Καίσαρα ἀνηγόρευσαν καὶ Φίλιππος ὁ Καῖσαρ εἰς παράκλησιν ἦλθεν καὶ τ[ῶ]ν ψ[υ]χῶν α[ὐτ]ῶν ἀντίτειμ[α] π[ε]ντακοσίαν χειλιάδα δηναρίων ἡμεῖν ἔδοτο καὶ εἰς φόρους ἡμεῖν ἔστη·

καὶ ἡμεῖς Μισιχην διὰ τοῦτο Πηρωσ-σαβουρ ἐπωνομάσαμεν. καὶ ὁ Καῖσαρ πάλιν ἐψεύσατο καὶ εἰς τὴν Ἀ[ρμενία]ν ἀδικίαν ἐποίησεν· καὶ ἡμεῖς ἐπὶ τὸ ἔθνος τῶν Ῥωμαίων ὡρ-

μήσαμεν καὶ δύναμιν Ῥωμαίων ἑξήκοντα χειλιάδας ἐν Βαρβαρισσῷ ἀνίλαμεν· καὶ τὸ ἔθνος τῆς Συρ[ί]ας καὶ ὅ[σα ἐπ’ α]ὐτὴν ἔθνη καὶ περίχωροι ἦσαν, πάντα ἐκαύσαμεν καὶ ἠρημώ-

Μυσίας ἔθνους, ἀπὸ Ἁμαστρίας ἔθν[ους], ἀπ[ὸ Ἱσ]πανίας ἔθνους, ἀπ[ὸ Λυσι]τα[νίας ἔ]θνους, ἀπὸ Θρᾳ[κ]ί[ας ἔθνο]υς, ἀπὸ Βιθυνίας ἔθνους, ἀπὸ Ἀσίας ἔθνους, ἀπο Καμπανίας ἔθνους, ἀπὸ Συρίας ἔθνους,

ἀπὸ Λυκαονίας ἔθνους, ἀπὸ Γαλατίας [ἔθνο]υς, ἀπὸ Λυκίας ἔθνους, [ἀπὸ Κιλικίας ἔθ]νους, ἀπὸ Καππαδοκίας ἔθνους, ἀπὸ Φρυγίας ἔθνους, ἀπὸ Συρίας ἔθνους, ἀπὸ Φοινείκης ἔθνους, ἀπὸ

Ἰουδαίας ἔθνους, ἀπὸ Ἀραβίας ἔθνους, ἀπὸ Μαυριτανίας ἔθνου[ς, ἀπὸ Γερμαν]ία[ς ἔθ]ν[ο]υς, ἀπὸ Λυδίας ἔ[θ]ν[ο]υς, ἀπὸ Ἀσί[α]ς ἔθνους, ἀπὸ Μεσοποταμίας ἔθνους· δύναμις ἑβδομήκοντα

χειλιάδων. καὶ ἐκ τοῦ ἐκεῖθεν μέρους Καρρῶν καὶ Ἐδέσσων μετὰ [Ο]ὐ[αλερι]ανο[ῦ Κ]αίσαρο[ς] μέγας πόλεμ[ος] ἡμεῖν γέγονεν καὶ Οὐαλεριανὸν Καίσαρα ἡμεῖς ἐν ἰδίαις χερσὶν ἐκρατήσα-

ἐν Παρθίᾳ καὶ ἐν Οὐζηνῇ καὶ ἐν τῇ Ἀσσυρίᾳ καὶ ἐν τοῖς ἑτέροις ἔθνεσιν κατ’ ἐπαρχιῶν, ὅπου ἡμῶν τε καὶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ πάππων καὶ προγόνων ἡμῶν κτίσματα ἦν, ἐκεὶ αὐτοὺς

ἀπεκαθίσαμεν. καὶ ἡμεῖς ἕτερα πολλὰ ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ πολὺ ὄνομα καὶ ἀνδρειότητα ἐπεποιήσαμεν, ἃ ἐνθάδε οὐκ ἐνεγράψαμεν πλὴν τὰ τοσαῦτα. διὰ τοῦτο ἐκελεύσαμεν γρα-

φῆναι, ἵνα, ὅστις μεθ’ ἡμᾶς ἔσται, τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δεσποτείαν τὴν ἡμετέραν ἐπιγνώσεται. κατ’ ἐκεῖνο οὖν, ὅτι οἱ θεοὶ ἡμᾶς οὕτως δαστικερτας ἔκτισαν καὶ εἰς τὴν βοήθιαν

τῶν θεῶν ταῦτα τὰ τοσαῦτα ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ κατέχομεν, διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς δὲ κατὰ ἔθνος καὶ ἔθνος πολλὰ πυρεῖα Γουαραθραν ἱδρύσαμεν καὶ πολλοῖς ἀνθρώποις μάγοις τὰ ἀγαθὰ ἐποιήσα-

μεν. καὶ εἰς τοῦτο τὸ νιβυστ καθιδρύσαμεν πυρεῖον ἓν, Χοστρω-σαβουρ καλούμενον εἰς ἡμετέραν μνείαν καὶ ὀνόματος συντήρησιν, πυρεῖον ἓν Χοστρω-αδουραναιδ καλούμενον

