν τιμὰν ἔχω π]ᾶσαν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Καλλιόπην καὶ ἀνέφαπτον ὑπὸ πάντων τὸν πάν-

τα χρόνον. καθέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς νόμους Κλέανδρον Φίλωνος. εἰ δέ τις ἐφά-

πτοιτο Καλλιόπης ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ

[ρίαν ἀ]ζάμιος ὢν καὶ ἀν[υ]πόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Καλλιόπη Σωσι-

[κ]λεῖ πάντα τὸν τᾶς ζω[ᾶς χ]ρόνον αὐτοῦ, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνενκλήτως. εἰ δὲ

μὴ ποιέοι μηδὲ πεθιαρχέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωσικλῆ[ς] ἐπιτιμέων Καλλιόπῃ [τ]ρόπῳ ᾧ κα θέ-

Καλλιόπην τὴν ἰδίαν θρεπτήν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶναι καὶ ἀνέφαπτον ὑπὸ πάντων

τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μηδένα τρόπον. μάρτυρες

Διονύσιος Ἀστοξένου, Ἀστόξενος Διονυσίου,

ἀπέχω πᾶσαν, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε ἐλευθέραν εἶμεν Τρυφέραν καὶ ἀνέ-

φαπτον ὑπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον πανταχῇ. καθέστακα δὲ καὶ βε-

βαιωτῆρα Λυσίμαχον Νικάνορος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τρυφέρας ἐπὶ κατα-

μενος ἐπ’ ἐλευθερίᾳ ἀζήμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζημίας. παραμε-

νέτω δὲ Τρυ[φ]έρα Νίκωνι πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτοῦ χρόνον ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμε-

νον ἀνενκ[λ]ήτως. εἰ δὲ μὴ ποιῇ μηδὲ πειθαρχῇ, ἐξουσίαν ἐχέτω Νίκων ἐπιτιμέων

θὼς ἐπίστευσα τῷ θεῷ τὰν ὠνά[ν, ἐ]φ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶ-

μεν Λεοντίδα καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον. εἰ δέ τις ἅπτοιτο Λεοντίδος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαι-

πάσας δίκας vac. καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Λεοντὶς Σωτη-

ρεῖ πάντα τὸν vac. τᾶς ζωᾶς χρόνον ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασ-

σόμενον vac. τ%⁸¹ὸ δυνατόν. τά τε ἐκ Λεοντίδος γεννώμενα

τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν πέντε, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχω πᾶσαν, καθὼς ἐπίσ[τε]υσε Ζώϊλος

τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφ[α]πτον πάντα

χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτο]ιτο Ζωΐλου ἐπὶ καταδουλισζμῷ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ [θ]ε[ῷ] τὰν ὠνὰν ἅ

τὰ δαμόσια γράμματα ․․․π’ ὀνειδίας ․․․․νίαν ὁμαλότη․να ἐφ’ ᾧτε ἐ-

λευθέραν εἶμεν Θεσπιάδα ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, καθὼς ἐπίστευσε Θεσπιὰς

τῷ θεῷ τὰν ὠνάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Θεσπιάδος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρ-

ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος [ὢν καὶ] ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. πα-

ραμεινάτω δὲ Θεσπιὰς ․․․․․․․․․μου πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς χρό-

νον ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι,

ἐπίστευσε Ὀνασίφορον τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων

τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα κατὰ μηδένα τρόπον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς

νόμους Εὐκλείδας Αἰακίδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὀνασιφόρου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν-

στω συλέων Ὀνασίφορον ἐπ’ ἐλευθερίᾳ, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας.

παραμεινάτω δὲ Ὀνασίφορον Σωφρόνᾳ πάντα τὸν τοῦ ζῆν αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασ-

σόμενον ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωφρόνα ἐπιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέ-

[νόμους], Χαραδραῖος μὲν Δάμων Θεοκλέους, Δελφὸς δὲ Θεόφιλος Εὐαμέρου, καθὼς ἐπίστευ-

σε [τῷ θ]εῷ τὰν ὠνὰν Ἀρκίσα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθ[έρ]α ε[ἶμεν] καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον καὶ

[τρέ]χ[ουσα] ὅπα κα θέλῃ καὶ ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀρκίσας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαι-