ζιβιδ· ὁμοῦ πρόβατον ἕν, ἄρτου μόδιον ἕνα ἥμισυ, οἴνου πασαιους τέσσαρες. νῦν, ὥσπερ ἡμεῖς ἐπὶ τὰς χρείας καὶ θρησκείας τῶν θεῶν σπουδάζομεν καὶ τῶν θεῶν κτίσμα ἐσμὲν καὶ εἰς βοήθιαν τῶν θεῶν ταῦτα πάντα τὰ

ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ κατέσχαμεν καὶ ὄνομα καὶ ἀνδρείαν ἐπεποιησάμεθα, κἀκεῖνος δέ, ὅστις μεθ’ ἡμᾶς ἔσται καὶ εὐτυχὴς ἔσται, κἀκεῖνος ἐπὶ τὰς χρείας καὶ θρησκείας τῶν θεῶν σπουδασάτω, ἵνα οἱ θεοὶ βοηθοὶ

αὐτῷ ἔσονται καὶ δαστικιρτην ἑαυτῶν ποιήσονται.

καίσαρα ἀνηγόρευσαν καὶ Φίλιππος ὁ καῖσαρ εἰς παράκλησιν ἦλθεν καὶ τ[ῶ]ν̣ ψ̣[υ]χ̣ῶν α̣[ὐτ]ῶ̣ν ἀντίτειμ[α] π̣[ε]ν̣τ̣ακοσία̣ν χειλιάδα δηναρίων ἡμεῖν ἔδοτο καὶ εἰς φόρους ἡμεῖν ἔστη·

καὶ ἡμεῖς Μισιχην διὰ τοῦτο Πηρωσ—σαβουρ ἐπωνομάσαμεν. καὶ ὁ Κα̣ῖ̣σ̣αρ πά̣λιν ἐψεύσατο καὶ εἰς τὴν Ἀ[ρμενία]ν ἀδικίαν ἐποίησεν· καὶ ἡμεῖς ἐπὶ τὸ ἔθνος τῶν Ῥωμαίων ὡρ-

μήσαμεν καὶ δύναμιν Ῥωμάιων ἑξήκοντα χειλιάδας ἐν Βαρβαρισσῷ ἀνί̣λαμεν̣· καὶ τὸ ἔθνος τῆς Συρ̣[ί]α̣ς καὶ ὅ[σα ἐπ’ α]ὐ̣τὴν ἔθνη καὶ περίχωροι ἦσαν, πάντα ἐκαύσαμεν καὶ ἠρημώ-

ἐν Παρθίᾳ καὶ ἐν Οὑζηνῇ καὶ ἐν τῇ Ἀσσυρίᾳ καὶ ἐν τοῖς ἑτέροις ἔθνεσιν κατ’ ἐπαρχῖον, ὅπου ἡμῶν τε καὶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ πάππων καὶ προγόνων ἡμῶν κτίσματα ἦν, ἐκεῖ αὐτοὺς

ἀπεκαθίσαμεν. καὶ ἡμεῖς ἕτερα πολλὰ ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ πολὺ ὄνομα καὶ ἀνδρειότητα ἐπεποιήσαμεν, ἃ ἐνθάδε οὐκ ἐνεγράψαμεν πλὴν τὰ τοσαῦτα. διὰ τοῦτο ἐκελεύσαμεν γρα-

φῆναι, ἵνα, ὅστις μεθ’ ἡμᾶς ἔσται, τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δεσποτείαν τὴν ἡμετέραν ἐπιγνώσεται. κατ’ ἐκεῖνο οὖν, ὅτι οἱ θεοὶ ἡμᾶς οὕτως δαστικερτας ἔκτισαν καὶ εἰς τὴν βοήθιαν

τῶν θεῶν ταῦτα τὰ τοσαῦτα ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ κατέχομεν, διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς δὲ κατὰ ἔθνος καὶ ἔθνος πολλὰ πυρεῖα Γουαραθραν ἱδρύσαμεν καὶ πολλοῖς ἀνθρώποις μάγοις τὰ ἀγαθὰ ἐποιήσα-

μεν. καὶ εἰς τοῦτο τὸ νιβυστ καθιδρύσαμεν πυρεῖον ἓν Χοστρω—σαβουρ καλούμενον εἰς ἡμετέραν μνείαν καὶ ὀνόματος συντήρησιν, πυρεῖον ἓν Χοστρω—αδουραναιδ καλούμενον εἰς

ζιβιδ· ὁμοῦ πρόβατον ἕν, ἄρτου μόδιον ἕνα ἥμισυ, οἴνου πασαιους τέσσαρες. νῦν ὥσπερ ἡμεῖς ἐπὶ τὰς χρείας καὶ θρησκείας τῶν θεῶν σπουδάζομεν καὶ τῶν θεῶν κτίσμα ἐσμὲν καὶ εἰς βοήθιαν τῶν θεῶν ταῦτα πάντα τὰ

ἔθνη ἐζητήσαμεν καὶ κατέσχαμεν καὶ ὄνομα καὶ ἀνδρείαν ἐπεποιησάμεθα, κἀκεῖνος δέ, ὅστις μεθ’ ἡμᾶς ἔσται καὶ εὐτυχὴς ἔσται, κἀκεῖνος ἐπὶ τὰς χρείας καὶ θρησκείας τῶν θεῶν σπουδασάτω, ἵνα οἱ θεοὶ βοηθοὶ

αὐτῷ ἔσονται καὶ δαστικιρτην ἑαυτῶν ποιήσωνται̣.

αντᾶσθαι διατελ[οῦμεν μετὰ]

φιλοστοργίας ποιο[ῦντες, κρίνο]-

μεν δὲ καθάπερ ἡμ[ῶν ἀποδεί]-

ἀρχιερεῖς, καὶ αὐτῆς καθ[ίστασθαι]

ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις ἀρχιε[ρείας]

αἳ φορήσουσιν στεφάνους χρυ[σοῦς]

ἡμῶν ἀρχιερεῖς. ἐπεὶ οὖν ἀποδέδε[ι]-

κται ἐν τοῖς ὑπὸ σὲ τόποις Λαοδίκη,

συντελείσθω πάντα τοῖς [προγεγραμ]-

στήλας ἀνατε[θήτ]ω ἐν το[ῖ]ς ἐπ[ιφα]-

νεστάτοις τ[ό]ποις ὅπως νῦν τ[ε καὶ]

εἰς τὸ λοιπὸν πᾶσι φανερὰ γένητα[ι]

συναντᾶσθαι διατελοῦμεν μετὰ φιλοστοργίας

ποιοῦντες, κρίνομεν δὲ καθάπερ ἡμῶν

ἀποδείκνυνται κατὰ τὴν βασιλείαν ἀρχιερεῖς,

καὶ ταῦτης κ[αθ]ίστασθαι ἐν τοῖς αὐτοῖς τό[ποι]ς

ἀρχιερείας, αἳ φ[ορ]ήσουσιν στεφάνους χρυ[σοῦς]

καὶ ἡμῶν ἀρχι[ερε]ῖς. ἐπεὶ οὖν ἀποδέδει[κται]

ἐν τοῖς ὑπὸ σ[ὲ τό]ποις Λαοδίκης, συ[ντελεῖσθω]

πάντα τοῖς προγεγραμμένοις ἀκολο[ύθως],

καὶ τὰ ἀντίγραφα τῶν ἐπιστολῶν ἀναγραφέν[τα]

εἰς στήλας ἀνατεθήτω ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις τό[ποις],

ὅπως νῦν τε καὶ εἰς τὸ λοιπὸν φανερὰ γ[έν]ηται ἡ ἡμε[τέρα]

ρος, τὸ ἐπιβάλλον αὐτῷ μέρος παρὰ τῶν συνκλήρων μετὰ ὕδατος

καὶ ἀκροδρύοις καρποφόροις τε καὶ ἀκάρποις καὶ εἰσόδῳ καὶ ἐξόδῳ

καὶ τοῖς συνκύρουσιν εἰς αὐτὴν πᾶσιν· ἔστω τὸ ἓν μέρος Βαράκει κ[αὶ]

ἢ ἄλλου ἐγβαλλομένου μὴ καταστὰς διεξά[ξ]ῃ, καὶ μὴ καθα-

ρὰ ποιήσῃ, [ἔ]σται ἄκυρος καὶ προσαποτείσ[ει ἣ]ν ἔλαβεν τει-

μὴν διπλ[ῆν] καὶ ἄλλας ἐπιτείμου δραχμὰς [σ’ κα]ὶ τῷ βασιλεῖ τὰς

ἴσας· ἐὰν [δὲ κ]αὶ ὁ Γαθάκης ὀλιγωρήσῃ τὴν [ἄμπε]λον καὶ μὴ ποι-

ήσῃ αὐτὴ[ν] ἔπαφον, ἀποτειννυέτω τὸ α[ὐτὸ ἐπί]τειμον· κα[ὶ]

Πιοδάσσης εὐσέβεια[ν ἔδ]ε[ι]ξεν τοῖς ἀν-

θρώποις, καὶ ἀπὸ τούτου εὐσεβεστέρους

τοὺς ἀνθρώπους ἐποίησεν καὶ πάντα

εὐθηνεῖ κατὰ πᾶσαν γῆν· καὶ ἀπέχεται

βασιλεὺς τῶν ἐμψύχων καὶ οἱ λοιποὶ δὲ

ἄνθρωποι καὶ ὅσοι θηρευταὶ ἢ ἁλιεῖς

βασιλέως πέπαυνται θηρεύοντες· κα[ὶ]

καὶ ἄμεινον κατὰ πάντα ταῦτα

ποιοῦντες διάξουσιν.

segue il testo aramaico

περὶ μηδενός· κενὸγ γάρ ἐστιν· καὶ πειρᾶσθαι μᾶλλον τοὺς πέλας ἐπαινεῖν καὶ

μὴ ψέγειν κατὰ πάντα τρόπον. ταῦτα δὲ ποιοῦντες ἑαυτοὺς αὔξουσι καὶ τοὺς

πέλας ἀνακτῶνται· παραβαίνοντες δὲ ταῦτα, ἀκλεέστεροι τε γίνονται καὶ τοῖς

ἑαυτοὺς. πρέπει δὲ ἀλλήλους θαυμάζειν καὶ τὰ ἀλλήλων διδάγματα παραδέχεσθα[ι].