θεον Κριτολάου καὶ Κλέανδρον Φίλωνος κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος, ἐπὶ τοῖσ-

δε ὥστε παραμείνωντι Εὐπορίᾳ πάντα τὸν τᾶς ζ[ωᾶς] χρόνον ἀνενκλήτως, ποι-

οῦντα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω ἐπιτειμέ-

θὼς ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰ[ν ὠ]νὰν Ἐπα[φ]ρὼ καὶ Ἐπιφάνεα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρας εἶμεν κ[αὶ]

ἀνεφάπτους τὸν πάντα χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τῶν πρ[ογε]γραμμένων σωμάτων

ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέ[βαιον] παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠν[ὰν ἅ τ]ε ἀποδομένα καὶ οἱ

ωτῆρα κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Εὐκλείδαν Αἰακίδα, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε παραμένῃ Σωστρά-

τα Ἀρισστίωνι Ἀριστίωνι καὶ Εἰσιάδι πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον ἀνενκλήτως, ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον.

εἰ δὲ μὴ ποιέοι Σωστράτα πᾶν τὸ ἐπιτασσό[με]νον, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Ἀριστίων καὶ Εἰσιὰς ἐπιτιμέ-

βρέφος διετές, καὶ ἔστω ἐλευθέρα Σωστράτα, καθὼς ἐπίστευσε Σωστράτα

τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπ[τον] ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωστράτας ἐπὶ καταδουλισμ[ῷ, βέβαιο]ν παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν

[σῶμα ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ τιμᾶς ἀρ]γυρίου μνᾶν πέντ[ε, κ]αὶ τὰν τιμὰν ἀπέχομεν πᾶσαν,

καθὼς ἐπ[ίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν, ἐφ’ ᾧτε εἶ]μεν ἐ[λευθερ․ν] καὶ ἀνέπαφον ὑπὸ πάντων τὸν πάν-

τα χρόνον. [βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Ἐπίνικος Νικοστράτου. εἰ δέ τις ἐ-

φάπτοι[το ․․․․․․․․, βέβαιον παρεχόντω τῷ] θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμ-

θὼς ἐπίστευσε Σωτηρὶς τῷ θεῷ τὰν ὠνάν· καὶ βεβαιωτῆρα κατέστασεν κατὰ τοὺς ν[όμ]ους τᾶς

πόλιος Νείκανδρον Καλλιστράτου. ἔσ[τω δὲ] Σωτηρὶς ἐλευθέρα ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. εἰ δέ τις ἐφά-

πτοιτο Σωτηρίος ἐπὶ καταδουλισμῷ, [βέ]βαι[ον πα]ρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοί-

μᾶς ἀργυρίου μνᾶν ἑπτά, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Σ[ωσ]τρ[άτα]

τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα κατὰ μηδένα τρόπον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους

[τοῦ] Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου, καθὼς ἐπίστευσαν [τ]ῷ θεῷ [τὰ]ν ὠ[νὰν] Ὑακί[νθιον καὶ Πρεῖμα],

[ἐφ’] ᾧτε ἐλεύθεραι εἶμεν καὶ ἀνέφαπτοι [ἀπ]ὸ πάντων τὸν πάντα χρ[όνο]ν. ε[ἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ κατα]-

δουλισμῷ Ὑακινθίου ἢ Πρείμας, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠν[ὰν] ὅ τ[ε ἀποδόμενος καὶ] ὁ βεβ[αιωτήρ. ὁμοί]-

διακοσίων, καὶ τὴν τειμὴν ἀπέχοντι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῷ θεῷ τὰν [ὠν]-

ὰν Καλλώ, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέπαφος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον μηδ-

ενὶ μηδὲν προσήκουσα κατὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Καλλῶς ἐπὶ κατα-

όδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμειν[άτ]ω δὲ [Λα]-

μία Πρείμῳ καὶ Ἐπάφρῳ πάντα τὸν [τᾶς] ζωᾶς αὐ[τῶν] χρόν[ο]-

ν, ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον τὸ δυνατὸν ἀνεν[κ]-

Ὀνασίφορον, τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τε[ι]μὰν ἀπέ[χ]οντι πᾶσαν, [κα]θὼς ἐπίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Ὀνασίφορον, ἐφ’ ᾧτε ἐ[λευθέρ]α εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάν-