ταῦτα δὲ ποιοῦντες πολυμαθέστεροι ἔσονται, παραδιδόντες ἀλλήλοις ὅσα

ἕκαστος αὐτῶν ἐπίσταται. καὶ τοῖς ταῦτα ἐπ[α]σκοῦσι, ταῦτα μὴ ὀκνεῖν λέγειν, ἵνα δει-

τοι ἐτελεύτησαν. ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἔλεος καὶ οἶκτος αὐτὸν ἔλαβεν· καὶ βαρέως ἤνεγκεν·

δι’ οὗ τρόπου ἐκέλευεν ἀπέχεσθαι τῶν ἐμψύχων σπουδήν τε καὶ σύνταξιν πεποίηται

περὶ εὐσεβείας. καὶ τοῦτο ἔτι δυσχερέστερον ὑπείληφε ὁ βασιλεὺς· καὶ ὅσοι ἐκεῖ ωἴκουν

δούλοις καὶ μισθωτοῖς ὡς κουφότατα χρᾶσθαι, τούτων ἐκεῖ τῶν τοιαῦτα διαπρασσο-

μένων εἴ τις τέθνηκεν ἢ ἐξῆκται, καὶ τοῦτο ἐμ παραδρομῆι οἱ λοιποὶ ἡγεῖνται, ὁ δὲ

[β]ασιλεὺς σφόδρα ἐπὶ τούτοις ἐδυσχέρανεν καὶ ὅτι ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν εἰσιν.

καὶ σωτῆρος ἐμοῦ τ[— — —]ος.

[— — —]δ[— — ἐποίησ]εν.

Πιοδάσσης εὐσέβειαν̣ ἔδε̣ιξεν τοῖς ἀν-

θρώποις, καὶ ἀπὸ τούτου εὐσεβεστέρους

τοὺς ἀνθρώπους ἐποίησεν καὶ πάντα

εὐθηνεῖ κατὰ πᾶσαν γῆν· καὶ ἀπέχεται

βασιλεὺς τῶν ἐμψύχων καὶ οἱ λοιποὶ δὲ

ἄνθρωποι, καὶ ὅσοι θηρευτ̣αὶ ἢ ἁλιεῖς

βασιλέως πέπαυνται θηρεύοντες, καὶ

καὶ ἄμεινον κατὰ πάντα, ταῦτα

ποιοῦντες, διάξουσιν.

sequuntur textus Aramaici

[γυναικὸς ἄρχε]

[σεαυτὸν εὖ ποίει]

[εὐπροσήγορος γίνου]

τίδες· ἄλγος

γὰρ ἀνθρώπ̣-

οις(?) ὁ πολὺς ἐ-

ὼ̣ν αἰὼν βίου γεν-

γενέων ἀ-

ποιχομέ-

νων.

νοια γυνὴ [αὐτοῦ ․․]-

․νοι ἐποίη[σαν ․․]-

․ρος ἔτους βʹ Λ̣(ουκίου) [Σεπτ(ιμίου)]

Ερεσημ Ἁδρειανοῦ Ἁδριανοῦ

ἐποίησεν μνησθῇ

Γαδωνας μνησθῇ

ὅλος ὅλως [δὲ μηδὲν]

πυῖν ποιεῖν πα[ραβαθέντ]-

ος τοῦ τύ[που τούτ(ου)].

☩ ἐκ ῥίζης εὐγενοῦς κλάδος εὐσεβὲς βλαστῆσαν, Γρηγόριος, ὁ πανεύφ(ημος),

καὶ τῆς ἀρετῆς κάρποις ὡραιζόμενος, δωροφορεῖ θ(ε)ῷ καὶ τόδε τὸ

τῖχος, φιδοῖ τῆς οἰκείας πατρί☩δος· ἰνδ(ικτιῶνος) ηʹ, τοῦ ϛιϡʹ ἔτους.

[ἐπὶ σ]οί, Κ(ύρι)ε, ἤλπισα, μὴ καταισχυνθ[είην εἰς τὸν αἰῶνα].

[Κ(ύριο)ς ἐμ]οὶ βοηθός, κ(αὶ) οὐ φοβηθήσομαι· τί π[οιήσει μοι ἄνθρωπος];

〚[καὶ Λεοντίαν, ἡμῶν δεσπ(ότας) δέσπ(οιναν)?]〛(?)