των τὸν πάντα βίον. καθεστάκατι δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κα[τὰ] τοὺς νόμους τᾶς πόλ[ι]ος Λυσίμαχον Νεικάνορος. παραμεινάτω δὲ Ὀνασίφορον Διονυσίῳ καὶ Ἀριστῷ πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς

αὐτῶν χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυ[ν]ατὸν ἀνενκλήτω[ς. ε]ἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐ[ξο]υσίαν ἐχέτω Δ[ιο]νύσι[ος κ]αὶ Ἀρ[ι]στὼ ἐπιτειμέοντες τρόπῳ, ᾧ κα θέλωντι. δότω δὲ Ὀνασίφορον Διονυσ

πᾶσαν, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε ἐλευ[θέραν εἶ]μεν καὶ ἀνέφαπτον τὸν ἅπαντα χρόνον, μηδενὶ

μηδὲν ποθήκουσαν, παραμεί[ν]α[σα]ν [πάντ]α τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, μὴ ἀποτρέχουσα[ν]

μήτε νυκτὸς μήτε ἁμέρας. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρε-

[ὼς ἐπ]ίστευσαν Γλυκέρα καὶ Αὐγ[ὴ τ]ῶι θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθε[ραι εἶ]μεν καὶ ἀνέφαπτοι ἀπὸ πάντω[ν]

[τὸν πά]ντ[α χ]ρόνον μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσαι κατὰ μηδέν[α τρόπο]ν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πό[λιος]

[Εὐ]κλῆς Εὐάνδρου. παραμ[εινάτω]σαν δὲ Γλυκέ[ρα] καὶ Αὐγὴ Διον[υ]σίᾳ πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτῆς χρόνον,

[π]οιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενο[ν πᾶν ἀνενκλή]τως. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν [μη]δὲ πιθαρχέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω Διονυσία

[ἐπ]ί̣σ̣τευσαν Γλυκέρα καὶ Αὐγὴ τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθεραι εἶμεν καὶ ἀνέφαπ̣τ̣οι ἀπὸ πάντω[ν]

τὸν [πά]ντα χρόνον μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσαι κατὰ μηδένα τ̣ρόπον· βεβαιωτὴρ κατὰ̣ τοὺς νόμους τᾶς πό-

λ[ι]ος Εὐκλῆς Εὐάνδρου· Παραμινάτωσαν δὲ Γλυκέρ̣α̣ καὶ Αὐγὴ Διονυσίᾳ πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτῆς χρόνον,

ποέουσα τὸ ἐπιτασσόμενο[ν] ἀνεγκλήτως· εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν μηδὲ πιθαρχέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω Διονυσία

[τειμᾶς ἀργυ]ρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχομεν πᾶσαν ἐπὶ τῷ ․․․ΩΣΤΡΑΤΟΣ․․․ [ἐλευθέραν]

[εἶμε]ν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. [βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νό]μον τᾶς πόλιο[ς]

Εὐκλῆς Εὐάνδρου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νηρηίδος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω

[θ]ίωι ἐπ’ ἐλευθερίᾳ σῶμα γυναικεῖον, ᾇ ὄνομα Ὀνασίφορον, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν πέντε, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν, ἐφ’ ᾧτε

ἐλευθέραν εἶμεν Ὀνασίφορον καὶ ἀνέφαπτον ὑπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Μελισ-

[σί]ων Λαιάδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὀνασιφόρου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομέ-

σε Σωσιπάτρ[α τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον]

ἀπὸ πάντων τ[ὸν πάντα βίον ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ].

βεβαιωτὴρ κατὰ [τοὺς νόμους τᾶς πόλιος ․․․․․․․․ εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

σε Σωσιπάτρ[α τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωσιπάτραν καὶ ἀνέφαπτον]

ἀπὸ πάντων τ[ὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὃ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ]·

βεβαιω[τ]ὴρ κατὰ τ[οὺς νόμους τᾶς πόλιος — — —· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

ου μνᾶν δύο, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Εὔνοια τῷ θεῶι

τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάν-

τα βίον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Δαμοκράτης Καλλιγέ-

νεος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ Εὐνοίας, βέβαιον παρε-

θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωσικράτειαν

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν

ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς

σέα, καθὼς ἐπίστευσε Σωσίχα τῶι θεῶι τὰν [ὠ]νάν, ἐφ’ ὧι-

τε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα

βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις

ἐφ’ vac. ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν [καὶ ἀνέφ]-

[α]πτον τὸν πάντα β%⁸¹ί%⁸¹ον, ποιοῦσαν ὅ κα θέ-

[λῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θ]έλῃ. βεβαιωτῆρα κατὰ

[ἐφ’ ᾧ]τε [ἐλευθέρ]α[ν] ε[ἶ]μ[ε]ν Ἀγ̣αθόκλεαν καὶ ἀνέφα-

[πτον] ἀπὸ πά[ντ]ων [τ]ὸν πάντα [βί]ον, ποιοῦσαν ὃ κα θέ-

[λῃ καὶ] ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ· βεβαιωτὴρ κατὰ

ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἁβρόμαχος Μαντία, καθὼς ἐπίστευσε Δαμῖνος τῷ θεῷ τὰν ὠ-

νάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθ[ε]ρος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς

κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ιτο] Δαμίνου ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύ[ριος] ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων Δαμῖνον

ὠνάν, ἐφ’ ᾧ%⁸¹ιτε ἐ%⁸¹λευθέραν εἶμεν εν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πά-

ντ%⁸¹ων τὸν πάντα χρόνον. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον

[κ]αὶ κ%⁸¹ατὰ τὸ σύμβολον Ἀμ[ι]ν[ί]ας Τιμάγεος Ἀμφισσεύς. μάρτυροι

ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐ[φ’] ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέ[φαπ]τος ἀπὸ πάντω[ν]

τὸν πάντα β[ίον], ποι[οῦ]σα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέ[λῃ].

βεβαιωτὴρ κα[τὰ τοὺς] νόμους [τᾶ]ς πόλιος Ξενόκριτος Στησιμένεος.

Σωτηρὶς τῶι θεῶ[ι] τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωτηρὶν

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτ[ρ]έ[χ]ουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον

Σωσικράτεια τὰν ὠ[νὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα] εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων [τὸν πάντα βίον, ποιοῦσα] ὅ κ%⁸¹α vac. θέλῃ.

vac. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμ[ον ․․․․․․․․]ος Ἀμβρύσσιος.

τευσε Πίστα τὰν ὠνὰν τῷ θεῷ, ἐφ’ ὧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτο[ς] ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα

οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Π[άτρ]ων Ἀριστοβούλου.

θεῷ, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα χρόνον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα

θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον Κλέων Διονυσίου. εἰ δέ τις ἅπτοι-

τι%⁸¹μὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Διονυσία καὶ Ζωΐλα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε

ἐλευθέρας εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα vac. βίον, ποιούσας ὅ κα θέλωντι καὶ ἀπ[ο]-

τρεχούσας οἷς κα θέλων%⁸¹τι. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς vac. νόμους Ἀριστόδαμος Ἑρμαίου Ἀμ-

τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς

τᾶς π[όλεως Ἀζάρατος] Ἀντιχάρεος, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν, Ἐπίκτησιν

καὶ ἀν[έφα]πτον ἀ[πὸ π]άντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

κ[αὶ ἀ]πο[τρέ]χουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἐπικτήσεος

φ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ

πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βε-

βαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Πολύων Θεοξένου. εἰ

καθὼς ἐπίστευσε Ἰόππα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέ-

ραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦ-

σαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαι[ω]τὴρ κατὰ

Κλέων Διονυσίου Δελφοί, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν

Νικοστράταν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ

καθὼς ἐπίστευσε Σάτυρος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ. βε-

βαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον Καλλιγένης Δαμοκράτεος. εἰ δέ τις ἅ-

υσε τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νό-

μους τᾶς πόλιος Βαβύλος Αἰακίδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νικάρχι-

[․․․․ καθὼς ἐπίστευσε Π]αρρησία τῶι θεῶι τὰν ὠ[νάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν]

[εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον τὸν πά]ντα βίον, ποιοῦσα ὅ [κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα]

[οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἅπτοιτο Παρρ]ησίας ἐπὶ καταδου[λισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρα]-

πᾶσαν, [κα]θὼς [ἐπ]ίστευσε τὰν ὠν[ὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε]

ἐλεύθερ̣[ο]ν̣ [εἶμ]εν καὶ ἀνέφαπτον [ἀπὸ πάντων τὸν πάν]-

τα χρόνον, [ποιοῦν]τα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτ[ρέχοντα οἷς κα θέλῃ].