Αβιμενος Γρηγόριος, ὁ̣ πα̣[νεύφ(ημος)],

[λα]μπρότατος Σιλβανός, ἀεὶ κρατέων ἐν Ἐρεμβοῖς·

[πά]ντα δ’ ὑπ’ ἐννεσίηισιν ἐννεσίησιν ἀποιχομένης θέτο παιδός,

[πα]ντοίηισ’ ἀρετήισιν ἀοιδοτάτης Χασιδαθης ❦

☩ δέξια Κυ(ρίου) ἠποίησεν δυνάμιν (καὶ)

ἤσοσεν ἡμᾶς. οἶκος διαφέρο-

ἐξ ἰδίων

ἐποίησαν

— — —

☩ ρ̣ρ̣ι̣ φ̣τ̣ φ̣ʹ [ἔτους]? νχσ̣ η̣ω̣ζ̣ β̣α̣η̣η̣ν̣χ̣ϟ̣π̣ο̣ι̣σ̣η̣ι̣ [ὁ δεῖνα] ․․ ἐποίσεν?.

․․․ΟΕ̣ Μ̣Ι̣ΝΕΟ̣Η̣Ο̣Ν̣ΗΠ̣Α̣ Ο̣Ε Μ̣Ο̣Υ ΠΟ̣Ι [εἷς] θε̣[ὸς] μ̣όνος μην̣ὴ Π̣α̣νέμ̣ο̣υ ηοφʹ?.

ριμ̣η̣ς

ἐποίη-

σεν. μ̣ν̣η̣σ-

ἔτους ασʹ, Ὑπερβερεταίου εʹ.

Εἰσίδοτος(?) Πτολεμαίου ζῶν ἑαυτῷ ἐποίησεν τὰ πάντ̣α̣

καὶ Μαρκίᾳ Κοδράτου τῇ γυναικὶ αὐτοῦ. κείσ̣ε̣ται δὲ̣ ἐν̣

Ἀλουλαῖος ἐποίησε ἐπόϊκα?

[τ]ῷ πατρεὶ καὶ τῇ

γυναικεί.

Νικάνωρ ἐπόϊκα τῷ̣ π̣α̣-

τρὶ καὶ τῇ γυναικεί μου

Γε̣αν̣ὸ̣νος Γεανὸς = Γαιανὸς Γ̣α̣δ̣α̣ίου.

[ἐ]π̣ο̣[ίησε] ἡ γυνὴ

Βαρσι̣μσησα̣.

[νωνος τῶν] Τινζηνῶν(?) Ζη|[νᾶ, φυλῆς ․]τινζηνῶν? εὐχὴν

[πατρῴαν] ἐκ τῶν ἰδίων ἐποί-

[ησαν — — — — — — — — — —].

εἷς θεός, καὶ ὁ Χριστὸς αὐτοῦ. ἔτους ενυʹ, Ἀρτ(εμισίου).

Ῥουφινιανὸς πρεσβύτερος ἐποίησεν.

ἔτους θιφʹ, μηνὸς Λόου Λῴου ϛκʹ. Νόννος

ἐποίησε.

☩

κὲ Μάρθων ἐ-

π|οίησαν

μνήμης χάριν·

[ὁ δεῖνα ἐποί]-

[ησε]ν ἔτ[ο]υς αλ[σʹ(?)].

[ἔτ(ους) ․]ουʹ(?) Εὐσεβίο[ς] Ἀλε[ξάνδρου — —] Μύα̣λος(?) [Εὐ]ρύα̣λος? ἐ̣πίσε̣ ἐποίησε.

νὸς Γαιανοῦ παρὼν καὶ ζῶν ἐωνί-

ου ο[ἴκ]ου πρόνοιαν ἐποιησάμην·

τήνδε μάκραν ἑαυτῷ ἐποίη-

σα τοῦ θανῖν θανεῖν προκιμένου προκειμένου.

ἱερεὺς ἐξ ἰδίων

ἐποίει ἑαυτῷ, χω-

ρὶς τοῦ ἐπιβάλλο-

ἀναφερόμενος ἦν ἐν Παννωνίας ἀνωτέρας·

ἐποίησεν μάκραν ἅμα συνβίῳ.

ἔτους υʹ, μηνὸς Πανήμου βκ.

Αὐρ(ήλιος) Ἀντίοχος Ζοη̣σ̣του(?) ἐποίε̣σε.

[εἷς θεὸς καὶ ὁ Χριστὸς αὐτοῦ καὶ τὸ] Ἅγι̣ο̣ν Πνεῦμα, [ὁ π]οιήσας τ̣ὰ [πάν]-

[τα ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, βοήθει τῷ δεῖνα] τ̣ῷ̣ κ̣τ̣ί̣σαντι. ἐγένετο τοῦ ϛ̣νυʹ ἔτο[υς].

ἔτους θμυʹ, μηνὸς Λῴου βʹ. Μαρκιανὸς Κῦρις τ(ε)χ(νίτης).

Χριστὸς βο(ή)θ(ει) βο(η)θ(ός)?. 𐆠 Εὐσέβις διάκον̣ο̣ς̣ ἐπ[οίησε].

εἷς θεὸς ὁ βοεθο͂ν βοηθῶν ἡμᾶς καὶ ὡ Χριστὸς αὐτοῦ, ἀμέν ἀμήν. ☩

Μ(αρκιανὸς) Κῦρις π[ρεσ]βύτερος ἐπέοισεν ἐποίησεν.

☩ μη(νὸς) Δίο(υ) δʹ καὶ ἰνδ(ικτιῶνος) ιʹ, ἔτους ιεʹ, ἔτους? μ̣φʹ ν̣φʹ?. διὰ Συμεώνη(ς) πρεσβ(υτέρου). 𐆠

ἐπύσαμιν ἐποιησάμην

καὶ Συμε̣ώνης Βέρλου

θ(εοῦ) υ(ἱός).

διάκων ἐποίεσεν

ἔτο[υς] βλυʹ θλυʹ?, Ἀρτεμεσίου κʹ. Μίκαλος Μίκκαλος.

νης καὶ Χαλβίων οἱ Μαρίωνος τὸν πύλωνα ἀνέστησαν ἔτους

ἀπὸ ἐποικίου Μειθου. ἔτους θσʹ, Γορπιαίου.

☩ δώξα δόξα ἐν ὑψίστοις vacat (καὶ) ἐν ἀνθ̣ρό̣[ποις] ἀνθρώποις.

ἔτους ζορʹ, Ξανδικοῦ γʹ. Σεττία Σεκοῦνδα ἐξ ἰδίων

τῇ κώμῃ ἐποίησεν τὰ θυρώματα τοῦ ἀνδρῶνος καὶ τὸν κέραμον

καὶ τῆς ἤμπροσθε τοῦ ἀνδρῶνος σ[το]ᾶς [τ]ὴν πλ[ά]κωσιν καὶ τὸν κέραμον.

Ἀγαλλένεμος(?) ἐποί̣η̣[σ]-

εν γμσʹ.

☩ Κύ(ριε) Χρυ(στὲ) Χριστὲ βοήθι. μη(νὸς) [Ξ]ανθικοῦ ιʹ τοῦ γκφʹ ἔτους. ἐπ(οίησαν) Βαρ̣γ̣ος (καὶ)(?) Κύρκος Κύρικος = Κυριακός ☩

τηχνῖται̣ τεχνῖται.

Ἀβιεος Τιμ-

οθέου ἐποίσεν ἐποίησεν.

ν̣ας Ματτ̣ών̣α θυ̣(γατρὸς)(?)

ἐποίησεν ἑαυ-

τῷ ἐκ τ̣ῶν κυρι|ακ|ῶν.

ἔτους γμυʹ, μηνὸς

Δύστ[ρ]ου γʹ. ἐποίησ[α]ν

Ἀκύλας κὲ Ἀντίοχος

ἔτους γιυʹ. ἐπ̣οί-

ησεν Ταύλας *Ταύμας? μάκρ-

ἁς ὡς αὐτο͂ν.

αὔξη, Ἀστηρο͂να, ποιέσ𐆠ας τὸ αὐτὰ αὐτὸ ἑροεῖον, ὄντον το͂ν ἀδελφο͂ν α[ὐ]το[ῦ] ἐν ἀποδημίᾳ.

εἷς θεὸς

[τάρχοντα]ς ἡμετέρους [— — —c.20— — — κρί]νεσθαι θέλωσιν, αὐτῶν τὴν αἵρεσιν εἶναι

․․․․․ μήτε τις ἄλλω[ς ἢ ἐν τ]ούτ[οις γεγραμμένον ἐστὶ ποιήσ(?)]ηι περί τε αὐτῶν κρίνηι προσανε[ν]έγ-

[κας γνώ]μην τε εἰπῆι· [ἐὰν δὲ κριτήριόν τι περὶ αὐτῶν ὑπ]εναντίως τούτοι[ς γεί]νηται, τοῦτο κύριον

[ἐὰν δέ τ]ις τούτου [τ]οῦ προγεγραμμένου, γ[ονέ]ω[ν, γυναικός, τ]έκνων ἐκγόνων τε αὐτῶν ὄνομα δέξασθαι

[θελήσηι(?) πρό[κ]ριμά τε κεφαλῆς ποιήσ[ασθαι — — —c.17— — —]ειν, π[ρ]εσβευτάς τε πρὸς τὴν [σύ]νκλητον

[τὴν ἡμετέ]ραν [πρός] τε ἄρχοντας ἀντά[ρχοντάς τε τοὺς ἡμετέ]ρους παραγείνεσθ[αι πρ]εσβευτάς τε πέμ-

[πειν περὶ] τῶν ἰδίων πραγμάτω[ν τοῖς προγεγραμμένοις ἐξ]ουσίαν εἶναι [ἀρέ]σκει. ἥτις ἂν πολει-

[τεία ὅστις] τε ἄρχων ὅσα τ[ε κατὰ ταῦτα δεῖ, μὴ ποιήσηι ἢ ὑπενάντιον] τούτοις ποιήσηι ἢ ἐκ προαγωγῆς γνῶι

[ἢ ․․․․]οίηι ἢ ἐνεχυράσηι δόλωι τε πο[ν]η[ρ]ῶ[ι κωλύση]ι ὧι ἔλασσον οὗτοι οἱ προγεγραμμένοι τοῖς