βεβαιωτὴρ [κατὰ τ]ὸν νόμον τᾶς πόλ[ιος ․․․․․․․․․․․․]

καθὼς ἐπίστευσα[ν] τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Συνφέρουσα καὶ Τύραννος, ἐφ’ οἷς ἐλεύθεροι εἶ-

μεν καὶ ἀνέφαπτοι τὸν πάντα βίον ἀπὸ πάντων, μηδενὶ μηδὲν προσήκοντες κα-

τὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θε-

τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν Ἀλέξανδρον καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν-

των τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ μηδὲν προσήκοντα κατὰ μηδένα τρόπον.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀλεξάνδρου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ

θέραν εἶμεν Ὀνασίφορο[ν κα]ὶ ἀνέπαφον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ

μηδὲν ποθήκουσαν κατὰ μηδένα τρό-

προμαντείαν, προεδρίαν, προδικίαν, ἀσυλίαν, ἀτέ-

λειαν πάντων, καὶ τἄλλα τίμ̣ια πάντα ὅσα καὶ τοῖς

ἄλλοις προξένοις vac. κ%⁸¹αὶ εὐεργέταις ὑπάρχει τᾶς

θέραν εἶ%⁸¹μεν καὶ ἀνέφαπτος

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον,

ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα

ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχει [πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῶι]

θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε [ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βί]-

ον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους [τᾶς πόλιος] Νικα[․․․․․. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὀνα]-

ν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πά-

ντων τὸν πάντα βίον. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νό[μους τᾶς πόλεως ․․․․․․․․․]

․․ω․․․․. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Ὀ]να[σ]ι[φ]όρο[υ ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβα]-

νον γένηται, ἀποτρεχέτω Εὔπορος, ἐλεύθερος ἐὼν καὶ

ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον. εἰ δέ τις κα-

ταδουλίζοιτο Εὔπορον, κύριος ἔστω συλέων ὁ παρατυχὼν

θεος Διοδώρου, Ἁγίων Πολυκλείτου, καθ[ὼ]ς ἐπίστευσε Θεοδόσιος τὰν ὠνὰν τῶι

θεῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον Θεοδόσιον ἀπὸ vac. πάντων τὸν πάν-

τα βίον, ποιέοντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχον[τ]α οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐ[φά]πτοιτο ἐπ[ὶ κ]ατ[α]-

δουλισμῶι Θεοδοσίου, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι οἱ ἀποδόμε-

τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε [ἐ]λεύθερον εἶμεν Τρύφωνα καὶ ἀνέφα-

πτον τὸν πάν[τα χρ]όνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τρύφωνος

ἐπὶ καταδουλισ[μ]ῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν

ὢν καὶ ἀν[υπόδικος πάσας δίκας. π]αραμεινάτω δὲ Τρύφων Σωσιπά-

[τρῳ ․․․․․․ πάντα τὸν τᾶς] ζωᾶς χρόνον, ποιῶν πᾶν τὸ

ἐπιτασ[σόμενον ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ π]οέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω ․․․․․

ῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε [ἐ]λεύθερον εἶμεν Τρύφωνα καὶ ἀνέφα-

πτον τὸν πάντα [χρ]όνον· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τρύφωνος

ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνάν

[καθὼ]ς ἐπίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευ-

[θέρα]ν εἶμεν καὶ ἀνέπαφον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον, μηδενὶ μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μη[δ]ένα τρ[ό]-

[τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέ]ραν εἶμεν [Διαβούλιον καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν]-

[των τ]ὸν π[άντα χρό]νον, μηδενὶ [μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μηδένα τρό]πον.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδ[ουλισμ]ῷ, βέβαιον [παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν]

[οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ Διαβούλιον, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρ]αν εἶμεν [καὶ] ἀνέπα-

φον τ̣ὸν̣ [πάντα χρό]νον, μηδενὶ [μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μηδέ]ν[α τρ]όπον