[φιλανθρώ]ποις [τ]οῖς δεδογμένοις [χρῆσθαι δυνή]σονται, τῶι δήμωι τῶι Ῥωμαίων νόμων ση-

[στερτίω]ν δέκαμυρίαδας δοῦναι κατ[άδικοι ἔσ]τωσαν τούτου τε τοῦ χρήματος τῶι

[πειράσομ]αί τε ἐπὶ τοὺς τόπους ἐλθὼν ἀγαθοῦ τινὸς ὑμεῖν γείνεσθαι παραίτιος καὶ συντηρῆσαι

[τὰ φιλάνθ]ρωπα τῆι πόλει, καὶ ταῦτα ἥδειον διὰ Σέλευκον τὸν ναυαρχόν μου ποιήσωι συνεστρατευμέ-

[νον μοι π]άντα τὸν τοῦ πολέμου χρόνον καὶ διὰ παντὸς ἡριστευκότα καὶ πᾶσαν ἀπόδειξιν εὐνοίας

[δείξεις κ]αὶ τῆς εὐνοίας καὶ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀνδρείας δεδωκώς, ὣς καθῆκο[ν ἦ]ν τοὺς

[συνστρατευ]σαμένους ἡμεῖν καὶ κατὰ πόλεμον ἀριστεύσαντας, κεκόσμηται φιλανθρώποις

[καὶ ἀνεισ]ορίαι καὶ πολειτείαι· τοῦτον οὖν ὑμεῖν συνίστημι· οἳ γὰρ τοιοῦτοι ἄνδρες καὶ τὴν πρὸς τὰς

[πατρίδας] εὐνοίαν προθυμοτέραν ποιοῦσιν· ὡς οὖν ἔμου πάντα δύνατα ποιήσοντος ὑμεῖν ἥδει-

ον διὰ Σέλ]ευκον, θαρροῦντες περὶ ὧν ἂν βούλησθε πρός με ἀποστέλλετε. ἔρρωσθε.

ὦ̣ μειοῖ̣(?) ω̣μει̣ι̣ Ὀ̣δύσσειος γαμετὰ μύθοισιν Ὁμήρου, / τὰν ὕμνοις ῥε-

τὰν(?) ἔσχον ἀὶ ἑσταμμέναν ἑσταμέναν. /  ἅδε τρόποις ποποισ σεμνὴ Βεροῦς, πατρὸς Χρυ-

σίππου, / ἔργοις οὐ μύθοις Πηνελόπα γέγονεν, /  σώφρων ἐν γαμότητι,

Χρύσιππε καὶ Βεροῦ καὶ Νεικοφόρε καὶ Νείκαιε καὶ Σωτηρίς

ἄλυποι χαίρετε.

ἁ̣ μὲ̣ν̣ Ὀδύσσειος γαμετὰ μύθοισιν Ὁμήρου / τὰν ὕμνοις ἀρε-

τὰν ἔσχε̣ν αἰὲς κ̣λ̣υ̣μέναν· / ἁ δὲ τρόποις σεμνὴ Βεροῦς πατρὸς Χρυ-

σίππου / ἔργοις, οὐ μύθοις Πηνελόπα γέγονεν, / σώφρων ἐν γαμότητι,

Χρύσιππε καὶ Βεροῦ καὶ Νεικοφόρε καὶ Νείκαιε καὶ Σωτηρίς

ἄλυποι χαίρετε.

Τρύφων οἱ Ὀνεσικλέους

ἄλυποι χαίρετε χαρετε.

Au dessous du second registre, 2 li. martelées.

․σιδιω․․․․․․․

ἄ̣λυποι [χαίρ]ε̣τε.

[Με]νεκράτη[— — —]-

[—ο]υ. ἄλυπ[οι]

[χαί]ρετε.

ὑπὲρ μνήμης καὶ εὐχαρι-

στίας καὶ ἀγάπης αἰποι-

ησάμην ἐποιησάμην τὸ τίτλον τοῦ-

το. ἀνεπαύ-

θύρωμα

τῶν ὅπ-

οι εἶ θε-

ῶν.

χαίρετε

ἄλυποι χαίρετε.

Γῆ.

Καρποί.

Ἄρο[υρα].

ρυς ὁ πρεσβύτερος τὴν ψηφῖδα

[τ]ῆς ἐξέδρας ὅλην ἐποίησ[εν].

Κονιᾶς καὶ Κύρι[λλε(?)]

ἄλυποι χαίρε[τε].

Ἀριστόδημε ὁ καὶ Μαλιχέρως Ἀριστοδήμου

ἄλυποι χαίρετε.

Σ̣εκόνδα Ἐπιγα[— —]

[ἄ]λυποι χαίρε[τε].

σχο(λαστικὸς)(?) Δημέ-

ας. ἐποι-

κίου Κομό-

ἐποίκει(ον)

Ἀρτεμεδώρ(ου) Ἀρτεμιδώρου·

ἐποίκιν

Βηθθηρμα

Διονύσιος υἱὸς

ἄλυποι χαῖρετε.

Ἑρμίου καὶ Διδαῖα Διδᾶ

ἄλυποι vac. χαῖρετε.

Διοσκουρίδη καὶ Μάλχε οἱ Θεοδώρου

καὶ Ἑρμιόνης ἄλυποι χαῖρετε.

καὶ Κυρίλ-

λα ἄλυπ-

οι χαῖρ-

εται. ❦

Μάλχος Ἡφαιιστίωνος Ἡφαιστίωνος καὶ Λύσας

Ἀντιγονου ἄλυποι χαίρετε.

οἱ Φιλο[— — —]

ἄλυποι [χ]αίρετε.

Ῥηγῖνα, Χαριτοῦ

ἄλυποι χαῖρετε.

τῆς εἰς ἡμᾶς καὶ τὰ π̣ρ̣ά̣γμ̣α̣τ̣[α] α̣ἱ̣ρ̣έσεως π̣ολ̣-

λὰς καὶ μεγάλας ἀποδε[ίξ]εις π̣εποι̣η̣μέ̣νον

ἐκτενῶς, καὶ οὔτε τῆς ψυχῆς οὔτε τῶν ὑπαρ-

[ν]ηται, συμπεριηνέχθημεν θέλοντες καὶ ἐν

[τ]ούτοις φανερὰν ποιεῖν ἧν ἔχομεν πρὸ[ς]

[α]ὐτὸν αἵρεσιν. ἵνα μὲν οὖν καὶ̣ εἰς τὸ λο[ι]-

τὸ ἀντίγραφον εἰς στήλας καὶ ἀναθεῖνα̣[ι]

ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις τόποις.

δκρʹ, Δίου ιδʹ.

ὅρος ἐ-

ποικί-

ου Κασ-

Ἀλέξανδρε, Αὐτόλυκε

ἄλυποι χαίρετα[ι] χαίρετε.

θεοῦ

καρποί.

[Ἱλ(?)]α̣ρία Γλύκωνος

[ἄ]λυποι χαίρετε.

[․․․․․]ι καὶ Εἰσίδωρε

[․․․․․․․․․․․․] ἄλυποι

vacat

Κραταία καὶ Μάλχι(?)

καὶ Κερέα ἄλυπο[ι]

χαίρετε.

Γάϊος Λευκίου, Ἡρίων

Ἡρακλίτου ἄλυποι

χαίρετε.

Ἀρτεμίδωρε οἱ Ἑρ[μίου(?)]

υἱοὶ ἄλυποι χαίρ[ετε].

ἡμῶν καὶ τῶι ἀδελφῶι καὶ ἡμῖν, καὶ ἐν τοῖς ἀναγκαι-

οτάτοις καίροις πεποιημένον ἀποδείξεις ἐκτε-

νεῖς τῆς πρὸς τὰ πράγματα αἱρέσεως, καὶ κατὰ τὰ

․σ̣ειδιλισ̣ε Ζηνων․․ε̣ ἐπικλα․․․․․ε

Οδ․δοιε καὶ υἱὲ Ζήνωνος ἄλυποι χαίρετε.

Τρυφωνᾶ καὶ Τρυφωνᾶ οἱ

Πυθαγόρου ἄλυποι χαίρετε.

καὶ Νίκαια

ἄλυποι χαίρετε.

[— — —]ιον ἐποίη[σεν]

Ἀλέξανδρος

καλουμένου Θεοδότου

ἄλυποι χαίρετε.

Λεονίδη [— — —]

ἄλυποι [χαίρετε].

ἰχθύς Ἰ(ησοῦς) Χ(ριστὸς), θ(εοῦ) υ(ἱὸς), σ(ωτήρ).

poisson

ἔτους β-

νέου Αὐδυναίου.

poisson

[τῆς π]όλεω[ς] ❦ τ[ῶν πολλ]ῶν κα[ὶ]

[συνε]χῶ[ν] ἀμ[οιβῆς(?) εὐποϊῶν(?)]

[καὶ ε]ὐχαρι[στίας χάριν. ❦]

καρποί.

πάτρου τοῦ Φιλίππου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἱερασα-

μένου καὶ ἐπιδόσεις ποιησαμένου καὶ

γυμναρχήσαντι ἐπισήμως, τειμῆς

καὶ Σαούλου καὶ λοιπῶν, Ἰλάσιος ἀρχισυνά-

γωγος Ἀντιοχέων ἐποίησεν τὴν ἴσοδον τοῦ

ψηφίου πό(δας) ρνʹ· ἔτους γψʹ, Εὐδνέου ζʹ. εὐλογία πᾶσι.

καὶ ὑπὲρ μνίας Εἰσακίου καὶ Ἐδεσίου καὶ Ἡσυχί-

ου προγόνων, ἐποίησεν τὴν ψήφωσιν

τῆς ἰσόδου. εἰρήνη καὶ ἔλεος ἐπὶ πᾶν

[․․․․․]ω̣ν εὐξάμενος ἅμα

[συμβίῳ καὶ] τέκνις ἐ[ποίησ]εν.

των τῶν εἰδίων

ἐποίησεν πό(δας) ρʹ.