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδ[ουλισμ]ῷ, βέβαιον [παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠ]νὰν

στον αὐτῶν τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν πέντε, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχομεν πᾶσαν, καθὼς

ἐπίστευσαν τῷ θεῷ, ἐφ’ ὅτῳ εἶμεν ἐλεύθερα καὶ ἀνέφαπτα ἀπὸ πάντων πάντα [β]ίον

τὰ προγεγραμμένα σώματα, ποιοῦντες ἃν θέλωντι. καθέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα

λευθερίᾳ, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῷ θε-

ῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέπαφον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μ[ηδ]ενὶ

μηδὲν προσήκουσα κατὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἐπάκτης ἐπὶ καταδουλισμῷ, [βέβαι]-

θέραν αὐτὰν εἶμεν καὶ ἀνέπαφον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μηδε-

νὶ μηδὲν προσήκουσαν κατὰ μηδένα

[αν ἐχέτω συλέων ἀζά]μιος [ὢν καὶ ἀνυπόδι]κος πάσα[ς δίκας ․․]

․․․․․․․․․․․․․․․․ πάντα τὸν τᾶς [ζωᾶς] χρόνον, ποι-

․․․․․․․․․․․․․․․․ ἐξο[υ]σίαν ἐχέτ[ω ἐ]πιτιμιοῦ-

τὰν ὠνὰν Παραμόνας, ἐφ’ ᾧ ἐλευθέραν εἶμεν καὶ

ἀνέφαπτον τὸν πάντα βίον μηδενὶ μηδὲν πο-

θήκουσαν κατὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ τις ἐφά-

[πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε ․․․․․․․․ς τῷ θεῷ τὰν ὠ]νάν, ἐφ’ ᾧτε

[ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν]των τὸν πάν-

[τα βίον, μηδενὶ μηδὲν προσήκοντα κα]τὰ μηδένα

[τρόπον ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]Ν πρῶτον

αὐτὰ ἐλεύθερα εἶναι καὶ ἀνέπαφα ἀπὸ πά[ν]-

των τὸν π[άν]τα χρ[όν]ον μηδὲ ἑνὶ προσήκον-

τα κατὰ [μ]ηδένα τρόπο[ν]. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν

[μεν καὶ ἀνεφάπτου]ς ἀπὸ πάν-

[των τ]ὸν πάν̣[τα βίο]ν μηδενὶ μη-

[δὲν πρ]οσήκοντ[ας(!) κατὰ] μηδένα τρόπον·

ὠνὰν ἀπέχει ἅπασαν, ἐφ’ ᾧ ἐπίστευσσεν ἐπίστευσεν Δα[υνιτίλδ]α καὶ Σω[τηρίχα] τῷ θεῷ τὰ[ν ὠνάν, ἐφ’ ᾧ]-

τε αὐτὰς ἐλευθέρας εἶμεν καὶ εἶνα[ι] ἀνέπ[αφοι] ἀπὸ [πάν]των τὸν πάντα χρό[νον, μηδε]-

νὶ μηδὲν ι προσηκούσας κατὰ μηδένα τρόπον. β[εβ]αιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους Εὐή[μερος Εὐ]-

․․․․․․․․․․․ε τὰν ὠνὰν τῷ [θεῷ ․․․․․․․․․․․․․ ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ]

[ἀνέφαπ]τον ἀπὸ πάντ[ων τὸν πάντα χρόνον μηδενὶ μηδὲν προσήκοντα κατὰ μηδέ]-

[να] τρόπον. εἰ δέ τι[ς ἐφάπτοιτο ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ ἐπὶ καταδουλισ]-

[ἀσυ]λίαν, ἀτέλειαν, προεδρίαν ἐμ πᾶσι τοῖς ἀγών[οις, οἷς ἁ πόλις τίθητι, καὶ τἆλ]-

[λα τί]μια πάντα ὅσα καὶ τοῖς ἄλλοις προξένοις καὶ ε[ὐεργέταις τᾶς πόλιος ὑπάρχει]·

[καλέ]σαι δὲ αὐτοὺς καὶ ἐπὶ ξένια ἐπὶ τὰν κοινὰ[ν τᾶς πόλιος ἑστίαν ἐν τὸ πρυτανεῖ]-